PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : چه کسانی اثر انگشت ندارند؟



Isooda
04-11-2013, 02:57 PM
اثر انگشت برای شناسایی افراد به کار میرود، اما برخی به دلیل یک جهش ژنی، اثر انگشت ندارند. ژن فقدان اثر انگشت از والدین به فرزند به ارث میرسد و این خانوادهها حتی در سفر کردن با مشکل مواجه هستند.

اثر انگشت، در افراد مختلف، منحصر به فرد است و از زمان تولد تا زمان مرگ و در هر زمانی بین این دو، میتواند ابزاری معتبر برای شناسایی افراد باشد. اما در برخی از افراد، خطوط منحصر به فرد روی پوست سر انگشتان به وجود نمیآید. این افراد اثر انگشت ندارند. از ۲۴ هفتگی جنین در رحم مادر کمکم صاجب اثر انگشت میشود. این الگوها که درماتوگلیف نامیده میشوند، در تمام طول عمر یک فرد ثابت باقی میمانند. اما محققین دریافتهاند که یک جهش ژنی باعث شده که برخی افراد در طول رشدشان در رحم مادر این مرحله را نگذرانند و در نتیجه پدیده نادری که ادرماتوگلیفیا یا فقدان اثرانگشت نامیده میشود، پدید آید.

محققین با بررسی ۱۶ نفر به این نتیجه رسیده اند که در این افراد، در نسخه ژنی که smarcad1 نامیده میشود، جهشی اتفاق میافتد. همچنین آنها دریافته اند که این ژن، اتوزوم است، یعنی تنها کافی است یکی از والدین آن را در ژنوم خود داشته باشد، تا بتواند این ویژگی را به فرزند خود منتقل کند.
حتما میتوانید تصور کنید که این مسئله، به خصوص در کشورهایی که به طور منظم برای مسائل قانونی یا حتی سفر ازاثر انگشت برای شناسایی افراد استفاده میکنند، چه مشکلاتی را به همراه دارد.
شاید برایتان جالب باشد بدانید این مشکل در واقع شرایطی را ایجاد میکند که حتی اسم هم دارد: اختلال تاخیر در مهاجرت، چون افرادی که اثر انگشت ندارند، در سفر کردن محدودیتهایی پیدا میکنند.
در حقیقت محققین این مطالعه زمانی تصمیم گرفتند روی این موضوع تحقیق کنند که با زنی سوییسی مواجه شدند که همین مشکل را دارد. وی به دلیل نداشتن اثر انگشت، در ورود به کشور آمریکا با مشکل مواجه شده بود. محققین هم تصمیم گرفتند او و خانوادهاش را بررسی کنند. همچنین دانشمندان متوجه شده اند افرادی که اثر انگشت ندارند، غده های عرق کمتری در دستان خود دارند که میتواند یکی دیگر از آثار این جهش ژنی خاص باشد. از سوی دیگر، از آنجا که این اختلال به مراحل رشد سلولی برمیگردد، میتواند به دانشمندان برای مطالعه
بر روی سایر اختلالات کمک کند.



منبع:سایت بیتوته