Borna66
09-16-2012, 04:23 PM
http://pnu-club.com/imported/2012/09/430.jpg
« یاغی / Lawless » یکی از فیلمهای اکران شده در جشنواره کن سال 2012 بود که توانست رضایت منتقدین را به همراه داشته باشد و هم تماشاگران به احترام فیلم یک دقیقه ای ایستاده آن را تشویق کردند. « یاغی » براساس رمانی به قلم آقای مت باندورانت به نام « مرطوب ترین جای دنیا » ساخته شده است. نکته جالب درباره مت باندورانت این هست که او نوه یکی از برادران مشهور باندورانت ( گفته می شود که او از نوادگان جک هست ) است و به همین جهت تاریخ نویسان داستان قاچاق مشروبات الکلی توسط اجدادش را به عنوان یکی از صحیح ترین روایت ها پذیرفته اند. البته باید مد نظر داشت که در هر صورت برادران باندورانت چهره های به مراتب خشن تری از آنچه که در این فیلم به تصویر کشیده شده بوده اند و تعارف سازندگان با نویسنده رمان سبب شده تا تصویر کاملاً دقیقی از این افراد در « یاغی » به تصویر کشیده نشود.
داستان « یاغی » در دهه ی 30 میلادی اتفاق می افتد. در این سالها برادران باندورانت به نامهای جک ( شیا لبوف ) ، فارست ( تام هاردی ) و هاوارد ( جیسون کلارک ) در صنعت قاچاق مشروبات الکلی به ثروت زیادی دست پیدا کرده اند و توانسته اند از هر حیث بر رقیبان خودشان چیره شوند. اما این زندگی جذاب برادران باندورات با ورود یک افسر پلیس خشن به نام چارلی ریکس ( گای پیرس ) دچار بحران می شود. چارلی فاصله زیادی را از شیکاگو به منطقه فرانکلین در ویرجینیا آمده تا با قاچاقچیان مشروبات الکلی به مبارزه بپردازد و در این بین بدش هم نمی آید که بطور غیر مستقیم سود حاصل از این معاملات را به جیب بزند. وی ظاهراً یک مامور وظیفه شناس است اما چنان از قانون تخطی کرده و رفتار وحشیانه ای از خود نشان می دهد که هر کدام از قاچاقچیان به جز برادران باندورانت تصمیم می گیرند با او همکاری کنند. اما همکاری نکردن برادران باندورانت با چارلی سبب بروز یک جنگ محلی تمام عیار می شود و...
http://pnu-club.com/imported/2012/09/431.jpg
جان هیلکات کارگردان این فیلم ، در سال 2009 فیلمی تحت عنوان « جاده / The Road » ساخت که درباره تلاش مردی برای زنده ماندن در دوران پسا-آخرالزمان بود. این فیلم با اینکه سوژه ناب و جذابی داشت و روایت داستان هم در آن به شکل مطلوبی انجام گرفته بود، اما متاسفانه به وضوح می شد عدم تمرکز کارگردان بر روی سوژه هایی که در ذهن داشت را در آن مشاهده کرد و به همین دلیل « جاده » مملوء از ایده های ناب اما بی نظم بود که در نهایت همگی آنها در حد متوسط و شاید هم زیر متوسط در فیلم به کار گرفته شدند. حال بعد از 3 سال جان هیلکات « یاغی » را ساخته که باز هم از نظر روایت عالی و بی نقص است.
داستان برادران باندورانت با وسواس خاصی توسط هیلکات به تصویر کشیده شده و کمترین جزییات از روابط برادری آنها نیز در فیلم برای تماشاگر توضیح داده می شود. شخصیت پردازی سه برادر باندورانت کمترین ایراد را دارد و تماشاگران به هیچوجه در درک رفتار آنها دچار مشکل نمی شوند. به عنوان مثال شخصیت جک باندورانت، فردی نسبتاً ترسو در مقایسه با دیگر برادران است که همانطور که در ابتدای فیلم هم مشاهده می کنیم، از کشتن بی دلیل سرباز می زند. اما برادر دیگر جک به نام فارست، بسیار کم حرف هست و اغلب موارد در حال غر زدن هست! او شخصیتی ملایمی ندارد و می توان گفت که کم حرفی اش هم به مرموز بودن اش دامن زده است.
در مجموع به راحتی می توانم بگویم که در « یاغی » هریک از شخصیت های داستان به صورت مجزا پرداخته شده اند و وجود هیچکدام از آنها وابسته به دیگر شخصیت ها نیست.
http://pnu-club.com/imported/2012/09/432.jpg
اما مشکلی که درباره فیلم « جاده » خدمتتان عرض کردم، متاسفانه در « یاغی » هم به چشم می خورد. هیلکات در « یاغی » باز هم نتوانسته از تمام ظرفیت هایش در فیلم استفاده درستی به عمل بیاورد و همین استفاده نادرست سبب شده تا « یاغی » در مجموع فیلم یکدستی نباشد. « یاغی » تا زمانی که به مسئله قاچاق مشروبات و مقابله افسر چارلی با این افراد می پردازد، بی نقص هست و شما می توانید یک درام جنایی جذاب را مشاهده کنید. اما ورود شخصیت های زن به داستان ، تمرکز را تا حدود زیادی از جریان اصلی داستان منحرف می کند. این شخصیت های زن قرار هست تا داستانهای فرعی فیلم را رقم بزنند و در کنار روایت اصلی داستان، تعریفی مشخص از وجه درام شخصیت های اصلی داستان ارائه دهند اما در عمل تنها یک ضربه اساسی آشکار به جریان اصلی فیلم وارد کرده اند.
شخصیت مگی ( با بازی جسیکا چیستن ) یک رقاص بارلسک است که در کارش حرفه ای است و ظاهراً برای در آرامش بودن سر از فرانکلین درآورده، اما ورودش به دنیای این سه برادر قاچاقچی و متعاقباً رابطه اش با فارست، تنها باعث منحرف شدن جریان اصلی فیلم شده است. جان هیلکات به راحتی می توانست از تاکیدش بر رابطه احساسی برادران بوردانت پرهیز کند و این رابطه را در حد اشاره به تصویر بکشد اما وی ترجیح داده تا این رابطه را گسترش دهد، آن هم تا حدی که جریان اصلی فیلمنامه را منحرف کند. همچنین باید اشاره ای هم به خانم میا واشیکوفسا ( یکجا از او شنیدم که تلفظ درست نامش همین هست! ) کنم که در نقش یک دختر مذهبی به نام برتا در فیلم حضور دارد. واشیکوفسا در فیلم کرکتر چندان پیچیده ای ندارد و حضورش در فیلم صرفاً به این جهت هست که ما بدانیم جک هم با یک خانم در ارتباط بوده! این حضور کم فروغ واشیکوفسکا ( که کم کم باید عادت کنیم همواره او را در نقش دخترهای معصوم یا مذهبی ببینیم ) نه تنها یک نکته منفی برای خودش به حساب می آید، بلکه باعث شده تا فیلم هم برای لحظاتی سردرگم شود.
البته نباید از کنار جزییات فنی فیلم « یاغی » به راحتی گذشت. « یاغی » از لحاظ طراحی صحنه و لباس یکی از بهترین سال 2012 به حساب می آید. منطقه فرانکلینِ در ویرجینیا به حدی با جزییات ساخته شده که نمی توان ایرادی از آن گرفت، تپه های تمام نشدنی و زمین های خاکی این منطقه در دهه ی 30 عیناً در « یاغی » به تصویر کشیده شده است. فکر می کنم از همین الان باید نام این فیلم را جزو یکی از بخت های اصلی کسب اسکار در بخش طراحی صحنه و لباس بدانیم.
فیلمبرداری عالی بنویت دلومه یکی دیگر از امتیازات خوب یاغی هست که کمک زیادی به درک بهتر تماشاگر از موقعیت ها کرده است. جایگیری درست دوربین در صحنه های اکشن و پرهیز از تکان های بی مورد و کات های متعدد، سبب شده تا ما به راحتی بتوانیم مشاهده کنیم در صحنه های درگیری چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است! دلومه علاوه بر تصویربرداری بی نقص اش در « یاغی » ،چندین نمای هنری را هم گرفته که قاب بندی هایش در این تصاویر عالی است؛ این را هم اضافه می کنم که موسیقی متن فیلم هم شنیدنی است و تهیه آن را به شدت توصیه می کنم.
http://pnu-club.com/imported/2012/09/433.jpg
بازیگران در « یاغی » همگی بازی های خوبی از خودشان به نمایش گذاشته اند. شیا لبوف که مدتی پیش اعلام کرده بود علاقه ای به فیلمهای تجاری ندارد و می خواهد از این پس در فیلمهای هنری تر ایفای نقش کند، در « یاغی » عملکرد بسیار خوبی از خودش نشان داده و خوشبختانه اینبار دیگر برخلاف سری « ترنسفورمز» به راحتی می توانیم او را به دور از تدوین های شلاغی و تکان های دوربین ، با آرامش کامل ببینیم! تام هاردی نیز در نقش فارست کاملا مناسب و جا افتاده است.
تام هاردی که خوشبختانه اینبار دیگر خبری از آن ماسک کذایی و صدای آزاردهنده اش در فیلم « شوالیه تاریکی بر می خیزد / The Dark Knight Rises » نیست، در « یاغی » عملکرد بسیار خوبی داشته است.
گری اولدمن در حضور کوتاه مدتش در فیلم به اندازه کافی خشن و بی پروا نشان می دهد که تماشاگر را راضی کند. گای پیرس هم در نقش منفی داستان با آن گریم عجیب و غریبی که در فیلم دارد، بازی بسیار خوبی از خودش به نمایش گذاشته است. اما در مورد بازیگران خانم فیلم باید عرض کنم که آنها زحمت زیادی کشیده اند تا باورپذیر باشند اما تلاش آنها فرجامی نداشته. جسیکا چیستن در نقش مگی رقاصه، چیزی به جز عریانی به تماشاگر نشان نمی دهد و خانم واشیکوفسکا هم به جز خنده و دعا ، چیزی به فیلم اضافه نمی کند.
فارغ از تمام اشکالات که داستانهای فرعی فیلم دارد ، باید بگویم که « یاغی » اثر بسیار خوبی است که ارزش بارها تماشا کردن را دارد. البته لازم هست که یادآوری کنم این فیلم خشونت بالایی هم دارد و ممکن هست این خشونت ها به شما ضربه روحی بزند، پس با احتیاط به تماشای فیلم بنشینید.
منتقد : میثم کریمی
http://pnu-club.com/imported/2012/09/434.jpg
یاغی : Lawless
کارگردان :John Hillcoat
نویسنده :Nick Cave ، Matt Bondurant
بازیگران :
Shia LaBeouf ... Jack Bondurant
Tom Hardy ... Forrest Bondurant
Jason Clarke ... Howard Bondurant
Guy Pearce ... Charlie Rakes
Jessica Chastain ... Maggie Beauford
Mia Wasikowska ... Bertha Minnix
و...
ژانر : جنایی – درام
درجه سنی : R ( مناسب برای افراد بالای 17 سال )
مدت زمان : 116 دقیقه
« یاغی / Lawless » یکی از فیلمهای اکران شده در جشنواره کن سال 2012 بود که توانست رضایت منتقدین را به همراه داشته باشد و هم تماشاگران به احترام فیلم یک دقیقه ای ایستاده آن را تشویق کردند. « یاغی » براساس رمانی به قلم آقای مت باندورانت به نام « مرطوب ترین جای دنیا » ساخته شده است. نکته جالب درباره مت باندورانت این هست که او نوه یکی از برادران مشهور باندورانت ( گفته می شود که او از نوادگان جک هست ) است و به همین جهت تاریخ نویسان داستان قاچاق مشروبات الکلی توسط اجدادش را به عنوان یکی از صحیح ترین روایت ها پذیرفته اند. البته باید مد نظر داشت که در هر صورت برادران باندورانت چهره های به مراتب خشن تری از آنچه که در این فیلم به تصویر کشیده شده بوده اند و تعارف سازندگان با نویسنده رمان سبب شده تا تصویر کاملاً دقیقی از این افراد در « یاغی » به تصویر کشیده نشود.
داستان « یاغی » در دهه ی 30 میلادی اتفاق می افتد. در این سالها برادران باندورانت به نامهای جک ( شیا لبوف ) ، فارست ( تام هاردی ) و هاوارد ( جیسون کلارک ) در صنعت قاچاق مشروبات الکلی به ثروت زیادی دست پیدا کرده اند و توانسته اند از هر حیث بر رقیبان خودشان چیره شوند. اما این زندگی جذاب برادران باندورات با ورود یک افسر پلیس خشن به نام چارلی ریکس ( گای پیرس ) دچار بحران می شود. چارلی فاصله زیادی را از شیکاگو به منطقه فرانکلین در ویرجینیا آمده تا با قاچاقچیان مشروبات الکلی به مبارزه بپردازد و در این بین بدش هم نمی آید که بطور غیر مستقیم سود حاصل از این معاملات را به جیب بزند. وی ظاهراً یک مامور وظیفه شناس است اما چنان از قانون تخطی کرده و رفتار وحشیانه ای از خود نشان می دهد که هر کدام از قاچاقچیان به جز برادران باندورانت تصمیم می گیرند با او همکاری کنند. اما همکاری نکردن برادران باندورانت با چارلی سبب بروز یک جنگ محلی تمام عیار می شود و...
http://pnu-club.com/imported/2012/09/431.jpg
جان هیلکات کارگردان این فیلم ، در سال 2009 فیلمی تحت عنوان « جاده / The Road » ساخت که درباره تلاش مردی برای زنده ماندن در دوران پسا-آخرالزمان بود. این فیلم با اینکه سوژه ناب و جذابی داشت و روایت داستان هم در آن به شکل مطلوبی انجام گرفته بود، اما متاسفانه به وضوح می شد عدم تمرکز کارگردان بر روی سوژه هایی که در ذهن داشت را در آن مشاهده کرد و به همین دلیل « جاده » مملوء از ایده های ناب اما بی نظم بود که در نهایت همگی آنها در حد متوسط و شاید هم زیر متوسط در فیلم به کار گرفته شدند. حال بعد از 3 سال جان هیلکات « یاغی » را ساخته که باز هم از نظر روایت عالی و بی نقص است.
داستان برادران باندورانت با وسواس خاصی توسط هیلکات به تصویر کشیده شده و کمترین جزییات از روابط برادری آنها نیز در فیلم برای تماشاگر توضیح داده می شود. شخصیت پردازی سه برادر باندورانت کمترین ایراد را دارد و تماشاگران به هیچوجه در درک رفتار آنها دچار مشکل نمی شوند. به عنوان مثال شخصیت جک باندورانت، فردی نسبتاً ترسو در مقایسه با دیگر برادران است که همانطور که در ابتدای فیلم هم مشاهده می کنیم، از کشتن بی دلیل سرباز می زند. اما برادر دیگر جک به نام فارست، بسیار کم حرف هست و اغلب موارد در حال غر زدن هست! او شخصیتی ملایمی ندارد و می توان گفت که کم حرفی اش هم به مرموز بودن اش دامن زده است.
در مجموع به راحتی می توانم بگویم که در « یاغی » هریک از شخصیت های داستان به صورت مجزا پرداخته شده اند و وجود هیچکدام از آنها وابسته به دیگر شخصیت ها نیست.
http://pnu-club.com/imported/2012/09/432.jpg
اما مشکلی که درباره فیلم « جاده » خدمتتان عرض کردم، متاسفانه در « یاغی » هم به چشم می خورد. هیلکات در « یاغی » باز هم نتوانسته از تمام ظرفیت هایش در فیلم استفاده درستی به عمل بیاورد و همین استفاده نادرست سبب شده تا « یاغی » در مجموع فیلم یکدستی نباشد. « یاغی » تا زمانی که به مسئله قاچاق مشروبات و مقابله افسر چارلی با این افراد می پردازد، بی نقص هست و شما می توانید یک درام جنایی جذاب را مشاهده کنید. اما ورود شخصیت های زن به داستان ، تمرکز را تا حدود زیادی از جریان اصلی داستان منحرف می کند. این شخصیت های زن قرار هست تا داستانهای فرعی فیلم را رقم بزنند و در کنار روایت اصلی داستان، تعریفی مشخص از وجه درام شخصیت های اصلی داستان ارائه دهند اما در عمل تنها یک ضربه اساسی آشکار به جریان اصلی فیلم وارد کرده اند.
شخصیت مگی ( با بازی جسیکا چیستن ) یک رقاص بارلسک است که در کارش حرفه ای است و ظاهراً برای در آرامش بودن سر از فرانکلین درآورده، اما ورودش به دنیای این سه برادر قاچاقچی و متعاقباً رابطه اش با فارست، تنها باعث منحرف شدن جریان اصلی فیلم شده است. جان هیلکات به راحتی می توانست از تاکیدش بر رابطه احساسی برادران بوردانت پرهیز کند و این رابطه را در حد اشاره به تصویر بکشد اما وی ترجیح داده تا این رابطه را گسترش دهد، آن هم تا حدی که جریان اصلی فیلمنامه را منحرف کند. همچنین باید اشاره ای هم به خانم میا واشیکوفسا ( یکجا از او شنیدم که تلفظ درست نامش همین هست! ) کنم که در نقش یک دختر مذهبی به نام برتا در فیلم حضور دارد. واشیکوفسا در فیلم کرکتر چندان پیچیده ای ندارد و حضورش در فیلم صرفاً به این جهت هست که ما بدانیم جک هم با یک خانم در ارتباط بوده! این حضور کم فروغ واشیکوفسکا ( که کم کم باید عادت کنیم همواره او را در نقش دخترهای معصوم یا مذهبی ببینیم ) نه تنها یک نکته منفی برای خودش به حساب می آید، بلکه باعث شده تا فیلم هم برای لحظاتی سردرگم شود.
البته نباید از کنار جزییات فنی فیلم « یاغی » به راحتی گذشت. « یاغی » از لحاظ طراحی صحنه و لباس یکی از بهترین سال 2012 به حساب می آید. منطقه فرانکلینِ در ویرجینیا به حدی با جزییات ساخته شده که نمی توان ایرادی از آن گرفت، تپه های تمام نشدنی و زمین های خاکی این منطقه در دهه ی 30 عیناً در « یاغی » به تصویر کشیده شده است. فکر می کنم از همین الان باید نام این فیلم را جزو یکی از بخت های اصلی کسب اسکار در بخش طراحی صحنه و لباس بدانیم.
فیلمبرداری عالی بنویت دلومه یکی دیگر از امتیازات خوب یاغی هست که کمک زیادی به درک بهتر تماشاگر از موقعیت ها کرده است. جایگیری درست دوربین در صحنه های اکشن و پرهیز از تکان های بی مورد و کات های متعدد، سبب شده تا ما به راحتی بتوانیم مشاهده کنیم در صحنه های درگیری چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است! دلومه علاوه بر تصویربرداری بی نقص اش در « یاغی » ،چندین نمای هنری را هم گرفته که قاب بندی هایش در این تصاویر عالی است؛ این را هم اضافه می کنم که موسیقی متن فیلم هم شنیدنی است و تهیه آن را به شدت توصیه می کنم.
http://pnu-club.com/imported/2012/09/433.jpg
بازیگران در « یاغی » همگی بازی های خوبی از خودشان به نمایش گذاشته اند. شیا لبوف که مدتی پیش اعلام کرده بود علاقه ای به فیلمهای تجاری ندارد و می خواهد از این پس در فیلمهای هنری تر ایفای نقش کند، در « یاغی » عملکرد بسیار خوبی از خودش نشان داده و خوشبختانه اینبار دیگر برخلاف سری « ترنسفورمز» به راحتی می توانیم او را به دور از تدوین های شلاغی و تکان های دوربین ، با آرامش کامل ببینیم! تام هاردی نیز در نقش فارست کاملا مناسب و جا افتاده است.
تام هاردی که خوشبختانه اینبار دیگر خبری از آن ماسک کذایی و صدای آزاردهنده اش در فیلم « شوالیه تاریکی بر می خیزد / The Dark Knight Rises » نیست، در « یاغی » عملکرد بسیار خوبی داشته است.
گری اولدمن در حضور کوتاه مدتش در فیلم به اندازه کافی خشن و بی پروا نشان می دهد که تماشاگر را راضی کند. گای پیرس هم در نقش منفی داستان با آن گریم عجیب و غریبی که در فیلم دارد، بازی بسیار خوبی از خودش به نمایش گذاشته است. اما در مورد بازیگران خانم فیلم باید عرض کنم که آنها زحمت زیادی کشیده اند تا باورپذیر باشند اما تلاش آنها فرجامی نداشته. جسیکا چیستن در نقش مگی رقاصه، چیزی به جز عریانی به تماشاگر نشان نمی دهد و خانم واشیکوفسکا هم به جز خنده و دعا ، چیزی به فیلم اضافه نمی کند.
فارغ از تمام اشکالات که داستانهای فرعی فیلم دارد ، باید بگویم که « یاغی » اثر بسیار خوبی است که ارزش بارها تماشا کردن را دارد. البته لازم هست که یادآوری کنم این فیلم خشونت بالایی هم دارد و ممکن هست این خشونت ها به شما ضربه روحی بزند، پس با احتیاط به تماشای فیلم بنشینید.
منتقد : میثم کریمی
http://pnu-club.com/imported/2012/09/434.jpg
یاغی : Lawless
کارگردان :John Hillcoat
نویسنده :Nick Cave ، Matt Bondurant
بازیگران :
Shia LaBeouf ... Jack Bondurant
Tom Hardy ... Forrest Bondurant
Jason Clarke ... Howard Bondurant
Guy Pearce ... Charlie Rakes
Jessica Chastain ... Maggie Beauford
Mia Wasikowska ... Bertha Minnix
و...
ژانر : جنایی – درام
درجه سنی : R ( مناسب برای افراد بالای 17 سال )
مدت زمان : 116 دقیقه