PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : دیوید پتروس به ما چه آموخت



Isooda
04-11-2013, 02:11 PM
http://pnu-club.com/imported/2013/04/27.png
بسیار فکر کنید ، اندک سخن بگویید و مکتوب نکنید
(منظور از مکتوب نکنید ، چیزی است که نیاز به مسئولیت پذیری دارد)
Think a lot , say little , write nothing
(J.P Morgan)

قبل تر در دو بحث به موضوعاتی در رابطه با محیط اینترنت پرداخته ایم :
روابط اینترنتی
آنلاین نشینی



1. رسوایی جنسی اخیر دیوید پتروس (ریاست سازمان CIA) به عنوان بالاترین
مقام امنیتی آمریکا و یکی از مقامات عالی رتبه نظامی دنیا ، موضوع حریم شخصی و
سطوح امنیتی ایمیل ها ، قابلیت اطمینان به آنها و کنترل فعالیت های آنلاین را بیش از پیش
برای همه دارای اهمیت میکند، بطوری که تجدید نظری جدی در نوع رفتار ، برای همه ما
لازم است.



2. اگر رئیس سازمان CIA امکان نگهداری امن ایمیل خود را ندارد ،
پس چه کسی (عام یا حتی خاص) میتواند از این گزند دور باشد ؟ در پاسخ به این
پرسش ما نمیتوانیم از شخص یا اشخاصی نام ببریم ، پاسخ : به نظر هیچکس نمیتواند.



3. بسیاری از مردم به نظر اهمیتی به خوانده شدن ایمیل خود چندان
توسط افراد و سازمان ها نمیدهند.



اگر از اطرافیان خود بپرسید که چه میشود به ایمیل شما ، توسط دیگری
دسترسی پیدا شود، فکر میکنید چه پاسخی میشنوید :
" من که توی ایمیلم چیزی ندارم ! "
البته که دارید !



4. در محیط اینترنت ، همه ما شهروندان آمریکایی محسوب میشویم ،
ایمیل آمریکایی ، سرویس های آمریکایی ، سرور های آمریکایی ،
ما در اینترنت علاوه بر قوانین کشورمان جمهوری اسلامی ایران ، همچنین
تحت قوانین ایالت متحده آمریکا نیز زندگی میکنیم!



5. بیشتر، اینترنت برای ما در حریم خصوصی ما خلاصه میشود ،
هیچ کدام از ما علاقه ندارد مجموعه ای ناخواسته از تصاویر ، فایل ها و
اطلاعات شخصی اش بر روی اینترنت منتشر گردد.



ما هم در شبکه اجتماعی هم میهن طرحی با نام
"پهنان سازی" تعبیه کرده ایم تا حتی کاربران بتوانند
نام و نام خانوادگی خود را با یک کلیک مخفی کنند،
و به خوبی به اهمیت این موضوع پی برده ایم.



6. نگهداری اطلاعات حساس تحت ایمیل شخصی، اشتباهی مهلک است ،
همان اشتباهی که افراد در نگهداری از مواد منفجره در جای نادرست میکنند ،
مواد منفجره پتانسیل انفجار را دارند و احتمال انفجار در هر لحظه
به هر دلیلی را نمیتوان نادیده گرفت.
(ساخته شده اند تا منفجر شوند ، همانطور که رازها بوجود می آید تا مخفی بمانند)



7. سرویس ایمیل مطمئن کجاست ؟ آیا ایمیل های محلی میتوانند
ایمن باشند ؟ پاسخ به این پرسش ، منفی است :
از نگهداری اطلاعات حساس در ایمیل شخصی خود دوری کنید.
(مگر اینکه شما یک متخصص و شخصی زبده در مسائل
امنیتی ، فنی ، برنامه نویسی و طرز تفکر پویایی باشید ،
یعنی بدانید چکار میکنید)



8. هر چیزی که خارج از ذهن شما ذخیره شود تا
زمانی که دارای یک رمزنگاری پیچیده و برگشت ناپذیر
نباشد ، غیر-قابل اطمینان است.



9. موضوعی که برای شما ساده ، پیش افتاده و
معمولی است ، برای دیگران (ما و شما) هیجان انگیز ،
جذاب و لذت بخش است ، بیشتر ما علاقه مند
به تجسس و سرکشی به زندگی دیگران هستیم.
(تا زمانی که آنها متوجه نباشند)



10. اینترنت ، بزرگراه عظیم اطلاعات است ، بنابراین حتی عبور
اطلاعات شخصی و دارای اهمیت ، بدون تمهیدات ویژه ،
اقدام نادرستی است. (مثلا SSL با غلظت بالا !)


11. در تمامی رمزنگاری ها ، تا زمان مخفی ماندن کلید رمزگشایی
همه چیز ایمن است. کلید رمزها همان حروف الفبای ماست ، اگر شما هم اکنون حروف
فارسی را به یاد نداشتید و نیاموخته بودید اکنون متون فارسی برای شما به شکل
کاملا ناخوانا بود. (همانگونه که حروف زبان چینی برای من نوعی متن رمز شده محسوب میشود!)

Isooda
04-11-2013, 02:14 PM
احترام به حریم شخصی دیگران !


از خواندن دفترچه خاطرات دیگران گرفته ، تا سرک کشیدن به گوشی های همراه و
دسترسی غیرمجاز به نامه ها و ایمیل ها و پرسیدن انواع پرسشها ، همه این مسئله را
بوجود میاورند که چرا و چه لذتی در نادیده گرفتن حریم شخصی انسان ها وجود دارد ؟

پرواضح است که اگر یک انسان در تمام زندگی خود تنها یک حق داشته باشد،
آن حق "حریم شخصی و خصوصی" است که آن ور آبی ها به آن "Privacy" میگویند.

سالها پیش تنها جلد یک کتاب را دیدم و خواندم که به دلیل عجله ای که در
هنگام عبور داشتم نام کتاب را نخواندم ، روی آن نوشته ای بود با چنین معنی که
اگر در عصر حاضر یک جا باشد که در آن حریم شخصی ما رعایت گردد آنجا هم
گودالی است که ما در خانه خودمان باید آماده کنیم.

سطوح حریم شخصی مشخص است و تنها به دولت ها و حکومت ها هم ختم
نمیشود ، یک سوال ساده از سوی یک راننده تاکسی همانند "چقدر حقوق میگیری؟"
از آن دست پرسش هایی است که در هر صورت به حریم شخصی ما تجاوز میکند.

متاسفانه من فرصت کافی برای پر و بال دادن به این نوشته را ندارم ،
این پرسشی است که مدت ها و از سالیان پیش در ذهن من وجود دارد ،
احتمالا نتوانم در این بحث شرکت کنم اما پاسخ دوستان را میخوانم.

قبل تر یک موضوع نیمه-تکنیکال در این مورد با عنوان
دیوید پتروس به ما چه آموخترا نوشته ام که اوج این موضوع و حساسیت آن را به ما نشان میدهد.