yalda
05-17-2009, 03:33 PM
زمانی که آن دو همدیگر را در حیاط دانشگاه دیدند هیچ وقت فکر نمی کردند که در یک مراسم جمعی با دیگر هم کلاسی هایشان بر سر یک سفره عقد بنشینند و به طور نمادین پیمان زناشویی ببندند.
ازدواج های دانشجویی چند سالی است که در جهت تبلیغ ساده زیستی و ترویج فرهنگ ازدواج در دانشگاه های مختلف اعم از آزاد و دولتی رواج یافته است. اما آیا می توان گفت برگزاری این گونه جشن ها به ترغیب جوانان به امر ازدواج علی رغم تمامی مشکلات موجود، بیانجامد یا خیر ؟
دکتر "زهرا ابراهیمی" معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال هدف از برگزاری مراسمی از این دست را تبلیغ ساده زیستی می داند و می گوید: تبلیغ این موضوع که جوانان دانشجو به راحتی بتوانند ازدواج کنند، یکی از این اهداف است و افزایش زوج های جوان نسبت به سال گذشته نیز موید رسیدن به هدف مورد نظر ما است.
وی در پاسخ به این پرسش که زمینه های شناخت مناسب چگونه در دانشگاه فراهم می آید، اظهار می دارد: دانشگاه زمینه مشاوره را برای دانشجویان ایجاد کرده و این مرکز می تواند به دانشجویان در جهت شناخت یکدیگر و ازدواج به آنها کمک کند و ما سعی کردیم کلاس های مشاوره ای را برای آموزش پیش از ازدواج آنها نیز در نظر بگیریم تا به دانشجویان رشته های مختلف کمک کند تا با مشکلات مواجه بهتری داشته باشند.
ابراهیمی می افزاید: خوشبختانه امر مشاوره در دانشگاه ها هر ترم انجام می شود و اساتید این جلسات را به صورت عام برگزار می کنند تا پاسخگوی سوالات دانشجویان در زمینه ازدواج باشند.
وی در خصوص سختگیری هایی که پیرامون روابط دختر و پسر در محیط دانشگاه صورت می گیرد و موجب می شود تا به ازدواج ختم نشود، تصریح می کند: اگر سخت گیری هایی در این زمینه می شود برای خود دانشجو است، چه بسا افراد سود جویی باشند که بخواهند از فضا سوءاستفاده کنند اما این سخت گیری ها موجب می شود تا آنها نتوانند از این موقعیت ها استفاده نامطلوب کنند در عین حال از طریق مرکز مشاوره فضای سالم وجود دارد تا دختر و پسر بتوانند همدیگر را شناخته و از این طریق با خانواده های یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
از معاون فرهنگی این واحد دانشگاهی در خصوص برگزاری جشن دیگری در خانواده زوجین می پرسیم، می گوید: طبق بخش نامه کسانی باید در این مراسم شرکت کنند که جشن ازدواج دیگری نداشته باشند و با توجه به این موضوع قاعدتاً نمی بایست جشن دیگری داشته باشند اما به هر حال ما از درون خانواده ها خبر نداریم.
وی در مورد میزان رضایت زوجین از جشنی که توسط دانشگاه برای دانشجویان برگزار شده اظهار بی اطلاعی می کند و آن را به بررسی برگه های نظرسنجی که در ابتدای مراسم میان میهمانان توزیع شده است موکول می کند.
"مینا" 22 ساله که دانشجوی سال آخر رشته علوم اجتماعی این دانشگاه است و هدف خود را از شرکت در این جشن دریافت هدیه هایی که برای زوج های دانشجو در نظر گرفته شده، ذکر کرد و می گوید: یک سکه را حتماً می دهند اما در مورد هدایای دیگر هم صحبت هایی کرده اند اما هنوز قطعی اعلام نشده است.
از او می پرسیم چگونه با برگزاری این جشن آشنا شده، می افزاید: روی بورد دانشگاه اطلاعیه ای زده بود که در آن از دانشجویانی که در سال 83 ازدواج کرده بودند خواسته شده بود فتوکپی عقدنامه و شناسنامه خود را بیاورند تا برای جشن ثبت نام کنند.
این دختر جوان در مورد برگزاری جشن دیگری در خانواده می گوید: به طور حتم، اما من دوست داشتم این نوع را هم تجربه کنم اما اگر فردی وضعیت اقتصادی مناسبی نداشته باشد می تواند با کمی اغماض به همین جشن اکتفا کند.
او که از موسیقی این جشن راضی نبود می گفت حتماً بنویسید حداقل حال که می خواهند جشن را برگزار کنند کمی شادتر باشد تا میهمانان از آمدن پشیمان نشوند .
اما رئیس واحد شمال دانشگاه آزاد اسلامی در مورد موسیقی این جشن می گوید: برای یک موسیقی شاد که سوءتفاهماتی را هم ایجاد نکند باید به یک نگاه یکدست رسید چرا که ممکن است مشکلاتی را فراهم کند.
"معصومه" که مترجمی زبان انگلیسی می خواند 25 سال دارد و همسرش نیز فارغ التحصیل همین رشته است، او که با مادر همسرش در جشن شرکت کرده، اکتفا کردن به این گونه جشن ها و نگرفتن جشن خانوادگی را کافی نمی داند.
او با همسرش در دانشگاه آشنا شده و در مورد این آشنایی ها در محیط دانشگاه، می گوید: به هر حال آشنایی هایی که در محیط دانشگاه بوجود می آید بهتر از دیگر انواع آن است، البته درست است که تمام افرادی که سعی در آشنایی دارند قصد ازدواج ندارند اما به مراتب از ازدواج هایی که بدون هیچ شناختی صورت می گیرد بهتر است. به هر حال اغلب دانشجویان چهار سال را در کنار یکدیگر هستند و بهتر می توانند همدیگر بشناسند.
وی اولین و مهمترین مشکل جوانان دانشجویی که در آستانه ازدواج هستند را کار می داند و خاطرنشان می کند: نداشتن امکانات زندگی نتیجه نداشتن کار و شغل است که موجب مشکلات بسیاری در زندگی جوانان می شود.
او نیز از جشنی که برای او و همکلاسی هایش برگزار شده بود راضی نبود و معتقد بود که امیدوار بوده تا جشن بهتری را شاهد باشد.
معصومه هم مانند دیگر جوانانی که پا به عرصه سنگین زندگی گذاشته اند، می گوید: بهترین امکاناتی که دانشگاه می تواند برای ما داشته باشد وام های ازدواج و مسکن است همچنین مانند بسیاری از دانشگاه های خارج از کشور رشته های تحصیلی را به گونه ای طراحی کنند که کار آن رشته در کنار آن فراهم باشد.
"احمد یعقوب نژاد" رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد شمال، در مورد اینکه برگزاری جشن های ازدواج دانشجویی تا چه اندازه دانشجویان را به ازدواج تشویق می کند، می گوید: خیلی مطمئن نیستم اما می دانم همدلی ایجاد می کند و تذکراتی که لازم است به آنها گفته می شود البته اثرات مثبت دیگری نیز دارد.
وی ابراز امیدواری می کند که این برنامه ها به سویی جهت پیدا کند تا تمامی مراسم ازدواج یک زوج دانشجو را دانشگاه برگزار کند و آن را موجب صرفه جویی در هزینه ها و ساده تر بودن برگزاری این مراسم می شود.
یعقوب نژاد دانشگاه را محیط خوبی می داند که دانشجویان دختر و پسر می توانند برخوردهای یکدیگر را ببینند و در واقع محیط و زمان بسیار خوبی است که بتوانند همدیگر را بشناسند و می افزاید: به علت مدت طولانی تحصیل دانشجویان همدیگر را می بینند و ارزیابی می کنند.
وی به نتایج یک تحقیق در این زمینه اشاره و تصریح می کند: نتایج این تحقیق که به صورت پرسش نامه تهیه شده بود، نشان می دهد اغلب این ازدواج های دانشجویی موفق بوده است اما در مقابل ما مجبوریم تا در چارچوب های موجود سخت گیری هایی نیز انجام دهیم و نمی توانیم به دانشجو بگوییم هر گونه که خودش تشخیص می دهد رفتار کند چرا که ما ملزم به رعایت ضوابط و آیین نامه بوده و نمی توان برای رسیدن به یک هدف دیگر چارچوب ها را فدا کرد.
"حمیدرضا سعیدنیا" معاون دانشجویی این دانشگاه با اینکه این مراسم را نمادین می داند اما معتقد است هدف از برگزاری این گونه جشن ها برای تبریک به زوج های دانشجو است و می افزاید: ما نمی توانیم به همه دانشجویانی که ازدواج می کنند به صورت جداگانه سر بزنیم و تبریک بگوییم چون آنها ممکن است در مراسم عروسی خود از ما دعوت نکنند، بنابراین برای سهیم شدن در شادی آنها، همه را یک جا جمع می کنیم تا به آنها هدیه داده و به آنها تبریک بگوییم و فکر می کنم کار قشنگی باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا جشن های ازدواج دانشجویی برای افرادی که بضاعت برگزاری جشن عروسی ندارند کافی است، می افزاید: به هیچ عنوان کافی نیست چرا که مسئولان دانشگاه این برنامه را به عنوان جشن ازدواج این دانشجویان نمی داند بلکه تنها نمادی از پیوند ازدواج این دانشجویان است و با توجه به 5/2 برابر شدن تعداد این ازدواج ها نسبت به سال گذشته نشان از تشویق دانشجویان است.
سعید نیا با اشاره به چگونگی برگزاری این مراسم می گوید: از این دو نفر حداقل یکی از آنها دانشجوی دانشگاه آزاد واحد شمال است، آنها پس از دعوت رسمی برای این جشن توجیه می شوند و می توانند به همراه دو یا سه نفر در این جشن شرکت کنند و چادرهای سفید و دسته گل عروس هم هدیه کوچکی آنها است.
وی در خصوص امتیاز ازدواج دانشجویی معتقد است: تجربه حضور در دانشگاه این را می گوید که وقتی دو نفر در دانشگاه همدیگر را می بینند و با رفتارهای یکدیگر آشنا می شوند بهتر مسائل را درک می کنند و شاید نسبت به نوع دیگر ازدواج ها بهتر باشد.
معاون دانشجویی این دانشگاه در خصوص چگونگی فراهم شدن فضایی که دانشجویان بتوانند به راحتی همدیگر را بشناسند، با تأکید می گوید: از خود دانشجویان بپرسید، ما تشکل های دانشجویی داریم و آنها می توانند در آنجا به ابراز عقیده در مورد مسائل گوناگون بپردازند، فعالیت های فوق برنامه انجام دهند و همدیگر را بهتر بشناسند.
ازدواج های دانشجویی چند سالی است که در جهت تبلیغ ساده زیستی و ترویج فرهنگ ازدواج در دانشگاه های مختلف اعم از آزاد و دولتی رواج یافته است. اما آیا می توان گفت برگزاری این گونه جشن ها به ترغیب جوانان به امر ازدواج علی رغم تمامی مشکلات موجود، بیانجامد یا خیر ؟
دکتر "زهرا ابراهیمی" معاون فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال هدف از برگزاری مراسمی از این دست را تبلیغ ساده زیستی می داند و می گوید: تبلیغ این موضوع که جوانان دانشجو به راحتی بتوانند ازدواج کنند، یکی از این اهداف است و افزایش زوج های جوان نسبت به سال گذشته نیز موید رسیدن به هدف مورد نظر ما است.
وی در پاسخ به این پرسش که زمینه های شناخت مناسب چگونه در دانشگاه فراهم می آید، اظهار می دارد: دانشگاه زمینه مشاوره را برای دانشجویان ایجاد کرده و این مرکز می تواند به دانشجویان در جهت شناخت یکدیگر و ازدواج به آنها کمک کند و ما سعی کردیم کلاس های مشاوره ای را برای آموزش پیش از ازدواج آنها نیز در نظر بگیریم تا به دانشجویان رشته های مختلف کمک کند تا با مشکلات مواجه بهتری داشته باشند.
ابراهیمی می افزاید: خوشبختانه امر مشاوره در دانشگاه ها هر ترم انجام می شود و اساتید این جلسات را به صورت عام برگزار می کنند تا پاسخگوی سوالات دانشجویان در زمینه ازدواج باشند.
وی در خصوص سختگیری هایی که پیرامون روابط دختر و پسر در محیط دانشگاه صورت می گیرد و موجب می شود تا به ازدواج ختم نشود، تصریح می کند: اگر سخت گیری هایی در این زمینه می شود برای خود دانشجو است، چه بسا افراد سود جویی باشند که بخواهند از فضا سوءاستفاده کنند اما این سخت گیری ها موجب می شود تا آنها نتوانند از این موقعیت ها استفاده نامطلوب کنند در عین حال از طریق مرکز مشاوره فضای سالم وجود دارد تا دختر و پسر بتوانند همدیگر را شناخته و از این طریق با خانواده های یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
از معاون فرهنگی این واحد دانشگاهی در خصوص برگزاری جشن دیگری در خانواده زوجین می پرسیم، می گوید: طبق بخش نامه کسانی باید در این مراسم شرکت کنند که جشن ازدواج دیگری نداشته باشند و با توجه به این موضوع قاعدتاً نمی بایست جشن دیگری داشته باشند اما به هر حال ما از درون خانواده ها خبر نداریم.
وی در مورد میزان رضایت زوجین از جشنی که توسط دانشگاه برای دانشجویان برگزار شده اظهار بی اطلاعی می کند و آن را به بررسی برگه های نظرسنجی که در ابتدای مراسم میان میهمانان توزیع شده است موکول می کند.
"مینا" 22 ساله که دانشجوی سال آخر رشته علوم اجتماعی این دانشگاه است و هدف خود را از شرکت در این جشن دریافت هدیه هایی که برای زوج های دانشجو در نظر گرفته شده، ذکر کرد و می گوید: یک سکه را حتماً می دهند اما در مورد هدایای دیگر هم صحبت هایی کرده اند اما هنوز قطعی اعلام نشده است.
از او می پرسیم چگونه با برگزاری این جشن آشنا شده، می افزاید: روی بورد دانشگاه اطلاعیه ای زده بود که در آن از دانشجویانی که در سال 83 ازدواج کرده بودند خواسته شده بود فتوکپی عقدنامه و شناسنامه خود را بیاورند تا برای جشن ثبت نام کنند.
این دختر جوان در مورد برگزاری جشن دیگری در خانواده می گوید: به طور حتم، اما من دوست داشتم این نوع را هم تجربه کنم اما اگر فردی وضعیت اقتصادی مناسبی نداشته باشد می تواند با کمی اغماض به همین جشن اکتفا کند.
او که از موسیقی این جشن راضی نبود می گفت حتماً بنویسید حداقل حال که می خواهند جشن را برگزار کنند کمی شادتر باشد تا میهمانان از آمدن پشیمان نشوند .
اما رئیس واحد شمال دانشگاه آزاد اسلامی در مورد موسیقی این جشن می گوید: برای یک موسیقی شاد که سوءتفاهماتی را هم ایجاد نکند باید به یک نگاه یکدست رسید چرا که ممکن است مشکلاتی را فراهم کند.
"معصومه" که مترجمی زبان انگلیسی می خواند 25 سال دارد و همسرش نیز فارغ التحصیل همین رشته است، او که با مادر همسرش در جشن شرکت کرده، اکتفا کردن به این گونه جشن ها و نگرفتن جشن خانوادگی را کافی نمی داند.
او با همسرش در دانشگاه آشنا شده و در مورد این آشنایی ها در محیط دانشگاه، می گوید: به هر حال آشنایی هایی که در محیط دانشگاه بوجود می آید بهتر از دیگر انواع آن است، البته درست است که تمام افرادی که سعی در آشنایی دارند قصد ازدواج ندارند اما به مراتب از ازدواج هایی که بدون هیچ شناختی صورت می گیرد بهتر است. به هر حال اغلب دانشجویان چهار سال را در کنار یکدیگر هستند و بهتر می توانند همدیگر بشناسند.
وی اولین و مهمترین مشکل جوانان دانشجویی که در آستانه ازدواج هستند را کار می داند و خاطرنشان می کند: نداشتن امکانات زندگی نتیجه نداشتن کار و شغل است که موجب مشکلات بسیاری در زندگی جوانان می شود.
او نیز از جشنی که برای او و همکلاسی هایش برگزار شده بود راضی نبود و معتقد بود که امیدوار بوده تا جشن بهتری را شاهد باشد.
معصومه هم مانند دیگر جوانانی که پا به عرصه سنگین زندگی گذاشته اند، می گوید: بهترین امکاناتی که دانشگاه می تواند برای ما داشته باشد وام های ازدواج و مسکن است همچنین مانند بسیاری از دانشگاه های خارج از کشور رشته های تحصیلی را به گونه ای طراحی کنند که کار آن رشته در کنار آن فراهم باشد.
"احمد یعقوب نژاد" رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد شمال، در مورد اینکه برگزاری جشن های ازدواج دانشجویی تا چه اندازه دانشجویان را به ازدواج تشویق می کند، می گوید: خیلی مطمئن نیستم اما می دانم همدلی ایجاد می کند و تذکراتی که لازم است به آنها گفته می شود البته اثرات مثبت دیگری نیز دارد.
وی ابراز امیدواری می کند که این برنامه ها به سویی جهت پیدا کند تا تمامی مراسم ازدواج یک زوج دانشجو را دانشگاه برگزار کند و آن را موجب صرفه جویی در هزینه ها و ساده تر بودن برگزاری این مراسم می شود.
یعقوب نژاد دانشگاه را محیط خوبی می داند که دانشجویان دختر و پسر می توانند برخوردهای یکدیگر را ببینند و در واقع محیط و زمان بسیار خوبی است که بتوانند همدیگر را بشناسند و می افزاید: به علت مدت طولانی تحصیل دانشجویان همدیگر را می بینند و ارزیابی می کنند.
وی به نتایج یک تحقیق در این زمینه اشاره و تصریح می کند: نتایج این تحقیق که به صورت پرسش نامه تهیه شده بود، نشان می دهد اغلب این ازدواج های دانشجویی موفق بوده است اما در مقابل ما مجبوریم تا در چارچوب های موجود سخت گیری هایی نیز انجام دهیم و نمی توانیم به دانشجو بگوییم هر گونه که خودش تشخیص می دهد رفتار کند چرا که ما ملزم به رعایت ضوابط و آیین نامه بوده و نمی توان برای رسیدن به یک هدف دیگر چارچوب ها را فدا کرد.
"حمیدرضا سعیدنیا" معاون دانشجویی این دانشگاه با اینکه این مراسم را نمادین می داند اما معتقد است هدف از برگزاری این گونه جشن ها برای تبریک به زوج های دانشجو است و می افزاید: ما نمی توانیم به همه دانشجویانی که ازدواج می کنند به صورت جداگانه سر بزنیم و تبریک بگوییم چون آنها ممکن است در مراسم عروسی خود از ما دعوت نکنند، بنابراین برای سهیم شدن در شادی آنها، همه را یک جا جمع می کنیم تا به آنها هدیه داده و به آنها تبریک بگوییم و فکر می کنم کار قشنگی باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا جشن های ازدواج دانشجویی برای افرادی که بضاعت برگزاری جشن عروسی ندارند کافی است، می افزاید: به هیچ عنوان کافی نیست چرا که مسئولان دانشگاه این برنامه را به عنوان جشن ازدواج این دانشجویان نمی داند بلکه تنها نمادی از پیوند ازدواج این دانشجویان است و با توجه به 5/2 برابر شدن تعداد این ازدواج ها نسبت به سال گذشته نشان از تشویق دانشجویان است.
سعید نیا با اشاره به چگونگی برگزاری این مراسم می گوید: از این دو نفر حداقل یکی از آنها دانشجوی دانشگاه آزاد واحد شمال است، آنها پس از دعوت رسمی برای این جشن توجیه می شوند و می توانند به همراه دو یا سه نفر در این جشن شرکت کنند و چادرهای سفید و دسته گل عروس هم هدیه کوچکی آنها است.
وی در خصوص امتیاز ازدواج دانشجویی معتقد است: تجربه حضور در دانشگاه این را می گوید که وقتی دو نفر در دانشگاه همدیگر را می بینند و با رفتارهای یکدیگر آشنا می شوند بهتر مسائل را درک می کنند و شاید نسبت به نوع دیگر ازدواج ها بهتر باشد.
معاون دانشجویی این دانشگاه در خصوص چگونگی فراهم شدن فضایی که دانشجویان بتوانند به راحتی همدیگر را بشناسند، با تأکید می گوید: از خود دانشجویان بپرسید، ما تشکل های دانشجویی داریم و آنها می توانند در آنجا به ابراز عقیده در مورد مسائل گوناگون بپردازند، فعالیت های فوق برنامه انجام دهند و همدیگر را بهتر بشناسند.