alamatesoall
02-13-2013, 05:12 PM
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
دانش های بنیادی - مطالعات دانشمندان علوم شناختی نشان می‌دهد که کودکان 4- 5 ساله، در بازی‌های خود از روش‌هایی استفاده می‌کنند که دانشمندان در آزمایش‌های علمی به کار می‌برند. آنها متغیرها را بررسی می‌کنند!
بهنوش خرم‌روز: دانشمندان در انجام آزمایش‌های علمی از روش‌های خاصی استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد همه ما زمانی این روش‌ها را به خوبی بلد بوده‌ایم، زمانی که حتی هنوز به مدرسه نمی‌رفتیم!
به گزارش وایرد، محققین در مطالعات جدید خود پی برده‌اند که کودکان کم‌سن درست مانند دانشمندان بازی می‌کنند! این نتایج نشان می‌دهد که کودکان 4- 5 ساله، از روش‌های به کار رفته در آزمایش‌های علمی در بازی‌های خود بهره می‌گیرند.
در این مطالعه، به کودکان اسباب‌بازی ویژه‌ای داده می‌شد که وقتی کودک مهره خاصی روی آن می‌گذاشت، روشن می‌شد و شروع به آهنگ زدن می‌کرد. دانشمندان شناخت‌گرا دریافته‌اند که کودکان، وقتی نمی‌دانند که کدام مهره، اسباب‌بازی را به کار می‌اندازد (حالتی که نام آن را مدرک مبهم گذاشتند) متغیرهای مختلف را به نوبت آزمایش می‌کنند.
لورا شولتز، از پروفسورهای ام.آی.تی، موقعیت فردی را تجسم می‌کند که برای باز کردن یک در، نمی‌داند از چه کلیدی باید استفاده کند. او می‌گوید: «شما ممکن است نحوه قرار گرفتن کلید را تغییر دهید، یا ممکن است کلید را عوض کنید. اما به طور همزمان هر دو متغیر را تغییر نمی‌دهید.»
60 کودک شرکت‌کننده در مطالعه، به دو گروه تقسیم شدند. به یک گروه نشان دادند که 4 مهره متفاوت می‌توانند اسباب‌بازی را به کار بیاندازند. اما به گروه دیگرگفته شد که برخی مهره‌ها می‌توانند اسباب‌بازی را به کار بیاندازند و برخی نمی‌توانند. به گروه دوم، مهره‌ها به صورت جفت ارائه می‌شد. برخی از این جفت‌مهره‌ها را می‌شد از هم جدا کرد در حالی که برخی دیگر غیرقابل جدا کردن بودند. آنها می‌خواستند ببینند بچه‌ها با مهره‌هایی که غیرقابل جدا کردن بودند، چه‌طور رفتار می‌کردند.
جفت‌مهره‌ها فقط به صورت افقی در اسباب‌بازی جای می گرفتند. با این‌حال بچه‌ها آنها را به صورت عمودی هم قرار می‌دادند تا مهره‌ها را تک‌تک آزمایش کنند.
در آزمایش آخر، به بچه‌ها فقط جفت‌مهره‌های غیرقابل جدا کردن داده می‌شد و به آنها نشان داده می‌شد که باید آن ها را به صورت افقی روی اسباب‌بازی بگذارند. نتیجه جالب این بود که با این وجود، آنها به آزمودن مهره‌ها آن هم به طور عمودی همچنان ادامه می‌دادند! در واقع شولتز و همکارانش بر این باورند که کودکان، درست مانند دانشمندان، همچنان به آزمودن متغیرها به صورت جداگانه ادامه می‌دهند.
البته این مطالعه نشان نمی‌دهد که آیا کودکان اهمیت جدا کردن متغیرها را درک می‌کنند، یا این که در طول آزمایش این اهمیت را استنباط می‌کنند، اما دانشمندان علوم شناختی معتقدند که این روش، بازی کودکان را به مطالعات دانشمندان متصل می‌کند. پس دفعه بعد که کوچولویتان رفتاری داشت که به نظر شما احمقانه می‌رسید، یادتان باشد که در آن می‌تواند یک روش علمی نهفته باشد.
khabaronline
دانش های بنیادی - مطالعات دانشمندان علوم شناختی نشان می‌دهد که کودکان 4- 5 ساله، در بازی‌های خود از روش‌هایی استفاده می‌کنند که دانشمندان در آزمایش‌های علمی به کار می‌برند. آنها متغیرها را بررسی می‌کنند!
بهنوش خرم‌روز: دانشمندان در انجام آزمایش‌های علمی از روش‌های خاصی استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد همه ما زمانی این روش‌ها را به خوبی بلد بوده‌ایم، زمانی که حتی هنوز به مدرسه نمی‌رفتیم!
به گزارش وایرد، محققین در مطالعات جدید خود پی برده‌اند که کودکان کم‌سن درست مانند دانشمندان بازی می‌کنند! این نتایج نشان می‌دهد که کودکان 4- 5 ساله، از روش‌های به کار رفته در آزمایش‌های علمی در بازی‌های خود بهره می‌گیرند.
در این مطالعه، به کودکان اسباب‌بازی ویژه‌ای داده می‌شد که وقتی کودک مهره خاصی روی آن می‌گذاشت، روشن می‌شد و شروع به آهنگ زدن می‌کرد. دانشمندان شناخت‌گرا دریافته‌اند که کودکان، وقتی نمی‌دانند که کدام مهره، اسباب‌بازی را به کار می‌اندازد (حالتی که نام آن را مدرک مبهم گذاشتند) متغیرهای مختلف را به نوبت آزمایش می‌کنند.
لورا شولتز، از پروفسورهای ام.آی.تی، موقعیت فردی را تجسم می‌کند که برای باز کردن یک در، نمی‌داند از چه کلیدی باید استفاده کند. او می‌گوید: «شما ممکن است نحوه قرار گرفتن کلید را تغییر دهید، یا ممکن است کلید را عوض کنید. اما به طور همزمان هر دو متغیر را تغییر نمی‌دهید.»
60 کودک شرکت‌کننده در مطالعه، به دو گروه تقسیم شدند. به یک گروه نشان دادند که 4 مهره متفاوت می‌توانند اسباب‌بازی را به کار بیاندازند. اما به گروه دیگرگفته شد که برخی مهره‌ها می‌توانند اسباب‌بازی را به کار بیاندازند و برخی نمی‌توانند. به گروه دوم، مهره‌ها به صورت جفت ارائه می‌شد. برخی از این جفت‌مهره‌ها را می‌شد از هم جدا کرد در حالی که برخی دیگر غیرقابل جدا کردن بودند. آنها می‌خواستند ببینند بچه‌ها با مهره‌هایی که غیرقابل جدا کردن بودند، چه‌طور رفتار می‌کردند.
جفت‌مهره‌ها فقط به صورت افقی در اسباب‌بازی جای می گرفتند. با این‌حال بچه‌ها آنها را به صورت عمودی هم قرار می‌دادند تا مهره‌ها را تک‌تک آزمایش کنند.
در آزمایش آخر، به بچه‌ها فقط جفت‌مهره‌های غیرقابل جدا کردن داده می‌شد و به آنها نشان داده می‌شد که باید آن ها را به صورت افقی روی اسباب‌بازی بگذارند. نتیجه جالب این بود که با این وجود، آنها به آزمودن مهره‌ها آن هم به طور عمودی همچنان ادامه می‌دادند! در واقع شولتز و همکارانش بر این باورند که کودکان، درست مانند دانشمندان، همچنان به آزمودن متغیرها به صورت جداگانه ادامه می‌دهند.
البته این مطالعه نشان نمی‌دهد که آیا کودکان اهمیت جدا کردن متغیرها را درک می‌کنند، یا این که در طول آزمایش این اهمیت را استنباط می‌کنند، اما دانشمندان علوم شناختی معتقدند که این روش، بازی کودکان را به مطالعات دانشمندان متصل می‌کند. پس دفعه بعد که کوچولویتان رفتاری داشت که به نظر شما احمقانه می‌رسید، یادتان باشد که در آن می‌تواند یک روش علمی نهفته باشد.
khabaronline