tania
04-06-2013, 05:58 PM
http://up.pnu-club.com/images/78vomv39trs0g22ws9g.jpeg
این سه لغت اول در املاء یکسان هستند ولی در تلفظ متفاوت.
حَجَر: به فتح اول و دوم به معنای سنگ است.
حِجر: به کسر اول و سکون دوم به معنای «دامن» و آغوش» و مجازاً «پناه» است.
حَجر: به فتح اول و سکون دوم به معنای منع کردن است.
مهجور، محجور را نیز نباید خلط نمود.
مهجور به معنای «جدا شده» و «دور افتاده» است و «محجور» به معنای منع شده و یا ممنوع از تصرف در اموال را گویند.
منبع: غلط ننویسیم(فرهنگ دشواری های زبان فارسی)، ابوالحسن نجفی، انتشارات مرکز نشر دانشگاهی
این سه لغت اول در املاء یکسان هستند ولی در تلفظ متفاوت.
حَجَر: به فتح اول و دوم به معنای سنگ است.
حِجر: به کسر اول و سکون دوم به معنای «دامن» و آغوش» و مجازاً «پناه» است.
حَجر: به فتح اول و سکون دوم به معنای منع کردن است.
مهجور، محجور را نیز نباید خلط نمود.
مهجور به معنای «جدا شده» و «دور افتاده» است و «محجور» به معنای منع شده و یا ممنوع از تصرف در اموال را گویند.
منبع: غلط ننویسیم(فرهنگ دشواری های زبان فارسی)، ابوالحسن نجفی، انتشارات مرکز نشر دانشگاهی