Borna66
06-19-2009, 07:49 PM
شنوایی شناسی
دیباچه: اگر به یاری تو یک ناشنوا با دنیای آواها و نغمهها آشنا شود، چه احساسی خواهی داشت؟ آیا فکری نمیکنی که این لذت بزرگتر از همه لذتها است؟ لذت این که یک ناشنوا با لبخندی شیرین به تو بگوید که به یاری علم،اندیشه و دستهای پرمحبتت، برای اولین بار نغمه پرندگان را شنیده است؟این لذتی است که بسیاری از شنوایی شناسان با آن آشنا هستند. البته تجویز سمعک مناسب به ناشنوایان و کمشنوایان و ارائه آموزشهای لازم برای چگونگی استفاده از آن، تنها یکی از زمینههای فعالیت متخصص شنواییشناسی است. چرا که رشته شنواییشناسی دارای ابعاد بسیاری است و در نتیجه زمینههای فعالیت آن نیز متعدد میباشد.
رشته شنواییشناسی دارای چهار حیطه اصلی است که عبارتند از:
1ـ ارزیابی و تشخیص اختلالات شنوایی و تعادل 2ـ پیشگیری و حفاظت شنوایی، که به بررسی آلودگیهای صوتی کارخانجات و مراکز پر سروصدا میپردازد و تلاش میشود تا خسارتهای ناشی از آلودگی صوتی به حداقل برسد. 3ـ توانبخشی شنوایی، که شامل ساخت و تجویز انواع قالب گوش و تجویز و ارزیابی وسایل کمک شنوایی مانند سمعک میشود. (بر خلاف تصور عامه مردم، سمعک، یک بلندگو نیست که بتوان آن را از داروخانه یا مرکز دیگری خریداری کرد و استفاده نمود بلکه یک شنواییشناس باید با استفاده از اطلاعات علمی خود و با توجه به مقدار شنوایی فرد کم شنوا، سمعک را برای گوش او تنظیم کند.) 4ـ آموزش به افراد کم شنوا و ناشنوا، که در این حیطه شنواییشناس به فرد کم شنوا طرز استفاده از سمعک را آموزش داده و او را با اصوات مختلف آشنا میسازد و به ناشنوا لب خوانی و گفتارخوانی را آموزش میدهد.
تواناییهای لازم :
دقت، لازمه رشته شنواییشناسی است. چرا که اگر یک شنواییشناس، آزمایشهای مورد نیاز را به دقت انجام ندهد، حتی میتواند باعث یک عمل جراحی بیدلیل شود. همچنین دانشجوی شنواییشناسی باید به علم فیزیک علاقهمند باشد و به علوم تشریح و فیزیولوژی به ویژه در زمینه شنوایی احاطه داشته باشد.
موقعیت شغلی در ایران :
یک پزشک با معاینه سطحی گوش بیمار، تنها میتواند، سطح پرده گوش را بررسی کند اما ورای پرده را نمیتواند ببیند؛ یعنی برای اطلاع از وضعیت گوش میانی، گوش داخلی، عصب و مراکز شنوایی مرکزی باید از ابزارهای شنواییشناسی و متخصصان این رشته کمک بگیرد. فارغالتحصیلان این رشته میتوانند جذب بیمارستانها و درمانگاههای گوش و حلق و بینی شده یا به طور شخصی همراه با پزشک گوش و حلق و بینی کلینیک شنواییشناسی دایر کنند. اجرای برنامه حفاظت شنوایی در یک کارخانه که سروصدای آن بیش از حد مجاز است، نیاز به همکاری متخصصان شنواییشناس، پزشکان، کارشناسان بهداشت صنعتی و مهندسین اکوستیک دارد. در کل میتوان گفت که بازار کار فارغالتحصیل شنواییشناسی بخصوص در شهرهای کوچک خوب است.
درسهای این رشته در طول تحصیل :
دروس پایه:
فیزیک عمومی ، میکروبیولوژی ، تشریح و فیزیولوژی عمومی، تشریح و فیزیولوژی سرو گردن و گوش و حلق و بینی ، تشریح و فیزیولوژی مغز و اعصاب ، ژنتیک پزشکی ، روانشناسی عمومی ، بافتشناسی و آسیبشناسی عمومی، بهداشت عمومی ، کمکهای اولیه ، بیوشیمی ، فارماکولوژی ، مبانی علم گفتار، روش تحقیق ، آواشناسی ، اصطلاحات پزشکی ، اصول توانبخشی ، اکوستیک.
دروس تخصصی:
مبانی علم شنوایی ، ارزیابی پایه شنوایی ، آناتومی و فیزیولوژی دستگاه شنوایی و تعادل ، بیماریهای گوش و روشهای درمان آن ، رشد طبیعی گفتار و زبان و اختلالات آن ، ارزیابی تکمیلی شنوایی ، بیماریهای مغز و اعصاب ، سایکو اکوستیک ، ایمیتانس ادیومتری ، رادیولوژی سر و گردن ، شنوایی شناسی تشخیصی، فیزیوپاتولوژی اختلالات شنوایی و تعادل ، اختلالات ارتباطی افراد کمشنوا، تجویز و ارزیابی سمعک و سایر وسایل کمکشنوایی، بیماریهای اطفال ، مبانی آزمونهای الکتروفیزیولوژیک ، روشهای توانبخشی ، تربیت شنوایی ، مدیریت در شنوایی شناسی ، الکترونیک در تجهیزات شنوایی ، روانشناسی مبتلایان به کمشنوایی ، نویز و حفاظت شنوایی، زبان تخصصی، سمینار شنوایی، پروژه، کارآموزی.
منبع: کتاب آشنایی با رشته های دانشگاهی سازمان سنجش آموزش کشور تالیف: خانم فیروزه سودایی و نرم افزار سامان رشته ی سازمان سنجش و
گردآورنده:طه - Borna66
دیباچه: اگر به یاری تو یک ناشنوا با دنیای آواها و نغمهها آشنا شود، چه احساسی خواهی داشت؟ آیا فکری نمیکنی که این لذت بزرگتر از همه لذتها است؟ لذت این که یک ناشنوا با لبخندی شیرین به تو بگوید که به یاری علم،اندیشه و دستهای پرمحبتت، برای اولین بار نغمه پرندگان را شنیده است؟این لذتی است که بسیاری از شنوایی شناسان با آن آشنا هستند. البته تجویز سمعک مناسب به ناشنوایان و کمشنوایان و ارائه آموزشهای لازم برای چگونگی استفاده از آن، تنها یکی از زمینههای فعالیت متخصص شنواییشناسی است. چرا که رشته شنواییشناسی دارای ابعاد بسیاری است و در نتیجه زمینههای فعالیت آن نیز متعدد میباشد.
رشته شنواییشناسی دارای چهار حیطه اصلی است که عبارتند از:
1ـ ارزیابی و تشخیص اختلالات شنوایی و تعادل 2ـ پیشگیری و حفاظت شنوایی، که به بررسی آلودگیهای صوتی کارخانجات و مراکز پر سروصدا میپردازد و تلاش میشود تا خسارتهای ناشی از آلودگی صوتی به حداقل برسد. 3ـ توانبخشی شنوایی، که شامل ساخت و تجویز انواع قالب گوش و تجویز و ارزیابی وسایل کمک شنوایی مانند سمعک میشود. (بر خلاف تصور عامه مردم، سمعک، یک بلندگو نیست که بتوان آن را از داروخانه یا مرکز دیگری خریداری کرد و استفاده نمود بلکه یک شنواییشناس باید با استفاده از اطلاعات علمی خود و با توجه به مقدار شنوایی فرد کم شنوا، سمعک را برای گوش او تنظیم کند.) 4ـ آموزش به افراد کم شنوا و ناشنوا، که در این حیطه شنواییشناس به فرد کم شنوا طرز استفاده از سمعک را آموزش داده و او را با اصوات مختلف آشنا میسازد و به ناشنوا لب خوانی و گفتارخوانی را آموزش میدهد.
تواناییهای لازم :
دقت، لازمه رشته شنواییشناسی است. چرا که اگر یک شنواییشناس، آزمایشهای مورد نیاز را به دقت انجام ندهد، حتی میتواند باعث یک عمل جراحی بیدلیل شود. همچنین دانشجوی شنواییشناسی باید به علم فیزیک علاقهمند باشد و به علوم تشریح و فیزیولوژی به ویژه در زمینه شنوایی احاطه داشته باشد.
موقعیت شغلی در ایران :
یک پزشک با معاینه سطحی گوش بیمار، تنها میتواند، سطح پرده گوش را بررسی کند اما ورای پرده را نمیتواند ببیند؛ یعنی برای اطلاع از وضعیت گوش میانی، گوش داخلی، عصب و مراکز شنوایی مرکزی باید از ابزارهای شنواییشناسی و متخصصان این رشته کمک بگیرد. فارغالتحصیلان این رشته میتوانند جذب بیمارستانها و درمانگاههای گوش و حلق و بینی شده یا به طور شخصی همراه با پزشک گوش و حلق و بینی کلینیک شنواییشناسی دایر کنند. اجرای برنامه حفاظت شنوایی در یک کارخانه که سروصدای آن بیش از حد مجاز است، نیاز به همکاری متخصصان شنواییشناس، پزشکان، کارشناسان بهداشت صنعتی و مهندسین اکوستیک دارد. در کل میتوان گفت که بازار کار فارغالتحصیل شنواییشناسی بخصوص در شهرهای کوچک خوب است.
درسهای این رشته در طول تحصیل :
دروس پایه:
فیزیک عمومی ، میکروبیولوژی ، تشریح و فیزیولوژی عمومی، تشریح و فیزیولوژی سرو گردن و گوش و حلق و بینی ، تشریح و فیزیولوژی مغز و اعصاب ، ژنتیک پزشکی ، روانشناسی عمومی ، بافتشناسی و آسیبشناسی عمومی، بهداشت عمومی ، کمکهای اولیه ، بیوشیمی ، فارماکولوژی ، مبانی علم گفتار، روش تحقیق ، آواشناسی ، اصطلاحات پزشکی ، اصول توانبخشی ، اکوستیک.
دروس تخصصی:
مبانی علم شنوایی ، ارزیابی پایه شنوایی ، آناتومی و فیزیولوژی دستگاه شنوایی و تعادل ، بیماریهای گوش و روشهای درمان آن ، رشد طبیعی گفتار و زبان و اختلالات آن ، ارزیابی تکمیلی شنوایی ، بیماریهای مغز و اعصاب ، سایکو اکوستیک ، ایمیتانس ادیومتری ، رادیولوژی سر و گردن ، شنوایی شناسی تشخیصی، فیزیوپاتولوژی اختلالات شنوایی و تعادل ، اختلالات ارتباطی افراد کمشنوا، تجویز و ارزیابی سمعک و سایر وسایل کمکشنوایی، بیماریهای اطفال ، مبانی آزمونهای الکتروفیزیولوژیک ، روشهای توانبخشی ، تربیت شنوایی ، مدیریت در شنوایی شناسی ، الکترونیک در تجهیزات شنوایی ، روانشناسی مبتلایان به کمشنوایی ، نویز و حفاظت شنوایی، زبان تخصصی، سمینار شنوایی، پروژه، کارآموزی.
منبع: کتاب آشنایی با رشته های دانشگاهی سازمان سنجش آموزش کشور تالیف: خانم فیروزه سودایی و نرم افزار سامان رشته ی سازمان سنجش و
گردآورنده:طه - Borna66