alamatesoall
05-11-2012, 08:18 PM
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
به هنگامي كه وضعيت انرژيكي فرد قبل و بعد از وضو گرفتن بررسي گرديد؛مشاهده شد كه انجام عمل وضو به طور كلي اكثر چاكراها و كانالهاي انرژي رابزرگ و فعال مي‌كند. اما نكته جالب آن است كه در اين عمل، ميزان افزايش درچاكراهاي پاييني بسيار بيشتر از چاكراهاي بالايي است. يعني اگر چاكراهاي‌بالايي تا 5/1 برابر بزرگ شده‌اند؛ چاكراهاي پاييني (قاعده‌اي، جنسي و نافي)به راحتي تا دو برابر و حتي بيشتر رسيده‌اند.
مي‌توان چنين استنباط نمود كه بر خلاف نظر عموم كه وضو گرفتن را عملي‌روحاني مي‌دانند؛ اين عمل نيك بيشتر بر روي بعد جسماني اثر مي‌گذارد. درواقع با تغييرات شگرفي كه وضو گرفتن در وضعيت بدن پديد مي‌آورد، بيشتردنياي فرد را آباد مي‌كند تا آخرت وي را. چرا كه آنچه كه مربوط به سلامتي‌جسماني، مسئوليت پذيري، اعتماد به نفس، ارتباط صحيح، تحمل شرايط پراسترس و درك بهتر شرايط محيطي است همگي با انجام مداوم وضو حاصل‌مي‌آيد. اين فاكتورها، عواملي هستند كه براي يك زندگي معنوي مورد نياز و گاهاًحياتي مي‌باشند.
درك بهتر اين موضوع منوط به رويكرد كاملتر ما نسبت به معنويت خواهدبود. اگر معنويت را سواي از ماديت ندانيم بلكه آن را ادامه طبيعي و نيكوي يك‌زندگي مادي موفق بدانيم تا حد زيادي مشكل حل مي‌شود. ما يك زندگي بيشترنداريم. چنين نيست كه زندگي و روابط مادي ما از معنويت ما جدا باشد. آنها نه‌تنها بر روي يكديگر تاثير مي‌گذارند بلكه در ادامه يكديگر هم مي‌باشند. تنهايك زندگي سالم و موفق است كه مي‌تواند به درك معنويت منتهي شود. اسلام‌دين زندگي است و براي حتي جزئي‌ترين مسايل زندگي دستورالعمل داده‌است. چگونه درس بخوانيم؟ چگونه كار كنيم؟ چگونه ازدواج كنيم؟ چگونه ازحق خود دفاع كنيم؟ چگونه از حق مظلوم دفاع كنيم؟ چگونه ببخشيم؟ صله‌رحم بجا آوريم و...
در ادامه رعايت چنين آدابي است كه تجربيات خداشناسي آغاز مي‌شود.
بررسي انرژيكي وضو، پيوند زيباي آن با فريضه‌اي همانند نماز را به خوبي‌نشان مي‌دهد. به هنگام پرداختن به نماز، سيل انرژي عظيمي بر نمازگزار جاري‌ميشود. تميز بودن كانالهاي انرژي فرد و فعال بودن چاكراهاي وي، باعث‌مي‌شود تا انرژي الهي به ميزان بيشتري جذب و درك شود و به طور كلي‌پتانسيل نمازگزار براي مبادله ميزان انرژي بيشتر فراهم شود. لذا توصيه مي‌شودقبل از پرداختن به هر عمل ديگري - همانند قرائت قرآن يا دعا خواندن - باوضو باشيم. اين عمل باعث مي‌شود تا آنچه كه از آن قرائت يا دعا قرار است‌نصيب ما شود؛ دو چندان شود.
به هنگامي كه وضعيت انرژيكي فرد قبل و بعد از وضو گرفتن بررسي گرديد؛مشاهده شد كه انجام عمل وضو به طور كلي اكثر چاكراها و كانالهاي انرژي رابزرگ و فعال مي‌كند. اما نكته جالب آن است كه در اين عمل، ميزان افزايش درچاكراهاي پاييني بسيار بيشتر از چاكراهاي بالايي است. يعني اگر چاكراهاي‌بالايي تا 5/1 برابر بزرگ شده‌اند؛ چاكراهاي پاييني (قاعده‌اي، جنسي و نافي)به راحتي تا دو برابر و حتي بيشتر رسيده‌اند.
مي‌توان چنين استنباط نمود كه بر خلاف نظر عموم كه وضو گرفتن را عملي‌روحاني مي‌دانند؛ اين عمل نيك بيشتر بر روي بعد جسماني اثر مي‌گذارد. درواقع با تغييرات شگرفي كه وضو گرفتن در وضعيت بدن پديد مي‌آورد، بيشتردنياي فرد را آباد مي‌كند تا آخرت وي را. چرا كه آنچه كه مربوط به سلامتي‌جسماني، مسئوليت پذيري، اعتماد به نفس، ارتباط صحيح، تحمل شرايط پراسترس و درك بهتر شرايط محيطي است همگي با انجام مداوم وضو حاصل‌مي‌آيد. اين فاكتورها، عواملي هستند كه براي يك زندگي معنوي مورد نياز و گاهاًحياتي مي‌باشند.
درك بهتر اين موضوع منوط به رويكرد كاملتر ما نسبت به معنويت خواهدبود. اگر معنويت را سواي از ماديت ندانيم بلكه آن را ادامه طبيعي و نيكوي يك‌زندگي مادي موفق بدانيم تا حد زيادي مشكل حل مي‌شود. ما يك زندگي بيشترنداريم. چنين نيست كه زندگي و روابط مادي ما از معنويت ما جدا باشد. آنها نه‌تنها بر روي يكديگر تاثير مي‌گذارند بلكه در ادامه يكديگر هم مي‌باشند. تنهايك زندگي سالم و موفق است كه مي‌تواند به درك معنويت منتهي شود. اسلام‌دين زندگي است و براي حتي جزئي‌ترين مسايل زندگي دستورالعمل داده‌است. چگونه درس بخوانيم؟ چگونه كار كنيم؟ چگونه ازدواج كنيم؟ چگونه ازحق خود دفاع كنيم؟ چگونه از حق مظلوم دفاع كنيم؟ چگونه ببخشيم؟ صله‌رحم بجا آوريم و...
در ادامه رعايت چنين آدابي است كه تجربيات خداشناسي آغاز مي‌شود.
بررسي انرژيكي وضو، پيوند زيباي آن با فريضه‌اي همانند نماز را به خوبي‌نشان مي‌دهد. به هنگام پرداختن به نماز، سيل انرژي عظيمي بر نمازگزار جاري‌ميشود. تميز بودن كانالهاي انرژي فرد و فعال بودن چاكراهاي وي، باعث‌مي‌شود تا انرژي الهي به ميزان بيشتري جذب و درك شود و به طور كلي‌پتانسيل نمازگزار براي مبادله ميزان انرژي بيشتر فراهم شود. لذا توصيه مي‌شودقبل از پرداختن به هر عمل ديگري - همانند قرائت قرآن يا دعا خواندن - باوضو باشيم. اين عمل باعث مي‌شود تا آنچه كه از آن قرائت يا دعا قرار است‌نصيب ما شود؛ دو چندان شود.