fr.chemi3t
09-30-2012, 02:18 PM
پژوهشگران مرکز عالي فناوري نانو و سرطان در دانشگاه جانزهاپکينز نانوذرات پليمري ساخته‌اند که قادر است بر مقاومت تومورها در برابر داروهاي ضد سرطان رايج نظير دوکسو روبيسين غلبه کند. همچنين اين نانوذرات قادر است قلب را در برابر آسيب‌هاي حاصل از دارو حفظ مي‌کند با اين کار اثرات جانبي داروهاي ضدسرطان به حداقل رسيده و اثربخشي آن بهبود مي‌يابد. در اين نانوذرات جديد هم از دوکسو روبيسين و هم کورکومين استفاده شده است. دوکسو روبيسين ماده اصلي در زردچوبه بوده و عامل رنگ زرد آن است.
تحقيقات زيادي در طي چند سال اخيرا انجام شده که نشان مي‌دهد مقدار زياد کورکومين مي‌تواند روي مقاومت در برابر داروهاي ضد سرطان تاثيرگذار باشد. اما کورکومين در خون به مقدار بسيار کمي حل مي‌شود بنابراين رساندن مقادير زيادي از اين ماده به تومور کار چالش برانگيزي خواهد بود. براي حل اين مشکل محققان دانشگاه جانز هاپکينز ايده جالبي ارائه کردند. آنها کورکومين را درون نانوذرات پليمري قرار دادند تا اين نانوذرات کورکومين را به‌درون تومورها حمل کند. در طول دو سال گذشته اين گروه تحقيقاتي مقالات متعددي درباره نحوه ساخت کمپلکس نانوذرات- کورکومين به چاپ رساندند آنها در اين مقالات به بررسي رفتار اين کمپلکس و توانايي آن در درمان سرطان پرداختند. اين پروژه توسط آنيربان مايترا از دانشگاه جانز هاپکينز و همکارانش انجام شده و نتايج آن در قالب مقاله‌اي تحت عنوان A composite polymer nanoparticle overcomes multidrug Resistance and ameliorates doxorubicin-associated Cardiomyopathy در نشريه Oncotarget به چاپ رسيده است.
در آخرين مقاله‌اي که اين گروه به چاپ رسانده، نويسندگان به بررسي چگونگي ساخت نانوذرات پليمري حاوي کورکومين و دوکسوروبيسين پرداختند. نتايج آزمايشگاهي و باليني اين دارو نشان داد که اين فرمولاسيون جديد مي‌تواند در بهبود سرطان‌هاي استخوان، خون، پروستات و سينه موثر باشد. نکته جالب توجه اين است که استفاده از اين فرمولاسيون جديد موجب بروز مشکلات رايجي نظير توقف توليد مغز قرمز استخوان يا تاثير منفي رو قلب نشد. حتي زماني که محققان از دوز بسيار بالاي اين ماده استفاده کردند اين عوارض ديده نشد اين درحالي است که در صورت استفاده از دوکسوروبيسين خالص يا دوکسوروبيسين کپسوله شده در ليپوزوم اين عوارض ديده مي‌شود. اين اولين باري است که چنين نتايجي به‌دست مي‌آيد. تست‌هاي تکميلي انجام شده نشان مي‌دهد که دوکسوروبيسين کپسوله شده سلول‌هاي قلب را از عوارض ناشي از دوکسوروبيسين مصون مي‌دارد.
منبع:nano.ir
تحقيقات زيادي در طي چند سال اخيرا انجام شده که نشان مي‌دهد مقدار زياد کورکومين مي‌تواند روي مقاومت در برابر داروهاي ضد سرطان تاثيرگذار باشد. اما کورکومين در خون به مقدار بسيار کمي حل مي‌شود بنابراين رساندن مقادير زيادي از اين ماده به تومور کار چالش برانگيزي خواهد بود. براي حل اين مشکل محققان دانشگاه جانز هاپکينز ايده جالبي ارائه کردند. آنها کورکومين را درون نانوذرات پليمري قرار دادند تا اين نانوذرات کورکومين را به‌درون تومورها حمل کند. در طول دو سال گذشته اين گروه تحقيقاتي مقالات متعددي درباره نحوه ساخت کمپلکس نانوذرات- کورکومين به چاپ رساندند آنها در اين مقالات به بررسي رفتار اين کمپلکس و توانايي آن در درمان سرطان پرداختند. اين پروژه توسط آنيربان مايترا از دانشگاه جانز هاپکينز و همکارانش انجام شده و نتايج آن در قالب مقاله‌اي تحت عنوان A composite polymer nanoparticle overcomes multidrug Resistance and ameliorates doxorubicin-associated Cardiomyopathy در نشريه Oncotarget به چاپ رسيده است.
در آخرين مقاله‌اي که اين گروه به چاپ رسانده، نويسندگان به بررسي چگونگي ساخت نانوذرات پليمري حاوي کورکومين و دوکسوروبيسين پرداختند. نتايج آزمايشگاهي و باليني اين دارو نشان داد که اين فرمولاسيون جديد مي‌تواند در بهبود سرطان‌هاي استخوان، خون، پروستات و سينه موثر باشد. نکته جالب توجه اين است که استفاده از اين فرمولاسيون جديد موجب بروز مشکلات رايجي نظير توقف توليد مغز قرمز استخوان يا تاثير منفي رو قلب نشد. حتي زماني که محققان از دوز بسيار بالاي اين ماده استفاده کردند اين عوارض ديده نشد اين درحالي است که در صورت استفاده از دوکسوروبيسين خالص يا دوکسوروبيسين کپسوله شده در ليپوزوم اين عوارض ديده مي‌شود. اين اولين باري است که چنين نتايجي به‌دست مي‌آيد. تست‌هاي تکميلي انجام شده نشان مي‌دهد که دوکسوروبيسين کپسوله شده سلول‌هاي قلب را از عوارض ناشي از دوکسوروبيسين مصون مي‌دارد.
منبع:nano.ir