alamatesoall
05-06-2012, 08:34 PM
http://pnu-club.com/imported/2012/05/2.jpeg
جنگ رسانه ای یا «media war»یکی از انواع جنگهای نرم «soft war» به شمار می رود که در آن سربازان میدان نبرد، خبرنگاران، گزارشگران، سردبیران و نویسندگان رسانه های مختلف اعم از مکتوب( روزنامه ها ومجلات) صوتی و تصویری (رادیو و تلویزیون) ماهواره ای و بین المللی(شبکه های ماهواره ای و خبرگزاری ها) و اینترنتی و الکترونیکی(سایتهای اینترنتی و روشهای الکترونیکی انتقال پیام )هستند.
رسانه های آمریکا مهمترین ابزار مشروعیت بخشی به حمله آمریکا به عراق بودند به گفته صاحبنظران، بسیج جنگی آمریکا علیه عراق بدون همکاری رسانه ای صورت نمی گرفت.یکی از مهمترین پروژه های طراحی شده پنتاگون برای زمینه سازی و پوشش رسانه ای جنگ با عراق پروژه «خبرنگاران همراه» بود.جنگ رسانه ای یا «media war»یکی از انواع جنگهای نرم «soft war» به شمار می رود که در آن سربازان میدان نبرد، خبرنگاران، گزارشگران، سردبیران و نویسندگان رسانه های مختلف اعم از مکتوب( روزنامه ها ومجلات) صوتی و تصویری (رادیو و تلویزیون) ماهواره ای و بین المللی(شبکه های ماهواره ای و خبرگزاری ها) و اینترنتی و الکترونیکی(سایتهای اینترنتی و روشهای الکترونیکی انتقال پیام )هستند.
«سیمون هرش» نویسنده نشریه نیویورکر که قبلا گزارش هایی درباره نفوذ کماندوهای آمریکایی به ایران برای جمع آوری اطلاعات منتشر کرده بود در تازه ترین گزارش خود زمینه سازی های جدیدی برای مرعوب کردن افکار عمومی ایران انجام داده است، سایر نشریات و رسانه های آمریکایی نیز چنین خط مشی و روشی را در پیش گرفته و جهت اصلی مطالب آنها علیه ایران تداعی کننده روش های جنگ های رسانه ای در حوادث مشابه است.»
شبکه های لس آنجلسی نیز از این بودجه بهره مند می شوند مطابق گزارش ها، ارتش آمریکا به جای تبلیغ مستقیم ، یک شرکت تبلیغاتی به نام «لینکن» را به خدمت گرفته تا اخبار جهت دار و به نفع آمریکا و افسانه هایی در مورد رشد دموکراسی در عراق تولید کرده و در روزنامه های عراقی منتشر کنند.سازمان «امانت و درستی در خبرنگاری»FAIR «fairness and Accuracy in Reportiny می گوید: هر دروغی که به قدر کافی بزرگ بوده و به طور مرتب تکرار شود در نهایت به عنوان یک حقیقت مورد قبول واقع می شود.
رسانه های آمریکا مهمترین ابزار مشروعیت بخشی به حمله آمریکا به عراق بودند به گفته صاحبنظران، بسیج جنگی آمریکا علیه عراق بدون همکاری رسانه ای صورت نمی گرفت.یکی از مهمترین پروژه های طراحی شده پنتاگون برای زمینه سازی و پوشش رسانه ای جنگ با عراق پروژه «خبرنگاران همراه» «Embedded Reporters» بود. موضوع مذکور که پروژه پایان نامه کارشناسی ارشد نویسنده است به عنوان یک پروژه از ماهها قبل در پنتاگون طراحی، برنامه ریزی و به ا جرا درآمده بود. ۵۰۰ خبرنگار در قالب این پروژه و دستورالعمل های آن فعالیت کردند.
هر پروژه جنگ رسانه ای دارای سه مرحله است:
۱ پیش از جنگ
۲ حین جنگ
۳ بعد از جنگ
در مرحله پیش از جنگ، وظیفه پروژه جنگ رسانه ای آماده سازی افکار عمومی داخلی، منطقه ای، بین المللی و افکار عمومی کشور هدف برای انجام حمله نظامی است.همچنین رسیدن به آمادگی های لازم برای حضور و ایفای نقش در مرحله حین جنگ از جمله برنامه های مرحله اول است در مرحله دوم تکنیک بمباران خبری و اطلاعاتی به کار گرفته می شود و در لابه لای میلیونها خبر، گزارش و بسته رسانه ای واقعیتها پنهان نگه داشته یا تحریف می شود و یا به آن براساس تمایلات و منافع کشور حمله کننده، جهت داده می شود.درمرحله بعد از جنگ، عمده ترین وظیفه رسانه ها توجیه وضعیت موجود و تلاش برای تثبیت موقعیت به دست آمده است، ماموریتی که پنتاگون به شرکت لینکن داده در زمره مرحله سوم جنگ رسانه ای قرار می گیرد. همچنین راه اندازی شبکه تلویزیونی الحره در این شمار است. آمادگی برای مقابله با جنگهای رسانه ای لوازم خاص خودرا می طلبد ازجمله:
۱ رسانه های منطقه ای و بین المللی
۲ طراحان رسانه ای و تبلیغات
۳ اعتمادسازی داخلی نسبت به رسانه های ملی
۴ مقابله با تاکتیکهای جنگ رسانه ای طرف مقابل
تربیت نیروی متخصص انسانی برای «پیام سازی» وظیفه بخش های آکادمیک و دانشگاهی است، طراحی رسانه ای و تبلیغات سیاسی، برعهده نظریه پردازان ومتخصصان رسانه و امنیت ملی است و دو عنصر دیگر عمدتا توسط رسانه ها و کارگزاران آنها در درازمدت حاصل می شود، داشتن رسانه های جهانی و یا قدرت نفوذ بر جریانهای رسانه ای نیز مزیتی عمده به شمار می رود. هریک از موارد مذکور در مورد ایران قابل بحث و بررسی است.
اینترنت رسانه جدیدی است که امکانات فوق العاده و خاصی را در اختیار جنگ رسانه ای قرار داده است. رسانه های شخصی اینترنتی می توانند تصاویر مستقیم و مستندی از درون کشورها ارایه دهند این رسانه ها در برابر رسانه های غول پیکر که به «رسانه های جریان اصلی»main streem media» مشهورند قرار دارند و به عنوان «رسانه جایگزین» Alternative media» شناخته می شوند، قدرت رسانه های جایگزین را نبایددست کم گرفت. ایران در این زمینه از مزیت های نسبی بالایی برخوردار است.یکی دو نمونه از به کارگیری این قدرت نرم افزاری در ماجرای مقابله ایرانیان با تحریف نام خلیج فارس، نشان داده شده تا جایی که دکتر لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی با اشاره به اهمیت این قدرت نرم افزاری ، خواستار به کارگیری آن در چالش ایران و آمریکا شد.
دهها هزار وبلاگ فارسی و صدها وبلاگ انگلیسی که توسط ایرانیان داخل و خارج کشور نوشته می شوند تنها بخشی از پتانسیل موجود در این زمینه هستند.جنگ رسانه ای، قواعد و مقررات و تکنیکهای خاص خود را دارد، تصویرسازی image making ،افکارسازی، تحریف، دستکاری اطلاعات، بمباران خبری، جعل خبری، مرعوب سازی، شایعه سازی، تبلیغات و پروپاگاندا، شوک های خبری، بزرگ نمایی و برجسته سازی ازجمله این تکنیکها هستند.
توسعه رشته های ارتباطات و گرایش های زیر مجموعه آن در حداقل ۷ دانشگاه کشورنویددهنده تربیت طیف جدیدی از متخصصان علوم ارتباطات و رسانه است.با این حال تامل، بازنگری ، تقویت و مستحکم کردن توان و بنیه رسانه ای و ارتباطاتی کشور در همه زمینه ها، نکته ای است که نباید از دید برنامه ریزان و سیاستگذاران کلان کشور به دور بماند.
جنگ رسانه ای یا «media war»یکی از انواع جنگهای نرم «soft war» به شمار می رود که در آن سربازان میدان نبرد، خبرنگاران، گزارشگران، سردبیران و نویسندگان رسانه های مختلف اعم از مکتوب( روزنامه ها ومجلات) صوتی و تصویری (رادیو و تلویزیون) ماهواره ای و بین المللی(شبکه های ماهواره ای و خبرگزاری ها) و اینترنتی و الکترونیکی(سایتهای اینترنتی و روشهای الکترونیکی انتقال پیام )هستند.
رسانه های آمریکا مهمترین ابزار مشروعیت بخشی به حمله آمریکا به عراق بودند به گفته صاحبنظران، بسیج جنگی آمریکا علیه عراق بدون همکاری رسانه ای صورت نمی گرفت.یکی از مهمترین پروژه های طراحی شده پنتاگون برای زمینه سازی و پوشش رسانه ای جنگ با عراق پروژه «خبرنگاران همراه» بود.جنگ رسانه ای یا «media war»یکی از انواع جنگهای نرم «soft war» به شمار می رود که در آن سربازان میدان نبرد، خبرنگاران، گزارشگران، سردبیران و نویسندگان رسانه های مختلف اعم از مکتوب( روزنامه ها ومجلات) صوتی و تصویری (رادیو و تلویزیون) ماهواره ای و بین المللی(شبکه های ماهواره ای و خبرگزاری ها) و اینترنتی و الکترونیکی(سایتهای اینترنتی و روشهای الکترونیکی انتقال پیام )هستند.
«سیمون هرش» نویسنده نشریه نیویورکر که قبلا گزارش هایی درباره نفوذ کماندوهای آمریکایی به ایران برای جمع آوری اطلاعات منتشر کرده بود در تازه ترین گزارش خود زمینه سازی های جدیدی برای مرعوب کردن افکار عمومی ایران انجام داده است، سایر نشریات و رسانه های آمریکایی نیز چنین خط مشی و روشی را در پیش گرفته و جهت اصلی مطالب آنها علیه ایران تداعی کننده روش های جنگ های رسانه ای در حوادث مشابه است.»
شبکه های لس آنجلسی نیز از این بودجه بهره مند می شوند مطابق گزارش ها، ارتش آمریکا به جای تبلیغ مستقیم ، یک شرکت تبلیغاتی به نام «لینکن» را به خدمت گرفته تا اخبار جهت دار و به نفع آمریکا و افسانه هایی در مورد رشد دموکراسی در عراق تولید کرده و در روزنامه های عراقی منتشر کنند.سازمان «امانت و درستی در خبرنگاری»FAIR «fairness and Accuracy in Reportiny می گوید: هر دروغی که به قدر کافی بزرگ بوده و به طور مرتب تکرار شود در نهایت به عنوان یک حقیقت مورد قبول واقع می شود.
رسانه های آمریکا مهمترین ابزار مشروعیت بخشی به حمله آمریکا به عراق بودند به گفته صاحبنظران، بسیج جنگی آمریکا علیه عراق بدون همکاری رسانه ای صورت نمی گرفت.یکی از مهمترین پروژه های طراحی شده پنتاگون برای زمینه سازی و پوشش رسانه ای جنگ با عراق پروژه «خبرنگاران همراه» «Embedded Reporters» بود. موضوع مذکور که پروژه پایان نامه کارشناسی ارشد نویسنده است به عنوان یک پروژه از ماهها قبل در پنتاگون طراحی، برنامه ریزی و به ا جرا درآمده بود. ۵۰۰ خبرنگار در قالب این پروژه و دستورالعمل های آن فعالیت کردند.
هر پروژه جنگ رسانه ای دارای سه مرحله است:
۱ پیش از جنگ
۲ حین جنگ
۳ بعد از جنگ
در مرحله پیش از جنگ، وظیفه پروژه جنگ رسانه ای آماده سازی افکار عمومی داخلی، منطقه ای، بین المللی و افکار عمومی کشور هدف برای انجام حمله نظامی است.همچنین رسیدن به آمادگی های لازم برای حضور و ایفای نقش در مرحله حین جنگ از جمله برنامه های مرحله اول است در مرحله دوم تکنیک بمباران خبری و اطلاعاتی به کار گرفته می شود و در لابه لای میلیونها خبر، گزارش و بسته رسانه ای واقعیتها پنهان نگه داشته یا تحریف می شود و یا به آن براساس تمایلات و منافع کشور حمله کننده، جهت داده می شود.درمرحله بعد از جنگ، عمده ترین وظیفه رسانه ها توجیه وضعیت موجود و تلاش برای تثبیت موقعیت به دست آمده است، ماموریتی که پنتاگون به شرکت لینکن داده در زمره مرحله سوم جنگ رسانه ای قرار می گیرد. همچنین راه اندازی شبکه تلویزیونی الحره در این شمار است. آمادگی برای مقابله با جنگهای رسانه ای لوازم خاص خودرا می طلبد ازجمله:
۱ رسانه های منطقه ای و بین المللی
۲ طراحان رسانه ای و تبلیغات
۳ اعتمادسازی داخلی نسبت به رسانه های ملی
۴ مقابله با تاکتیکهای جنگ رسانه ای طرف مقابل
تربیت نیروی متخصص انسانی برای «پیام سازی» وظیفه بخش های آکادمیک و دانشگاهی است، طراحی رسانه ای و تبلیغات سیاسی، برعهده نظریه پردازان ومتخصصان رسانه و امنیت ملی است و دو عنصر دیگر عمدتا توسط رسانه ها و کارگزاران آنها در درازمدت حاصل می شود، داشتن رسانه های جهانی و یا قدرت نفوذ بر جریانهای رسانه ای نیز مزیتی عمده به شمار می رود. هریک از موارد مذکور در مورد ایران قابل بحث و بررسی است.
اینترنت رسانه جدیدی است که امکانات فوق العاده و خاصی را در اختیار جنگ رسانه ای قرار داده است. رسانه های شخصی اینترنتی می توانند تصاویر مستقیم و مستندی از درون کشورها ارایه دهند این رسانه ها در برابر رسانه های غول پیکر که به «رسانه های جریان اصلی»main streem media» مشهورند قرار دارند و به عنوان «رسانه جایگزین» Alternative media» شناخته می شوند، قدرت رسانه های جایگزین را نبایددست کم گرفت. ایران در این زمینه از مزیت های نسبی بالایی برخوردار است.یکی دو نمونه از به کارگیری این قدرت نرم افزاری در ماجرای مقابله ایرانیان با تحریف نام خلیج فارس، نشان داده شده تا جایی که دکتر لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی با اشاره به اهمیت این قدرت نرم افزاری ، خواستار به کارگیری آن در چالش ایران و آمریکا شد.
دهها هزار وبلاگ فارسی و صدها وبلاگ انگلیسی که توسط ایرانیان داخل و خارج کشور نوشته می شوند تنها بخشی از پتانسیل موجود در این زمینه هستند.جنگ رسانه ای، قواعد و مقررات و تکنیکهای خاص خود را دارد، تصویرسازی image making ،افکارسازی، تحریف، دستکاری اطلاعات، بمباران خبری، جعل خبری، مرعوب سازی، شایعه سازی، تبلیغات و پروپاگاندا، شوک های خبری، بزرگ نمایی و برجسته سازی ازجمله این تکنیکها هستند.
توسعه رشته های ارتباطات و گرایش های زیر مجموعه آن در حداقل ۷ دانشگاه کشورنویددهنده تربیت طیف جدیدی از متخصصان علوم ارتباطات و رسانه است.با این حال تامل، بازنگری ، تقویت و مستحکم کردن توان و بنیه رسانه ای و ارتباطاتی کشور در همه زمینه ها، نکته ای است که نباید از دید برنامه ریزان و سیاستگذاران کلان کشور به دور بماند.