تولید نخ نایلون نانوآنتی‌باکتریال، تحولی نوین در صنعتی کهن

[fr.chemi3t]

صنعت نساجی از قدیمی‌ترین صنایع بشری محسوب می‌شود. این صنعت به‌دلیل نیاز انسان به لباس و پوشاک پدید آمد. صنعت نساجی در ابتدا تنها محدود به تولید نخ بود، اما به‌مرور زمان همه انواع پوشاک را شامل شد و به صنعتی بزرگ تبدیل گردید. این صنعت شامل تمام مراحل تولید الیاف (طبیعی و مصنوعی)، تبدیل الیاف به نخ و تبدیل نخ به پارچه است و انجام فرایندهای تکمیلی بر روی پارچه، مانند رنگرزی و چاپ، را نیز در بر می‌گیرد. از آنجا که منسوجات محل مناسبی برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها است، طی سال‌های اخیر برخی از شرکت‌های فعال در این صنعت به تولید پارچه‌های ضدباکتری و ضدقارچ برای مصارف پزشکی و بهداشتی پرداخته‌اند. استفاده از فناوری نانو به‌عنوان یکی از ابزارهای قوی در این زمینه به بهبود این وضعیت کمک کرده است، به‌طوری که اکنون می‌توان توسط نانوذرات نقره مانع رشد بیش از ۶۵۰ نوع باکتری شناخته شده در منسوجات شد. جالب اینجا است که خاصیت آنتی‌باکتریال این ذرات با کوچک شدن ابعاد و بیشتر شدن تماس آن‌ها با محیط، تا بیش از ۹۹٪ افزایش می‌یابد. با اینکه پوشش دادن و اسپری کردن الیاف با نانوذرات نقره موجب ایجاد خواص ضدباکتری در پارچه‌ها می‌شود، اما ثبات ضعیف در شست‌وشو از معایب قابل توجه این‌گونه روش‌ها به شمار می‌آید. به‌علاوه، ‌هنگام شست‌وشو مقدار زیادی نانوذرات نقره از پارچه خارج شده و سبب آلوده شدن محیط زیست می‌شود. بنابراین، محققان همواره در پی ساخت منسوجاتی بوده‌اند که علاوه بر قدرت بالای ضدباکتری، در برابر شست‌وشو نیز ثبات خوبی داشته باشد. در این راستا و به‌کوشش شرکت تولیدی «تهران زرنخ،» در سال ۱۳۸۸، فیلامنت نایلون حاوی نانوذرات نقره با خاصیت آنتی‌باکتریال و با ماندگاری دائم برای نخستین بار در ایران تولید شد و در اختیار مصرف‌کنندگان قرار گرفت. در حال حاضر، این شرکت که یکی از ۳ شرکت تشکیل‌دهنده «گروه تولیدی صنعتی تهرانی» است، با مدیریت خانم مهندس تهرانی، موفق به تولید انواع نخ نایلون آنتی‌باکتریال شده است. منسوجات تولیدی با استفاده از این نخ خواص ضدبو، ضدمیکروب، و ضدحساسیت دارد و در طیف وسیعی از منسوجات همچون صنایع گردبافی، جوراب‌بافی، پرده‌بافی، تریکوبافی، انواع لباس زیر، لباس ورزشی،‌ لباس‌های بیمارستانی، لباس‌های نظامی، صنایع فیلترسازی، پوشش واریس، و ... قابل استفاده است.




این مقاله در نشریه فناوری نانو شماره 184 (http://irannano.org/nano/index.php?ctrl=publisher&actn=publisher_number&id=228&lang=1) در تاریخ 1391/11/15 به چاپ رسیده است.