sunyboy
02-28-2015, 11:00 AM
به گزارش خبرنگار مهر، پنیر «سیاهمزگی» بر آمده از دل منطقه سیاهمزگی در استان گیلان است. طعم بسیار خوشمزه و درصد چربی بالای این پنیر باعث شده تا این محصول قابل رقابت با انواع محصولات مشابه در داخل و خارج از کشور باشد. هرچند میزان پنیر تولیدی این منطقه نسبت به سال های گذشته کاهش پیدا کرده است اما ایرانیانی که سری به گیلان زده اند و طعم پنیر سیاهمزگی و نان داغ را چشیده اند، هیچگاه نام این پنیر را از یاد نمی برند.
منطقه زیبا و گردشگرپذیر سیاهمزگی در شهرستان شفت واقع شده که شامل چند روستای علیسرا، توسه، مَزگَده، خُرمکش و ونه بنه است.
این منطقه که محل تلاقی باغات چای، رودخانه و جنگل است، دارای ییلاقات بکر و بسیار زیبایی است که همه ساله پذیرای گردشگران از نقاط مختلف کشور است.
ییلاقهای سیاهمزگی که مقدمات ساخت پنیر سیاهمزگی در آن فراهم می شود به دو بخش دایله سر و آرننگا تقسیم می شود. ییلاق های پیرامون دایلَه سر شامل مزاچال، آوَرَند، سوتَه، خُورمَه جَئون، سِره، برَ خوار، مَتَّه خونی، زردَه خونی، لاسَه پِشت، بَرَه سر، مِندَران، دایلَه سر، گِنبو، گَزنَه دشت، بَرزَه‌لاشون، مینجانی، لوت، زییان دشت و چَرَه مَندَن است.
ییلاقهای آرنَنگا نیز شامل شَلَمَه جار، آفیر، تُویَه لیم ، پاشتون، پِشتی سر، سَرَندول، خونی و آفیرَه سر می‌شود که دامداران سیاهمزگی شفت، از نیمه بهار و تمام فصل تابستان را در این ییلاقات به سر می برند و هنوز در برخی از قسمت های سیاهمزگی خانه های چوب و گل دو طبقه قدیمی برجا مانده است که زیبایی خاصی به این منطقه می دهد.
این منطقه زیبا سرزمین بزرگانی همچون نقدعلی سیاهمزگی وغلامعلی مجاهد دو تن از مجاهدان دوران نهضت جنگل نیز بوده است.
طعم پنیر محلی در یکشنبه بازار
سیاهمزگی در کنار امامزاده ابراهیم(ع)، از مهمترین ارتفاعات شهرستان شفت محسوب می شود که مردم آن به گویش تالشی سخن می گویند.
اگرچه شهرستان شفت دارای شهرک صنعتی است اما همچنان کشاورزی با محوریت برنج، باغات چای و دامپروری فعالیت غالب این شهرستان بوده و پس از آن زنبورداری، شیلات و پرورش آبزیان و کرم ابریشم در این شهرستان رواج دارد و منطقه سیاهمزگی نیز یکی از قطب های مهم این شهرستان در دامپروری محسوب می شود.
بازارهای هفتگی یکشنبه بازار چوبر، دوشنبه بازار شفت و چهارشنبه بازار نصیرمحله که در فعالیت‌های اقتصادی مردم این منطقه نقش مهمی دارد، محلی برای عرضه پنیر سیاهمزگی است که طرفداران زیادی نه تنها در گیلان که در تمام ایران دارد.
تقاضا برای پنیر سیاهمزگی زیاد است
در تمام روستاهای منطقه سیاهمزگی فروشندگانی هستند که می توانید مطمئن باشید پنیری به جز پنیر سیاهمزگی ندارند و با این سوغاتی شور و چرب شما را برای همیشه نمک گیر خواهند کرد.
یکی از فروشندگان اصلی پنیر سیاهمزگی در روستای علیسرای سیاهمزگی به خبرنگار مهر می گوید: بهره برداری از این پنیر از شهریور شروع می شود. هرچند قبل از ماه شهریور نیز دامداران پنیر بی نمک تولید می کنند که طرفداران زیادی ندارد اما در واقع اصلی ترین زمان پنیر شور ۶ ماه دوم سال است.
مشتریان پنیر سیاهمزگی از مرکز استان تا شهرستان های صومعه سرا،انزلی، رودبار ،لاهیجان و رودسر، به دنبال این پنیر به سیاهمزگی مراجعه می کنند اما همه این مشتریان دست پر برنمی گردند چرا که علیرغم تولید کم، تقاضا برای پنیر سیاهمزگی زیاد است. غلام مومن زاده که با تولید کنندگان اصیل این پنیر ارتباط مستقیمی دارد، توضیح می دهد: از لپوندان تا سیاهمزگی حدود ۱۰۰ دامدار وجود دارد که به تولید این پنیر می پردازند که البته در سال های اخیر به دلیل اینکه وضیعت دامداری کمی ضعیف شده، تعداد دامداران کاهش پیدا کرده است.
وی قیمت هرکیلو از این پنیر را ۲۵ هزار تومان می داند و بیان می کند: مشتریان این پنیر از مرکز استان تا شهرستان های صومعه سرا،انزلی، رودبار ،لاهیجان و رودسر نیز، به من مراجعه می کننداما همه این مشتریان دست پر برنمی گردند.
مومن زاده ادامه می دهد: خیلی وقتها جوابگوی تقاضای مشتریان نیستم چرا که میزان پنیر کم است و تقاضا زیاد و البته کیفیت همه پنیرها هم یکسان نیست.
وی درباره کیفیت پنیر خوب می گوید: بهترین پنیر که اکثر مشتریان می پسندند، پنیر زرد و پر چرب است و البته پنیری که مدتی از تولیدش گذشته باشد، نسبت به پنیر تازه بهتر است.
مومن زاده درباره علت این تفاوت می گوید: پنیر هر چه بیشتر بماند کیفیت اش بهتر می شود.
وی درباره نحوه آماده کردن این پنیر توضیح می دهد: سیاهمزگی از شیر گوسفند تهیه می شود که شیر پس از دوشیده شدن از گوسفندان، گرم شده و در آن مایع مخصوص ریخته می شود تا به اصطلاح ببندد بعد این خمیر را در ظروفی که از جنس چوپ و به شکل بشقاب است ریخته و در پوست گوسفند می چینند تا آماده شود.
مومن زاده می افزاید: البته در سال های اخیر از ظرف های پلاستیکی هم استفاده می شود که کیفیت پنیرهای آن به مرغوبیت پنیرهایی که در پوست گوسفند به عمل می آید نیست.
به گفته او از دامداران این منطقه هیچگونه حمایتی صورت نمی گیرد درحالی که دامداران برخی مناطق دیگر مانند ماسال، علوفه را با نرخ کیلویی ۷۰۰ تومان دریافت می کنند ولی دامداران این منطقه علوفه را با نرخ آزاد تهیه می کنند و این موضوع به ویژه در فصل زمستان در راههای صعب العبور که تهیه علوفه بسیار مشکل است برای دامداران بسیار دردسرساز می شود.
سالانه ۵ تن پنیر سیاهمزگی تولید می شود
هر چند تقاضا برای پنیر سیاهمزگی از داخل و خارج استان زیاد است اما فراهم نبودن شرایط مساعد برای دامداران به خصوص شرایط نامطلوب تهیه علوفه باعث شده تا هر روز از میزان دامدارانی که این محصول بی نظیر را تولید می کنند، کاسته شود.
سرپرست جهاد کشاورزی شهرستان شفت به خبرنگار مهر می گوید: در شهرستان شفت ۷۵ هزار دام سبک و سنگین وجود دارد که سالانه ۱۵ تن پنیر توسط ۵۰۰ عشایر دامدار تولید می شود.
به گفته حسن همتی، نزدیک به ۱۵۰ دامدار در منطقه، سالانه حدود پنج تن پنیر سیاهمزگی را تولید می کنند.
وی با اشاره به شرایط سخت تامین علوفه در شش ماه دوم سال برای دامداران عشایر می افزاید: یکی از مشکلات دامداران عشایر که عموما کار تولید پنیر سیاهمزگی را انجام می دهند، تامین علوفه به خصوص در ۶ ماه دوم سال است که برای همین منظور سازمان جهاد کشاورزی تمهیداتی در نظر گرفته تا این مشکلات به حداقل برسد.
همتی ادامه می دهد: به همین منظور، دامداران می توانند علوفه مورد نیاز خود را دریافت کرده و هزینه آن را از محل دریافت وام که بازپرداخت آن در ۶ ماه اول سال بعد خواهد بود، بپردازند.
وی به کمبود نقدینگی دامداران در نیمه دوم سال اشاره می کند و می گوید: هرچند که قیمت علوفه با نرخ تعاونی نبوده و با نرخ آزاد به فروش می رسد اما دامداران می توانند این مبلغ را از طریق وام و ارائه چک بپردازند.
همتی توضیح می دهد: شرکت دامداران شفت برای دریافت ۱۰۰ میلیون تومان ازمحل اعتبارات عشایر برای تامین نیاز دامی دامداران معرفی شده است که در حال حاضر با وجود نگرفتن اعتبار مورد نظر، نزدیک به ۶۰ درصد نیاز دامداران به جو را تامین کرده است.
وی رسیدن این مقدار به ۱۰۰ درصد و حمایت از همه دامداران از نظر تامین جو و علوفه را منوط به دریافت کل اعتبار می داند.
حالا هرچند به دلیل عدم علاقه فرزندان دامداران به ادامه کار والدین و سختی های موجود در این کار هر ساله از تعداد دامدارانی که این پنیر را تولید می کنند کاسته می شود اما همچنان در محدوده شهرستان شفت، دامدارانی هستند که با وجود تمام این سختی ها، هنوز این پنیر را تولید می کنند چون افراد زیادی نمک گیر این سوغات سیاهمزگی هستند.
گزارش: مریم صابری
http://pnu-club.com/imported/2015/02/30.gif
منطقه زیبا و گردشگرپذیر سیاهمزگی در شهرستان شفت واقع شده که شامل چند روستای علیسرا، توسه، مَزگَده، خُرمکش و ونه بنه است.
این منطقه که محل تلاقی باغات چای، رودخانه و جنگل است، دارای ییلاقات بکر و بسیار زیبایی است که همه ساله پذیرای گردشگران از نقاط مختلف کشور است.
ییلاقهای سیاهمزگی که مقدمات ساخت پنیر سیاهمزگی در آن فراهم می شود به دو بخش دایله سر و آرننگا تقسیم می شود. ییلاق های پیرامون دایلَه سر شامل مزاچال، آوَرَند، سوتَه، خُورمَه جَئون، سِره، برَ خوار، مَتَّه خونی، زردَه خونی، لاسَه پِشت، بَرَه سر، مِندَران، دایلَه سر، گِنبو، گَزنَه دشت، بَرزَه‌لاشون، مینجانی، لوت، زییان دشت و چَرَه مَندَن است.
ییلاقهای آرنَنگا نیز شامل شَلَمَه جار، آفیر، تُویَه لیم ، پاشتون، پِشتی سر، سَرَندول، خونی و آفیرَه سر می‌شود که دامداران سیاهمزگی شفت، از نیمه بهار و تمام فصل تابستان را در این ییلاقات به سر می برند و هنوز در برخی از قسمت های سیاهمزگی خانه های چوب و گل دو طبقه قدیمی برجا مانده است که زیبایی خاصی به این منطقه می دهد.
این منطقه زیبا سرزمین بزرگانی همچون نقدعلی سیاهمزگی وغلامعلی مجاهد دو تن از مجاهدان دوران نهضت جنگل نیز بوده است.
طعم پنیر محلی در یکشنبه بازار
سیاهمزگی در کنار امامزاده ابراهیم(ع)، از مهمترین ارتفاعات شهرستان شفت محسوب می شود که مردم آن به گویش تالشی سخن می گویند.
اگرچه شهرستان شفت دارای شهرک صنعتی است اما همچنان کشاورزی با محوریت برنج، باغات چای و دامپروری فعالیت غالب این شهرستان بوده و پس از آن زنبورداری، شیلات و پرورش آبزیان و کرم ابریشم در این شهرستان رواج دارد و منطقه سیاهمزگی نیز یکی از قطب های مهم این شهرستان در دامپروری محسوب می شود.
بازارهای هفتگی یکشنبه بازار چوبر، دوشنبه بازار شفت و چهارشنبه بازار نصیرمحله که در فعالیت‌های اقتصادی مردم این منطقه نقش مهمی دارد، محلی برای عرضه پنیر سیاهمزگی است که طرفداران زیادی نه تنها در گیلان که در تمام ایران دارد.
تقاضا برای پنیر سیاهمزگی زیاد است
در تمام روستاهای منطقه سیاهمزگی فروشندگانی هستند که می توانید مطمئن باشید پنیری به جز پنیر سیاهمزگی ندارند و با این سوغاتی شور و چرب شما را برای همیشه نمک گیر خواهند کرد.
یکی از فروشندگان اصلی پنیر سیاهمزگی در روستای علیسرای سیاهمزگی به خبرنگار مهر می گوید: بهره برداری از این پنیر از شهریور شروع می شود. هرچند قبل از ماه شهریور نیز دامداران پنیر بی نمک تولید می کنند که طرفداران زیادی ندارد اما در واقع اصلی ترین زمان پنیر شور ۶ ماه دوم سال است.
مشتریان پنیر سیاهمزگی از مرکز استان تا شهرستان های صومعه سرا،انزلی، رودبار ،لاهیجان و رودسر، به دنبال این پنیر به سیاهمزگی مراجعه می کنند اما همه این مشتریان دست پر برنمی گردند چرا که علیرغم تولید کم، تقاضا برای پنیر سیاهمزگی زیاد است. غلام مومن زاده که با تولید کنندگان اصیل این پنیر ارتباط مستقیمی دارد، توضیح می دهد: از لپوندان تا سیاهمزگی حدود ۱۰۰ دامدار وجود دارد که به تولید این پنیر می پردازند که البته در سال های اخیر به دلیل اینکه وضیعت دامداری کمی ضعیف شده، تعداد دامداران کاهش پیدا کرده است.
وی قیمت هرکیلو از این پنیر را ۲۵ هزار تومان می داند و بیان می کند: مشتریان این پنیر از مرکز استان تا شهرستان های صومعه سرا،انزلی، رودبار ،لاهیجان و رودسر نیز، به من مراجعه می کننداما همه این مشتریان دست پر برنمی گردند.
مومن زاده ادامه می دهد: خیلی وقتها جوابگوی تقاضای مشتریان نیستم چرا که میزان پنیر کم است و تقاضا زیاد و البته کیفیت همه پنیرها هم یکسان نیست.
وی درباره کیفیت پنیر خوب می گوید: بهترین پنیر که اکثر مشتریان می پسندند، پنیر زرد و پر چرب است و البته پنیری که مدتی از تولیدش گذشته باشد، نسبت به پنیر تازه بهتر است.
مومن زاده درباره علت این تفاوت می گوید: پنیر هر چه بیشتر بماند کیفیت اش بهتر می شود.
وی درباره نحوه آماده کردن این پنیر توضیح می دهد: سیاهمزگی از شیر گوسفند تهیه می شود که شیر پس از دوشیده شدن از گوسفندان، گرم شده و در آن مایع مخصوص ریخته می شود تا به اصطلاح ببندد بعد این خمیر را در ظروفی که از جنس چوپ و به شکل بشقاب است ریخته و در پوست گوسفند می چینند تا آماده شود.
مومن زاده می افزاید: البته در سال های اخیر از ظرف های پلاستیکی هم استفاده می شود که کیفیت پنیرهای آن به مرغوبیت پنیرهایی که در پوست گوسفند به عمل می آید نیست.
به گفته او از دامداران این منطقه هیچگونه حمایتی صورت نمی گیرد درحالی که دامداران برخی مناطق دیگر مانند ماسال، علوفه را با نرخ کیلویی ۷۰۰ تومان دریافت می کنند ولی دامداران این منطقه علوفه را با نرخ آزاد تهیه می کنند و این موضوع به ویژه در فصل زمستان در راههای صعب العبور که تهیه علوفه بسیار مشکل است برای دامداران بسیار دردسرساز می شود.
سالانه ۵ تن پنیر سیاهمزگی تولید می شود
هر چند تقاضا برای پنیر سیاهمزگی از داخل و خارج استان زیاد است اما فراهم نبودن شرایط مساعد برای دامداران به خصوص شرایط نامطلوب تهیه علوفه باعث شده تا هر روز از میزان دامدارانی که این محصول بی نظیر را تولید می کنند، کاسته شود.
سرپرست جهاد کشاورزی شهرستان شفت به خبرنگار مهر می گوید: در شهرستان شفت ۷۵ هزار دام سبک و سنگین وجود دارد که سالانه ۱۵ تن پنیر توسط ۵۰۰ عشایر دامدار تولید می شود.
به گفته حسن همتی، نزدیک به ۱۵۰ دامدار در منطقه، سالانه حدود پنج تن پنیر سیاهمزگی را تولید می کنند.
وی با اشاره به شرایط سخت تامین علوفه در شش ماه دوم سال برای دامداران عشایر می افزاید: یکی از مشکلات دامداران عشایر که عموما کار تولید پنیر سیاهمزگی را انجام می دهند، تامین علوفه به خصوص در ۶ ماه دوم سال است که برای همین منظور سازمان جهاد کشاورزی تمهیداتی در نظر گرفته تا این مشکلات به حداقل برسد.
همتی ادامه می دهد: به همین منظور، دامداران می توانند علوفه مورد نیاز خود را دریافت کرده و هزینه آن را از محل دریافت وام که بازپرداخت آن در ۶ ماه اول سال بعد خواهد بود، بپردازند.
وی به کمبود نقدینگی دامداران در نیمه دوم سال اشاره می کند و می گوید: هرچند که قیمت علوفه با نرخ تعاونی نبوده و با نرخ آزاد به فروش می رسد اما دامداران می توانند این مبلغ را از طریق وام و ارائه چک بپردازند.
همتی توضیح می دهد: شرکت دامداران شفت برای دریافت ۱۰۰ میلیون تومان ازمحل اعتبارات عشایر برای تامین نیاز دامی دامداران معرفی شده است که در حال حاضر با وجود نگرفتن اعتبار مورد نظر، نزدیک به ۶۰ درصد نیاز دامداران به جو را تامین کرده است.
وی رسیدن این مقدار به ۱۰۰ درصد و حمایت از همه دامداران از نظر تامین جو و علوفه را منوط به دریافت کل اعتبار می داند.
حالا هرچند به دلیل عدم علاقه فرزندان دامداران به ادامه کار والدین و سختی های موجود در این کار هر ساله از تعداد دامدارانی که این پنیر را تولید می کنند کاسته می شود اما همچنان در محدوده شهرستان شفت، دامدارانی هستند که با وجود تمام این سختی ها، هنوز این پنیر را تولید می کنند چون افراد زیادی نمک گیر این سوغات سیاهمزگی هستند.
گزارش: مریم صابری
http://pnu-club.com/imported/2015/02/30.gif