alamatesoall
12-11-2012, 08:28 PM
اخیرا در تحقیقی كه در دانشگاه كلرادو انـجام گـرفته، مشخص شـده كه افراد می‌توانند سركوب خاطرات احسـاسی را در خـود ایجاد كنند. ایـن تحقـیق، فـعالیـت مـغز را در افراد تحـت آزمـایش كـه برای سركوب خاطرات مربوط بـه تصـاویر منـفی تعلیم دیده بودند، سنجـید و دو مكـانیـزم متفاوت و جالب را در قسـمت جلـویی مـغز این افراد نشـان داد.
ایـن تحقـیـق می‌تواند بـه متخصصین روان‌شناسی و عصب‌شناسی بـالینـی كـمك كنـد تا روش‌های درمانی جدیدی برای افرادی كه قادر به سركوب خاطرات تلخ و ناراحت‌كننده خود نیستند و به كسانی كه مشكل آنها با بیماری‌های اختلالات استرس، ترس مفرط، افسردگی، اضطراب و سندرم وسواس در ارتباط است، ابداع كنند. دكتر یوری استنلی‌چاپمن محقق‌ارشد این تحقیق می‌گوید: «طی مرحله تمرینی این تحقیق، از شركت‌كننده‌ها خواسته شد ۴۰جفت مختلف تصویر را به ذهن بسپارند كه هر جفت از آنها یك صورت انسانی و یك تصویر اخلال‌گر ناراحت‌كننده مثل یك تصادف اتومبیل، یك سرباز زخمی، یك صحنه قتل وحشیانه یا صندلی الكتریكی ساخته شده بود.
بعد از به‌خاطرسپاری هر جفت، از شركت‌كننده‌ها خواسته می‌شد به طریقی خاص به عكس‌ها نگاه كنند و از آنها mri گرفته می‌شد اما این بار فقط تصاویر صورت‌های انسانی به آنها نشان داده می‌شد و این خودشان بودند كه می‌توانستند تصمیم بگیرند به تصویر اخلال‌گر فكر كنند یا نكنند.»در نهایت این آزمایش حالت جالبی را نشان داد: «اسكن‌های مغزی گرفته شده در طی این تحقیق نشان‌دهنده هماهنگی سركوب حافظه‌ای بود كه در قشر جلویی مغز ایجاد می‌شود.» تیم تحقیق كشف كرده است كه دو قسمت خاص از قشر جلویی مغز، هیپوكامپ و آمیگدالا، كه در یادآوری‌های تصویری رمزگذاری حافظه و بازیابی و بازده احساسی دخیل هستند، در كنار هم برای سركوبی خاطرات كار می‌كنند. این نتایج نشان می‌دهد كه سركوبی خاطرات، حداقل در افراد غیر-روانپزشكی، تحت‌كنترل بخش جلویی مغز، اتفاق می‌افتد.
این تحقیق نشان داده است كه شركت‌كننده‌ها روی خاطرات احساسی خود خوب تسلط داشته‌اند و با بستن یك قسمت خاص از آن خاطرات، كاملا می‌توانستند پروسه بازیابی برخی خاطرات خاص را متوقف كنند. محققان تصور می‌كنند كه سركوب‌كردن خاطرات می‌تواند یك ویژگی كاملا مثبت باشد. دكتر چاپمن خاطرنشان می‌كند: «مشخص نیست كه یك خاطره احساسی بسیار آسیب‌زا مثل یك تصادف شدید، تا چه حد خود را در مغز انسان نشان می‌دهد. مواردی هم وجود دارد كه ممكن است فرد برای سركوب‌كردن یك خاطره خاص، نیاز به هزاران‌بار تمرین داشته باشد.»
منبع: روزنامه شرق
ایـن تحقـیـق می‌تواند بـه متخصصین روان‌شناسی و عصب‌شناسی بـالینـی كـمك كنـد تا روش‌های درمانی جدیدی برای افرادی كه قادر به سركوب خاطرات تلخ و ناراحت‌كننده خود نیستند و به كسانی كه مشكل آنها با بیماری‌های اختلالات استرس، ترس مفرط، افسردگی، اضطراب و سندرم وسواس در ارتباط است، ابداع كنند. دكتر یوری استنلی‌چاپمن محقق‌ارشد این تحقیق می‌گوید: «طی مرحله تمرینی این تحقیق، از شركت‌كننده‌ها خواسته شد ۴۰جفت مختلف تصویر را به ذهن بسپارند كه هر جفت از آنها یك صورت انسانی و یك تصویر اخلال‌گر ناراحت‌كننده مثل یك تصادف اتومبیل، یك سرباز زخمی، یك صحنه قتل وحشیانه یا صندلی الكتریكی ساخته شده بود.
بعد از به‌خاطرسپاری هر جفت، از شركت‌كننده‌ها خواسته می‌شد به طریقی خاص به عكس‌ها نگاه كنند و از آنها mri گرفته می‌شد اما این بار فقط تصاویر صورت‌های انسانی به آنها نشان داده می‌شد و این خودشان بودند كه می‌توانستند تصمیم بگیرند به تصویر اخلال‌گر فكر كنند یا نكنند.»در نهایت این آزمایش حالت جالبی را نشان داد: «اسكن‌های مغزی گرفته شده در طی این تحقیق نشان‌دهنده هماهنگی سركوب حافظه‌ای بود كه در قشر جلویی مغز ایجاد می‌شود.» تیم تحقیق كشف كرده است كه دو قسمت خاص از قشر جلویی مغز، هیپوكامپ و آمیگدالا، كه در یادآوری‌های تصویری رمزگذاری حافظه و بازیابی و بازده احساسی دخیل هستند، در كنار هم برای سركوبی خاطرات كار می‌كنند. این نتایج نشان می‌دهد كه سركوبی خاطرات، حداقل در افراد غیر-روانپزشكی، تحت‌كنترل بخش جلویی مغز، اتفاق می‌افتد.
این تحقیق نشان داده است كه شركت‌كننده‌ها روی خاطرات احساسی خود خوب تسلط داشته‌اند و با بستن یك قسمت خاص از آن خاطرات، كاملا می‌توانستند پروسه بازیابی برخی خاطرات خاص را متوقف كنند. محققان تصور می‌كنند كه سركوب‌كردن خاطرات می‌تواند یك ویژگی كاملا مثبت باشد. دكتر چاپمن خاطرنشان می‌كند: «مشخص نیست كه یك خاطره احساسی بسیار آسیب‌زا مثل یك تصادف شدید، تا چه حد خود را در مغز انسان نشان می‌دهد. مواردی هم وجود دارد كه ممكن است فرد برای سركوب‌كردن یك خاطره خاص، نیاز به هزاران‌بار تمرین داشته باشد.»
منبع: روزنامه شرق