آسیب دیسک ناحیه پشت

[alamatesoall]

پیش زمینه
آسیب دیسک ناحیه پشت اولین بار در سال 1838 تشریح شد. بخاطر اثر حمایتی قفسه سینه آسیب دیدگی دیسک ناحیه پشت غیر معمول است. شباهت علائم آسیب دیدگی دیسک پشت به علائم آسیب دیدگی دیسکهای ناحیه کمر سبب میشود که تشخیص آن مشکل گردد چرا که اغلب بدنبال آسیب دیسک کمر می گردیم. اغلب آسیبهای دیسکهای ناحیه پشت تمایل دارند که خود محدود باشند و اغلب نیازی به جراحی پیدا نمی کنند.
پیش زمینه
آسیب دیسک ناحیه پشت اولین بار در سال 1838 تشریح شد. بخاطر اثر حمایتی قفسه سینه آسیب دیدگی دیسک ناحیه پشت غیر معمول است. شباهت علائم آسیب دیدگی دیسک پشت به علائم آسیب دیدگی دیسکهای ناحیه کمر سبب میشود که تشخیص آن مشکل گردد چرا که اغلب بدنبال آسیب دیسک کمر می گردیم. اغلب آسیبهای دیسکهای ناحیه پشت تمایل دارند که خود محدود باشند و اغلب نیازی به جراحی پیدا نمی کنند.

فرکانس
میزان بروز این آسیب در آمریکا حدود 1 در میلیون نفر در سال می باشد. آسیب دیسک های ناحیه پشت حدود 1% از کل آسیب دیدگی های مربوط به دیسک ( بخصوص فتق دیسک ) را شامل می شود.

آناتومی کاربردی
دیسکهای ناحیه پشت به طور غیر منتظره ای نسبت به دیسکهای ناحیه کمر و گردن پایداری بیشتری دارند این امر ناشی از احاطه شدن آنها توسط قفسه سینه و اثر محافظتی غضروفهای دنده ای است که به آنها اتصال دارند.
تغذیه خونی مهره های ناحیه پشت نسبت به مهره های کمری و گردنی ضعیفتر است ( بخصوص در فاصله بین مهره های چهارم تا نهم ناحیه پشت ) و این امر آنها را نسبت به کم خونی احتمالی و آسیب ناشی از کم خونی مستعد می سازد.

بیومکانیک ورزشی
مطالعات بسیاری نشان داده اند که دیسکها در خلال حرکات ترکیبی شامل خم شدگی و چرخش همزمان احتمال بیشتری دارد تا دچار آسیب شوند لذا دیسکهای ناحیه پشت بخاطر وجود قفسه سینه چون کمتر خم می شوند. در نتیجه کمتر دچار آسیب می شوند. نسبت قطر نخاع به کانال نخاعی در ناحیه پشت حدود 40% است در حالیکه این نسبت در ناحیه گردن 25% است و از سویی مهره های ناحیه پشت دارای انحنای به سمت جلو هستند ( کیفوز ) این دو امر سبب می گردد که احتمال فشار به نخاع در ناحیه پشت بیشتر از احتمال فتق دیسک باشد.

شرح حال
باید محل و نوع درد را مشخص کرد. آیا درد اساساً در ناحیه کمری پشتی است و آیا درد از نوع رادیکولر ( تیر کشنده ) است یا از نوع مکانیکال.
• درد ناشی از آسیب دیسک پشت می تواند علائم درد ناحیه کمر را تقلید کند.
- درد تیر کشنده به ساق مطرح کننده آسیب ریشه عصب است تا تحت فشار قرار گرفتن نخاع.
- درد ناحیه پشت احتمال مکانیکال بودن درد ثانویه به شکستگی, عفونت, بدخیمی یا تغییرات تخریبی دیسک را مطرح می کند.
- درد شبانه که فرد را از خواب بیدار کند احتمال بدخیمی یا عفونت را مطرح می کند.
• فشار به نخاع سبب بروز علائمی می شود که عبارتند از :
- کلونوس یا رفلکس بانبسکی
- اختلال عملکرد روده ای و مثانه ای
• فتق دیسک مهره های فوقانی ناحیه پشت علائم فتق دیسک مهره های گردنی را تقلید می کند.
- علائم سندرم هورنر
• علائم درد رادیکولر
- درد و پارستزی‌ ( گزگز شدن )
- توزیع درماتومی

معاینه
معاینه شامل بررسی دامنه حرکات مفصل ران, زانو و مچ پا, لمس ستون مهره پشتی و بررسی حسی, حرکتی است.
• لمس ستون مهره :
- باید تمام طول ستون مهره پشتی لمس شود و از نظر حساسیت در لمس و جابجایی بررسی شوند.
- می توان با لمس به اسپاسم عضلات ستون مهره هم پی برد.
• معاینه دامنه حرکت مفصلی
- دامنه حرکت مفاصل زانو, ران و مچ پا بررسی شود.
- معاینه دامنه حرکات مفصل ران می تواند بین درد ناشی از رادیکولوپاتی ( آسیب دیسک ) و درد ناشی از بیماریهای زانو و ران تمایز قایل شود.
- معاینه دامنه حرکتی ستون مهره پشتی هم مهم است. درد ناشی از فتق دیسک با خم شدن به جلو تشدید و درد ناشی از آرتروز با خم شدن به عقب ( extension ) تشدید می گردد.
- بالا بردن دو طرفه ساق پا هنگامی که بیمار به پشت دراز کشیده می تواند معاینه دامنه حرکتی و ایجاد علائم احتمالی را کامل کند.
• معاینه وضعیت حرکتی ( اعصاب حرکتی )
- خم کردن زانو ( اعصاب 2 و 3 کمری )
- خم کردن کف پا به سمت داخل ( عصب 4 کمری )
- خم کردن پا به سمت بالا در محل مفصل مچ ( عصب 5 کمری )
- خم کردن پا به سمت عقب و خارج در محل مفصل مچ ( عصب اول خاجی )
• معاینه حسی
- بررسی حسی در ناحیه شکمی قفسه سینه ای می تواند به تشخیص سطح حسی که فرد دچار آسیب در آن سطح است و فهمیدن محل آسیب ستون مهره کمک می کند.
• بررسی رفلکس ها
- رفلکس زانو ( عصب کمری چهارم )
- رفلکس مچ پا ( عصب اول خاجی )
- رفلکس های شکمی و کرماستریک می تواند درگیری و تحت فشار بودن نخاع را نشان دهد.


علل صدمات
علل مهم آسیب دیسکهای ناحیه پشت عبارتند از :
- سن بالا
- ضربه
- سیگار کشیدن
- چاقی
- آمادگی کم بدنی


بررسی های تصویری

رادیوگرافی :
- اولین کاری است که باید صورت گیرد
- در تشخیص فتق دیسک کارایی چندانی ندارد.
- امکان دارد کلسیفیکاسیون دیسک را نشان دهد ( در تغییرات تخریبی دیسک در افراد پیر )
- امکان دارد در تشخیص عفونت یا تومور مفید باشد.

ام آر آی:
- هم تصویربرداری T1 و هم T2 مفید هستند.
- برای تشخیص فتق دیسک بسیار حساس است.
- می تواند التهاب را در تومور یا عفونت نشان دهد.
- کلسیفیکاسیون را میتوان با سیگنال پائین در T1 و T2 نشان داد.

CT میلوگرام :
- بررسی استخوانی با آن بهتر از MRI می تواند صورت گیرد.
- حساسیت آن برای تشخیص فتق دیسک کمتر از MRI است.
- در مقایسه با MRI تهاجمی است.


درمان صدمات

* فاز حاد:
- فیزیوتراپی برای کاهش علائم با سرما درمانی, گرما درمانی, اولتراسوند و استراحت.
- ورزشهای ملایم برای طول دامنه حرکتی مفصل می تواند مفید باشد.
- برای افرادی که دچار آسیب نخاع شده اند یا علائم عصبی پیشرونده دارند یا طی 6-4 هفته بهبودی نداشته اند عمل جراحی دیسک کمر صورت می گیرد.

* فاز بهبودی:
- در این فاز تقویت عضلات محوری ستون مهره و عضلات شکم باید صورت گیرد.
- لازم است در این فاز وضعیت و ظرفیت قلبی ریوی هم افزایش یابد.

بازگشت به تمرین
اغلب آسیبهای دیسکهای پشتی خود محدودند. بازگشت به رقابت و مسابقه بستگی به نحوه درمان و اقدامات صورت گرفته برای بهبودی دارد اما معمولاً زمان کوتاهی است.

پیشگیری
تمرینهایی برای تقویت قلبی- ریوی و تقویت عضلات ستون مهره ای در کاهش آسیب مجدد مفیدند.

پیش آگهی
معمولاً آسیب ها در صورتی که جراحی نشده باشند طی 6-4 هفته بهبودی دارند و پیش آگهی آنها خوب است.