شهر ساز
04-15-2013, 06:39 PM
موضوعی که بهشدت حقوق شهروندان را به هنگام ساختوساز ضایع میکند، انجام کارهای زیادی در محل احداث بنا است. بهجای آنکه آهنها در کارخانههای ویژه بریده و آماده نصب شده و در کارگاه احداث بنا فقط پیچومهره شوند./سهراب مشهودی
بهطور طبیعی در شهرهای ایران ساختمانها با ضریب ۵/۲درصد تا چهاردرصد در سال تخریب و بازسازی میشوند ولی در شهرهایی که افزایش قیمت زمین به قیمت ساخت بنا سرعت بیشتری داشته باشد، سرعت بازسازی بالا میرود و گاهی به هشتدرصد تا ۱۰درصد نیز میرسد. بگذریم از اینکه این امر با اتلاف مصالح و انرژی مورد نیاز برای تولید مصالح (که همچنان با یارانه تهیه میشوند) همراه است، که در شکل اولی، به منافع دیگر شهروندان کشور (بهجز مالک زمین) لطمه وارد میکند (که خودش جای بحث مفصل و مجزایی را دارد)، ولی از جهاتی دیگر نیز حقوق شهروندان دیگر را به شرحی که خواهد آمد، خدشهدار میکند.
چگونگی ساخت وساز در شهرهای ایران و حقوق شهروندی
الف- حملونقل مصالح
شهرداری تهران و بسیاری از شهرهای بزرگ برای کاهش مشکلات آمدوشد شهری، عبور و مرور کامیونهای حمل مصالح را در طول روز ممنوع کردهاند و این امر در شبها تا سپیدهدم صورت میپذیرد اما باید دید خود این امر چه حقوقی را از شهروندان سلب میکند: اول- اغلب کامیونهای حمل مصالح بسیار کهنه هستند و بسیار بیشتر از ظرفیت خود مصالح حمل میکنند و در نتیجه زوزه حرکت آنها، تا چند صدمتر از محل عبورشان را، در طول شب با آلودگی صوتی مواجه میکند. دوم- همسایگان، ساختمانها که احداث میشود، علاوه بر این صدا با آلودگی صوتی بسیار شدیدتری که با تخلیه مصالح رخ میدهد مواجهاند که در طول شب ادامه دارد و اگر موضوع تخلیه آهن باشد، آنچنان شدتی دارد که گاهی با تنشهای عصبی شدید ناشی از پریدن ناگهانی و با صوتی غیرقابل تحمل نیز توام میشود. در مواردی که بتنریزی صورت میپذیرد، سروصدای دستگاه بتنریز، ساعتها و به مدت چند ماه خواب را بهطور طولانی بر همسایگان حرام میکند و البته روز بعد موجب کاهش راندمان کاری تمام آنها میشود. بیچاره شهروندی که در خیابانش تعداد زیادی ساختمان به بازسازی بپردازند و آنهم یکی بعد از دیگری.
ب- کارگاههای در کارگاه احداث بنا
موضوع دیگری که بهشدت حقوق شهروندان را به هنگام ساختوساز ضایع میکند، انجام کارهای زیادی (که باید در کارخانهها و کارگاههای خاص انجام پذیرد) در محل احداث بنا است. بهجای آنکه آهنها در کارخانههای ویژه بریده و آماده نصب شده و در کارگاه احداث بنا فقط پیچومهره شوند.
ج – بستن پیادهرو
پیادهرو مقابل هر بنا و ظاهرا یکسوم معبر مقابل آن بهوسیله سازنده مسدود میشود و در بهترین حالت ایمنسازی نیز میشود. ولی بههرحال عابران مجبورند یا در جوار این بخش مسدودشده از خیابان و با ترس و لرز عبور یا دوبار عرض خیابان را اجبارا طی کنند که بتوانند طول پیادهرو را حرکت کنند.
حالا این امر برای کودکان، کهنسالان و معلولان چقدر مشکلساز است، جای خود دارد. کاش موضوع به همینجا ختم میشد و چند ماه این امر پیادهرو را مختل میکرد و در مواقعی که احداث بنا به عللی به تعطیلی کشیده میشود یا بسیار کند پیش میرود، این امر ممکن است سالها یک پیادهرو را مسدود کند.
آیا واقعا این مزاحمتها اجتنابناپذیر است؟ حتما میشد با تمهیداتی این مزاحمت را کم کرد و به حداقل رساند، با تمهیداتی مثل:
یک- کنترل ماشینهای حمل مصالح که دارای استانداردهای مناسب بوده و با سرعت مناسب حداقل سروصدا را ایجاد کنند.
دو- ضرورت ندارد اگر قرار است کامیونها در شب حرکت کنند، تخلیه مصالح نیز نیمه شب باشد. حملونقل میتواند در آخرین ساعات شب اتفاق بیفتد، ولی تخلیه مصالح در ساعات مناسب اول روز مجاز باشد.
سه- ایجاد هرگونه اقدامی که باید در کارگاهها و کارخانهها صورت پذیرد، در زمین احداث بنا باید ممنوع شود و تنها نصب، آن هم با عدم آلودگی صوتی در زمین صورت پذیرد.
چهار- موتورهای جوش (که البته بهتر است به علل مختلف از ساختمانسازی حذف و پیچومهره جایگزین آن شود) در صورت نیاز باید برقی باشند که صدای زیادی ایجاد نکنند و موجب آلودگی هوا نشوند.
پنج- طرحهای اجرایی ساختمانها دیگر کشورها وقتی پذیرفته میشود که: جای انبارکردن مصالح و حتی جرثقیل در خود زمین مشخص باشد و تحت هیچ عنوان خیابان نمیتواند به انبار مصالح، کارگاه ساختمانی و حتی محل نصب جرثقیل بدل شود.
شش- تمهیدات احداث بنا باید به نوعی فراهم شود که احداث بنا در زمان کوتاه و معینی ممکن شود و با طولانیشدن زمان احداث، کار تعطیل یا با جرایم زیادی مجوز اضافه زمان داده شود که این جرایم هم باید بین همسایگانی که از موضوع لطمه میبینند توزیع شود. وگرنه رفع مشکلات طولانیشدن زمان چون به سود شهرداری خواهد بود، خیلی مورد عنایت قرار نمیگیرد.
منبع: بهار
بهطور طبیعی در شهرهای ایران ساختمانها با ضریب ۵/۲درصد تا چهاردرصد در سال تخریب و بازسازی میشوند ولی در شهرهایی که افزایش قیمت زمین به قیمت ساخت بنا سرعت بیشتری داشته باشد، سرعت بازسازی بالا میرود و گاهی به هشتدرصد تا ۱۰درصد نیز میرسد. بگذریم از اینکه این امر با اتلاف مصالح و انرژی مورد نیاز برای تولید مصالح (که همچنان با یارانه تهیه میشوند) همراه است، که در شکل اولی، به منافع دیگر شهروندان کشور (بهجز مالک زمین) لطمه وارد میکند (که خودش جای بحث مفصل و مجزایی را دارد)، ولی از جهاتی دیگر نیز حقوق شهروندان دیگر را به شرحی که خواهد آمد، خدشهدار میکند.
چگونگی ساخت وساز در شهرهای ایران و حقوق شهروندی
الف- حملونقل مصالح
شهرداری تهران و بسیاری از شهرهای بزرگ برای کاهش مشکلات آمدوشد شهری، عبور و مرور کامیونهای حمل مصالح را در طول روز ممنوع کردهاند و این امر در شبها تا سپیدهدم صورت میپذیرد اما باید دید خود این امر چه حقوقی را از شهروندان سلب میکند: اول- اغلب کامیونهای حمل مصالح بسیار کهنه هستند و بسیار بیشتر از ظرفیت خود مصالح حمل میکنند و در نتیجه زوزه حرکت آنها، تا چند صدمتر از محل عبورشان را، در طول شب با آلودگی صوتی مواجه میکند. دوم- همسایگان، ساختمانها که احداث میشود، علاوه بر این صدا با آلودگی صوتی بسیار شدیدتری که با تخلیه مصالح رخ میدهد مواجهاند که در طول شب ادامه دارد و اگر موضوع تخلیه آهن باشد، آنچنان شدتی دارد که گاهی با تنشهای عصبی شدید ناشی از پریدن ناگهانی و با صوتی غیرقابل تحمل نیز توام میشود. در مواردی که بتنریزی صورت میپذیرد، سروصدای دستگاه بتنریز، ساعتها و به مدت چند ماه خواب را بهطور طولانی بر همسایگان حرام میکند و البته روز بعد موجب کاهش راندمان کاری تمام آنها میشود. بیچاره شهروندی که در خیابانش تعداد زیادی ساختمان به بازسازی بپردازند و آنهم یکی بعد از دیگری.
ب- کارگاههای در کارگاه احداث بنا
موضوع دیگری که بهشدت حقوق شهروندان را به هنگام ساختوساز ضایع میکند، انجام کارهای زیادی (که باید در کارخانهها و کارگاههای خاص انجام پذیرد) در محل احداث بنا است. بهجای آنکه آهنها در کارخانههای ویژه بریده و آماده نصب شده و در کارگاه احداث بنا فقط پیچومهره شوند.
ج – بستن پیادهرو
پیادهرو مقابل هر بنا و ظاهرا یکسوم معبر مقابل آن بهوسیله سازنده مسدود میشود و در بهترین حالت ایمنسازی نیز میشود. ولی بههرحال عابران مجبورند یا در جوار این بخش مسدودشده از خیابان و با ترس و لرز عبور یا دوبار عرض خیابان را اجبارا طی کنند که بتوانند طول پیادهرو را حرکت کنند.
حالا این امر برای کودکان، کهنسالان و معلولان چقدر مشکلساز است، جای خود دارد. کاش موضوع به همینجا ختم میشد و چند ماه این امر پیادهرو را مختل میکرد و در مواقعی که احداث بنا به عللی به تعطیلی کشیده میشود یا بسیار کند پیش میرود، این امر ممکن است سالها یک پیادهرو را مسدود کند.
آیا واقعا این مزاحمتها اجتنابناپذیر است؟ حتما میشد با تمهیداتی این مزاحمت را کم کرد و به حداقل رساند، با تمهیداتی مثل:
یک- کنترل ماشینهای حمل مصالح که دارای استانداردهای مناسب بوده و با سرعت مناسب حداقل سروصدا را ایجاد کنند.
دو- ضرورت ندارد اگر قرار است کامیونها در شب حرکت کنند، تخلیه مصالح نیز نیمه شب باشد. حملونقل میتواند در آخرین ساعات شب اتفاق بیفتد، ولی تخلیه مصالح در ساعات مناسب اول روز مجاز باشد.
سه- ایجاد هرگونه اقدامی که باید در کارگاهها و کارخانهها صورت پذیرد، در زمین احداث بنا باید ممنوع شود و تنها نصب، آن هم با عدم آلودگی صوتی در زمین صورت پذیرد.
چهار- موتورهای جوش (که البته بهتر است به علل مختلف از ساختمانسازی حذف و پیچومهره جایگزین آن شود) در صورت نیاز باید برقی باشند که صدای زیادی ایجاد نکنند و موجب آلودگی هوا نشوند.
پنج- طرحهای اجرایی ساختمانها دیگر کشورها وقتی پذیرفته میشود که: جای انبارکردن مصالح و حتی جرثقیل در خود زمین مشخص باشد و تحت هیچ عنوان خیابان نمیتواند به انبار مصالح، کارگاه ساختمانی و حتی محل نصب جرثقیل بدل شود.
شش- تمهیدات احداث بنا باید به نوعی فراهم شود که احداث بنا در زمان کوتاه و معینی ممکن شود و با طولانیشدن زمان احداث، کار تعطیل یا با جرایم زیادی مجوز اضافه زمان داده شود که این جرایم هم باید بین همسایگانی که از موضوع لطمه میبینند توزیع شود. وگرنه رفع مشکلات طولانیشدن زمان چون به سود شهرداری خواهد بود، خیلی مورد عنایت قرار نمیگیرد.
منبع: بهار