Borna66
06-24-2009, 07:15 PM
یکی از ارمغانهای سرویس های وب دو که به جامعه بشری در بستر اینترنت عرضه شد، همانا واژه شیرین "شفافیت" است. سایتهای وب دویی با پشتوانه من و شما که کاربران آنها هستیم شروع به اطلاع رسانی کرده اند. در واقع آنها بستر و خدمات مناسب رو بوجود آورده اند و برای تولید محتوا دست به دامان من و شما شده اند. این شفافیت برای کاربر خوشایند است چون بسیاری از حس های او را ارضا می کنه و گره های بسیاری از مشکلات تصمیم گیری او باز می کنه.
شفافیت باعث میشه که دیگه سردرگم نباشیم، بسیاری از واقعیتهای ناگفته نمایان بشه و بسیاری از اسمشو نبرها، در دسترس همگان برای قضاوت و یا آگاهی قرار بگیره. همچنین بالارفتن بازدهی و تلف نشدن وقت و یا جلوگیری از استرس های مختلف و بی خوابی های متمامدی بر سر تصمیم گیری های بزرگی که تنها به دلیل کمبود اطلاعات ما، باعث میشه با ریسک بالایی انجام بشه. چند مثال می زنم که شفافیت در سرویسهای وب دو و نتیجه آنها رو متوجه بشید.
یکی از تازه ترین استارتاپهایی که من از همین حالا شیفته اش شدم وب سایتی (http://www.glassdoor.com/) هست که کاربران حقوق و مزایا به همراه سمت شغلی خودشون و ذکر نام شرکت در اونجا ثبت می کنن. برای حفظ حریم خصوصی ،سایت از کاربر اطلاعات شخصی مثل نام و نام خانوادگی و غیرو رو نمی گیره بنابراین کاربر می تونه بدون واهمه این اطلاعات رو که اکثرا در قرارداد شرکتها منع از گفتن هستند در این سایت به طور ناشناس بنویسه و یا حتی راجع به محیط کاری یک شرکت اظهار نظر کنه. مثلا خیلی جالبه بدونید که به صورت میانگین مهندس های نرم افزار گوگل از مایکروسافت و یاهو بیشتر حقوق و مزایا می گیرن و مهندس نرم افزارهای شرکت اپل کمترین حقوق (89000 دلار سالانه در مقابل 121000 شرکت گوگل)
مثال دوم: یکی از وب سایتهایی که با آغاز به کارش سر و صدای زیادی در دنیای کارآفرینی پیدا کرد، وب سایت "فاند (http://www.thefunded.com/)" بود. موسس این وب سایت این فرصت رو برای کاربران خودش که همانا مدیران ارشد و یا مدیرکلهای شرکت های نوپا(استارتاپها) هستند ، ایجاد کرد که یک سری از اسناد و مدارک که همیشه تا به حال محرمانه بوده رو به صورت ناشناس بتونن ارسال کنن و با دیگران به اشتراک بگذارن. یک شفاف سازی کامل.
حتما می دونید که شرکتهای نوپا همیشه و دربه در دنبال پول و سرمایه بیشتر برای گسترش زیرساختار و سرویس های خدماتی خودشون هستند. به دست آوردن سرمایه راه های مختلف داره که یکیش رفتن پیش افرادی است که روی بیزنسهای پر ریسک و شرکتهای نوپا سرمایه گذاری می کنن. این شرکتها و افراد سرمایه گذار هم تیپ های مختلف و شاخه های مختلف دارن که از بحث این مطلب خارجه مثلا یکی اخموهه. یکی تا یه سقفی بیشتر پول نمی ده، یکی بسیار سخت گیره و مو رو از ماست میکشه و دیگری فقط روی شرکتهای نوپا با زمینه کاری خاص سرمایه گذاری می کنه.
یکی از پر مخاطره ترین کلنجارهای موسس یک شرکت نوپا و یک سرمایه گذار میزان سرمایه گذاری و درصدی است که سرمایه گذار به عنوان سهم شرکت می گیره. مثلا ممکنه سرمایه گذار بگه من نیم ملیون دلار می دم به ازای 30 درصد سهم کل شرکت. خب اینجا خیلی چونه زنی ها پیش میاد و کار بسیار سختیه مخصوصا برای موسس شرکت که عموما آدم بی تجربه ای می تونه باشه و به قولی سرمایه گذار می تونه حسابی تیغش بزنه و درصد بیشتری از سهم شرکت رو بگیره. موارد بسیاری هست که شخص موسس بدلیل کمبود تجربه در دام یک سرمایه گذار افتاده و درصد بسیاری بالاتر از عرف بازار رو به عنوان سهم به وی داده. همون اصطلاحی که ما بهش می گیم"طرف خیلی گرگه" و اینا میگن "طرف کوسه اس!"
حالا وب سایت باحال ما به موسسان شرکت اجازه می ده که به صورت ناشناس، برگه های قرارداد و میزان سرمایه گذاری و همچنین دوره های سرمایه گذاری یک شرکت رو ببینن و با هم به اشتراک بگذارن. یک معدن طلای واقعی برای یک موسس شرکت نوپا چرا که می تونه به صورت ناشناس با بقیه تعامل کنه و گردش آزاد اطلاعات باعث میشه تا بسیاری از اسمشو نبرها مطرح بشه.
مثلا اگر یک سرمایه گذار حسابی چند نفر رو تیغیده باشه و یا بعد از به سودرسانی شرکت سریعا سهم های خودش رو فروخته باشه و یا بد اخلاق بشه، راجع بهش از طریق دیگران فیدبک نوشته میشه و اون وقته که من موسس شرکت هم می تونم حدس بزنم با چه آدم و یا شرکت سرمایه گذاری طرف هستم.
شفاف سازی در بسیاری موارد باعث کمک به تصمیم گیری ها میشه هرچند که همیشه بیم این هم هست که اطلاعات مندرج در وب سایتها توسط کاربران موثق نباشه و یا کاربران از طرف شرکتها دادگاهی بشن و یا قانون شکنی کرده باشن اما مثلا همین دو سایت مربوطه راهکارهایی دارن که تا حد بسیار زیادی از اشاعه دروغها جلوگیری می کنه و طبیعتا خود کاربر هم با توجه به موقعیتش می تونه تصمیم بگیره که تا چه حد مدارک آشکار باشه. مثلا ممکنه من نوعی برگه قرار داد رو بفرستم ولی قسمتهای حساس و یا سربرگ شرکت سرمایه گذار رو پاک کنم فقط برای اینکه بخوام از نظر رقم به بقیه کمک کرده باشم و ممکنه شخص دیگری کاملا برعکس همه قرارداد رو بگذاره و از این قبیل.
اگر علاقه به راه اندازی سرویس های وب دویی دارید و دنبال ایده می گردید به اطرافتون نگاه کنید و هرچیزی که اسمش رو نبره هست رو می تونید یک ایده برای راه اندازی شرکتتون پیدا کنید. چیزی که به انسانها کمک کنه برای حل مشکلاتشون. مثلا آیا جالب نیست که یک سرویس فارسی راه اندازی بشه راجع به مغازه های مکانیکی توی شهر تهران و یا ایران به طور کل. بعدش شمای کاربر می تونید برید و به خدمات اون مکانیکی رای بدید و یا نظر بدید. بدین صورت مکانیک های دزد و کلاش و اخمو حساب کار دستشون میاد چون من اگر بدونم یک مکانیکی سرویس خوبی نداره و یا کلاشی می کنه هرگز پام رو توش نمی گذارم.
شفافیت باعث میشه که دیگه سردرگم نباشیم، بسیاری از واقعیتهای ناگفته نمایان بشه و بسیاری از اسمشو نبرها، در دسترس همگان برای قضاوت و یا آگاهی قرار بگیره. همچنین بالارفتن بازدهی و تلف نشدن وقت و یا جلوگیری از استرس های مختلف و بی خوابی های متمامدی بر سر تصمیم گیری های بزرگی که تنها به دلیل کمبود اطلاعات ما، باعث میشه با ریسک بالایی انجام بشه. چند مثال می زنم که شفافیت در سرویسهای وب دو و نتیجه آنها رو متوجه بشید.
یکی از تازه ترین استارتاپهایی که من از همین حالا شیفته اش شدم وب سایتی (http://www.glassdoor.com/) هست که کاربران حقوق و مزایا به همراه سمت شغلی خودشون و ذکر نام شرکت در اونجا ثبت می کنن. برای حفظ حریم خصوصی ،سایت از کاربر اطلاعات شخصی مثل نام و نام خانوادگی و غیرو رو نمی گیره بنابراین کاربر می تونه بدون واهمه این اطلاعات رو که اکثرا در قرارداد شرکتها منع از گفتن هستند در این سایت به طور ناشناس بنویسه و یا حتی راجع به محیط کاری یک شرکت اظهار نظر کنه. مثلا خیلی جالبه بدونید که به صورت میانگین مهندس های نرم افزار گوگل از مایکروسافت و یاهو بیشتر حقوق و مزایا می گیرن و مهندس نرم افزارهای شرکت اپل کمترین حقوق (89000 دلار سالانه در مقابل 121000 شرکت گوگل)
مثال دوم: یکی از وب سایتهایی که با آغاز به کارش سر و صدای زیادی در دنیای کارآفرینی پیدا کرد، وب سایت "فاند (http://www.thefunded.com/)" بود. موسس این وب سایت این فرصت رو برای کاربران خودش که همانا مدیران ارشد و یا مدیرکلهای شرکت های نوپا(استارتاپها) هستند ، ایجاد کرد که یک سری از اسناد و مدارک که همیشه تا به حال محرمانه بوده رو به صورت ناشناس بتونن ارسال کنن و با دیگران به اشتراک بگذارن. یک شفاف سازی کامل.
حتما می دونید که شرکتهای نوپا همیشه و دربه در دنبال پول و سرمایه بیشتر برای گسترش زیرساختار و سرویس های خدماتی خودشون هستند. به دست آوردن سرمایه راه های مختلف داره که یکیش رفتن پیش افرادی است که روی بیزنسهای پر ریسک و شرکتهای نوپا سرمایه گذاری می کنن. این شرکتها و افراد سرمایه گذار هم تیپ های مختلف و شاخه های مختلف دارن که از بحث این مطلب خارجه مثلا یکی اخموهه. یکی تا یه سقفی بیشتر پول نمی ده، یکی بسیار سخت گیره و مو رو از ماست میکشه و دیگری فقط روی شرکتهای نوپا با زمینه کاری خاص سرمایه گذاری می کنه.
یکی از پر مخاطره ترین کلنجارهای موسس یک شرکت نوپا و یک سرمایه گذار میزان سرمایه گذاری و درصدی است که سرمایه گذار به عنوان سهم شرکت می گیره. مثلا ممکنه سرمایه گذار بگه من نیم ملیون دلار می دم به ازای 30 درصد سهم کل شرکت. خب اینجا خیلی چونه زنی ها پیش میاد و کار بسیار سختیه مخصوصا برای موسس شرکت که عموما آدم بی تجربه ای می تونه باشه و به قولی سرمایه گذار می تونه حسابی تیغش بزنه و درصد بیشتری از سهم شرکت رو بگیره. موارد بسیاری هست که شخص موسس بدلیل کمبود تجربه در دام یک سرمایه گذار افتاده و درصد بسیاری بالاتر از عرف بازار رو به عنوان سهم به وی داده. همون اصطلاحی که ما بهش می گیم"طرف خیلی گرگه" و اینا میگن "طرف کوسه اس!"
حالا وب سایت باحال ما به موسسان شرکت اجازه می ده که به صورت ناشناس، برگه های قرارداد و میزان سرمایه گذاری و همچنین دوره های سرمایه گذاری یک شرکت رو ببینن و با هم به اشتراک بگذارن. یک معدن طلای واقعی برای یک موسس شرکت نوپا چرا که می تونه به صورت ناشناس با بقیه تعامل کنه و گردش آزاد اطلاعات باعث میشه تا بسیاری از اسمشو نبرها مطرح بشه.
مثلا اگر یک سرمایه گذار حسابی چند نفر رو تیغیده باشه و یا بعد از به سودرسانی شرکت سریعا سهم های خودش رو فروخته باشه و یا بد اخلاق بشه، راجع بهش از طریق دیگران فیدبک نوشته میشه و اون وقته که من موسس شرکت هم می تونم حدس بزنم با چه آدم و یا شرکت سرمایه گذاری طرف هستم.
شفاف سازی در بسیاری موارد باعث کمک به تصمیم گیری ها میشه هرچند که همیشه بیم این هم هست که اطلاعات مندرج در وب سایتها توسط کاربران موثق نباشه و یا کاربران از طرف شرکتها دادگاهی بشن و یا قانون شکنی کرده باشن اما مثلا همین دو سایت مربوطه راهکارهایی دارن که تا حد بسیار زیادی از اشاعه دروغها جلوگیری می کنه و طبیعتا خود کاربر هم با توجه به موقعیتش می تونه تصمیم بگیره که تا چه حد مدارک آشکار باشه. مثلا ممکنه من نوعی برگه قرار داد رو بفرستم ولی قسمتهای حساس و یا سربرگ شرکت سرمایه گذار رو پاک کنم فقط برای اینکه بخوام از نظر رقم به بقیه کمک کرده باشم و ممکنه شخص دیگری کاملا برعکس همه قرارداد رو بگذاره و از این قبیل.
اگر علاقه به راه اندازی سرویس های وب دویی دارید و دنبال ایده می گردید به اطرافتون نگاه کنید و هرچیزی که اسمش رو نبره هست رو می تونید یک ایده برای راه اندازی شرکتتون پیدا کنید. چیزی که به انسانها کمک کنه برای حل مشکلاتشون. مثلا آیا جالب نیست که یک سرویس فارسی راه اندازی بشه راجع به مغازه های مکانیکی توی شهر تهران و یا ایران به طور کل. بعدش شمای کاربر می تونید برید و به خدمات اون مکانیکی رای بدید و یا نظر بدید. بدین صورت مکانیک های دزد و کلاش و اخمو حساب کار دستشون میاد چون من اگر بدونم یک مکانیکی سرویس خوبی نداره و یا کلاشی می کنه هرگز پام رو توش نمی گذارم.