نقش فرش در دکوراسیون منزل

انتخاب ابعاد فرش متناسب با فضای موجود می تواند دشوار باشد ولی قوانینی در این مورد وجود دارد. یکی از گفته های رایج در مورد فرش این است که فرش باید به اندازه ای باشد که در ست مبلمان زیر پایه های جلویی مبل و صندلی قرار گیرد و در واقع دکوراسیون داخلی پذیرایی را یکپارچه کند. در مقابل آن گفته می شود که باید همه پایه های مبلمان و صندلی روی فرش قرار بگیرد!
قانون شماره ۱: پایه های جلویی مبلمان روی فرش و پایه های پشتی خارج از فرش قرار گیرد.
فرش باعث اتصال وسایل و مبلمان به هم می شود و در عین حال آنها را به اندازه کافی از هم فاصله می دهد تا تقسیم فضایی درست شکل گیرد.
قانون شماره ۲: پایه جلویی چند مبل روی فرش قرار گیرد.
تصویر تنها پایه های جلویی کاناپه روی فرش قرار میگیرد در حالی که مبل تک نفره روبروی کاناپه هر چهار پایه روی فرش قرار می گیرد.
قانون شماره ۳: همه پایه مبل ها روی فرش قرار بگیرد.
نکته ای که در مورد این قانون وجود دارد این است که محل قرارگیری مبلمان و صندلی ها را نسبت به اندازه فرش در طراحی داخلی در ارجحیت قرار دهید. زمانی که انتخاب نامناسبی نسبت به فضا داشته باشید و از این قانون استفاده کنید، قرار دادن همه پایه های صندلی و مبلمان روی فرش باعث می شود فضای گرفته و شلوغ ایجاد کند.
قانون شماره ۴ : هیچ پایه مبلی روی فرش نباشد.
با در نظر گرفتن قانون چهارم اگر می خواهید فرشی کوچک در فضا داشته باشید، می توانید کاملا طرح فرش را در دکوراسیون خانه خود برجسته کنید. در این قانون هیچ کدام از پایه های مبلمان و صندلی و یا میز نباید با فرش تماسی داشته باشد.
قانون شماره ۵: ۴۵ سانتی متر از فضای خالی کفپوش در اطراف فرش وجود داشته باشد.
این قانون برای سالیان زیادی است که به عنوان استاندارد شناخته می شود. با توجه به این مورد باید حدود ۴۵ سانتی متر فضای خالی کف مابین فرش و دیوار وجود داشته باشد تا تقسیم بندی فضایی به خوبی صورت گیرد. قانون پنجم در فضا داخلی خانه باعث تفکیک فضاهای مختلف می شود. استفاده از این قانون در فضای کوچک راحت تر است چون در این فضا ۴۵ سانتی متر از کفپوش در اطراف فرش به ۲۰ سانتی متر کاهش پیدا می کند.
قانون شماره ۶: تنها مقدار کمی از کف اطراف فرش در نظر بگیرید.
با توجه به این قانون می توان از ابعاد فرش بزرگتری استفاده کرد تا کف اتاق را به میزان بیشتری پر کند متذکر می شوم که حتما مقداری از کف را در کنار فرش تا دیوار خالی نگه دارید. با این قانون فرش فضای طراحی شده اتاق را تعریف می کند.
قانون شماره ۷: فرش ۳۰-۴۵ سانتی متر اطراف تخت خواب را پوشش دهد.
برای اینکه فرش در زیر تخت خواب دارای تعادل خوبی باشد، باید ابعاد فرش به اندازه ای باشد که از اطراف تخت خواب بین ۳۰ تا ۴۵ سانتی متر بر اساس اندازه سرویس خواب کف اتاق را پوشش دهد. بر اساس فضای اتاق خواب می توان از فرش های جداگانه در اطراف تخت خواب استفاده کرد. استفاده از فرش کوچک در قسمت پایینی تخت خواب هم می تواند اثر خوبی داشته باشد و طرح و نقش خوب آن فضا را تلطیف کند.در این صورت ابعاد فرش باید از عرض تخت خواب بیشتر باشد تا متعادل شود.
قانون شماره ۸: فرش به اندازه ۶۰ سانتیمتر از اطراف میز غذاخوری قرار را بپوشاند.
زمانی که میز ناهارخوری را روی فرش قرار می دهید، امکان تنظیم ابعاد مورد نظر از فرش در اطراف میز وجود دارد. در این صورت می توانید از هر طرف میز غذاخوری ۶۰ سانتیمتر از فرش را ببینید. با پیروی از این قانون می توانید پایه های پشتی صندلی را حتی در زمان استفاده هم روی فرش قرار دهید. قانون هشتم نیازمند فضای بزرگ و مناسب برای فضای غذاخوری است.
قانون شماره ۹: مسیر راه رفتن را بپوشاند.
فرش باید حداکثر فضای راه رفتن در ورودی خانه و یا راهروها را پوشش دهد. برای امنیت و راحتی بیشتر فضاها در این قانون بهتر است فرش در دکوراسیون خانه به گونه ای به کار برده شود که در هنگام راه رفتن هر دو پا روی فرش قرار گیرد.
قانون شماره ۱۰: فرش ها را با هم ترکیب کنید.
زمانی که می خواهید برای دکوراسیون خانه خود فرش انتخاب کنید، گزینه ای که در اختیار شما قرار می گیرد این است که از چند فرش در فضای داخلی خانه استفاده کنید. این قانون زمانی که فضای بزرگی در خانه با چند ست نشیمن و مبلمان دارید، بسیار موثر است.
قانون شماره ۱۱: قوانین را دور بزنید!
در حالی که همه قوانین درست و کارآمد هستند، ممکن است با توجه به فضای خانه خود و یا حتی به دلایل سلیقه ای تصمیم بگیرید از آنها پیروی نکنید! دانستن قوانینی که برای محل و ابعاد مناسب فرش در دکوراسیون خانه وجود دارد، می تواند شما را با فضاها و تفکیک آنها آشنا کند ولی در نهایت شما تصمیم گیرنده هستید.