O M I D
07-19-2012, 11:33 AM
http://pnu-club.com/imported/2012/07/477.jpg
در مطالعه اول مشخص شد كه كبوتران قادر به تمییز دادن انسان‌های آشنا و ناآشنا بوده و این كه آن‌ها از ویژگی‌های چهره برای تشخیص افراد از یكدیگر بهره می‌برند...
مطالعات جدید نشان می‌دهد كه تعدادی از پرندگان ممكن است دوست‌های انسانی خود را بشناسند زیرا آن‌ها قادر به شناسایی چهره و تمییز دادن صدای افراد هستند. توانایی شناسایی یك دوست یا دشمن بالقوه می‌تواند كلید بقای پرندگان باشد. متخصصان رفتار حیوانات در دانشگاه لینكولن انگلیس و دانشگاه وین در دو پژوهش جداگانه رفتار كبوترها و كلاغ‌ها را مورد بررسی قرار دادند.
در مطالعه اول مشخص شد كه كبوتران قادر به تمییز دادن انسان‌های آشنا و ناآشنا بوده و این كه آن‌ها از ویژگی‌های چهره برای تشخیص افراد از یكدیگر بهره می‌برند.
تیم علمی گروهی از كبوترها را برای تشخیص تفاوت بین عكس‌های آشنا و ناآشنا تعلیم و سپس عكس‌هایی از جفت‌های صورت‌های انسان را به آن‌ها نشان دادند. یكی از این چهره‌ها متعلق به یك فرد آشنا برای آن‌ها بود در حالی كه صورت دیگر به فردی تعلق داشت كه این موجودات تا آن زمان ندیده بودند.
پرندگان حاضر در گروه آزمایشی قادر به شناسایی و گروهبندی افراد آشنا با استفاده از صرفاً صورتهایشان بودند در حالی كه پرندگانی كه تعیلم داده نشده بودند، از انجام این كار بازماندند. این یافته‌ها نشان می‌دهد كه كبوترها می‌توانند افراد آشنا و غیرآشنا را صرفاً با استفاده از مشخصه‌های صورت آن‌ها از هم تشخیص دهند.
دكتر آنا ویلكینسون رهبر ارشد این پژوهش معتقد است كه چنین فرایندهای شناختی پیشرفته‌یی به ندرت در كبوترها مشاهده شده و حاكی از آن است كه آن‌ها نه تنها انسان‌های منفرد را از هم تفكیك می‌دهند بلكه می‌دانند كه چه كسی را می‌شناسند، و این مولفه در بقایشان بسیار موثر است.
برخی از انسان‌ها به كبوترها غذا داده و برخی دیگر در تعقیب‌شان هستند و بنابراین این قوه پرندگان برای آن‌ها اهمیت شایانی دارد.
در مطالعه‌یی جداگانه، تیمی دیگر از دانشمندان توانایی كلاغ‌های ابلق را برای بررسی تمییز دادن صدا و ندای انسان‌ها و زاغچه‌ها یا "افراد ناهمگون" یعنی پرندگان خارج ازگونه خود، مورد بررسی قرار دادند. تحقیقات پیشین بر توانایی كلاغ‌ها در شناسایی و برقراری ارتباط با گونه‌های خود متمركز شده بودند.
این كلاغ‌ها به طور قابل توجهی اغلب به صداهای انسانی ناآشنا و نه آشنا پاسخ می‌گفتند و بالعكس به نداهای زاغچه‌های آشنا بیش از ناآشنا جواب می‌دادند. این یافته‌ها نخستین سرنخ‌ها مبنی بر قوه تمییز دادن پرندگان در شناسایی افراد ناهمگون آشنا و ناآشنا با استفاده از محرك‌های شنوایی به شمار می‌آیند.
در مطالعه اول مشخص شد كه كبوتران قادر به تمییز دادن انسان‌های آشنا و ناآشنا بوده و این كه آن‌ها از ویژگی‌های چهره برای تشخیص افراد از یكدیگر بهره می‌برند...
مطالعات جدید نشان می‌دهد كه تعدادی از پرندگان ممكن است دوست‌های انسانی خود را بشناسند زیرا آن‌ها قادر به شناسایی چهره و تمییز دادن صدای افراد هستند. توانایی شناسایی یك دوست یا دشمن بالقوه می‌تواند كلید بقای پرندگان باشد. متخصصان رفتار حیوانات در دانشگاه لینكولن انگلیس و دانشگاه وین در دو پژوهش جداگانه رفتار كبوترها و كلاغ‌ها را مورد بررسی قرار دادند.
در مطالعه اول مشخص شد كه كبوتران قادر به تمییز دادن انسان‌های آشنا و ناآشنا بوده و این كه آن‌ها از ویژگی‌های چهره برای تشخیص افراد از یكدیگر بهره می‌برند.
تیم علمی گروهی از كبوترها را برای تشخیص تفاوت بین عكس‌های آشنا و ناآشنا تعلیم و سپس عكس‌هایی از جفت‌های صورت‌های انسان را به آن‌ها نشان دادند. یكی از این چهره‌ها متعلق به یك فرد آشنا برای آن‌ها بود در حالی كه صورت دیگر به فردی تعلق داشت كه این موجودات تا آن زمان ندیده بودند.
پرندگان حاضر در گروه آزمایشی قادر به شناسایی و گروهبندی افراد آشنا با استفاده از صرفاً صورتهایشان بودند در حالی كه پرندگانی كه تعیلم داده نشده بودند، از انجام این كار بازماندند. این یافته‌ها نشان می‌دهد كه كبوترها می‌توانند افراد آشنا و غیرآشنا را صرفاً با استفاده از مشخصه‌های صورت آن‌ها از هم تشخیص دهند.
دكتر آنا ویلكینسون رهبر ارشد این پژوهش معتقد است كه چنین فرایندهای شناختی پیشرفته‌یی به ندرت در كبوترها مشاهده شده و حاكی از آن است كه آن‌ها نه تنها انسان‌های منفرد را از هم تفكیك می‌دهند بلكه می‌دانند كه چه كسی را می‌شناسند، و این مولفه در بقایشان بسیار موثر است.
برخی از انسان‌ها به كبوترها غذا داده و برخی دیگر در تعقیب‌شان هستند و بنابراین این قوه پرندگان برای آن‌ها اهمیت شایانی دارد.
در مطالعه‌یی جداگانه، تیمی دیگر از دانشمندان توانایی كلاغ‌های ابلق را برای بررسی تمییز دادن صدا و ندای انسان‌ها و زاغچه‌ها یا "افراد ناهمگون" یعنی پرندگان خارج ازگونه خود، مورد بررسی قرار دادند. تحقیقات پیشین بر توانایی كلاغ‌ها در شناسایی و برقراری ارتباط با گونه‌های خود متمركز شده بودند.
این كلاغ‌ها به طور قابل توجهی اغلب به صداهای انسانی ناآشنا و نه آشنا پاسخ می‌گفتند و بالعكس به نداهای زاغچه‌های آشنا بیش از ناآشنا جواب می‌دادند. این یافته‌ها نخستین سرنخ‌ها مبنی بر قوه تمییز دادن پرندگان در شناسایی افراد ناهمگون آشنا و ناآشنا با استفاده از محرك‌های شنوایی به شمار می‌آیند.