alamatesoall
04-23-2013, 05:16 PM
صدا، ابتداییترین وسیله برای برقراری ارتباط با دیگران است.
تاكنون به لحن صدای خود توجه كردهاید؟
صدای شما از دید دیگران چگونه است؟
وقتی با دیگران بهطور حضوری و یا پای تلفن صحبت میكنید و یا حتی هنگامی كه در یك نشست گروهی حضور دارید، یاد بگیرید از صدایتان به عنوان وسیلهای غنی و پُر طنین استفاده نمایید. همچنین بیاموزید تا با صدایتان توجه آنها را جلب كنید و نگذارید، صدایتان سدی بر اعمالتان شود. صدای شما اصلیترین وسیله برای ارسال پیام شما به حساب میآید و مانند وسیله ی نقلیه عمل میكند.
تحقیقات نشان داده است، هنگامی كه دیده نمیشوید، مثلاً وقتی با تلفن صحبت میكنید، 84 درصد از اعتباری كه شما در گفتگو كسب میكنید، ناشی از تُن صدا، زیر و بم صدا و طنین صداست. ظرفیت انتقالی صدا خیلی بیش از آنچه كه میپنداریم است. ما از تُن صدای افرادی كه از پشت تلفن میشنویم، در همان چند لحظه ی اوّل، میتوانیم مسائل زیادی را استخراج كنیم.
به افرادی كه خوب آنها را میشناسید، تلفن زده، به طرز اَلو گفتن آنها توجه كنید. به احتمال قوی، با شنیدن همان یك كلمه میتوانید حالتهای آنها را حدس بزنید.
چهار بخش اصلی صدا عبارتاند از: آرامش، تنفّس، بلندی و طنین صدا.
هر یك از این اجزا را میتوان به وسیله ی تمرین به گونهای تغییر داد كه بر اثر بخشی صدا افزوده شود. توجه داشته باشید كه همه ی این اصول با یكدیگر در رابطه هستند، تا به صدا ویژگی خاصی بدهند.
تنوّع صوتی، روش مؤثّری برای علاقهمند كردن و درگیر شدن مخاطب به حساب میآید.
صدای شما، باید بسته به نوع كلامی كه میخواهید استفاده كنید، آهنگ مخصوص خود را داشته باشد. اگر تاكنون به سخنرانیهای بزرگ توجه كرده باشید، میبینید كه آهنگ صدا و كلام، بسته به موضوع سخنی كه گفته میشود تغییر میكند. مثلاً در یك سخنرانی، كلمات، محكم، قاطع و بلند اَدا میشوند؛ چرا كه مثلاً میخواهد تا تأثیر شعاری كه داده میشود به خوبی نمایان باشد. از سویی دیگر، نمیتوان یك شعر یا قطعه ی لطیف ادبی را با همان لحن سخن قرائت نمود؛ چرا كه آرامش در ادای كلمات را میطلبد.
كلمات را درست ادا كنید !
فارسی، زبان شیرینی است كه تلفظ كلمات آن، چندان مشكل نیست. این موضوع را به خاطر بسپارید كه هر كلمه، ارزش خاص خود را دارد؛ پس سعی كنید تمامی آنها را درست ادا كنید. تلفظ اشتباه یك كلمه در جمع، ممكن است اسباب استهزا و ناراحتی شما را فراهم كند.
نیمه بُریده و تند، صحبت نكنید !
تند صحبت كردن، اثر كلام شما را از بین میبرد. كسی به دنبال شما نیست. با آرامش تمام، آنچه را كه میخواهید، به مخاطب انتقال دهید؛ حتی اگر كمبود وقت داشته باشد. اَدای پنج كلمه تأثیرگذار، بهتر از پانزده كلمه ی بدون تأثیر است (البته تند صحبت نكردن، به معنای كُند صحبت كردن، تا جایی كه حوصله ی مخاطب را سر ببرید نیست.)
به هر كلام، آهنگ مخصوص خود را ببخشید .
تصوّر كنید قاضی یك دادگاه هستید و باید حكمی را قرائت كنید. حكم این است: «اعدام لازم نیست. بخشش» نوع آهنگی كه شما به این جمله میبخشید، میتواند در پیام، تغییری اساسی ایجاد كند. اگر شما كلمه ی «اعدام» را محكم تلفظ كنید و پس از آن مكث كوتاهی كنید، حاصل جمله این خواهد شد «اعدام، لازم نیست بخشش» و با این احتساب متهم بخت برگشته را به پای چوبه ی اعدام خواهید كشاند؛ امّا اگر اعدام را آهسته تلفظ كنید و پس از «نیست» مكث كنید و «بخشش» را محكم ادا كنید «اعدام لازم نیست، بخشش»، به متهّم، حیات دوباره بخشیدهاید.
كلمات، روحی دارند كه نوع بیان شما، آنها را آزاد میكند. الفاظ، شكل ظاهری این كلماتاند؛ پس سعی كنید تا به روح كلمات نیز توجه شود.
تاكنون به لحن صدای خود توجه كردهاید؟
صدای شما از دید دیگران چگونه است؟
وقتی با دیگران بهطور حضوری و یا پای تلفن صحبت میكنید و یا حتی هنگامی كه در یك نشست گروهی حضور دارید، یاد بگیرید از صدایتان به عنوان وسیلهای غنی و پُر طنین استفاده نمایید. همچنین بیاموزید تا با صدایتان توجه آنها را جلب كنید و نگذارید، صدایتان سدی بر اعمالتان شود. صدای شما اصلیترین وسیله برای ارسال پیام شما به حساب میآید و مانند وسیله ی نقلیه عمل میكند.
تحقیقات نشان داده است، هنگامی كه دیده نمیشوید، مثلاً وقتی با تلفن صحبت میكنید، 84 درصد از اعتباری كه شما در گفتگو كسب میكنید، ناشی از تُن صدا، زیر و بم صدا و طنین صداست. ظرفیت انتقالی صدا خیلی بیش از آنچه كه میپنداریم است. ما از تُن صدای افرادی كه از پشت تلفن میشنویم، در همان چند لحظه ی اوّل، میتوانیم مسائل زیادی را استخراج كنیم.
به افرادی كه خوب آنها را میشناسید، تلفن زده، به طرز اَلو گفتن آنها توجه كنید. به احتمال قوی، با شنیدن همان یك كلمه میتوانید حالتهای آنها را حدس بزنید.
چهار بخش اصلی صدا عبارتاند از: آرامش، تنفّس، بلندی و طنین صدا.
هر یك از این اجزا را میتوان به وسیله ی تمرین به گونهای تغییر داد كه بر اثر بخشی صدا افزوده شود. توجه داشته باشید كه همه ی این اصول با یكدیگر در رابطه هستند، تا به صدا ویژگی خاصی بدهند.
تنوّع صوتی، روش مؤثّری برای علاقهمند كردن و درگیر شدن مخاطب به حساب میآید.
صدای شما، باید بسته به نوع كلامی كه میخواهید استفاده كنید، آهنگ مخصوص خود را داشته باشد. اگر تاكنون به سخنرانیهای بزرگ توجه كرده باشید، میبینید كه آهنگ صدا و كلام، بسته به موضوع سخنی كه گفته میشود تغییر میكند. مثلاً در یك سخنرانی، كلمات، محكم، قاطع و بلند اَدا میشوند؛ چرا كه مثلاً میخواهد تا تأثیر شعاری كه داده میشود به خوبی نمایان باشد. از سویی دیگر، نمیتوان یك شعر یا قطعه ی لطیف ادبی را با همان لحن سخن قرائت نمود؛ چرا كه آرامش در ادای كلمات را میطلبد.
كلمات را درست ادا كنید !
فارسی، زبان شیرینی است كه تلفظ كلمات آن، چندان مشكل نیست. این موضوع را به خاطر بسپارید كه هر كلمه، ارزش خاص خود را دارد؛ پس سعی كنید تمامی آنها را درست ادا كنید. تلفظ اشتباه یك كلمه در جمع، ممكن است اسباب استهزا و ناراحتی شما را فراهم كند.
نیمه بُریده و تند، صحبت نكنید !
تند صحبت كردن، اثر كلام شما را از بین میبرد. كسی به دنبال شما نیست. با آرامش تمام، آنچه را كه میخواهید، به مخاطب انتقال دهید؛ حتی اگر كمبود وقت داشته باشد. اَدای پنج كلمه تأثیرگذار، بهتر از پانزده كلمه ی بدون تأثیر است (البته تند صحبت نكردن، به معنای كُند صحبت كردن، تا جایی كه حوصله ی مخاطب را سر ببرید نیست.)
به هر كلام، آهنگ مخصوص خود را ببخشید .
تصوّر كنید قاضی یك دادگاه هستید و باید حكمی را قرائت كنید. حكم این است: «اعدام لازم نیست. بخشش» نوع آهنگی كه شما به این جمله میبخشید، میتواند در پیام، تغییری اساسی ایجاد كند. اگر شما كلمه ی «اعدام» را محكم تلفظ كنید و پس از آن مكث كوتاهی كنید، حاصل جمله این خواهد شد «اعدام، لازم نیست بخشش» و با این احتساب متهم بخت برگشته را به پای چوبه ی اعدام خواهید كشاند؛ امّا اگر اعدام را آهسته تلفظ كنید و پس از «نیست» مكث كنید و «بخشش» را محكم ادا كنید «اعدام لازم نیست، بخشش»، به متهّم، حیات دوباره بخشیدهاید.
كلمات، روحی دارند كه نوع بیان شما، آنها را آزاد میكند. الفاظ، شكل ظاهری این كلماتاند؛ پس سعی كنید تا به روح كلمات نیز توجه شود.