آسیت Asites
مقدمه:
همراه شدن اکسیژن ناکافی با تهویه ضعیف و فیزیولوژی پرنده ( کم بودن ظرفیت حیاتی و یا خصوصیات نژادی) سبب ایجاد آسیت می شوند. آسیت یک بیماری است که در جوجه های گوشتی رخ می دهد و در سر تا سر جهان این بیماری وجود دارد اما این بیماری در مناطق مرتفع بسیار شایع تر است. این بیماری به علت یک سری مجموعه سبب شناسی رخ می دهد و با کاهش تهویه، افزایش ارتفاع و بیماری های تنفسی مستعد تر می شود. ایجاد بیماری 1 تا 5 درصد و مرگ و میر حاصل از آن 1 تا 2 درصد است ولی در مناطق مرتفع تا 30 درصد هم می رسد. عامل اصلی یجاد این بیماری تنگ شدن سرخرگ ریوی است.
نشانه های این بیماری:
مرگ ناگهانی که به صورت سریع گسترش پیدا می کند، رشد ضعیف، ضعف پیش رونده، باد کردگی محوطه بطنی (شکم)، خمودگی، دبرس تنفسی و یا شاید یرقان.
علائم کالبد گشایی:
ضخیم شدن عضله سمت راست قلب، آماس بطنی، ضخیم شدن دریچه ششی قلب، گرفتگی سیاهرگ اصلی، گرفتگی شدید عضلات، ششها و روده های متراکم، کبد بزرگ، طحال گوچک، حضور مایعات در محوطه بطنی، نشت از حفره پریکارد. علائم میکروسکوپیک شامل افزایش ندول های غضروفی در ریه.
تشخیص:
ضایعات مشخص پاتولوژیک، حضور پروتئین مخصوص قلب ( تروفونین T ) در خون که یکی از فاکتور های مشخص تشخیصی است، تفریق از دیگر سندرمهای مرگ ناگهانی و اندوکاردیت باکتریایی.
درمان:
افزایش تهویه، ویتامین C ، گزارش شده است که در امریکای شمالی از این ویتامین استفاده کرده اند و اثرات بسیاری از این ویتامین دیده اند.
پیش گیری:
تهویه مناسب (به خصوص در هنگام جوجه کشی و حمل و نقل جوجه ها)، اجتناب از خریداری کردن جوجه با پیش زمینه ارثی و کنترل بیماری های تنفسی.
