شیر زنان ایران باستان [تاریخ ایران باستان , ]

در اینجا اشنا میشویم با شماری از دلاور بانوهای ایرانی :

یوتاب :
سردار زن ایرانی كه خواهر اریوبرزن سردار نامدار ارتش شاهنشــــــاهی
داریوش سوم بوده است. وی در نبرد با اسكندر گجــستك همراه اریوبرزن
فرماندهی بخشی از ارتش را بر عهده داشته است او در كوهـهای بختیاری
راه را بر اسكندر بست . ولی یك ایرانی راه را به اسكندر نشان داد و او از
مسیر دیگری به ایران هجوم اورد. با این حال هم اریوبرزن و هم یوتاب در
راه میهن كشته شدند و نامی جاویدان از خود بر جای گذاشتند.

دریاسالار بانو ارتمیز :
نخستین و تنها بانوی دریاسالار جهان تا به امروز . او به سال 480 پیــش
از میلاد به مقام دریاسالاری ارتش شاهنشاهی خــشایارشاه رسید و در نبرد
ایران و یونان ارتش شاهنشاهی ایران را از مرزهای دریایی هدایت میكرد .
تاریخ نویسان یونان او را در زیبایی برجستگی و متانت سرامد تمامی زنان
ان روزگار نامیده اند.

اتوسا :
ملكه بیش از 28 كشور اسیایی در زمان امپراتوری داریـــــــــــوش بزرگ .
هرودت پدر تاریخ از وی به نام شهبانوی داریـــــوش بزرگ یاد كرده است و
اتوسا را چندین باد در لشكر كشی های داریوش یاور فكری و روحی داریوش
بزرگ دانسته است.

ارتادخت :
وزیر خزانه داری و امور مالی دولت ایران در زمان شاهنشاهی اردوان چهارم
اشكانی. به گفته كتاب اشكانیان اثر دیاكونوف روســــی خاور شناس بزرگ او
مالیات ها را سامان بخشید و در اداره امور مالی كوچكتـــــرین خطایی مرتكب
نشد و اقتصاد امپراتوری پارتیان را رونق بخشید.

ازرمی دخت :
شاهنشاه زن ایرانی در سال 631 میلادی . او دختر خـــــــــسروپرویز پس از
" گشناسب بنده " بر چندین كشور اسیایی پادشاهی كرد.

اذرناهید :
ملكه ملكه های امپراتوری ایران در زمان شاهنـــــــشاهی شاپور یكم بنیانگزار
ساسله ساسانی. نام این ملكه بزرگ و اقتدارات دولتی او در قلمرو ایــــران در
كتیبه های كعبه زرتشت در استان فارس بارها امده است و او را ستایـش كرده
است.

پرین :
بانوی دانشمند ایرانی . او دختر کی قباد بود كه در سال 924 قبل از مــیلاد
هزاران برگ از نسخه های اوستا را به زبان پهلوی برای ایندگان از گوشه و
كنار ممالك اریایی گرداوری نمود و یكبار كامل ان را نوشت و نامش در تاریخ
ایران زمین برای همیشه تبت گردیده است.

فرخ رو :
نام او به عنوان نخستین بانوی وزیر در تاریـــــخ ایران ثبت شده است وی از
طبقه عام كشوری به مقام وزیری امپراتوری ایران رسید.

گردافرید :
یكی از پهلوانان سرزمین ایران. تاریخ از او به عنوان دختر كژدهم یاد میــكند
با لباسی مردانه با سهراب زورازمایی كرد . فردوسی بزرگ از او به عـــنوان
زنی جنگو و دلاور سرزمین پاكان یاد میكند.

اریاتس :
یكی از سرداران مبارز و دلیر هخامنشیان در سالهای پیش از میلاد. مورخــین
یونانی در چندین جا نامی از وی به میان اورده اند.

هلاله :
پادشاه زن ایرانی كه به گفته كتاب دینی و تاریخی ( 391 یشتا 274+1 یشتا 2 )
در زمان كیانیان بر اریكه شاهنشاهی ایران نشست . از او به عنوان هفتـــمین
پادشاه كیانی یاد شده است كه نامش را " همای چهر ازاد ) نیز گفته اند.

مردان ایران باستان بانوان خود را احترام بسیار میگزاشتند و در تمامی امور
با انها مشورت میكردند و برای ایده و عقیده انها احترام بسزایی قائل بودند.

در ایران باستان اهمیت بســـیاری به مقام زن و مرد داده شده است . زن را
بانوی خانه – مون پثنی – می نامیده اند و مرد را – مون بد – یا مدیر خانه
می نامیده اند. در نسخه های دینی ایران باســــــتان زنان شوهردار از اجرای
مراسم دینی معاف بودند . زیرا تشكیل خانواده و پرورش یك جامعه نیك كردار
كه یكی از اركان ان تربیت مادر است بزرگترین عمل نیك در كارنامه زنان ثبت
میشده است.

شیر زنان ایران






سه هزار نفر از خونریزان مغول در شهر زنگان ( نام زنگان پس از نام شهین به شهر زنجان گفته می شد ) باقی ماندند جنگ در باختر ایران باعث شد دو هزار و هفتصد نفر دیگر از سربازان خونریز مغول هم از شهر خارج شوند و بسوی مرزهای دور روان شوند در طی یک هفته 67 مرد میهن پرست زنگان کشته شدند رعب و وحشت بر شهر حاکم بود سربازان مغول 200 پسر زنگانی را بزور به خدمت خویش درآورده و به آنها آموزشهای پاسبانی و غیره می دادند .

اما هر روز از تعداد مغول ها کاسته می شد در طی کمتر از 30 روز فقط 120 مرد مغول در درون شهر باقی مانده بود و کسی از بقیه آنها خبر نداشت .

دیگر مردان مهاجم پی برده بودند که هر روز عده ایی از آنها ناپدید می گردد . بدین منظور تصمیم گرفتند از شهر خارج شوند . و در بیرون شهر اردو بزنند .

با خارج شدن آنها از شهر هیاهویی در شهر برپا شد و همه از ناپدید شدن مهاجمین صحبت می کردند میدان شهر مملو از جمعیت بود پیر مردی که همه به او احترام می گذاشتند از پله ها بالا رفت و گفت : مردان زنگان باید از دختران این شهر درس بگیرند آنگاه رو به مردان کرد و گفت کدام یک از شما مغول خونریزی را کشته است ؟ چهار مرد پیش آمدند ، هر یک مدعی شدند مغولی را از پا درآورده است .

پیر مرد خنده ایی کرد و به گوشه میدان اشاره کرد سه دختر زیبا و قد بلند ایستاده بودند . گفت وجب به وجب کف خانه این دختران از کشته های دشمنان ایران پر است آنگاه مردان ما در سوراخ ها پنهان شده اند .

با شنیدن این حرف مردان دست بکار شدند و در همان شب بقیه متجاوزین را نابود ساختند . به یاد کلام جاودانه ارد بزرگ می افتم که : شیر زنان میهن پرست ایران ، بزرگترین نگهبانان کشورند .

کاش نام آن سه زن را می دانستم بگذار به هر سه آنها بگویم ایران ! که نام همه زن های ایران است .