javad jan
04-17-2013, 06:54 PM
http://pnu-club.com/imported/2013/04/2679.jpg
هما روستا: حسن معجونی بیش از حد مهربان است، او فضا را طوری می‌سازد تا بچه‌ها خودشان رشد کنند و هرگز بازیگران را محدود نمی‌کند.
حسن معجونی که این روزها نمایش «باغ آلبالو» را اجرا می‌کند، ابراز عقیده کرد: سیاست مرکز هنرهای نمایشی، ضد تشکیل گروه است.
این هنرمند تئاتر در نشست خبری نمایشش که روز 28 فروردین ماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، ادامه داد: نمایش «باغ آلبالو» چندمین نمایشی است که گروه تئاتر «لیو» بدون حمایت بخش دولتی اجرا می‌کند.
معجونی خاطرنشان کرد: وقتی مرکز هنرهای نمایشی بابت تولید اثری بودجه می‌دهد یکسری دستورات هم دارند مثل اینکه هر گروه سالانه فقط می‌تواند یک نمایش اجرا کند و اصولا با اینکه مرکز هنرهای نمایشی گروه‌هایی را ثبت کرده اما سیاست گذاری‌های آن ضد گروه تئاتری است.
سرپرست گروه تئاتر «لیو» با اشاره به شکل جدید قرارداد مرکز هنرهای نمایشی با گروه‌ها توضیح داد: در این شرایط بعید است مرکز به طور کامل از اثری حمایت کند مگر آنکه آن نمایش یک اثر ارزشی باشد و با این نگاه نمایش ما یک کار ضد ارزشی است.
وی افزود: در حال حاضر مرکز هنرهای نمایشی خود گروه‌ها را به سمت تئاتر خصوصی سوق می‌دهد نه به دلیل اینکه به این موضوع اعتقاد دارد بلکه چون پولش کم شده است. البته به برخی از آثار سفارشی خودشان خوب پول می‌دهند اما ما حتی نمی‌خواستیم در لیست گروه‌هایی که کمک هزینه می‌گیرند، باشیم. چون این مطلب به معنای آن است که باید اولویت‌های آنها را مورد توجه قرار بدهیم.
معجونی در عین حال اجرای تئاتر به صورت خصوصی را پروسه‌ای دشوار دانست و یادآور شد: بسیاری از افراد بدون اینکه تجربه تئاتر خصوصی را داشته باشند، مدام انتقاد می‌کنند و می‌گویند نمی‌شود تئاتر خصوصی اجرا کرد در حالی که تجربه برخی از گروه‌ها نشان داده این موضوع شدنی است. هرچند در تئاتر خصوصی هم همچنان گرفتار ممیزی هستیم و گویا تا آخر عمرمان این گرفتاری را داریم.
کارگردان نمایش‌های «به خاطر یک مشت روبل» و «مترسگ» با تشریح تفاوت تئاتر خصوصی در ایران و کشورهای دیگر تصریح کرد: ما تعاریف خاص خود را داریم و نباید خود را با مدل تئاتر خصوصی در کشورهای دیگر مقایسه کنیم. خوشبختانه در حال حاضر آرام آرام اتفاقاتی در تئاتر خصوصی می‌افتد به جز تماشاخانه ایرانشهر کم کم افراد دیگری برای تئاتر خصوصی چراغ سبز نشان می‌دهند هرچند اشتباهاتی وجود دارد.
این هنرمند با بیان اینکه موسسات و بانک‌هایی نظیر پاسارگاد، پارسه و اقتصاد نوین می‌توانند در زمینه‌های هنری سرمایه گذاری کنند، گفت: گاه این مراکز اشتباهاتی انجام می‌دهد. مثلا از یک تیم فوتبال دسته چندم حمایت می‌کند که مدام شکست می‌خورد در حالی که با همان پول می‌توانند یک سالن خصوصی تئاتر بسازد و آن را در اختیار گروه‌هایی بگذارند که تماشاگران خود را دارند. بدین ترتیب می‌توانند نوعی برند فرهنگی به وجود بیاورند و هم به تئاتر سرویس بدهند و هم تبلیغی برای خودشان انجام داده باشند.
او به اسپانسرهایی که علاقه‌مند هستند در زمینه امور هنری فعالیت کنند پیشنهاد کرد نترسند و پا پیش بگذارند.
معجونی توضیح داد: علاقه‌مندانی هستند اما فکر می‌کنند، زمینه تئاتر خصوصی وجود ندارد، در حالی که این قابلیت کاملا وجود دارد. در شرایط اقتصادی بدی همچون شرایط فعلی تماشاگران ما 20 هزار تومان پول بلیت تئاتر می‌دهند! و دلم می‌سوزد. ما تماشاگر عجیبی داریم در هیچ جای دنیا این همه تماشاگر آن هم از قشر جوان به تماشای تئاتر نمی‌آیند حتی 80 درصد تماشاگران تئاتر در اروپا پیر یا میانسال هستند.
او تاکید کرد: اگر پول داشتم یا رگه‌ای از طلا پیدا می‌کردم حتما سالن تئاتر می‌ساختم چون اگر به دنبال منافع مادی بودیم در تئاتر نمی‌ماندیم. معتقدم افراد دیگری هم مثل ما وجود دارند که دوست دارند زندگی زیبایی داشته باشند نه اینکه فقط به دنبال مادیات باشند.
معجونی که از چند سال پیش دغدغه اجرای نمایشنامه «باغ آلبالو» را داشته است، یادآور شد: سال‌ها پیش همین نمایش را برای جشنواره تئاتر فجر آماده کردیم اما برخوردهای سلیقه‌ای باعث شد دیگر پایم را در هیچ جشنواره‌ای نگذارم مگر اینکه از ما دعوت کنند.
او که در این مدت دو نمایش نمایشنامه دیگر چخوف با نام‌های «مرغ دریایی» و «دایی وانیا» را به صحنه برده و در نمایش «ایوانف» هم بازی کرده است متذکر شد: این تجربه‌ها باعث شد، حال و هوایمان عوض شود، از سوی دیگر نمایشنامه «باغ آلبالو» سخت‌ترین کار چخوف است.
معجونی که در این نمایش با هما روستا همکاری می‌کند این همکاری را تجربه‌ای بسیار ارزشمند دانست و گفت: در اجرای این نمایش با چهار نسل از بازیگران همکاری دارم که تجربه بسیار فوق العاده‌ای است.
او با تشریح علاقه‌مندی‌اش به آثار چخوف گفت: آنچه برایم در کارهای چخوف دوست داشتنی است، این است که او شخصیت‌های خوب یا بد ندارد و بهترین شخصیت‌های خوبش هم ویژگی‌های منفی دارند و برعکس و همین به عنوان دستور العمل من برای کار کردن با بازیگران بود.
او درباره ایرانی کردن نمایشنامه «باغ آلبالو» خاطرنشان کرد: حتی اگر تصمیم بگیریم این نمایشنامه را خیلی روسی اجرا کنیم، ناچار ایرانی خواهد بود. چون دراماتوژی از همان زمان ترجمه آغاز می‌شود.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: نمی‌توانم برای گذشتگان یا آینده‌گان تئاتر اجرا کنم بلکه مخاطب من تماشاگر امروز تئاتر است و باید این ارجاعات در نمایش وجود داشته باشد چه خوب بود نویسنده‌ای داشتیم که «باغ آلبالو»ی خودمان را می‌نوشت. از سوی دیگر قرار نیست با یک نمایشنامه به عنوان یک شی موزه‌ای برخورد کنیم. اگر اصرار داشته باشیم به خوانش چخوف وفادار بمانیم تلاش بیهوده‌ای است. چون هر یک از ما با داشته‌ها و افق دید خودمان به این آثار می‌نگریم.
در این نشست هما روستا بازیگر با سابقه تئاتر که پس از چهارده سال بار دیگر به صحنه آمده است با ابراز خرسندی از بازی در این نمایش گفت: همیشه نمایشنامه‌ی «باغ آلبالو» را خیلی دوست داشتم و نقشی که در این نمایشنامه دارم تنها نقش دلخواهی بود که در این سال‌ها بازی نکرده بودم.
او از همکاری با گروه تئاتر «لیو» ابراز خرسندی کرد و گفت: حسن معجونی بیش از حد مهربان است، او فضا را طوری می‌سازد تا بچه‌ها خودشان رشد کنند و هرگز بازیگران را محدود نمی‌کند.
هما روستا با اشاره به تفاوت شیوه کار در گروه «لیو» و گروه حمید سمندریان که او پیش از آن در این گروه فعالیت داشته است، توضیح داد: بازی در این نمایش برای من چالش بزرگی بود چون شیوه کاری من با گروه «لیو» متفاوت بود و در این مدت حسن معجونی خیلی حرص خورد اما چیزی نمی‌گفت. تا اینکه من تصمیم گرفتم خودم را بشکنم و مطابق شیوه او کار کنم. بازی در این نمایش یکی از افتخارات من است که در کنار بچه‌های بسیار خوب تئاتر که بسیار هم صبور هستند به صحنه می‌روم.
روستا با ارائه توضیحاتی درباره نقشی که در این نمایش بازی می‌کند، متذکر شد: این زن نشان‌دهنده نسلی است که ریشه آنها در حال نابودی است. نسلی که نمی‌توانند فقط به دنبال پول باشند و این موضوع برایشان مبتذل است و از سوی دیگر نوعی تنبلی شخصی هم دارند اما نوعی ظرافت و زیبایی در نگاه آنها وجود دارد.
ویشکا آسایش که در این نمایش طراحی لباس را برعهده دارد، با اشاره به اینکه این نمایش دومین تجربه‌ی همکاری او با گروه تئاتر «لیو» است، توضیح داد: رشته تحصیلی‌ام طراحی صحنه و لباس است. اما دلیل کم کاری‌ام در این حوزه این است که در سینما به طراحی خیلی اهمیت داده نمی‌شود اما در تئاتر طراح می‌تواند خلاقیت بیشتری داشته باشد و از تخیلش بهتر استفاده کند به همین دلیل طراحی در تئاتر را بیشتر دوست دارم ضمن اینکه در کنار این گروه در حیطه بازیگری هم آموزه‌های بسیار خوبی داشته‌ام.
او درباره طراحی لباس نمایش توضیح داد: صحبت‌های بسیار زیادی با کارگردان داشتیم و به نکات بسیار ریزی رسیدیم، لباس‌ها از صحنه و شخصیت‌ها جدا نیستند. ضمن اینکه تاکید آقای معجونی بود که لباس‌ها امروزی و ایرانی باشند.
در بخش دیگری از این نشست رضا بهبودی یکی از بازیگران عضو گروه تئاتر لیو با اشاره به وفاداری‌اش به این گروه تئاتری درباره دشواری فعالیت در گروهی که به صورت خصوصی کار می‌کند، توضیح داد: دوران سختی را تحمل کردیم مشکلات بسیاری به لحاظ مکان تمرین، خانه نشینی‌ها و افسردگی‌های بعد از هر اجرا داشتیم اما همه را تحمل کردیم تا تئاتر خصوصی‌مان سرپا بماند. گاه گروهمان درآمد، اندکی به دست می آورد و آن را میان همه تقسیم می‌کردیم. اما نشان دادیم که می‌شود به ایده‌هایمان وفادار بمانیم و صرفا به دلایل مادی از ایده‌هایمان چشم‌پوشی نکنیم.
او با ارائه توضیحاتی درباره نقشی که در نمایش «باغ آلبالو» بازی می‌کند، اضافه کرد: من به کارکتر به عنوان یک انسان می‌نگرم نه نماینده یک قشر خاص، بنابراین شخصیت« لوپاخین» را شخصیتی تازه به دوران رسیده یا فرصت‌طلب نمی‌بینم.
سعید چنگیزیان دیگر بازیگر نمایش و عضو گروه تئاتر «لیو» نیز در تکمیل سخنان دوستش گفت: با وجود تمام سختی‌ها آرامش داریم، می‌دانیم که لازم نیست طبق ضوابط تهیه کننده، کار کنیم.این آرامش باعث شده کم کم عطای کمک مرکز هنرهای نمایشی را به لقایش ببخشیم.
او در عین حال تاکید کرد: مرکز هنرهای نمایشی باید در کار گروه‌هایی که به صورت خصوصی کار می‌کنند نظارت داشته باشد تا معلوم شود درآمدی که به دست می‌آید چگونه میان اعضای این گروه تقسیم می‌شود.
به اعتقاد او صرف اینکه مرکز از نمایشی حمایت نمی‌کند، نباید باعث شود احساس مسئولیت نکند بلکه باید تهیه کنندگان تئاتر خصوصی را نیز کنترل کند.
مهدی کوشکی دیگر بازیگر نمایش نیز در توضیحات کوتاهی گفت که در بازیگری همیشه از داریوش موفق دیگر بازیگر تئاتر که در نمایش «باغ آلبالو» نیز بازی می‌کنند یاد گرفتم و بازی در نمایش «باغ آلبالو» برایش همچون یک کلاس درسی است.
اشکان جنابی دیگر بازیگر نمایش هم بازی در نمایش «باغ آلبالو» را تجربه‌ای ارزشمند دانست و گفت: در این نمایش چهار نسل از بازیگران بازی می‌کنند که نوع نگاهشان به تئاتر و بازیگری بسیار متفاوت است.
همچنین سارا افشار بازیگر نمایش و عضو گروه تئاتر «برگ» که تهیه کنندگی این نمایش را در کنار گروه «لیو» برعهده دارد، با ابراز خرسندی از بازی در این اثر نمایشی گفت: از آقای معجونی بسیار ممنون هستم که به من اعتماد کرد و اجازه داد در این نمایش بازی کنم. «واریا» تنها شخصیت این نمایش است که انفعال ندارد و بسیار هم دلسوز است.
سپس به آفرید غفاریان بازیگر بسیار جوان این نمایش نیز گفت: هم سن و سالان من آرزو دارند در یکی از کارگاه‌های تئاتر «لیو» حضور داشته باشند و بیاموزند و من تجربه بی‌نهایت خوبی در این نمایش به دست آوردم.
همچنین پویا پورامین یکی از اعضای گروه موسیقی نمایش نیز که دومین تجربه خود را با گروه «لیو» انجام می‌دهد گفت: حسن معجونی یک هنرمند بسیار باهوش است و کار با او بسیار لذت بخش است.
او در این نمایش تاکید جدی داشت که به مود نمایشنامه توجه خاصی بشود و ما سعی کردیم نظرمان را به او نزدیک کنیم.
نمایش «باغ آلبالو» نوشته چخوف با طراحی و کارگردانی حسن معجونی هر شب ساعت 19 و30 به مدت 90 دقیقه در تالار شماره یک تماشاخانه ایران شهر به صحنه می‌رود.
این اثر نمایشی که تهیه کنندگی مشترک آن برعهده گروه «لیو» و گروه فرهنگی هنری «برگ» است روزهای شنبه نیز اجرا دارد.
هما روستا: حسن معجونی بیش از حد مهربان است، او فضا را طوری می‌سازد تا بچه‌ها خودشان رشد کنند و هرگز بازیگران را محدود نمی‌کند.
حسن معجونی که این روزها نمایش «باغ آلبالو» را اجرا می‌کند، ابراز عقیده کرد: سیاست مرکز هنرهای نمایشی، ضد تشکیل گروه است.
این هنرمند تئاتر در نشست خبری نمایشش که روز 28 فروردین ماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، ادامه داد: نمایش «باغ آلبالو» چندمین نمایشی است که گروه تئاتر «لیو» بدون حمایت بخش دولتی اجرا می‌کند.
معجونی خاطرنشان کرد: وقتی مرکز هنرهای نمایشی بابت تولید اثری بودجه می‌دهد یکسری دستورات هم دارند مثل اینکه هر گروه سالانه فقط می‌تواند یک نمایش اجرا کند و اصولا با اینکه مرکز هنرهای نمایشی گروه‌هایی را ثبت کرده اما سیاست گذاری‌های آن ضد گروه تئاتری است.
سرپرست گروه تئاتر «لیو» با اشاره به شکل جدید قرارداد مرکز هنرهای نمایشی با گروه‌ها توضیح داد: در این شرایط بعید است مرکز به طور کامل از اثری حمایت کند مگر آنکه آن نمایش یک اثر ارزشی باشد و با این نگاه نمایش ما یک کار ضد ارزشی است.
وی افزود: در حال حاضر مرکز هنرهای نمایشی خود گروه‌ها را به سمت تئاتر خصوصی سوق می‌دهد نه به دلیل اینکه به این موضوع اعتقاد دارد بلکه چون پولش کم شده است. البته به برخی از آثار سفارشی خودشان خوب پول می‌دهند اما ما حتی نمی‌خواستیم در لیست گروه‌هایی که کمک هزینه می‌گیرند، باشیم. چون این مطلب به معنای آن است که باید اولویت‌های آنها را مورد توجه قرار بدهیم.
معجونی در عین حال اجرای تئاتر به صورت خصوصی را پروسه‌ای دشوار دانست و یادآور شد: بسیاری از افراد بدون اینکه تجربه تئاتر خصوصی را داشته باشند، مدام انتقاد می‌کنند و می‌گویند نمی‌شود تئاتر خصوصی اجرا کرد در حالی که تجربه برخی از گروه‌ها نشان داده این موضوع شدنی است. هرچند در تئاتر خصوصی هم همچنان گرفتار ممیزی هستیم و گویا تا آخر عمرمان این گرفتاری را داریم.
کارگردان نمایش‌های «به خاطر یک مشت روبل» و «مترسگ» با تشریح تفاوت تئاتر خصوصی در ایران و کشورهای دیگر تصریح کرد: ما تعاریف خاص خود را داریم و نباید خود را با مدل تئاتر خصوصی در کشورهای دیگر مقایسه کنیم. خوشبختانه در حال حاضر آرام آرام اتفاقاتی در تئاتر خصوصی می‌افتد به جز تماشاخانه ایرانشهر کم کم افراد دیگری برای تئاتر خصوصی چراغ سبز نشان می‌دهند هرچند اشتباهاتی وجود دارد.
این هنرمند با بیان اینکه موسسات و بانک‌هایی نظیر پاسارگاد، پارسه و اقتصاد نوین می‌توانند در زمینه‌های هنری سرمایه گذاری کنند، گفت: گاه این مراکز اشتباهاتی انجام می‌دهد. مثلا از یک تیم فوتبال دسته چندم حمایت می‌کند که مدام شکست می‌خورد در حالی که با همان پول می‌توانند یک سالن خصوصی تئاتر بسازد و آن را در اختیار گروه‌هایی بگذارند که تماشاگران خود را دارند. بدین ترتیب می‌توانند نوعی برند فرهنگی به وجود بیاورند و هم به تئاتر سرویس بدهند و هم تبلیغی برای خودشان انجام داده باشند.
او به اسپانسرهایی که علاقه‌مند هستند در زمینه امور هنری فعالیت کنند پیشنهاد کرد نترسند و پا پیش بگذارند.
معجونی توضیح داد: علاقه‌مندانی هستند اما فکر می‌کنند، زمینه تئاتر خصوصی وجود ندارد، در حالی که این قابلیت کاملا وجود دارد. در شرایط اقتصادی بدی همچون شرایط فعلی تماشاگران ما 20 هزار تومان پول بلیت تئاتر می‌دهند! و دلم می‌سوزد. ما تماشاگر عجیبی داریم در هیچ جای دنیا این همه تماشاگر آن هم از قشر جوان به تماشای تئاتر نمی‌آیند حتی 80 درصد تماشاگران تئاتر در اروپا پیر یا میانسال هستند.
او تاکید کرد: اگر پول داشتم یا رگه‌ای از طلا پیدا می‌کردم حتما سالن تئاتر می‌ساختم چون اگر به دنبال منافع مادی بودیم در تئاتر نمی‌ماندیم. معتقدم افراد دیگری هم مثل ما وجود دارند که دوست دارند زندگی زیبایی داشته باشند نه اینکه فقط به دنبال مادیات باشند.
معجونی که از چند سال پیش دغدغه اجرای نمایشنامه «باغ آلبالو» را داشته است، یادآور شد: سال‌ها پیش همین نمایش را برای جشنواره تئاتر فجر آماده کردیم اما برخوردهای سلیقه‌ای باعث شد دیگر پایم را در هیچ جشنواره‌ای نگذارم مگر اینکه از ما دعوت کنند.
او که در این مدت دو نمایش نمایشنامه دیگر چخوف با نام‌های «مرغ دریایی» و «دایی وانیا» را به صحنه برده و در نمایش «ایوانف» هم بازی کرده است متذکر شد: این تجربه‌ها باعث شد، حال و هوایمان عوض شود، از سوی دیگر نمایشنامه «باغ آلبالو» سخت‌ترین کار چخوف است.
معجونی که در این نمایش با هما روستا همکاری می‌کند این همکاری را تجربه‌ای بسیار ارزشمند دانست و گفت: در اجرای این نمایش با چهار نسل از بازیگران همکاری دارم که تجربه بسیار فوق العاده‌ای است.
او با تشریح علاقه‌مندی‌اش به آثار چخوف گفت: آنچه برایم در کارهای چخوف دوست داشتنی است، این است که او شخصیت‌های خوب یا بد ندارد و بهترین شخصیت‌های خوبش هم ویژگی‌های منفی دارند و برعکس و همین به عنوان دستور العمل من برای کار کردن با بازیگران بود.
او درباره ایرانی کردن نمایشنامه «باغ آلبالو» خاطرنشان کرد: حتی اگر تصمیم بگیریم این نمایشنامه را خیلی روسی اجرا کنیم، ناچار ایرانی خواهد بود. چون دراماتوژی از همان زمان ترجمه آغاز می‌شود.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: نمی‌توانم برای گذشتگان یا آینده‌گان تئاتر اجرا کنم بلکه مخاطب من تماشاگر امروز تئاتر است و باید این ارجاعات در نمایش وجود داشته باشد چه خوب بود نویسنده‌ای داشتیم که «باغ آلبالو»ی خودمان را می‌نوشت. از سوی دیگر قرار نیست با یک نمایشنامه به عنوان یک شی موزه‌ای برخورد کنیم. اگر اصرار داشته باشیم به خوانش چخوف وفادار بمانیم تلاش بیهوده‌ای است. چون هر یک از ما با داشته‌ها و افق دید خودمان به این آثار می‌نگریم.
در این نشست هما روستا بازیگر با سابقه تئاتر که پس از چهارده سال بار دیگر به صحنه آمده است با ابراز خرسندی از بازی در این نمایش گفت: همیشه نمایشنامه‌ی «باغ آلبالو» را خیلی دوست داشتم و نقشی که در این نمایشنامه دارم تنها نقش دلخواهی بود که در این سال‌ها بازی نکرده بودم.
او از همکاری با گروه تئاتر «لیو» ابراز خرسندی کرد و گفت: حسن معجونی بیش از حد مهربان است، او فضا را طوری می‌سازد تا بچه‌ها خودشان رشد کنند و هرگز بازیگران را محدود نمی‌کند.
هما روستا با اشاره به تفاوت شیوه کار در گروه «لیو» و گروه حمید سمندریان که او پیش از آن در این گروه فعالیت داشته است، توضیح داد: بازی در این نمایش برای من چالش بزرگی بود چون شیوه کاری من با گروه «لیو» متفاوت بود و در این مدت حسن معجونی خیلی حرص خورد اما چیزی نمی‌گفت. تا اینکه من تصمیم گرفتم خودم را بشکنم و مطابق شیوه او کار کنم. بازی در این نمایش یکی از افتخارات من است که در کنار بچه‌های بسیار خوب تئاتر که بسیار هم صبور هستند به صحنه می‌روم.
روستا با ارائه توضیحاتی درباره نقشی که در این نمایش بازی می‌کند، متذکر شد: این زن نشان‌دهنده نسلی است که ریشه آنها در حال نابودی است. نسلی که نمی‌توانند فقط به دنبال پول باشند و این موضوع برایشان مبتذل است و از سوی دیگر نوعی تنبلی شخصی هم دارند اما نوعی ظرافت و زیبایی در نگاه آنها وجود دارد.
ویشکا آسایش که در این نمایش طراحی لباس را برعهده دارد، با اشاره به اینکه این نمایش دومین تجربه‌ی همکاری او با گروه تئاتر «لیو» است، توضیح داد: رشته تحصیلی‌ام طراحی صحنه و لباس است. اما دلیل کم کاری‌ام در این حوزه این است که در سینما به طراحی خیلی اهمیت داده نمی‌شود اما در تئاتر طراح می‌تواند خلاقیت بیشتری داشته باشد و از تخیلش بهتر استفاده کند به همین دلیل طراحی در تئاتر را بیشتر دوست دارم ضمن اینکه در کنار این گروه در حیطه بازیگری هم آموزه‌های بسیار خوبی داشته‌ام.
او درباره طراحی لباس نمایش توضیح داد: صحبت‌های بسیار زیادی با کارگردان داشتیم و به نکات بسیار ریزی رسیدیم، لباس‌ها از صحنه و شخصیت‌ها جدا نیستند. ضمن اینکه تاکید آقای معجونی بود که لباس‌ها امروزی و ایرانی باشند.
در بخش دیگری از این نشست رضا بهبودی یکی از بازیگران عضو گروه تئاتر لیو با اشاره به وفاداری‌اش به این گروه تئاتری درباره دشواری فعالیت در گروهی که به صورت خصوصی کار می‌کند، توضیح داد: دوران سختی را تحمل کردیم مشکلات بسیاری به لحاظ مکان تمرین، خانه نشینی‌ها و افسردگی‌های بعد از هر اجرا داشتیم اما همه را تحمل کردیم تا تئاتر خصوصی‌مان سرپا بماند. گاه گروهمان درآمد، اندکی به دست می آورد و آن را میان همه تقسیم می‌کردیم. اما نشان دادیم که می‌شود به ایده‌هایمان وفادار بمانیم و صرفا به دلایل مادی از ایده‌هایمان چشم‌پوشی نکنیم.
او با ارائه توضیحاتی درباره نقشی که در نمایش «باغ آلبالو» بازی می‌کند، اضافه کرد: من به کارکتر به عنوان یک انسان می‌نگرم نه نماینده یک قشر خاص، بنابراین شخصیت« لوپاخین» را شخصیتی تازه به دوران رسیده یا فرصت‌طلب نمی‌بینم.
سعید چنگیزیان دیگر بازیگر نمایش و عضو گروه تئاتر «لیو» نیز در تکمیل سخنان دوستش گفت: با وجود تمام سختی‌ها آرامش داریم، می‌دانیم که لازم نیست طبق ضوابط تهیه کننده، کار کنیم.این آرامش باعث شده کم کم عطای کمک مرکز هنرهای نمایشی را به لقایش ببخشیم.
او در عین حال تاکید کرد: مرکز هنرهای نمایشی باید در کار گروه‌هایی که به صورت خصوصی کار می‌کنند نظارت داشته باشد تا معلوم شود درآمدی که به دست می‌آید چگونه میان اعضای این گروه تقسیم می‌شود.
به اعتقاد او صرف اینکه مرکز از نمایشی حمایت نمی‌کند، نباید باعث شود احساس مسئولیت نکند بلکه باید تهیه کنندگان تئاتر خصوصی را نیز کنترل کند.
مهدی کوشکی دیگر بازیگر نمایش نیز در توضیحات کوتاهی گفت که در بازیگری همیشه از داریوش موفق دیگر بازیگر تئاتر که در نمایش «باغ آلبالو» نیز بازی می‌کنند یاد گرفتم و بازی در نمایش «باغ آلبالو» برایش همچون یک کلاس درسی است.
اشکان جنابی دیگر بازیگر نمایش هم بازی در نمایش «باغ آلبالو» را تجربه‌ای ارزشمند دانست و گفت: در این نمایش چهار نسل از بازیگران بازی می‌کنند که نوع نگاهشان به تئاتر و بازیگری بسیار متفاوت است.
همچنین سارا افشار بازیگر نمایش و عضو گروه تئاتر «برگ» که تهیه کنندگی این نمایش را در کنار گروه «لیو» برعهده دارد، با ابراز خرسندی از بازی در این اثر نمایشی گفت: از آقای معجونی بسیار ممنون هستم که به من اعتماد کرد و اجازه داد در این نمایش بازی کنم. «واریا» تنها شخصیت این نمایش است که انفعال ندارد و بسیار هم دلسوز است.
سپس به آفرید غفاریان بازیگر بسیار جوان این نمایش نیز گفت: هم سن و سالان من آرزو دارند در یکی از کارگاه‌های تئاتر «لیو» حضور داشته باشند و بیاموزند و من تجربه بی‌نهایت خوبی در این نمایش به دست آوردم.
همچنین پویا پورامین یکی از اعضای گروه موسیقی نمایش نیز که دومین تجربه خود را با گروه «لیو» انجام می‌دهد گفت: حسن معجونی یک هنرمند بسیار باهوش است و کار با او بسیار لذت بخش است.
او در این نمایش تاکید جدی داشت که به مود نمایشنامه توجه خاصی بشود و ما سعی کردیم نظرمان را به او نزدیک کنیم.
نمایش «باغ آلبالو» نوشته چخوف با طراحی و کارگردانی حسن معجونی هر شب ساعت 19 و30 به مدت 90 دقیقه در تالار شماره یک تماشاخانه ایران شهر به صحنه می‌رود.
این اثر نمایشی که تهیه کنندگی مشترک آن برعهده گروه «لیو» و گروه فرهنگی هنری «برگ» است روزهای شنبه نیز اجرا دارد.