بدلیل عصبانی شدن خود را سرزنش نکنید

[Borna66]

اهمیتی ندارد كه شما چقدر محكم و استوار هستید . گاهی پیش می آید كه به راحتی استحكام و استواری خود را " از دست می دهید". بیشتر اوقات از كوره در رفتن ، آن طور كه شما فكر می كنید مهم نیست. شما عصبانی شده و یا صدای خود را بلند می كنید. احساس می كنید كه قربانی و پایمال شده اید. احساس بیزاری می كنید. آنقدر تحت فشار و استرس هستید كه احساس می كنید به حد جنون رسیده اید . ممكن است حتی هذیان بگویید یا حتی بدتر، ممكن است به چیزی مشت زده یا آن را پرتاب كنید. در مواردی كه نتیجه خشم شما آسیب رساندن به خود یا شخص دیگری است، مهم است كه از خشم و غضب خود در گذرید و بپذیرید كه صرفاً یك انسان هستید. به روالی عادی به زندگی خود ادامه دهید و با خود عهد كنید كه كمتر عصبانی شوید. این بهترین كاری است كه می توانید انجام دهید.

[Borna66]

بزرگترین مشكل این گونه احساسات ناگهانی این است كه بعد از بروز آن ، به خود ضربه می زنیم. خود را به دلیل بد بودن یا رفتار بدی كه در منزل داشته ایم سرزنش می كنیم ؛ احساس گناه كرده و ذهن خود را از افكار منفی و احساس ترحم و دلسوزی نسبت به خود پر می كنیم. متأسفانه این روحیه ی شكست خورده هیچ نتیجه ی مثبتی ندارد، و حتی ممكن است ما را مجدداً وادار به تكرار همان رفتار ناراحت كننده كند. البته این اتفاق در اثر تمركز و توجه به همان مشكل پیش می آید.
نوع شغل ، ایجاب می كند كه همواره با افراد استثنائی ( از قبیل درمانگران یا نویسندگان معروف جهان كه متخصص در آموزش " روشهای كسب آرامش هستند" ) دیدار داشته باشیم. با وجودی كه بیشتر آنها حقیقتاً افرادی آرامش طلب و دوست داشتنی هستند، اما هیچ یك ، طبق گفته ی خودشان ، از عصبانیت و استیصال مبرا نیستند. به این نكته توجه داشته باشید كه همه ی شما انسان و سزاوار بخشش هستید.

[Borna66]

" صلح طلب " تر شدن بخصوص در محیط آشنای خانه، نوعی پیشرفت است نه هدف نهایی. برخی از مردم می گویند: آموخته ام كه كمترین میزان واكنش را بروز دهم، به همین دلیل شادتر از قبل هستم،اما هنوز هم كنترل خود را هر از چند گاهی از دست می دهم. همیشه در پاسخ به این افراد بگویید : " تبریك می گویم ، تلاش شما عالی است" .
یكی از راه های بخشش سریع خود ، پذیرش این امر است كه به هر حال كنترل خود را از دست داده اید و مطمئناً هزاران بار دیگر هم كنترل خود را از دست خواهید داد و این موضوع اصلاً اشكالی ندارد. مهمترین قسمت داستان این است كه مسیر شما درست است و هنگامی كه خشم و عصبانیت خود را ببخشید، این لطف را در حق دیگران نیز آسانتر انجام خواهید داد. در حقیقت بهتر است گاهی همسر و فرزندانمان كنترل خود را از دست بدهند، چون فرصت خوبی است كه تمرینی برای مهربانی داشته باشیم و همچنین این مسئله یادآور این امر است كه همه ی ما گاهی عصبانی و خشمگین می شویم. چنانچه شما در قبال خشم خود و دیگران بخشش نشان دهید، شكست ها و تمایل شما به " سخت گرفتن مسائل " تا حد قابل توجهی كاهش می یابد.