shokouh1
06-06-2009, 02:58 PM
در حالی که هر دقیقه نزدیک به 20 ساعت فایل ویدیویی در سایت یوتیوب آپلود می‌شود، به نظر می‌رسد مدیریت این سایت چیزی شبیه به کابوس باشد. هیچ راهی برای این‌که عوامل اجرایی این سایت بتوانند تمام فایل‌های ویدیویی را بازبینی کنند، وجود ندارد. بنابراین آنها برای مشخص کردن فایل‌های ویدیویی ناشایست و اهانت‌آمیز به جامعه مخاطبان خود متکی هستند.
اگر شما هم کنجکاوید که بدانید مسئولان این سایت چگونه این حجم عظیم از اطلاعات را مدیریت می‌کنند، پای سخنان ویکتوریا گرند، مدیر سیاست‌گذاری یوتیوب و اسکات رابین، مدیر روابط عمومی و ارتباطات جهانی گوگل بنشینید. این دو نفر در گفتگو با خبرنگار تلگراف، در مورد مرکز امنیتی یوتیوب که مسئول اطلاع‌رسانی در مورد حفظ حریم خصوصی آنلاین و این‌که چگونه می‌توان یک شهروند مجازی خوب بود، سخن گفته‌اند.
در یوتیوب شیوه جالبی برای مدیریت محتوای فایل‌های اینترنتی وجود دارد. محتوای فایل‌های اینترنتی توسط کاربران علامت‌گذاری می‌شود و قبل از این‌که این فایل‌ها در اختیار مسئول امر قرار بگیرد، رایانه‌ای آنها را اولویت‌بندی می‌کند. سپس، ناظران این سایت با بازبینی این فایل‌های ویدیویی تصمیم می‌گیرند که آیا آنها را در سایت نگاه دارند؛ از سایت حذف کنند و یا برای تصمیم‌گیری به ناظران بالاتر منتقل کنند.
البته ناظران برای این کار به ابزارهای مختلفی نیز مجهزند که به آنها برای انجام این کار کمک می‌کند. آنها می‌توانند قسمت‌های مختلفی از فایل‌های ویدیویی را به صورت تصاویر کوچک مشاهده کنند و یا در صورت نیاز، کل فایل را ببینند. آنها هم‌چنین به اطلاعاتی در مورد این‌که چه کسی این فایل را آپلود کرده و میزان اعتبار او در بین اعضای جامعه مخاطبان چگونه است نیز دسترسی دارند. هم‌چنین به جزئیاتی در مورد این‌که این فایل چند بار علامت‌گذاری شده و در زمان‌های گذشته چه تصمیماتی راجع به این فایل گرفته شده نیز دسترسی دارند.
گرند در این باره می‌گوید: «عموم مردم انگلیس برای علامت‌گذاری و گزارش فایل‌های مسئله‌دار فعالند، اما به عنوان مثال در کشور ژاپن، مردم تقریبا هر فایلی را می‌پذیرند. مسئولان یوتیوب تلاش می‌کنند فقط به این خاطر که یک یا چند نفر، فایلی ویدیویی را آزاردهنده یا اهانت‌آمیز تشخیص داده‌اند، آنها را حذف نکنند؛ اما در عین‌حال بسیار تلاش می‌کنند تا هنجارهای فرهنگ محلی وقومی اقوام گوناگون را حفظ کنند.
برای مثال، فایل‌های ویدیویی که عده‌ای از افراد را در حال تهدید مردم با اسلحه نشان می‌دهد، اصلا قابل قبول نیست.این فایل‌ها تهدیدآمیز محسوب می‌شوند و مرتبط با فرهنگ گرو‌ه‌های خراب‌کار است. اما این محدودیت‌ها در زمینه فایل‌های ویدیویی در کشور آمریکا به دلیل شیوه تعامل آنها با اسلحه ممکن است چندان کاربرد نداشته باشد.
در بعضی شرایط نیز یوتیوب قبل از پخش بعضی از فایل‌های ویدیویی به کاربران هشدار می‌دهد، درست به همان صورت که در مورد محدودیت‌های سنی بازدیدکنندگان این فایل‌ها به آنها هشدار می‌دهد. از نمایش فایل‌های ویدیویی که ممکن است برای افراد مذهبی اهانت‌آمیز و آزاردهنده باشد، مانند سوزاندن کتاب‌های مذهبی یا هتک حرمت به مقدسات نیز به همین شیوه جلوگیری می‌شود.
اگر شما هم کنجکاوید که بدانید مسئولان این سایت چگونه این حجم عظیم از اطلاعات را مدیریت می‌کنند، پای سخنان ویکتوریا گرند، مدیر سیاست‌گذاری یوتیوب و اسکات رابین، مدیر روابط عمومی و ارتباطات جهانی گوگل بنشینید. این دو نفر در گفتگو با خبرنگار تلگراف، در مورد مرکز امنیتی یوتیوب که مسئول اطلاع‌رسانی در مورد حفظ حریم خصوصی آنلاین و این‌که چگونه می‌توان یک شهروند مجازی خوب بود، سخن گفته‌اند.
در یوتیوب شیوه جالبی برای مدیریت محتوای فایل‌های اینترنتی وجود دارد. محتوای فایل‌های اینترنتی توسط کاربران علامت‌گذاری می‌شود و قبل از این‌که این فایل‌ها در اختیار مسئول امر قرار بگیرد، رایانه‌ای آنها را اولویت‌بندی می‌کند. سپس، ناظران این سایت با بازبینی این فایل‌های ویدیویی تصمیم می‌گیرند که آیا آنها را در سایت نگاه دارند؛ از سایت حذف کنند و یا برای تصمیم‌گیری به ناظران بالاتر منتقل کنند.
البته ناظران برای این کار به ابزارهای مختلفی نیز مجهزند که به آنها برای انجام این کار کمک می‌کند. آنها می‌توانند قسمت‌های مختلفی از فایل‌های ویدیویی را به صورت تصاویر کوچک مشاهده کنند و یا در صورت نیاز، کل فایل را ببینند. آنها هم‌چنین به اطلاعاتی در مورد این‌که چه کسی این فایل را آپلود کرده و میزان اعتبار او در بین اعضای جامعه مخاطبان چگونه است نیز دسترسی دارند. هم‌چنین به جزئیاتی در مورد این‌که این فایل چند بار علامت‌گذاری شده و در زمان‌های گذشته چه تصمیماتی راجع به این فایل گرفته شده نیز دسترسی دارند.
گرند در این باره می‌گوید: «عموم مردم انگلیس برای علامت‌گذاری و گزارش فایل‌های مسئله‌دار فعالند، اما به عنوان مثال در کشور ژاپن، مردم تقریبا هر فایلی را می‌پذیرند. مسئولان یوتیوب تلاش می‌کنند فقط به این خاطر که یک یا چند نفر، فایلی ویدیویی را آزاردهنده یا اهانت‌آمیز تشخیص داده‌اند، آنها را حذف نکنند؛ اما در عین‌حال بسیار تلاش می‌کنند تا هنجارهای فرهنگ محلی وقومی اقوام گوناگون را حفظ کنند.
برای مثال، فایل‌های ویدیویی که عده‌ای از افراد را در حال تهدید مردم با اسلحه نشان می‌دهد، اصلا قابل قبول نیست.این فایل‌ها تهدیدآمیز محسوب می‌شوند و مرتبط با فرهنگ گرو‌ه‌های خراب‌کار است. اما این محدودیت‌ها در زمینه فایل‌های ویدیویی در کشور آمریکا به دلیل شیوه تعامل آنها با اسلحه ممکن است چندان کاربرد نداشته باشد.
در بعضی شرایط نیز یوتیوب قبل از پخش بعضی از فایل‌های ویدیویی به کاربران هشدار می‌دهد، درست به همان صورت که در مورد محدودیت‌های سنی بازدیدکنندگان این فایل‌ها به آنها هشدار می‌دهد. از نمایش فایل‌های ویدیویی که ممکن است برای افراد مذهبی اهانت‌آمیز و آزاردهنده باشد، مانند سوزاندن کتاب‌های مذهبی یا هتک حرمت به مقدسات نیز به همین شیوه جلوگیری می‌شود.