hasti-m
06-02-2009, 11:16 AM
نتايج مطالعات اين ايده را تاييد مي كند كه ميله ها نشانه اي از حصول بلوغ كهكشان ها در اواخر تغيير و تحول آنهاست.تمامي مشاهدات اين پژوهش بخشي از پروژه ي بررسي تكامل كيهاني (COSMOS) مي باشد.
تيمي كه توسط Kartik Sheth از مركز علمي اسپيتزر موسسه ي فناوري كاليفرنيا (California Intitute of Technology)در پاسادنا هدايت مي شود دريافته است كه تنها 20 درصد از كهكشان هاي مارپيچي در فاصله هاي دور (و همچنين گذشته هاي دور)داراي ميله هستند كه در مقايسه با 70 درصد مربوط به همتاي نزديكتر آنها بسيار كم است.
ميله ها به آرامي و به طور پيوسته در 7 ميليارد سال گذشته تشكيل مي شده اند ، به طوري كه بيش از سه برابر ازدياد يافته اند.
Sheth اظهار داشت: "ميله هاي تازه تشكيل شده هنوز بطور يكسان بين اجرام كهكشان ها توزيع نشده اند و اين يكي از نكته هايي است كه ما مي خواهيم در تحقيقمان بدان دست يابيم ؛ بيشتر اين ميله ها در كهكشان هاي كوچك و كم جرم تر تشكيل مي شوند ، در حالي كه فراواني ميله ها در ميان كهكشان هاي پر جرم در گذشته و حال يكسان است."
وي ادامه داد: "ما مي دانيم كه بطور كلي سير تكامل در كهكشان هايي با جرم بيشتر ، سريعتر مي باشد ؛ كهكشان هاي پر جرم ستاره هايشان را به سرعت شكل مي دهند و آنها به زودي كم نور مي شوند.در حليكه كهكشان هاي كم جرم ستاره هايشان را با روش كندتري شكل مي دهند و حالا نيز مي بينيم كه آنها ميله هايشان را نيز با سرعت كم تري درست مي كنند. "
پروژه ي COSMOS بخشي از آسمان به بزرگي بيش از 9 برابر ماه كامل را مي پوشاند و 10 برابر بيش از پروژه هاي قبلي كهكشان مارپيچي بررسي مي كند. در پشتيباني تصاوير هابل از كهكشان ها ، اين تيم ، با استفاده از اطلاعات هابل و دسته اي از تلسكوپ هاي مستقر روي زمين ، فاصله ي كهكشان هاي واقع در منطقه ي COSMOS را به دست آوردند.
يكي از اعضاي تيم به نام Bruce Elmegreen شرح داد: "ميله ها زماني شكل مي گيرند كه مدارهاي ستاره اي در يك كهكشان مارپيچي بي ثبات شده و از مسير دايره اي منحرف مي شوند. يك كشيدگي كوچك در مدار ستاره ها رشد كرده و آنها در محل مي مانند و تشكيل يك ميله را مي دهند.زماني كه كشيدگي هاي مداري بيشتر و بيشتري در محل خود مي مانند ، ميله قدرتمند تر مي شود. سرانجام كسر بزرگي از ستاره ها در فضاي دروني كهكشان به ميله مي پيوندند."
Lia Athanassoule يكي ديگر از اعضاي تيم ، افزود: "مشاهدات نشانگر اين واقعيت اند كه بي ثباتي در كهكشان هاي پر جرم تر سريع تر است ، احتمالا بدين دليل كه ديسك دروني آنها چگال تر است و جاذبه ي آنها قدرتمند تر."
ميله ها به احتمال قوي يكي از مهم ترين عوامل تغيير و تحول كهكشان ها هستند. آنها مقادير زيادي از گاز ها را به سوي مركز كهكشان هدايت كرده و باعث تشكيل ستاره ها مي شوند. آنها عامل بر آمدگي مركز ستاره ها و تغذيه ي سياهچاله هاي پرجرم هستند.
Sheth گفت: "تشكيل يك ميله ممكن است مهم ترين اتفاق در روند تكامل يك كهكشان مارپيچي باشد. كهكشان ها مي خواهند خودشان را از طريق ادغام با ساير كهكشان ها متراكم تر كنند. بعد از اتمام اين واكنش ، تنها راه مهيج براي تغيير و تحول كهكشان ها ، فرايند تشكيل ميله هاست.
كهكشان راه شيري ما, يكي ديگرازكهكشان هاي حلزوني عظيم مسدود,داراي يك ميله است كه احتمالاً قدري زودتر شكل گرفته است,مانند ميله هاي متعلق به كهكشان هاي نمونه گيري شده در هابل.
Sheth ادامه داد: "دانستن چگونگي شكل گرفتن اين ميله ها در فواصل دور درديگر كهكشان ها سرانجام در روشن شدن چگونگي اتفاق افتادن آن در اينجا كمك خواهد كرد."
اين تصاوير نمايان گر 4 كهكشان مارپيچي ميله اي به همراه برش هاي گازي آنها مي باشند.
تيمي كه توسط Kartik Sheth از مركز علمي اسپيتزر موسسه ي فناوري كاليفرنيا (California Intitute of Technology)در پاسادنا هدايت مي شود دريافته است كه تنها 20 درصد از كهكشان هاي مارپيچي در فاصله هاي دور (و همچنين گذشته هاي دور)داراي ميله هستند كه در مقايسه با 70 درصد مربوط به همتاي نزديكتر آنها بسيار كم است.
ميله ها به آرامي و به طور پيوسته در 7 ميليارد سال گذشته تشكيل مي شده اند ، به طوري كه بيش از سه برابر ازدياد يافته اند.
Sheth اظهار داشت: "ميله هاي تازه تشكيل شده هنوز بطور يكسان بين اجرام كهكشان ها توزيع نشده اند و اين يكي از نكته هايي است كه ما مي خواهيم در تحقيقمان بدان دست يابيم ؛ بيشتر اين ميله ها در كهكشان هاي كوچك و كم جرم تر تشكيل مي شوند ، در حالي كه فراواني ميله ها در ميان كهكشان هاي پر جرم در گذشته و حال يكسان است."
وي ادامه داد: "ما مي دانيم كه بطور كلي سير تكامل در كهكشان هايي با جرم بيشتر ، سريعتر مي باشد ؛ كهكشان هاي پر جرم ستاره هايشان را به سرعت شكل مي دهند و آنها به زودي كم نور مي شوند.در حليكه كهكشان هاي كم جرم ستاره هايشان را با روش كندتري شكل مي دهند و حالا نيز مي بينيم كه آنها ميله هايشان را نيز با سرعت كم تري درست مي كنند. "
پروژه ي COSMOS بخشي از آسمان به بزرگي بيش از 9 برابر ماه كامل را مي پوشاند و 10 برابر بيش از پروژه هاي قبلي كهكشان مارپيچي بررسي مي كند. در پشتيباني تصاوير هابل از كهكشان ها ، اين تيم ، با استفاده از اطلاعات هابل و دسته اي از تلسكوپ هاي مستقر روي زمين ، فاصله ي كهكشان هاي واقع در منطقه ي COSMOS را به دست آوردند.
يكي از اعضاي تيم به نام Bruce Elmegreen شرح داد: "ميله ها زماني شكل مي گيرند كه مدارهاي ستاره اي در يك كهكشان مارپيچي بي ثبات شده و از مسير دايره اي منحرف مي شوند. يك كشيدگي كوچك در مدار ستاره ها رشد كرده و آنها در محل مي مانند و تشكيل يك ميله را مي دهند.زماني كه كشيدگي هاي مداري بيشتر و بيشتري در محل خود مي مانند ، ميله قدرتمند تر مي شود. سرانجام كسر بزرگي از ستاره ها در فضاي دروني كهكشان به ميله مي پيوندند."
Lia Athanassoule يكي ديگر از اعضاي تيم ، افزود: "مشاهدات نشانگر اين واقعيت اند كه بي ثباتي در كهكشان هاي پر جرم تر سريع تر است ، احتمالا بدين دليل كه ديسك دروني آنها چگال تر است و جاذبه ي آنها قدرتمند تر."
ميله ها به احتمال قوي يكي از مهم ترين عوامل تغيير و تحول كهكشان ها هستند. آنها مقادير زيادي از گاز ها را به سوي مركز كهكشان هدايت كرده و باعث تشكيل ستاره ها مي شوند. آنها عامل بر آمدگي مركز ستاره ها و تغذيه ي سياهچاله هاي پرجرم هستند.
Sheth گفت: "تشكيل يك ميله ممكن است مهم ترين اتفاق در روند تكامل يك كهكشان مارپيچي باشد. كهكشان ها مي خواهند خودشان را از طريق ادغام با ساير كهكشان ها متراكم تر كنند. بعد از اتمام اين واكنش ، تنها راه مهيج براي تغيير و تحول كهكشان ها ، فرايند تشكيل ميله هاست.
كهكشان راه شيري ما, يكي ديگرازكهكشان هاي حلزوني عظيم مسدود,داراي يك ميله است كه احتمالاً قدري زودتر شكل گرفته است,مانند ميله هاي متعلق به كهكشان هاي نمونه گيري شده در هابل.
Sheth ادامه داد: "دانستن چگونگي شكل گرفتن اين ميله ها در فواصل دور درديگر كهكشان ها سرانجام در روشن شدن چگونگي اتفاق افتادن آن در اينجا كمك خواهد كرد."
اين تصاوير نمايان گر 4 كهكشان مارپيچي ميله اي به همراه برش هاي گازي آنها مي باشند.