fr.chemi3t
09-13-2012, 04:03 PM
دانشمندان دانشگاه بارسلونا و IBEC در بارسلون روشي براي شناسايي موثر اشيا و ويروسهاي نانوساختار يافتهاند؛ اين کار ميتواند در زمينه تشخيص زيستمولکولي، حفاظت زيستمحيطي و نانوالکترونيک پيشرفتهاي بزرگي ايجاد کند.
با وجود پيشرفتهاي فناورانه زيادي که در زمينه تعيين مشخصات نانوساختارها صورت گرفته است، همچنان موانع بزرگي در مسير اندازهگيري ويژگيهاي مکانيکي، شيميايي، الکتريکي و حرارتي هر يک از اين ساختارهاي منحصر بهفرد وجود دارد. تنها با درک اين ويژگيهاست که ميتوانيم اشياي نانومقياس با شکل يکسان و اجزاي شيميايي متفاوت را از هم تشخيص داده و رصد نماييم؛ همچنين تنها با استفاده از اين ويژگيها ميتوان نحوه عملکرد ساختارهاي پيچيده زيستي و نقش حياتي آنها را درون بدن درک کنيم.
دانشمنداني که در حوزه نانو کار ميکنند، براي تشخيص حضور جزء مورد نظر و همچنين تعيين نحوه انتشار آن بر برچسبزني شيميايي متکي هستند که در آن، يک ماده مرئي مانند ماده رنگي فلورسانس به جزء مورد نظر متصل ميشود. اما برچسبزني مولکولها ميتواند ويژگيهاي آنها را تغيير دهد. بنابراين يکي از نيازهايي که در حوزه مهندسي مواد و علوم زيستي وجود دارد، ابداع روشي براي شناسايي ترکيب نانومواد به شکل درجا و بدون نياز به استفاده از برچسبهاي شيميايي است.
حال محققان دانشگاه بارسلونا و موسسه مهندسي زيستي کاتالونيا (IBEC) با همکاري مرکز ملي زيستفناوري (CNB-CSIC) در مادريد روش جديدي ابداع کردهاند که از ميکروسکوپي نيروي الکتروستاتيک (EFM: نوعي ميکروسکوپي نيروي اتمي) براي تشخيص واضح اشياي نانومقياس بدون نياز به برچسبزني بهره ميبرد.
لورا فوماگالي، نويسنده اصلي مقاله مربوط به اين کار ميگويد: «تصاويري که توسط AFM گرفته ميشوند، محدود به سطح هستند؛ در نتيجه اگر بخواهيم يک شيء هدف را که در ميان اشياي مشابه ديگر قرار گرفته است و محل آن مشخص نيست تشخيص دهيم، با استفاده از AFM امکانپذير نيست. انسان در شرايط مشابه از حواس ديگري همچون حس بويايي يا چشايي براي تشخيص ماده استفاده ميکند و ما نيز همين کار را در مقياس نانو انجام داديم».
تمام مواد داراي ويژگي خاصي بهنام ثابت ديالکتريک هستند که نشاندهنده نحوه برهمکنش ماده با يک ميدان الکتريکي است. اين پژوهشگران با استفاده از EFM و با بهرهگيري از يک نوک نانومقياس يک ميدان الکتريکي به اشياي نانومقياس اعمال کردند. سپس حرکات ظريف اين نوک نانومقياس را که توسط پاسخ ديالکتريک اشيا ايجاد ميشد، اندازه گرفتند.
جزئيات اين تحقيق در مجله Nature Materials منتشر شده است.
منبع:nano.ir
با وجود پيشرفتهاي فناورانه زيادي که در زمينه تعيين مشخصات نانوساختارها صورت گرفته است، همچنان موانع بزرگي در مسير اندازهگيري ويژگيهاي مکانيکي، شيميايي، الکتريکي و حرارتي هر يک از اين ساختارهاي منحصر بهفرد وجود دارد. تنها با درک اين ويژگيهاست که ميتوانيم اشياي نانومقياس با شکل يکسان و اجزاي شيميايي متفاوت را از هم تشخيص داده و رصد نماييم؛ همچنين تنها با استفاده از اين ويژگيها ميتوان نحوه عملکرد ساختارهاي پيچيده زيستي و نقش حياتي آنها را درون بدن درک کنيم.
دانشمنداني که در حوزه نانو کار ميکنند، براي تشخيص حضور جزء مورد نظر و همچنين تعيين نحوه انتشار آن بر برچسبزني شيميايي متکي هستند که در آن، يک ماده مرئي مانند ماده رنگي فلورسانس به جزء مورد نظر متصل ميشود. اما برچسبزني مولکولها ميتواند ويژگيهاي آنها را تغيير دهد. بنابراين يکي از نيازهايي که در حوزه مهندسي مواد و علوم زيستي وجود دارد، ابداع روشي براي شناسايي ترکيب نانومواد به شکل درجا و بدون نياز به استفاده از برچسبهاي شيميايي است.
حال محققان دانشگاه بارسلونا و موسسه مهندسي زيستي کاتالونيا (IBEC) با همکاري مرکز ملي زيستفناوري (CNB-CSIC) در مادريد روش جديدي ابداع کردهاند که از ميکروسکوپي نيروي الکتروستاتيک (EFM: نوعي ميکروسکوپي نيروي اتمي) براي تشخيص واضح اشياي نانومقياس بدون نياز به برچسبزني بهره ميبرد.
لورا فوماگالي، نويسنده اصلي مقاله مربوط به اين کار ميگويد: «تصاويري که توسط AFM گرفته ميشوند، محدود به سطح هستند؛ در نتيجه اگر بخواهيم يک شيء هدف را که در ميان اشياي مشابه ديگر قرار گرفته است و محل آن مشخص نيست تشخيص دهيم، با استفاده از AFM امکانپذير نيست. انسان در شرايط مشابه از حواس ديگري همچون حس بويايي يا چشايي براي تشخيص ماده استفاده ميکند و ما نيز همين کار را در مقياس نانو انجام داديم».
تمام مواد داراي ويژگي خاصي بهنام ثابت ديالکتريک هستند که نشاندهنده نحوه برهمکنش ماده با يک ميدان الکتريکي است. اين پژوهشگران با استفاده از EFM و با بهرهگيري از يک نوک نانومقياس يک ميدان الکتريکي به اشياي نانومقياس اعمال کردند. سپس حرکات ظريف اين نوک نانومقياس را که توسط پاسخ ديالکتريک اشيا ايجاد ميشد، اندازه گرفتند.
جزئيات اين تحقيق در مجله Nature Materials منتشر شده است.
منبع:nano.ir