O M I D
04-12-2013, 07:52 PM
فاطمه اكتفا به نامش نكنيد
نشناخته توصيف مقامش نكنيد
هر كس که در او محبت زهرا نيست
علامه اگر هست سلامش نكنيد
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
بر حاشيهي برگ شقايق بنويسيد
گل ، تاب فشار در و ديوار ندارد
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
پيمبري كه عمري غم خوار امتش بود
روي كبود زهرا (س) اجر نبوتش بود ؟!
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
دل از غم فاطمه توان دارد ، نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد ، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد ، نه
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
حضرت محمد (ص) می فرمایند : فاطمه پاره تن من است . هركه او را بیازارد ، مرا آزرده خاطركرده
و هر كه او را شاد كند ، مرا نیز خوشحال نموده است .
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
در بین آن دیوار و در ای فدایی حیدر
دادی تو شش ماهه پسر بهر یاری حیدر
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
یا علی قبر پرستویت کجاست؟
آن گل صد برگ خوش بویت کجاست؟
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده
نشناخته توصيف مقامش نكنيد
هر كس که در او محبت زهرا نيست
علامه اگر هست سلامش نكنيد
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
بر حاشيهي برگ شقايق بنويسيد
گل ، تاب فشار در و ديوار ندارد
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
پيمبري كه عمري غم خوار امتش بود
روي كبود زهرا (س) اجر نبوتش بود ؟!
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
دل از غم فاطمه توان دارد ، نه
و ز تربتِ او كسي نشان دارد ، نه
آن تربتِ گمگشته به بَر ، زوّاري
جز مهدي صاحب الزمان دارد ، نه
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
حضرت محمد (ص) می فرمایند : فاطمه پاره تن من است . هركه او را بیازارد ، مرا آزرده خاطركرده
و هر كه او را شاد كند ، مرا نیز خوشحال نموده است .
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
در بین آن دیوار و در ای فدایی حیدر
دادی تو شش ماهه پسر بهر یاری حیدر
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
یا علی قبر پرستویت کجاست؟
آن گل صد برگ خوش بویت کجاست؟
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1934.jpg
من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده