PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : همه چيز در مورد پرخوابی و عوارض ان



Borna66
05-29-2009, 01:15 PM
مسلما داشتن خواب کافی برای حفظ سلامتی لازم است اما باید گفت که پرخوابی می تواند دلیل بسیاری از مشکلات بالینی نظیر دیابت، افسردگی و افزایش خطر مرگ باشد.
به عقیده محققان از بین دلایل بی شمار این اختلال، افسردگی و وضعیت اجتماعی- اقتصادی نا مطلوب نقش پر رنگ تری دارد. این دو فاکتور می تواند دلیل بسیاری از تاثیرات منفی بر سلامتی باشد. زیرا برای مثال می توان گفت که افراد با سطح اجتماعی – اقتصادی نا مطلوب دسترسی کمتری به مراقبت های پزشکی دارند و بنابراین انبوهی از اختلالات نا شناخته مثل بیماری قلبی در جسم و روح آنها لانه کرده است، که می تواند دلیلی برای پر خوابی آنها شود.

چه مقدار خواب نرمال است؟

مقدار خواب نرمال در دوره های مختلف زندگی متفاوت است. این مقدار وابسته به سن، سطح فعالیت بدنی و سبک زندگی است. برای مثال در دوران استرس و بیماری شما نیاز بیشتری به خواب را احساس خواهید کرد. اما نیاز به خواب در زمان های مختلف و در افراد مختلف تفاوت می کند. با این حال متخصصان پیشنهاد می دهند که بزرگسالان باید در طول شب بین 7 تا 9 ساعت خواب داشته باشند.

چرا برخی افراد زیاد می خوابند؟

برای افرادی که از پرخوابی رنج می برند، خوا ب بیش از اندازه نیز می تواند دلیل اختلال بالینی باشد. این امر سبب می شود که فرد از احساس خواب آلودگی بیش از اندازه در طول شبانه روز رنج ببرد که حتی با چرت زدن هم رفع نمی شود.همچنین این احساس سبب می شود که آنها در طول شب نیز بیش از اندازه طبیعی به خواب روند. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال از اضطراب، سستی و مشکلات حافظه رنج می برند. بیماری خفگی در خواب – اختلالی که باعث توقف دم به دم تنفس در خواب می شود- نیزمی تواند دلیلی برای افزایش نیاز به خواب باشد. زیرا چرخه طبیعی خواب را بر هم می زند. البته همه افراد پر خواب دچار اختلال بالینی نیستند. ممکن است به دلایل دیگری نظیر مصرف الکل و داروهای خاص باشد. و در میان افرادی نیز هستند که از خواب زیاد لذت می برند.

و اما اختلالاتی که باعث پر خوابی می شود:

دیابت: در مطالعه ای که توسط محققان امریکایی صورت گرفته به این نتیجه رسیده اند که رابطه معنا داری با پر خوابی و خطر ابتلا به دیابت وجود دارد. به عبارتی می توان گفت افرادی که بیش از 9 ساعت در شب به خواب می روند، 50 % بیشتر از بقیه مستعد ابتلا به دیابت هستند. این استعداد در افرادی که ساعت خواب کمتر از نرمال(کمتر از 5 ساعت)دارند نیز مشاهده شده است.یعنی می توان گفت کم خوابی یا پر خوابی هردو می تواند خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد.

چاقی: خواب بیش از اندازه باعث بروز چاقی می شود. مطالعه ای نشان داده است که بیش از 9 ساعت در شب می خوابند 21% بیشتر از بقیه در طول شش سال مبتلا به چاقی خواهند شد. این ارتباط حتی با در نظر گرفتن غذا و تمرینات بدنی ثابت است.

سردرد: در مورد افراد مستعد سردرد، خواب طولانی در آخر هفته و ایام تعطیل می تواند باعث سر درد شود. محققان معتقدند که پر خوابی باعث تاثیر بر فرارسانهای عصبی (نظیر سروتنین) در مغز می شود. افرادی که در طول روز به خواب می روند و در شب خوابشان مختل می شود، دچار سردرد صبح هنگام می شوند.

کمر درد: برای افراد مبتلا به کمر درد اصولا پزشک دستور استراحت مستقیم در بستر می دهد. و همین امر سبب پر خوابی می شود. برای چنین افرادی توصیه می شود که از فعالیت بدنی روزانه خود بکاهند تا کمتر دچار کمردرد و تبع آن پر خوابی شوند.

افسردگی: اگر چه بی خوابی در افراد افسرده رایج تر از پر خوابی است با این حال 15 % از افراد مبتلا به افسردگی دچار پر خو ابی هستند. و این امر سبب بدتر شدن افسردگی آنها می شود. لذا در بعضی از شرایط ویژه فقر خواب می تواند درمانی برای بیماران افسرده باشد.

بیماری قلبی: مطالعه ای نشان میدهد که زنانی که 9 تا 11 ساعت در شب می خوابند 38% درصد بیشتر از بقیه مبتلا به بیماریهای قلبی کرونری هستند. ولی تا کنون دلیل این ارتباط مشخص نشده است.

مرگ: مطالعات متنوع نشان می دهد که شانس مرگ و میر در افرادی که 9 ساعت یا بیشتر به خواب می روند بیشتر بقیه است. ولی دلیل این ارتباط نیز مشخص نشده است. اما محققان دریافته اند که افسردگی و وضعیت اجتماعی – اقتصادی نا مطلوب با پر خوابی مرتبط است. آنها گمان می کنند که این فاکتورها می تواند سبب افزایش مرگ و میر در افراد پر خواب شود.

Borna66
05-29-2009, 01:16 PM
پرخوابی



تحقیقات نشان می دهد که بدن ما به چیزی بین هفت و نیم تا نه ساعت خواب نیاز دارد. کمتر از آن باعث بروز اختلالات جدی در جسم و جان مان می شود و بیشتر از آن هم تقریبا همین طور. البته طبیعی است که خیلی وقت ها، بیشتر از مقدار مورد نیاز هم می شود خوابید. اما خواب هم مثل غذاست، که بدن ما به مقدار بهینه ای از آن نیاز دارد، و چه بیش از آن بخوریم و چه کمتر از آن، دچار دردسرها و عوارض زیادی می شویم.



خواب بیش از حد، بر خلاف تصور عموم، باعث ایجاد احساس خستگی در طول روز، اختلال در تمرکز و کمبود انرژی و انگیزه می شود. داشتن این احساسات در طول روز باعث می شود خیال کنیم بدن ما به خواب بیشتری نیاز دارد تا خستگی مان برطرف شود. بدن ما هم، به تدریج اساسا به خواب بیشتر عادت می کند. هر چه این وضعیت شدیدتر شود، این عادت سخت تر شکسته خواهد شد. نهایتا تلاش برای کمتر خوابیدن منجر به خستگی بیشتر می شود، و به همین ترتیب، این چرخه ادامه خواهد یافت.



البته باید توجه داشت که شکستن هر عادتی نیازمند استقامت و مداومت و زمان است. بنابراین برای رفع مشکل پرخوابی باید به تدریج از خواب خود کم کرد و آن را به میزان طبیعی و مورد نیاز رساند.

Borna66
05-29-2009, 01:18 PM
بي خوابي و پرخوابي



بي خوابي، ناتواني در ايجاد يا حفظ تداوم خواب است، در صورتي که وقت کافي براي خوابيدن موجود باشد. بي خوابي يک پديده شايع است و عوامل زيادي در بروز آن نقش دارند. بي خوابي يا گذرا و موقتي يا به صورت مزمن و طولاني است.

بي خوابي را به دو نوع: 1- بي خوابي اوليه و 2- بي خوابي ثانويه تقسيم مي کنند.

بي خوابي يا منشاء فيزيکي دارد يا زمينه روحي و رواني.




علل بي خوابي گذرا

آلودگي صوتي و ديگر عوامل محيطي نظير بيش از حد گرم بودن يا سرد بودن اتاق خواب

تغيير مکان خواب

خوردن مقادير زياد چاي يا قهوه قبل از خوابيدن

استرس ، غم و اندوه، داشتن يک امر مهم نظير امتحان، داشتن چک مهلت دار

احساس دفع ادرار در طول شب

1- بي خوابي اوليه:

ناشي از اختلال عملکرد مکانيسم هاي خواب و مراکز خواب در ساقه مغز است و در مجموع بي خوابي اوليه نادرتر است.

2- بي خوابي ثانويه:

شايع ترين علل بي خوابي، عوامل زمينه يي هستند. علل زمينه يي موجب بي خوابي عبارتند از وجود بيماري هاي جسمي، درد، مشکلات روحي نظير اضطراب، افسردگي و مصرف بعضي از داروها و الکل




بي خوابي مزمن

بي خوابي که بيش از يک ماه طول بکشد را بي خوابي مزمن مي گويند که در زنان سالمند شايع تر است و به درمان دارويي مقاوم است.

عوامل محيطي تداخل کننده با خواب طبيعي عبارتند از گرما، سرما، سر و صدا، نور، حرکت بيش از حد فرد همخواب، خوابيدن در محيط ناآشنا، احساس ترس و خطر. افراد دچار اضطراب در شروع به خواب رفتن دچار مشکل هستند. افراد افسرده مشکلي در به خواب رفتن ندارند ولي حدود 4 - 3 ساعت زودتر از موعد مقرر بيدار شده و ديگر به خواب نمي روند. فشارهاي روحي و شکست هاي زندگي سبب بي خوابي گذرا مي شوند.




ادراک نادرست از خواب

برخي افراد تصور مي کنند خواب کافي ندارند و مدعي هستند که اصلاً هيچ شبي خواب خوب ندارند ولي بررسي ثبت منحني خواب شبانه يا پلي سومنوگرافي در کلينيک خواب نشان مي دهد که اين افراد خوابي با ساختار طبيعي دارند و مراحل خواب شان عادي است.

اين افراد ادراک نادرست از حالت خواب دارند و بايد بدانند که مدت زمان خواب افراد متفاوت است و يک فرد با 4 - 3 ساعت خوابيدن، روز بعد کاملاً سرحال است و فرد ديگر با 8 - 7 ساعت خوابيدن هنوز خوش خواب است و بدش نمي آيد که باز هم بخوابد. از نظر فيزيولوژيک حداقل خواب که سبب تامين نيازهاي فيزيولوژيک بدن مي شود 4 ساعت است.

درمان بي خوابي شامل دو قسمت است:

الف- رعايت بهداشت خواب

1- در طول روز از خوابيدن خودداري شود.

2- قبل از خواب ورزش و کار بدني سنگين نشود، هنگام غروب قدم بزنند.

3- از خوردن غذاهاي سنگين در شب و صرف محرک هاي سيستم عصبي و الکل يا داروهاي آرام بخش قبل از خواب پرهيز شود.

4- سعي شود زمان خوابيدن و برخاستن از خواب ثابت باشد.

5- از اتاق خواب صرفاً براي خوابيدن استفاده شود.

6- اتاق خواب آرام، خنک و تاريک و داراي پنجره باشد.

7- از انجام کارهاي فکري شديد و کار طولاني با کامپيوتر قبل از خواب احتراز شود.

8- لباس خواب راحت و فراخ باشد.

ب- درمان دارويي

- استفاده از داروهاي خواب آور بايستي براي مدت کوتاهي باشد زيرا سبب وابستگي، خواب آلودگي در روز بعد و افت عملکرد درسي و شغلي و اجتماعي مي شود.

- يک داروي خواب آور مناسب دارويي است که سبب تسهيل در شروع خواب و حفظ تداوم خواب شده و موجب خواب آلودگي در روز بعد نشود.

- در مبتلايان به درد همراه داروي خواب آور از داروهاي ضد درد و مسکن نيز استفاده مي شود.

- در افراد دچار افسردگي و بيماران مبتلا به بي خوابي اوليه از داروهاي ضدافسردگي سه حلقه يي استفاده مي شود.




پرخوابي روزانه

در مقايسه با بي خوابي شيوع کمتري دارد. پرخوابي روزانه يک علت مهم حوادث محيط کار و تصادفات جاده يي است.

ارتباط پرخوابي با اختلالات عصبي رواني بايستي مدنظر باشد.

پرخوابي به دو نوع اوليه و ثانويه تقسيم مي شود:

1 - پرخوابي اوليه يا نارکولپسي

حالتي است که بيمار با وجود اينکه کمبود خواب نداشته، گرايش شديدي به خوابيدن دارد. قادر نيست جلوي اين خواب را بگيرد. بيمار ممکن است روزانه چندين نوبت در حالي که سر کلاس درس يا در جلسه سخنراني نشسته يا مشغول تماشاي تلويزيون يا در حال گفت وگو با ديگران است يا در هنگام رانندگي احساس سنگيني پلک ها کند و چشم هايش بسته و عضلاتش شل شود و به خواب برود، مدت اين خواب بيشتر از 15 دقيقه طول نمي کشد و شخص با تحريک لمس يا قطع شدن صداي گوينده بيدار مي شود.

2 - پرخوابي روزانه ثانوي

علل: کم کاري تيروييد، چاقي، آپنه خواب)قطع موقت تنفس هنگام خواب(، محروميت از خواب يا ناکافي بودن خواب شبانه.

Borna66
05-29-2009, 01:18 PM
پرخوري و پرخوابي از علائم افسردگي فصلي است
افسردگي فصلي يکي از انواع افسردگي است که بيشتر در نيمه دوم سال و به علت تغيير ريتم‌هاي دوره‌اي بدن انسان اتفاق مي‌افتد.

دکتر مجيد صادقي روانپزشک و عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران در گفت وگو با ايسنا، افسردگي فصلي را يکي از انواع شناخته شده افسردگي دانست و افزود: اين بيماري الگوي فصلي دارد و در نيمه دوم سال بيشتر شايع مي‌شود.

وي درباره علت به وجود آمدن اين بيماري گفت: در بدن انسان ريتم‌هاي دوره‌اي وجود دارد که به صورت منظم تکرار مي‌شود مثل خواب و بيداري، ترشح برخي هورمون‌ها و غيره که به آنها ريتمهاي سيرکادين مي‌گويند، در مبتلايان به افسردگي فصلي اين ريتم‌ها دچار اختلال مي شوند.

دکتر صادقي در ادامه به تأثير نور خورشيد بر اين بيماري اشاره و تصريح کرد: اختلالات ريتم‌هاي بدن بستگي به وجود نور مستقيم خورشيد، زاويه تابش اشعه آن و ترشح ماده‌اي به نام ملاتونين در مغز دارد که چون در نيمه دوم سال، نور مستقيم خورشيد کم مي‌شود، زاويه تابش آن تغيير مي‌يابد و روزها کوتاه مي‌شود و در نتيجه افراد مستعد در معرض افسردگي فصلي قرار مي‌گيرند.

وي علائم شايع اين بيماري را پرخوابي و پرخوري دانست و اضافه کرد: خود فرد مهمترين عامل بروز اين بيماري است و اين بيماري در افرادي که سابقه افسردگي در خانواده را داشته‌اند و در زنان جوان شايع‌تر است.

اين عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران، تأثير تغذيه بر اين بيماري را ناچيز دانست و اظهار کرد: محل زندگي افراد نقش مهمي در اين نوع افسردگي دارد؛ به طوري که اين بيماري در مناطق معتدل و سردسير و به طور کلي نيم کره شمالي رواج بيشتري دارد.

دکتر صادقي درباره روش درمان اين بيماري گفت: درمان اين بيماري شامل تجويز دارو براي اصلاح اختلال ترشحات مغزي و نور درماني است، يعني در محيط زندگي و کار بيماران بايد يک منبع نور با شدت خاص قرار بگيرد که فضاي اتاق را معادل يک روز آفتابي کند.

وي ادامه داد: البته گاهي اوقات روان درماني هم صورت مي‌گيرد و اگر امکان عملي وجود داشته باشد بهتر است بيمار به مناطق گرم و آفتابي مثل جنوب کشور خودمان مهاجرت کند.

اين روانپزشک در پاسخ به اين سوال که آيا نشانه‌هايي براي تشخيص افسردگي فصلي توسط خود افراد وجود دارد يا نه، گفت: بيشتر بيماران اذعان دارند که در نيمه دوم سال و گاهي در روزهاي ابري بدخلق ‌شده و خسته و خواب آلود هستند، پرخوري مي‌کنند و چاق مي‌شوند و توانايي فعاليت آنها کم مي‌شود. در حالي که در نيمه اول سال اين گونه نيست و اين فرآيند هر سال براي آنها تکرار مي‌شود.

دکتر صادقي در پايان يادآور شد: افسردگي فصلي گاهي با افسردگي دوقطبي ديده مي‌شود و ممکن است بيمار در حالتي تضاد گونه در نيمه اول سال دچار حالت‌هاي مانيک شود، يعني دچار پرحرفي و بي خوابي شده و احساس بزرگ منشي کند.

SaHaR-A
05-29-2009, 02:07 PM
دستتون درد نکنه:170:
مطلب خوبی بود