tania
06-01-2012, 01:11 PM
http://pnu-club.com/image/jpeg;base64,/9j/4AAQSkZJRgABAQAAAQABAAD/2wBDAAkGBwgHBgkIBwgKCgkLDRYPDQwMDRsUFRAWIB0iIiAdHx 8kKDQsJCYxJx8fLT0tMTU3Ojo6Iys/RD84QzQ5Ojf/2wBDAQoKCg0MDRoPDxo3JR8lNzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nz c3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzc3Nzf/wAARCACeAHsDASIAAhEBAxEB/8QAHAAAAgIDAQEAAAAAAAAAAAAAAgUDBAABBgcI/8QANRAAAQMCBAUCBAQHAQEAAAAAAQACAwQRBRIhMQYTQVFhByI ycYGRFEJSsRUjM2Kh0eHBcv/EABkBAAIDAQAAAAAAAAAAAAAAAAECAAMEBf/EACERAAICAwADAAMBAAAAAAAAAAABAhEDEiEEMUETIlEy/9oADAMBAAIRAxEAPwD2FYhWLNZYEsuhusupZDd1l0JK1mQ2CHd augzLLqbEJLrRdYXJ0Q3XO8dY+zAsCmnBHOcMsY7kqJ3xEo8w9 X+JDX4kMMp3kw05Oax0Lv8Ai82qn8qMRg6u1KtySPqJpamY31L nOPUlKpn8yRzl0Yr8cKKG9mRrCsWKsYwAnZWmwiwuhpo7m5VwM V0I8tiNn1pdaLkJKEuXJbNVB5lmZRFy0XpdiUSlyHMoy9azobh olzLeZQ50QchsGg3ytjYXuIAaL3K8D9TuIzjWLmKGQmngJayx0 J6ldh6q8ZOwyIYVQ350rf5jwfhb/wBXir6oPzmUOLiNCD1W3xoL/bKcrriLFbXQ/wAObRwRkSZs0kl9/CVndFEGvlAkflB3cdVkhGY5dr7rVJuXSpcARxsL3AId1cp48vz QjG2RuiaGPoE2iw6R8bXBu4RYFhsldVRxRsLi5wAAC9zwzg+hg oII5ow6RrPcSOqo8jyGpaxLcWJVcjoXPQGRRPfZV5JrLmuRoSL DpUBmVJ89uqhNR5S2PqMucFglSv8AEeUbZ/KFk1GgkusllyQvfvlaSqLJvKl5ge0gnQixUsGp83cU4rPiuOVl RUGx5rmtb2AJAScgEE3XqFd6fOxLjxsEWlDKefPY7C+31/2o/WKk4dwVtBgOCYdSxVsY59TUMbZ4aRZrSet9T4sO66mOScVRlnF p9PMLXWAXW7WUsMLpGuMdiQL/ADV1r6JQMDC6Twm9LTGR4sl9O3K3Ubrq+EcOdUStL9c78rQeiO TIseOyQhvKj0X0z4ebA38fO3bRlx17r0jMFz1NVQYfSRwMIAYL KB3EUTXEZ9lx1ld2za4P4M5nqhNLZW6g2uldUUrGQEs2u6runV eaU3Krul8pS1Iumo8qWOfylXM8qRk1uqhKHDajyjNXkZe4vsB3 PRJ+fbqneEUsYifiGIvbFTwNMpfIbBjQLlx+iaMdnSElUVZlZi MXCfDtVjle1jqx4yxR3tzJDfK35d/FyvnzFcWlrK2pqaoxVU9Q5z5JHtOrj136bD6Jz6i8XScVYy6WJ zmYZT3jo4jpp+sjuf8AAsO65ajppK2rjp4/ie61+w6ldSEFBGGUnJnT+nnCNRxNjVKZGEUEb88z7j3Bp2+p0+ 67X1j4WosKo4cWwuBsAzCKVkYAbrsbLveAMCjwTAIbMyySsDtd w23tB/f6rnPWKqkq8EGE0zQ+ad7XP/ta0grLkzfsr+ssjD+HhlNIDJlf1XoHCswpoxMR8Is35rmsO4bm 57X1hDWN1sOq6qNjYmBkYs0bBDycsZfqizBBp2xhU4lNMT7jZU zI4m5J+6AlaWOjSet1I3Smq6pzUDdKaoJyqIkqjYqoX6K3WjdL HOsbJS0mL1meygzIonxiaPnX5WYZ7fpvqoEf4Bhb62Rs0zTyQf aD+c/6XDeqvHLMRL+HsGlth0LrVU7dqh4/K3+0H7kdt2Pqfxw2lZJw5gL7Py5aypZoGtI/pt+h1P0C8ge4GwGwXR8fEoqzBlybOjTnX1OgA08L0j0t4YdW4n TunjuNJZr/AJWDUN+vVcxwtgT6mrZXYjTTMw2BvNL3MIEx/I1pO9z26L6A4Bwg4bhH4moZlqas8x4t8I6D7I5Z21FAgubMeYj Ux0VHJNIQ1kbb3JXjeJVsmIVktTKfc9xIHYdAuv8AUbGNWYXC7 f3y/LoFwhK503vNv+cNeKOsQroSVolCShRYEStZkJKG6ID2ioGiU1g tdN5holdWNCiyqIhrBoUmmOVyeVQ0ISSrFnFAuRBnuUV7hQXsj Y65A7oBPMcdkL8YxAkkk1Mlzfs4j/xV6CinxGsho6SMyTzuDGNA79T2A3J6BHXtfUYxVNhaXyS1Lwxr d3EvNgF6XQcPM4PwksqA2TG65n80ixEER/IP/qxuewPhdZyUIo5tbSN+nvC9XPxdLPPVx1NHFG1ri1pAkAtl02A GW48dtl7TW1EVBQyzykNihjLj8gEg9PcKdh+Dc+YWmqjnNx06f 7S71PxTk0UOHRu99Q7M+36G2/c2WPJN6uT9sujFbao4GurJK+tnq5j75XlxHYdB9lASgzKKSYNK zJUaiYuQk6quahbbLmNgN0aBZMSs+hU1PSSSakEBMWUbMouRdC wnqs2yV1QvdM5tktqTpqiyqIjqxqUlrBclPKpt77JPUt1NwlLk LHIJJWwxvlebNjaXn5AXP7KZzNUr4gje3DJ+W1zpJGGJjRu5z/aAPumirkkSTpNlX0iwmOqxmo4hxNmejwoCUAt/qVDj7Gi+hN9fmWr0HhnCpeJsbnxnERmpmSEjs93Yd2gADyAPKo 4bgr6TC6DhSkeGiIGbEqi9gHn4yTp8OrB9e101xfjOjwqkbhvD UbHCJuUTkexvyH5j52+a15cibp+jJjg657OwxnGcPwSmEtdM1g t7Ixq59ugC8b4ixz+MYrNWPBY11msYTfK0bBUMTrZ6uZ01VM+a Z/xPebkqHDMOqMUqQyBtmj4nnYBZ5S36/RbGOpt1Qy26gkkDtiu8pOG6CKARvjEjju5ysR8N4Y03/DtS2h2cHhuGT4hKGxtOXqei6il4fjpmguGZy6enooadobDG1o8 BGYQ5BsipCJsDA3KGgIDSG+icTUltQN1Fyj2QGs6mY7pdUG4Kv zdUvnuoVxFdQNSllRHfonEzL3VOWInolZahK6IgnsFBTVTW8R0 UQiEvIjfOXX9sDxoyR3gXdYfqyp2YL9EjbgzIcdnkjmkYaiNrz Hm9ri02/wDQmg6bYJd4Bile+YSU8Rcyne67xfWU9C7v4HT/AClwpqmU2ige7zaw+666PDrNAAaD3DVYZh7u90oXRyFPw1UzyB 1U9sbL7NN3W/ZdZhtFDRwthgYGtb9yVcjoX2tZWo6Qs01TWLxARjRTtZcKWOnO i1RT0tYZhSTxzciQxSZHXyPG7T5CgrZtrNEfKVpsN+ikEKgLKf JuNkP4UdkxEXhFygoDYCVl1TliumjmKN0V+iLQFITPguojSk9E 6MHha5HhChthL+D8KjV0NsToZwOroz8iP+LqRB4VPEqf2wOA1b KCjFdJuV20m2ilbS223TMRAjZGIvCGoNyhHT23UrYArYjRhiKi ByKUjWwxPkcbNY0uJ8DVc16Yx8zhk1ZaQ6rq55zcanM82v8ARd NjjHHCKqOMhsksZjYSNi7Qfuh4bwxuE4HR0LDmEEYYXdyOquik sbFb+lprEYYpcqLKkURbIgxbyKXKt5UyiCyItWixS2WWU1IQ5F mVSkLdkNQ2RBiq18eaNmn5wVfshewPFnJkqJZG3KbAEE2UmVRC nbEc7TqpmuuFNQNmZVgajWI0Ao17DIYGDbPmP0/6rcbcrAFFKAagX6BWQE3yg2DZbsissspQDQCKywBCXWOygD//2Q==
از مدتها قبل دردی را در معده اش احساس می کرد. اما همیشه خودبخود یا با کمی غذا خوردن بهبود پیدا می کرد. اما امروز این درد امانش را بریده بود. اصلا قابل تحمل نبود. هر جور قرص و شربتی که دم دستش بود مصرف کرد اما افاقه نکرد.
قاضی پناهی با وجود مشغله فراوان آن روز صبح مجبور شد مسیرش را عوض کند و به بیمارستان برود.
پزشک پس از معاینه اولیه با توجه به شدت درد توصیه به انجام ازمایش و سونوگرافی کرد. بنابراین ایشان را در بخش اورژانس بستری کردند و پس از دقایقی با ویلچر به بخش رادیولوژی بردند.
قیافه اش کاملا عوض شده بود. قاضی با ابهتی که تا دیروز بر مسند نشسته بود حالا از شدت درد به خود می پیچید و ناله می کرد.
خدایا این چه مصیبتی بود که امروز دامنگیر من شده است. هیچ وقت چنین دردی نداشتم.
ناله های قاضی پناهی به تدریج در بگو مگو های دختر و پسری که کمی آنطرفتر در نوبت سونوگرافی بودند گم شده بود. سعی می کردند کسی از حرفهایشان سر در نیاورد ولی گاها مشاجره بالا می گرفت.
پسر تلاش داشت همه چیز را آرام جلوه دهد. به آرامی می گفت:
هیچکی متوجه نشد. جایی انداختمش که عقل جن هم بهش نمیرسه.
اما دختر که هم درد داشت و هم نگران بود گفت:
حالا کجا بردی ؟
ــ روستای.... پشت مدرسه ابتدایی کنار رودخونه. تا حالا حتما حیوونای وحشی بردنش و هیچ اثری ازش نیست.
حالا به خونواده ام چی بگم؟ بگم از دیروز تا حالا کجا بودم؟ تازه اگه بچه رو پیدا کنن چه خاکی به سرمون کنیم؟
نگران نباش به خواهرم میگم که باهات بیاد خونه شما و بگه که با تو بوده و یهو حالت بد شده و بردتت به بیمارستان.نگران بچه هم نباش از دیروز تا حالا حتما مرده و حیوونا خوردنش. آخه هوای بیرون خیلی سرده.
همین حرفا کافی بود تا قاضی پناهی به تدریج درد خودشو فراموش کنه. اصلا انگار دردی نداشت. شاید حس فضولی بر درد غلبه کرده بود. یا داروها اثر کرده بودن. یا شاید هم ماموریت دردش تا همینجا بود.(خدا می دونه) .
این بود که موبایلشو در آورد. از دختر و پسری که چند متر اونطرفتر بودند عکسی گرفت. بعد از اینکه سونوگرافی انجام شد تصمیم گرفت بره سر کارش. آخه دیگه دلیلی برای موندنش نمی دید. اما توصیه پزشک این بود که مدتی زیر نظر باشه. قاضی پناهی انگار نگران چیزی بود.
با اداره آگاهی تماس می گیره و دستور میده چند نفر سریعا به آدرسی که میگه مراجعه کنند و دنبال جسد نوزاد یا بقایای اون بگردن تا این جنایت پایمال نشه. مامورهای آگاهی به دنبال بچه میگردن .هوا سرد و بارانی هست .تازه ۲۴ ساعت هم گذشته امکان زنده بودن نوزاد نیست. پس به دنبال جسد باید بگردن و عجله ای هم در کار نیست.
مدت زیادی طول نمیکشه که جسد نوزاد رو پوشیده در یک پارچه پیدا می کنند.
نوزادی که تازه زودتر از موعد به دنیا اومده بود. پارچه کاملا خیس بود. مقداری ترشحات خونی که از بند نافش بیرون اومده بود پارچه رو قرمز کرده بود. خوشبختانه جسد سالم بود و حیوانات وحشی اونو از بین نبرده بودن.
استوار کمالی دستکش به دست می کنه و جسدو با پارچه بر می داره که ببره داخل خودرو. ناگهان لب نوزادیه تکان می خوره، اونو به خودش میاره . باورکردنی نیست. یعنی ممکنه زنده باشه. استوار کمالی به سرعت کاپشنشو در میاره و دور نوزاد می پیچه و با کمک همکاراش با سرعت برق نوزاد رو به بیمارستان می رسونن.
حکم دستگیری پسر و دختر جوان هم صادر میشه و قبل از خروج از بیمارستان بازداشت میشن.
زنده موندن یه نوزاد نارس یه شبانه روز بدون شیر تو اون هوای سرد و بارونی کمتر از معجزه نبود. حالا باران اسم اون دختر زیبا و شیرین زبون سه ساله هست.
از مدتها قبل دردی را در معده اش احساس می کرد. اما همیشه خودبخود یا با کمی غذا خوردن بهبود پیدا می کرد. اما امروز این درد امانش را بریده بود. اصلا قابل تحمل نبود. هر جور قرص و شربتی که دم دستش بود مصرف کرد اما افاقه نکرد.
قاضی پناهی با وجود مشغله فراوان آن روز صبح مجبور شد مسیرش را عوض کند و به بیمارستان برود.
پزشک پس از معاینه اولیه با توجه به شدت درد توصیه به انجام ازمایش و سونوگرافی کرد. بنابراین ایشان را در بخش اورژانس بستری کردند و پس از دقایقی با ویلچر به بخش رادیولوژی بردند.
قیافه اش کاملا عوض شده بود. قاضی با ابهتی که تا دیروز بر مسند نشسته بود حالا از شدت درد به خود می پیچید و ناله می کرد.
خدایا این چه مصیبتی بود که امروز دامنگیر من شده است. هیچ وقت چنین دردی نداشتم.
ناله های قاضی پناهی به تدریج در بگو مگو های دختر و پسری که کمی آنطرفتر در نوبت سونوگرافی بودند گم شده بود. سعی می کردند کسی از حرفهایشان سر در نیاورد ولی گاها مشاجره بالا می گرفت.
پسر تلاش داشت همه چیز را آرام جلوه دهد. به آرامی می گفت:
هیچکی متوجه نشد. جایی انداختمش که عقل جن هم بهش نمیرسه.
اما دختر که هم درد داشت و هم نگران بود گفت:
حالا کجا بردی ؟
ــ روستای.... پشت مدرسه ابتدایی کنار رودخونه. تا حالا حتما حیوونای وحشی بردنش و هیچ اثری ازش نیست.
حالا به خونواده ام چی بگم؟ بگم از دیروز تا حالا کجا بودم؟ تازه اگه بچه رو پیدا کنن چه خاکی به سرمون کنیم؟
نگران نباش به خواهرم میگم که باهات بیاد خونه شما و بگه که با تو بوده و یهو حالت بد شده و بردتت به بیمارستان.نگران بچه هم نباش از دیروز تا حالا حتما مرده و حیوونا خوردنش. آخه هوای بیرون خیلی سرده.
همین حرفا کافی بود تا قاضی پناهی به تدریج درد خودشو فراموش کنه. اصلا انگار دردی نداشت. شاید حس فضولی بر درد غلبه کرده بود. یا داروها اثر کرده بودن. یا شاید هم ماموریت دردش تا همینجا بود.(خدا می دونه) .
این بود که موبایلشو در آورد. از دختر و پسری که چند متر اونطرفتر بودند عکسی گرفت. بعد از اینکه سونوگرافی انجام شد تصمیم گرفت بره سر کارش. آخه دیگه دلیلی برای موندنش نمی دید. اما توصیه پزشک این بود که مدتی زیر نظر باشه. قاضی پناهی انگار نگران چیزی بود.
با اداره آگاهی تماس می گیره و دستور میده چند نفر سریعا به آدرسی که میگه مراجعه کنند و دنبال جسد نوزاد یا بقایای اون بگردن تا این جنایت پایمال نشه. مامورهای آگاهی به دنبال بچه میگردن .هوا سرد و بارانی هست .تازه ۲۴ ساعت هم گذشته امکان زنده بودن نوزاد نیست. پس به دنبال جسد باید بگردن و عجله ای هم در کار نیست.
مدت زیادی طول نمیکشه که جسد نوزاد رو پوشیده در یک پارچه پیدا می کنند.
نوزادی که تازه زودتر از موعد به دنیا اومده بود. پارچه کاملا خیس بود. مقداری ترشحات خونی که از بند نافش بیرون اومده بود پارچه رو قرمز کرده بود. خوشبختانه جسد سالم بود و حیوانات وحشی اونو از بین نبرده بودن.
استوار کمالی دستکش به دست می کنه و جسدو با پارچه بر می داره که ببره داخل خودرو. ناگهان لب نوزادیه تکان می خوره، اونو به خودش میاره . باورکردنی نیست. یعنی ممکنه زنده باشه. استوار کمالی به سرعت کاپشنشو در میاره و دور نوزاد می پیچه و با کمک همکاراش با سرعت برق نوزاد رو به بیمارستان می رسونن.
حکم دستگیری پسر و دختر جوان هم صادر میشه و قبل از خروج از بیمارستان بازداشت میشن.
زنده موندن یه نوزاد نارس یه شبانه روز بدون شیر تو اون هوای سرد و بارونی کمتر از معجزه نبود. حالا باران اسم اون دختر زیبا و شیرین زبون سه ساله هست.