fr.chemi3t
07-20-2012, 06:17 PM
پژوهشگران سوئيسي در ETH زوريخ روشي اقتصادي و سريع براي چاپ ساختارهاي بسيار کوچک ارائه کردند که با استفاده از آن مي‌توان همانند يک چاپگر ساختارها را چاپ نمود.
يک خط صاف روي مونيتور ظاهر مي‌شود، سپس اين خط طويل‌تر شده و بعد به سمت راست خم مي‌شود، اين خط چندين بار تغيير جهت مي‌دهد تا اين که در نهايت الگويي را روي سطح ايجاد مي‌کند. اين خط شروع به رشد مي‌کند، با گذشت زمان تيره‌تر مي‌شود. روشي که پژوهشگران سوئيسي ارائه کردند بسيار شبيه کدهاي مورس است که با استفاده از آن مي‌توان ساختارهاي بسيار کوچکي را روي زيرلايه ميکرو و نانومقياس ايجاد کرد.
http://pnu-club.com/imported/2012/07/513.jpg
با استفاده از اين روش مي‌توان ذرات بسيار کوچک را روي يک سطح قرار داد براي اين کار از يک ميدان الکتريکي کمک گرفته مي‌شود. بسته به اين که چقدر ماده در يک نقطه جمع شود، اين ساختار مي‌تواند رشد کند و يک برج نانومقياس ايجاد نمايد. اگر پاتريک گاليکر، که دانشجوي دکتر و محقق حوزه دستگاهي است، اجازه دهد اين ساختارها همچنان به رشد خود ادامه دهند آنگاه با ساختارهايي روبرو خواهيم بود که با چشم غيرمسلح قابل مشاهده هستند.
در اين پروژه دسته‌هاي مخصوصي که براي بازي‌هاي کامپيوتري استفاده مي‌شود، به کار گرفته شده است. البته اين دسته‌ها تنها براي توليد يک ساختار ساده مورد استفاده قرار گرفته شد، زماني که محققان اين کار را با استفاده از نرم‌افزار به شکل خودکار در آوردند، امکان توليد برج‌هاي کوچک به‌صورت خودکار و به شکلي يکنواخت امکان پذير شد. اين گروه تحقيقاتي موفق شد با استفاده از اين روش، برج‌هايي کج شده و ساختارهايي طاق مانند را ايجاد کند.
در اين پروژه، نانوذرات مختلفي را درون حلال قرار داده تا جوهرهايي ايجاد شود، نانوذرات موجود در اين جوهرها خودآرايي مي‌دهند که مکانيسم آن توسط محققان توضيح داده شده است. پس از چاپ اين جوهر، حلال به‌کار رفته در آن تبخير شده و نانوذرات خودآرايي مي‌دهند. نانوساختارهايي روي سطح ايجاد مي شود که ابعاد آن کوچکتر از 100 نانومتر مي‌باشد.
پژوهشگران سوئيسي کاربردهاي متعددي را براي اين روش متصور هستند براي مثال اين روش مي‌تواند در اپتيک کاربردهاي بسياري داشته باشد. برهمکنش نور با نانوساختارها بسيار متفاوت از ذرات بزرگتر است، بنابراين با استفاده از نانوساختارهاي به‌دست آمده از اين روش مي‌تواند ابزاري براي دستکاري نور ساخت. از اين نانوساختارها مي‌توان براي جذب، متمرکز کردن و عبور نور ( به جاي انعکاس آن) استفاده کرد. چنين ويژگي موجب مي‌شود تا از آن بتوان در ميني‌آنتن‌ها، جاذب‌ها و تقويت‌کننده‌ها استفاده نمود.
يک خط صاف روي مونيتور ظاهر مي‌شود، سپس اين خط طويل‌تر شده و بعد به سمت راست خم مي‌شود، اين خط چندين بار تغيير جهت مي‌دهد تا اين که در نهايت الگويي را روي سطح ايجاد مي‌کند. اين خط شروع به رشد مي‌کند، با گذشت زمان تيره‌تر مي‌شود. روشي که پژوهشگران سوئيسي ارائه کردند بسيار شبيه کدهاي مورس است که با استفاده از آن مي‌توان ساختارهاي بسيار کوچکي را روي زيرلايه ميکرو و نانومقياس ايجاد کرد.
http://pnu-club.com/imported/2012/07/513.jpg
با استفاده از اين روش مي‌توان ذرات بسيار کوچک را روي يک سطح قرار داد براي اين کار از يک ميدان الکتريکي کمک گرفته مي‌شود. بسته به اين که چقدر ماده در يک نقطه جمع شود، اين ساختار مي‌تواند رشد کند و يک برج نانومقياس ايجاد نمايد. اگر پاتريک گاليکر، که دانشجوي دکتر و محقق حوزه دستگاهي است، اجازه دهد اين ساختارها همچنان به رشد خود ادامه دهند آنگاه با ساختارهايي روبرو خواهيم بود که با چشم غيرمسلح قابل مشاهده هستند.
در اين پروژه دسته‌هاي مخصوصي که براي بازي‌هاي کامپيوتري استفاده مي‌شود، به کار گرفته شده است. البته اين دسته‌ها تنها براي توليد يک ساختار ساده مورد استفاده قرار گرفته شد، زماني که محققان اين کار را با استفاده از نرم‌افزار به شکل خودکار در آوردند، امکان توليد برج‌هاي کوچک به‌صورت خودکار و به شکلي يکنواخت امکان پذير شد. اين گروه تحقيقاتي موفق شد با استفاده از اين روش، برج‌هايي کج شده و ساختارهايي طاق مانند را ايجاد کند.
در اين پروژه، نانوذرات مختلفي را درون حلال قرار داده تا جوهرهايي ايجاد شود، نانوذرات موجود در اين جوهرها خودآرايي مي‌دهند که مکانيسم آن توسط محققان توضيح داده شده است. پس از چاپ اين جوهر، حلال به‌کار رفته در آن تبخير شده و نانوذرات خودآرايي مي‌دهند. نانوساختارهايي روي سطح ايجاد مي شود که ابعاد آن کوچکتر از 100 نانومتر مي‌باشد.
پژوهشگران سوئيسي کاربردهاي متعددي را براي اين روش متصور هستند براي مثال اين روش مي‌تواند در اپتيک کاربردهاي بسياري داشته باشد. برهمکنش نور با نانوساختارها بسيار متفاوت از ذرات بزرگتر است، بنابراين با استفاده از نانوساختارهاي به‌دست آمده از اين روش مي‌تواند ابزاري براي دستکاري نور ساخت. از اين نانوساختارها مي‌توان براي جذب، متمرکز کردن و عبور نور ( به جاي انعکاس آن) استفاده کرد. چنين ويژگي موجب مي‌شود تا از آن بتوان در ميني‌آنتن‌ها، جاذب‌ها و تقويت‌کننده‌ها استفاده نمود.