شرکت تعاونی (بخش اول و دوم)

ماده ۱۶: سرمایهٔ تعاونی اموال و دارایی هایی است که برای تاسیس تعاونی یا افزایش سرمایه قبلی در اختیار آن قرار می گیرد.
ماده21: هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداق یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد، تقویم و تسلیم شده باشد.
ماده ۲۳ مسئولیت مالی اعضاء در شرکتهای تعاونی محدود به میزان سهم آنان می باشد، مگر آنکه در قرارداد ترتیب دیگری شرط شده باشد.

ماده ۵۴ : شرکت ها و اتحاديه هاى تعاونی در موارد زیر منحل می شوند:
1. تصمیم مجمع عمومی فوق العاده
2. کاهش تعداد اعضا از حد نصاب مقرر در صورتی که حداکثر ظرف مدت سه ماه تعداد اعضا به نصاب مقرر نرسیده باشد.
3. انقضای مدت تعیین شده در اساسنامه مربوط در صورتی که در اساسنامه مدت تعیین شده در اساسنامه مربوط در صورتی که در اساسنامه مدت تعیین شده باشد و مجمع عمومی مدت را تمدید نکرده باشد.
4. توقف فعالیت بیش از یک سال بدون عذر موجه
5. عدم رعایت قوانین و مقررات مربوط پس از 3 بار اخطار کتبی در سال به وسیله وزارت تعاون بر طبق آئین نامه مربوط
6. ورشکستگی طبق قوانین مربوط
تبصره 1: پس از اعلام انحلال و ثبت بلافاصله آن در اداره ثبت محل ، تصفیه طبق قانونی تجارت صورت می گیرد.
تبصره 2: در بندهای دوم و چهارم و پنجم وزارت تعاون بلافاصله طبق آئین نامه مربوط انحلال تعاونی را به اداره ثبت محل اعلام می نماید
تبصره ۳: اعلام نظر وزارت تعاون در مورد بندهای ۴ و ۵ در دادگاه صالح قابل شکایت و رسیدگی می باشد.
تبصره ۴ : (اصلاحی 5/7/1377) کلیه اموالی که از منابع عمومی دولتی در اختیار تعاونی قرار گرفته با انحلال
ان باید مسترد شود.
 
موادی از قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 13 شهریور 1370 با اصلاحیه های بعدی
ماده 2: شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند.
ماده 6. حداقل و حداکثر تعداد عضو در تعاونی ها به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و رعایت اصل عدم تمرکز و تداول ثروت به وسیله آئین نامه ای تعیین می شود که به تصویب وزارت تعاون می رسد ولی در هر صورت تعداد اعضا نباید کمتر از 7 نفر باشد.
ماده 7.: شرکت ها و اتحادیه های تعاونی دارای شخصیت حقوقی مستقل می باشند.
ماده 8: (اصلاحی 5/7/1377) عضو در شرکت های تعاونی ، شخصی است حقیقی یا حقوقی غیر دولتی مندرج در این قانون بوده و ملتزم به اهداف بخش تعاونی و اساسنامه قانونی آن تعاونی باشد.
ماده 9: شرایط عضویت در تعاونی ها عبارت است از:
1. تابعیت جمهوری اسلامی ایران
2. (اصلاحی 5/7/1377) عدم ممنوعیت قانونی و حجر
3. (اصلاحی 5/7/1377) خرید حداقل سهام مقرر در اساسنامه

4. درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی
5. عدم عضویت در تعاونی مشابه
ماده 10: اعضا در کلیه امور تعاونی طبق اساسنامه حق نظارت دارند.
ماده 12: خروج عضو از تعاونی اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد.
ماده ۱۶ سرمایه تعاونی اموال و داراییهایی است که برای تاسیس تعاونی افزایش سرمایهٔ قبلی در اختیار آن قرار میگیرد.
ماده 21: هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد، تقویم و تسلیم شده باشد.
ماده ۲۳ مسئولیت مالی اعضاء در شرکتهای تعاونی محدود به میزان سهم آنان می باشد، مگر آنکه در قرارداد ترتیب دیگری شرط شده باشد.
ماده ۵۴: شرکت ها و اتحادیه های تعاونی در موارد زیر منحل می شوند:
۱. تصمیم مجمع عمومی فوق العاده
2. کاهش تعداد اعضا از حد نصاب مقرر در صورتی که حداکثر ظرف مدت سه ماه تعداد اعضاء به نصاب مقرر نرسیده باشد.
3. انقضای مدت تعیین شده در اساسنامه مربوط در صورتی که در اساسنامه مدت تعیین شده باشد و مجمع عمومی مدت را تمدید نکرده باشد.
4. توقف فعالیت بیش از یک سال بدون عذر موجه
5. عدم رعایت قوانین و مقررات مربوط پس از 3 بار اخطار کتبی در سال به وسیله وزارت تعاون بر طبق آئین نامه مربوط
6. ورشکستگی طبق قوانین مربوط
تبصره 1: پس از اعلام انحلال و ثبت بلافاصله آن در اداره ثبت محل ، تصفیه طبق قانونی تجارت صورت می گیرد.
تبصره 2: در بندهای دوم و چهارم و پنجم وزارت تعاون بلافاصله طبق آئین نامه مربوط انحلال تعاونی را به اداره ثبت محل اعلام می نماید
تبصره ۳: اعلام نظر وزارت تعاون در مورد بندهای ۴ و ۵ در دادگاه صالح قابل شکایت و رسیدگی می باشد.
تبصره ۴ : (اصلاحی 5/7/1377) کلیه اموالی که از منابع عمومی دولتی در اختیار تعاونی قرار گرفته با انحلال
ان باید مسترد شود.


جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت ثبت شرکت ، برند و علامت تجاری - سامان ثبت مراجعه نمایید