O M I D
04-10-2013, 07:12 PM
http://pnu-club.com/imported/2013/04/1629.jpg
دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی جورجیاتک در آتلانتا اواخر سال جاری میلادی، طراحی ربات قصاب مرغ خودکار را به پایان خواهند رساند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «سیستم جداکردن استخوان هوشمند» یک ربات مسلح به چاقو است که دارای مهارت کافی برای جدا کردن استخوان‌های یک مرغ در مدت زمان چهار ثانیه است.
هر مرغ از خلال نوعی غرفه عکاسی می‌گذرد. در درون این غرفه دو جفت دوربین وجود دارند که مرغ را اسکن می‌کنند و هر جفت دوربین برای یک طرف مرغ به کار می‌رود.
یک رایانه بلافاصله تصاویر دریافتی را به یک نقشه سه بعدی از مرغ تبدیل کرده و همچنین نقاط مفید حیوان را شناسایی می‌کند.
در مدل تولید محققان موسسه جورجیا تک، دو بازوی رباتیک وجود دارند که هر یک بر روی جهات متضاد حیوان کار می‌کند.
با استفاده از نقشه سه بعدی مرغ، ربات جهت برش را در عرض سه میلی‌متر محاسبه می‌کند. خوشبختانه قسمت‌های مرغ دارای استانداردهای کمیت‌پذیری هستند و بنابراین با محاسبه ابعاد یک ناحیه از بدن، ماشین می‌تواند ابعاد سایر بخش‌ها را نیز استنباط کند.
در این ربات یک حسگر گشتاور نیرو واقع بر روی نوک چاقو، حساسیت را به تیغه ابلاغ می‌کند.
به این دلیل که چاقو می‌تواند مقاومت را حس کند، قادر است تیغه را در راستای سطح استخوان بدون برش دادن از خلال آن حرکت دهد و همچنین می‌تواند تفاوت بین گوشت، تاندون‌ها و رباط‌ها را تشخیص دهد.
به گفته دآی-پینگ هو رهبر ارشد این تحقیق، تنها چالش موجود آموزش دادن به ربات برای تغییر دادن رفتارش در زمان بلادرنگ (واقعی) و در قبال پرندگان مختلف است.
برای کمک به ربات در انجام محاسبه مسیر برش، الگوریتم‌ها نقشه‌های سه بعدی از هر مرغ را با پایگاه داده شامل ده‌ها نوع بدن متفاوت مقایسه می‌کنند.
ماشین همچنین در عمل بر روی هر مرغ یاد می‌گیرد و در انجام هر بار ماموریت خود با مرغ جدید، هوشمندتر می‌شود.
منبع:isna.ir
دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی جورجیاتک در آتلانتا اواخر سال جاری میلادی، طراحی ربات قصاب مرغ خودکار را به پایان خواهند رساند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «سیستم جداکردن استخوان هوشمند» یک ربات مسلح به چاقو است که دارای مهارت کافی برای جدا کردن استخوان‌های یک مرغ در مدت زمان چهار ثانیه است.
هر مرغ از خلال نوعی غرفه عکاسی می‌گذرد. در درون این غرفه دو جفت دوربین وجود دارند که مرغ را اسکن می‌کنند و هر جفت دوربین برای یک طرف مرغ به کار می‌رود.
یک رایانه بلافاصله تصاویر دریافتی را به یک نقشه سه بعدی از مرغ تبدیل کرده و همچنین نقاط مفید حیوان را شناسایی می‌کند.
در مدل تولید محققان موسسه جورجیا تک، دو بازوی رباتیک وجود دارند که هر یک بر روی جهات متضاد حیوان کار می‌کند.
با استفاده از نقشه سه بعدی مرغ، ربات جهت برش را در عرض سه میلی‌متر محاسبه می‌کند. خوشبختانه قسمت‌های مرغ دارای استانداردهای کمیت‌پذیری هستند و بنابراین با محاسبه ابعاد یک ناحیه از بدن، ماشین می‌تواند ابعاد سایر بخش‌ها را نیز استنباط کند.
در این ربات یک حسگر گشتاور نیرو واقع بر روی نوک چاقو، حساسیت را به تیغه ابلاغ می‌کند.
به این دلیل که چاقو می‌تواند مقاومت را حس کند، قادر است تیغه را در راستای سطح استخوان بدون برش دادن از خلال آن حرکت دهد و همچنین می‌تواند تفاوت بین گوشت، تاندون‌ها و رباط‌ها را تشخیص دهد.
به گفته دآی-پینگ هو رهبر ارشد این تحقیق، تنها چالش موجود آموزش دادن به ربات برای تغییر دادن رفتارش در زمان بلادرنگ (واقعی) و در قبال پرندگان مختلف است.
برای کمک به ربات در انجام محاسبه مسیر برش، الگوریتم‌ها نقشه‌های سه بعدی از هر مرغ را با پایگاه داده شامل ده‌ها نوع بدن متفاوت مقایسه می‌کنند.
ماشین همچنین در عمل بر روی هر مرغ یاد می‌گیرد و در انجام هر بار ماموریت خود با مرغ جدید، هوشمندتر می‌شود.
منبع:isna.ir