Isooda
07-20-2013, 05:29 PM
بينايي سنجي
هدف :
علم بيناييسنجي با دو شاخه اصلي چشم پزشكي و بينايي سنجي (اپتومتري) وظيفه حفظ و نگهداري سلامت و بهداشت اين حس ظريف و مهم را بر عهده دارد. ما در اينجا شاخه ناشناختهتر اين علم يعني علم بينايي سنجي را كه در رشته دانشگاهي بيناييسنجي تدريس ميشود، معرفي ميكنيم.
بينايي سنجي ، علم مراقبتهاي بينايي است و كارشناسان اين رشته به عنوان مراقبين اوليه بهداشت چشم ، مسؤوليت حفظ و سلامت بينايي را بر عهده دارند.
آقاي دوستدار مدير گروه و عضو هيات علمي بينايي سنجي دانشگاه علوم پزشكي ايران در معرفي اين رشته ميگويد:
«سازمان بهداشت جهاني علم بيناييسنجي را مراقبت اوليه (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html) از بينايي ميداند . به اين معنا كه يك بيمار چشم در آغاز بايد توسط يك بيناييسنج (اپتومتريست) معاينه شود تا اگر دچار عيوب انكساري، اختلالات ديد و دو چشمي، انحرافات عضلاني آشكار و غير آشكار ، تنبلي چشم، فيكساسيونهاي غير مركزي و مواردي از اين قبيل بود توسط متخصص بيناييسنجي معاينه گردد و در غير اين صورت به پزشك متخصص ارجاع داده شود.»
وي در توضيح هر يك از وظايف بيناييسنج ميگويد:
«تشخيص و تصحيح عيوب انكساري (نزديكبيني، دوربيني و آستيگماتيسم) با تجويز عدسيهاي مناسب مانند عدسيهاي عينك يا لنزهاي تماسي، تشخيص و تصحيح اختلالات ديد دو چشمي و تنبلي چشم، تعيين بهداشت عمومي چشم و بهداشت بينايي در محيطهاي كار و تحصيل و دادن آموزش لازم در اين زمينه بر عهده بيناييسنج است، يعني يك بينايي سنج بايد بر روي محيطهاي كار از نظر مقدار روشنايي و حفاظت بينايي، كار كارشناسي كند. همچنين تهيه و تجويز وسايل كمك بينايي مانند اكولرهاي ساده، مركب، سيستمهاي تلسكوپيك و تلويزيونهاي مداربسته براي نيمه (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html)بينايان و اندازهگيري ميدان بينايي در تخصص فارغالتحصيلان اين رشته ميباشد.
از سوي ديگر وقتي يك بيمار به بيناييسنج مراجعه ميكند متخصص اين رشته پس از گرفتن تاريخچه سلامت چشم و معاينه دقيق براي تعيين اشكالهاي اصلي، در صورت نياز بيمار را به متخصص مربوط اعم از چشمپزشك ، متخصص گوش و حلق و بيني ، متخصص داخلي يا متخصص مغز و اعصاب ارجاع ميدهد.
براي مثال اگر بيماري پس از مطالعه در ناحيه پيشاني احساس خستگي ميكند و دچار سردرد ميشود اما از نظر بينايي سلامت كامل دارد، بيناييسنج در مرحله اول او را نزد متخصص گوش و حلق و بيني ميفرستد و در صورتي كه در اين زمينه مشكل نداشته باشد نزد متخصص داخلي و سپس متخصص مغز و اعصاب خواهد فرستاد . يا اگر بيماري از تاري ديد شكايت داشت و پس از معاينه مشخص شد كه در ته چشم مشكل دارد، اين بيمار به متخصص چشم در زمينه شبكيه ارجاع داده شده و اگر دچار افتادگي پلك بود نزد متخصص چشم در زمينه پلك فرستاده ميشود.»
آقاي دوستدار همچنين در مورد تفاوت كار بيناييسنج با چشمپزشك ميگويد:
«علم بينايي درختي تنومند و بزرگ است كه داراي دو شاخه اصلي چشمپزشكي و بيناييسنجي ميباشد و البته هر يك از اين دو شاخه به شاخههاي فرعيتري تقسيم ميشوند. مثلا رشته چشم پزشكي در دوره فوقتخصص داراي شاخههاي تخصصيتر از قبيل تخصص (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html) در زمينه جراحي پلك، فشار چشم و شبكيه ميباشد. بيناييسنجي نيز در دوره فوق ليسانس و دكترا داراي گرايشهاي تخصصي مانند ناهنجاريهاي ديد دو چشمي و تمرينات اپتومتريك، وسايل كمكبينايي (كمك به بيماران كمبينا) و تجويز لنزهاي نامرئي است. يعني يك متخصص بيناييسنج در اين زمينهها، اطلاعات تخصصيتر و بيشتري نسبت به يك چشمپزشك دارد.
براي مثال مهمترين تخصص يك بيناييسنج در مقطع كارشناسي، تشخيص عيوب انكساري و تصحيح آن با عينك يا لنزهاي نامرئي است. چون حدود 100 واحد از دروس دانشگاهي يك دانشجوي كارشناسي بيناييسنجي در اين زمينه است و طي اين 100واحد تجربه و دانش لازم را به دست ميآورد.»
يكي ديگر از اعضاي هيات علمي بيناييسنجي دانشگاه علوم پزشكي ايران نيز در مورد حيطه كاري چشمپزشك و بيناييسنج ميگويد: «دو رشته چشمپزشكي و بيناييسنجي در كنار هم قرار دارند. اين دو رشته در بعضي از مواقع با يكديگر مرتبط و در بعضي از مواقع (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html)از هم مجزا هستند. مثلا تعيين نمره عينك يا تصحيح اختلالات ديد در تخصص اپتومتريست است و چشمپزشكان در زمينه درمان بيمارهاي چشم بخصوص جراحي متبحر هستند.
هدف :
علم بيناييسنجي با دو شاخه اصلي چشم پزشكي و بينايي سنجي (اپتومتري) وظيفه حفظ و نگهداري سلامت و بهداشت اين حس ظريف و مهم را بر عهده دارد. ما در اينجا شاخه ناشناختهتر اين علم يعني علم بينايي سنجي را كه در رشته دانشگاهي بيناييسنجي تدريس ميشود، معرفي ميكنيم.
بينايي سنجي ، علم مراقبتهاي بينايي است و كارشناسان اين رشته به عنوان مراقبين اوليه بهداشت چشم ، مسؤوليت حفظ و سلامت بينايي را بر عهده دارند.
آقاي دوستدار مدير گروه و عضو هيات علمي بينايي سنجي دانشگاه علوم پزشكي ايران در معرفي اين رشته ميگويد:
«سازمان بهداشت جهاني علم بيناييسنجي را مراقبت اوليه (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html) از بينايي ميداند . به اين معنا كه يك بيمار چشم در آغاز بايد توسط يك بيناييسنج (اپتومتريست) معاينه شود تا اگر دچار عيوب انكساري، اختلالات ديد و دو چشمي، انحرافات عضلاني آشكار و غير آشكار ، تنبلي چشم، فيكساسيونهاي غير مركزي و مواردي از اين قبيل بود توسط متخصص بيناييسنجي معاينه گردد و در غير اين صورت به پزشك متخصص ارجاع داده شود.»
وي در توضيح هر يك از وظايف بيناييسنج ميگويد:
«تشخيص و تصحيح عيوب انكساري (نزديكبيني، دوربيني و آستيگماتيسم) با تجويز عدسيهاي مناسب مانند عدسيهاي عينك يا لنزهاي تماسي، تشخيص و تصحيح اختلالات ديد دو چشمي و تنبلي چشم، تعيين بهداشت عمومي چشم و بهداشت بينايي در محيطهاي كار و تحصيل و دادن آموزش لازم در اين زمينه بر عهده بيناييسنج است، يعني يك بينايي سنج بايد بر روي محيطهاي كار از نظر مقدار روشنايي و حفاظت بينايي، كار كارشناسي كند. همچنين تهيه و تجويز وسايل كمك بينايي مانند اكولرهاي ساده، مركب، سيستمهاي تلسكوپيك و تلويزيونهاي مداربسته براي نيمه (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html)بينايان و اندازهگيري ميدان بينايي در تخصص فارغالتحصيلان اين رشته ميباشد.
از سوي ديگر وقتي يك بيمار به بيناييسنج مراجعه ميكند متخصص اين رشته پس از گرفتن تاريخچه سلامت چشم و معاينه دقيق براي تعيين اشكالهاي اصلي، در صورت نياز بيمار را به متخصص مربوط اعم از چشمپزشك ، متخصص گوش و حلق و بيني ، متخصص داخلي يا متخصص مغز و اعصاب ارجاع ميدهد.
براي مثال اگر بيماري پس از مطالعه در ناحيه پيشاني احساس خستگي ميكند و دچار سردرد ميشود اما از نظر بينايي سلامت كامل دارد، بيناييسنج در مرحله اول او را نزد متخصص گوش و حلق و بيني ميفرستد و در صورتي كه در اين زمينه مشكل نداشته باشد نزد متخصص داخلي و سپس متخصص مغز و اعصاب خواهد فرستاد . يا اگر بيماري از تاري ديد شكايت داشت و پس از معاينه مشخص شد كه در ته چشم مشكل دارد، اين بيمار به متخصص چشم در زمينه شبكيه ارجاع داده شده و اگر دچار افتادگي پلك بود نزد متخصص چشم در زمينه پلك فرستاده ميشود.»
آقاي دوستدار همچنين در مورد تفاوت كار بيناييسنج با چشمپزشك ميگويد:
«علم بينايي درختي تنومند و بزرگ است كه داراي دو شاخه اصلي چشمپزشكي و بيناييسنجي ميباشد و البته هر يك از اين دو شاخه به شاخههاي فرعيتري تقسيم ميشوند. مثلا رشته چشم پزشكي در دوره فوقتخصص داراي شاخههاي تخصصيتر از قبيل تخصص (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html) در زمينه جراحي پلك، فشار چشم و شبكيه ميباشد. بيناييسنجي نيز در دوره فوق ليسانس و دكترا داراي گرايشهاي تخصصي مانند ناهنجاريهاي ديد دو چشمي و تمرينات اپتومتريك، وسايل كمكبينايي (كمك به بيماران كمبينا) و تجويز لنزهاي نامرئي است. يعني يك متخصص بيناييسنج در اين زمينهها، اطلاعات تخصصيتر و بيشتري نسبت به يك چشمپزشك دارد.
براي مثال مهمترين تخصص يك بيناييسنج در مقطع كارشناسي، تشخيص عيوب انكساري و تصحيح آن با عينك يا لنزهاي نامرئي است. چون حدود 100 واحد از دروس دانشگاهي يك دانشجوي كارشناسي بيناييسنجي در اين زمينه است و طي اين 100واحد تجربه و دانش لازم را به دست ميآورد.»
يكي ديگر از اعضاي هيات علمي بيناييسنجي دانشگاه علوم پزشكي ايران نيز در مورد حيطه كاري چشمپزشك و بيناييسنج ميگويد: «دو رشته چشمپزشكي و بيناييسنجي در كنار هم قرار دارند. اين دو رشته در بعضي از مواقع با يكديگر مرتبط و در بعضي از مواقع (http://www.pnu-club.com/pnu.1386.html)از هم مجزا هستند. مثلا تعيين نمره عينك يا تصحيح اختلالات ديد در تخصص اپتومتريست است و چشمپزشكان در زمينه درمان بيمارهاي چشم بخصوص جراحي متبحر هستند.