تصفیه آب برای آشامیدن و جلوگیری از آلوده شدن آب

آب مایه ی حیات است که مرتباً از حالتی به حالت دیگر تبدیل می‌شود، اما از بین نمی‌رود. . بیش از ۷۵٪ جرم یک انسان از آب تشکیل شده‌است. انسان ها از آب آشامیدنی (آبی که کیفیت آن مناسب سوخت و ساز بدن باشد) استفاده می‌کنند. بیش از ۷۰درصد كرده زمین را آب پوشانده است ولی از این حجم عظیم آب تنها دو درصدش شیرین و قابل شرب است. ولی متاسفانه موادی مانند نیترات، نیتریت، كلر، رسوبات مضر، میكروبها ویروسها و… كه در داخل این حجم آب كه قابل آشامیدن است وجود دارد و برای از بین بردن آن نیاز به تصفیه آب است از آنجایی كه تمامی این مشكلات در تصفیه خانه ها از بین نمی رود نیاز به استفاده از دستگاهای تصفیه آب خانگی نیز هست كه درصد باقیمانده این مضرات را از بین می برد.


اسمز معكوس
روشی برای تامين آب شرب تمامی مناطق کشور عزيزمان ميباشد. بعنوان مثال به كمك اين روش می توان از آب شور، آب آشاميدنی مطلوب تهيه كرد. اسمز معكوس می تواند تا ۹۸% مواد معدنی حل شده و مواد آلی و كلوئيدی آب را حذف كند. تكنولوژي اسمز معكوس در دهه های اخير با به بازار آمدن انواع جديدی از غشاها، بطور قابل توجهی گسترش يافته است. اسمز معكوس با ظرفيت ۱۰ ليتر در روز الی ۴۰ متر مكعب در دقيقه را می توان از بازارهای جهانی تهيه كرد


آلودگی آبها


تصفیه آب برای آشامیدن و جلوگیری از آلوده شدن آب
تصفیه آب برای آشامیدن و جلوگیری از آلوده شدن آب
آلودگی یكی از مهمترین و حادترین مسائل ناشی از تمدن انسانی در جهان امروز به شمارمی رود؛ چرا كه از اعماق چند هزار متری زمین گرفته تا معادن، آبهای تحت الارضی، بیوسفر، تروپوسفر و حتی در داخل هواپیماهای بلند پرواز و جو خارجی زمین، چرخه و سیستم حیات را مورد تهدید قرار داده است. ذرات معلق در آب، باعث کاهش کیفیت آب آشامیدنی برای انسان و کیفیت آب برای زندگی دریایی می شود. کاهش مقدار نفوذ نور خورشید به آب، کاهش رشد گیاهان و میکروارگانیسم ها را موجب می شود مولكول آلاینده ای كه امروزه از كارخانه یا منبع آلوده كننده ی دیگری مثلاَ در اروپا، وارد محیط می شود، اگر تجزیه نشود یا تغییر شكل ندهد، احتمالاَ بعد از چندی می تواند درریه ی انسانهایی كه در قلب جنگلهای آفریقا یا دشتهای وسیع آسیا زندگی می كنند وارد شود.


تصفیه آب برای آشامیدن
آلودگی برای افراد مختلف مفهوم و معنی متفاوتی دارد. مردم معمولی ممكن است تحریك چشم ناشی از یك گاز یا آب آلوده را آلودگی به حساب آورند. برای كشاورزی كه یك عامل به گیاهان یا حیواناتش آسیب می رساند آلودگی محسوب می شود؛ اما هرگاه بخواهیم تعریف جامع و كلی و در عین حال ساده و همه فهمی برای آلودگی محیط زیست در نظر بگیریم چنین می توان گفت كه آلودگی محیط عبارت است از «وجود یك یا چند ماده ی آلوده كنند در محیط زیست به مقدار و مدتی كه كیفیت یا چرخه ی طبیعی را به طوری كه مضر به حال انسان یا حیوان، گیاه و یا آثار و ابنیه باشد، تغییر دهد. به بیان ساده تر هرگاه ماده یا موادی بیگانه با غلظتی خاص وارد عناصر محیطی شوند و تعادل طبیعی آنها را بر هم بزنند صحبت از آلودگی می شود.»
اینکه جهان کنونی با بحران محیط زیست روبه رو است، مسئله ی تازه ای نیست که اینجا از آن صحبت شود. کتابها و مقاله های بسیاری روزانه در سراسر جهان منتشر می شود که هشدار دهنده ی این مسئله است. در کشور ما هم تا کنون کتابهای زیادی منتشر شده، مقاله های زیادی منتشر شده وروزنامه ها و نشریات بارها و بارها به این نکته ی مهم پرداخته اند که تکرار آن اینجا ضرورتی ندارد و از موضوع بحث دور است. چیزی که حائز اهمیت است و کارشناسی تخصصی می طلبد این است که به طور ویژه در ایران برای مقابله با این آلودگیها چه اقداماتی شده است؟ سازمانهای متولی محیط زیست
تاچه اندازه توانسته اند در این راستا موفق عمل کنند و باری از آلودگی روزافزون محیط زیست ایران را بردارند؟ آن هم در کشوری که با بحران محیط زیست روبه رو است و این را همه می دانند؛ حتی عموم مردم، هرچندکه این مطلب را ابتدایی درک کرده باشند؛ چه اینکه مردم ایران هر روز شاهد آلودگیهای بسیاری هستند؛ از آلودگی هوای شهرها گرفته تا طعم بد آبی که استفاده می شود. طراوت جنگلها و رودخانه ها و دریاهای زیبای ایران از بین رفته و مردم به طور فزاینده ای با این بحران روبه رو هستند و شاید وقت آن رسیده باسشد که صراحتاٌ اعلام شود اگر فکری به حال این معضل نشود آلودگی همچون یک بمب ساعتی عمل می کند و بالاخره روزی منفجر می شود و آنگاه تمام سازمانهایی که خود را مدافع این مهم می دانند باید پاسخگو باشند.
نمی توان گفت که کدام آلودگی بیشتر است و کدام خطرناکتر؛ اما بیایید فرض کنیم که مثلاً آلودگی هوا را با رفتن به مناطق غیر آلوده و حتی خیلی ساده تر با زدن یک ماسک حل کنیم(کلاه بزرگی که شاید خود مردم سر خود گذاشته اند)، آلودگی آب را چه می کنیم؟


فراموش نکنیم که آب یک منبع محدود دارد و تجدید آن سالهای سال طول می کشد. در جهان کنونی که تفکر غلط لازمه ی پیشرفت بیشتر به ازای مصرف بیشتر منابع، روند رو به رشدی دارد، وقتی ما به سادگی شیر آب منزل خود را باز می کنیم و آب سرد و گوارا می نوشیم، تصور اینکه این مایه ی حیات روزی تمام شود سخت است، اما به راستی اینگونه است.
بحران آلودگی آب در ایران بسیار جدی تر از چیزی است که رسانه ها بیان می کنند و بی گمان این وظیفه ی دولت است که با این مشکل رو به روشود و آن را حل کند؛ اما دولت ایران چه کرده است؟ این تحقیق با عنایت به این موضوع و ضرورت آن اقدامات دولت رابرای حل بحران آلودگی آب ایران مورد بررسی قرار داده است و با نگاهی اجمالی به فعالیتهای دولت در راستا، بحران آلودگی آب در ایران و سیاستهای دولت برای رفع آلودگی پرداخته است.


جلوگیری از آلوده شدن آب
در مصرف آب صرفه جویی کنید. این صرفه جویی، جلوی کمبود آب سالم را می گیرد و مقدار آب آلوده ای که نیاز به تصفیه دارد را کاهش می دهد


رنگ، روغن و مواد زباله را درون سینک ظرفشویی، راه‌آب حمام و دستشویی و یا توالت نریزید


از پودر لباسشویی، مواد تمیز کننده خانگی و صابون و شامپو استفاده کنید


از کودها یا حشره کش ها زیاد استفاده نکنید


مواد زباله را در رودخانه، دریاچه، جوی آب و … نریزید