Borna66
05-06-2009, 07:08 PM
هتل های كشور قرار است بزودی استانداردسازی شوند، این درحالی است كه در ۳۰ سال اخیر فقط دو هتل ستاره دار قدیمی بازسازی كامل شده اند و بیشتر هتل ها با وجود داشتن ستاره های بالا همچنان با امكانات چند دهه گذشته به مسافران خدمات ارائه می دهند، به عبارتی می توان گفت ستاره های اكثر هتل های كشور فروغی ندارند و این یكی از مشكلات عمده جذب گردشگر محسوب می شود.
هتل های كشور قرار است بزودی استانداردسازی شوند، این درحالی است كه در ۳۰ سال اخیر فقط دو هتل ستاره دار قدیمی بازسازی كامل شده اند و بیشتر هتل ها با وجود داشتن ستاره های بالا همچنان با امكانات چند دهه گذشته به مسافران خدمات ارائه می دهند، به عبارتی می توان گفت ستاره های اكثر هتل های كشور فروغی ندارند و این یكی از مشكلات عمده جذب گردشگر محسوب می شود.
ستاره دار بودن یعنی مجموعه اقامتی باید خدماتی مازاد بر خدمات اولیه به مشتریان خود ارائه دهد، هر ستاره ای نماد مجموعه ای از خدمات و ارتقای كیفیت است، اما از آنجا كه هتل های كشور تابع استانداردهای روز دنیا نیست و در حقیقت بر اساس آئین نامه های داخلی اداره می شود، نمی توان معنای واقعی هر ستاره را به آن هتل اطلاق كرد.
ستار ضیاء الدین، كارشناس هتلداری و گردشگری و مدرس دانشگاه در این باره به «ایران» می گوید: استانداردهای بیشتر هتل های كشور با استانداردهای هتل های دنیا قابل مقایسه نیست، البته این مسئله فقط ویژه كشور ما نیست، در برخی نقاط سوریه هم یك هتل سه ستاره برابر با یك مسافرخانه در ایران است و این وضع در بیشتر كشورهای توسعه نیافته دنیا امری طبیعی محسوب می شود. از طرفی بسیاری از ستاره های هتل های كشور به ده ها سال قبل بر می گردد. برای مثال هتل های پنج ستاره همچون هما به زنجیره شرایتون و هتل استقلال هم وابسته به زنجیره هیلتون بوده اند، بنابراین طبیعی است كه در آن زمان این هتل ها امكانات ویژه ای داشتند كه بر اساس آن هم ستاره دریافت می كردند، اما امروز با وجود آن كه چند دهه از تأسیس آنها می گذرد دچار فرسودگی شده اند و لیكن هنوز این ستاره ها دست نخورده باقی مانده است.
وی با بیان این كه برخی هتل ها نیز به واسطه وابستگی به یك ارگان دولتی ستاره دریافت می كنند، می افزاید: بیشتر ستاره های هتل های كشور غیر واقعی اند، چرا كه هر هتل باید متناسب با امكانات خود ستاره دریافت كند. در حال حاضر و بر اساس استانداردهای هتلداری، هتل های كشور هر سال باید بازسازی شوند، البته برنامه بازسازی در دو نوبت انجام می شود، نخست یك ساله و دوم برنامه سه تا پنج ساله، اما متأسفانه در بیشتر هتل های ما خبری از برنامه درازمدت، عمقی و اساسی نیست و آنها هر سال فقط به تغییرات جزئی مثل عوض كردن پرده ها و موكت ها اكتفا می كنند. این درحالی است كه اغلب نام هتل چند ستاره را دنبال كرده و به همان میزان نیز از مشتری پول دریافت می كنند.
ضیاء الدین با انتقاد از اجرای آئین نامه های سلیقه ای و مختصر درباره نحوه ارائه خدمات به مشتریان هتل ها در كشور می گوید: تا زمانی كه این آئین نامه استاندارد و جامع نشود، مشكل هتل های كشور به قوت خود باقی می ماند، البته هم اكنون در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری كمیته استانداردسازی هتل ها و آژانس های گردشگری تشكیل شده است تا آئین نامه های فعلی را مورد بازنگری قرار دهد.
● هتل پنج ستاره یا اقامتگاه
در حال حاضر بر اساس آئین نامه اتحادیه بین المللی هتلداران، هر مجموعه اقامتی با توجه به نوع خدمات، كیفیت و نحوه ارائه آنها به مهمانپذیر، متل و هتل تقسیم شده است، بر این اساس هتل پنج ستاره به مكانی گفته می شود كه علاوه بر امكانات اولیه مثل امنیت، آرامش، راحتی و پاكیزگی، دارای استاندارد بهداشت مواد غذایی جهانی، چندین فروشگاه بزرگ، رستوران مجهز، مجموعه های ورزشی، سالن های آرایشی، خدمات اینترنتی و امكانات فراتر از هتل های عادی باشد، با این توصیف مقایسه كنید در كشور ما چند درصد هتل ها پنج ستاره اند و آیا اصلاً شما می توانید یك هتل پنج ستاره مناسب با استانداردهای جهانی پیدا كنید
ضیاء الدین می گوید: پنج ستاره بودن هتل به متراژ اتاق یا ساختمان آن نیست، ستاره نماد خدمات ارائه شده در آن هتل است، وقتی هتلی حداقل پنج رستوران داشته باشد، اما غذا و خدمات آن مطلوب نباشد، همه این ستاره ها بی فایده است، در حال حاضر هتل های بزرگ دنیا نام غذا و نوشیدنی مورد علاقه مشتری خود را ثبت می كنند تا در مراجعه بعدی به او ارائه دهند یا در یكی از هتل های دبی در كنار تخت خواب فهرست انتخاب ۹ نوع بالشت از پر قو گرفته تا پنبه بدون حساسیت گذاشته شده است و باز در همین هتل فهرست خدمات ورزشی و درمانی دیده می شود كه در آن فقط ۷۶ نوع ماساژ با مواد مختلف برای درمان های مختلف ارائه شده است.
وی از هتل های شش و هفت ستاره هم سخن می گوید و معتقد است در حال حاضر در تركیه و دبی جرقه هتل های هفت ستاره زده شده است، در حقیقت آنها هتل را طوری طراحی می كنند كه بتوانند از بازدید آن پول دربیاورند، هم اكنون توریست ها برای بازدید از برج العرب دبی ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار هزینه می كنند.
● ستاره های بی فروغ یعنی گرانفروشی به مردم
اگرچه تاكنون برای استانداردسازی هتل ها در كشور اقدامی انجام نشده است، اما برگزاری نخستین همایش تخصصی هتلداران در كشور نشان داد كه كارشناسان هتلداری در كشور بحث های جدی در این باره دارند و قرار است بزودی فعالیت های بسیاری در این حوزه آغاز شود. به گفته معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، هم اكنون دستورالعمل استانداردسازی در همه اماكن اقامتی و هتل های یك تا پنج ستاره كشور اجباری شده است، بر این اساس هتلداران باید استاندارد هتل ها را رعایت و استاندارد كیفیت كسب كنند. با این كه اتحادیه هتلداران پیشقدم شده و بسیاری از نواقص و كاستی های هتل های تهران را برطرف كرده است، اما هنوز ۹۹ درصد هتل های كشور، حتی هتل های ۵ ستاره فقط به اقامتگاه تبدیل شده اند و برنامه ای برای معرفی جاذبه های گردشگری ایران ندارند، این در حالی است كه به اعتقاد محمدشریف ملك زاده باید جاذبه های گردشگری ایران حتی با نصب پوستر در اتاق ها و راهروی هتل ها تبلیغ شود.
عضو شورای واژه گزینی گردشگری و هتلداری در فرهنگستان ادب فارسی، پاسخگویی به نیاز مسافران و آسایش و راحتی را در هتل های كشور مهمتر از معرفی جاذبه های گردشگری ایران می داند و می گوید: كشور ما سرشار از جاذبه های طبیعی و تاریخی است به حدی كه گردشگر فرصت نمی كند در مدت زمان كوتاهی همه آنها را ببیند، در این صورت توریست وقت كمی را در هتل می گذراند، اما انتظار دارد در همین فرصت اندك، انرژی دوباره ای برای گشت و گذار پیدا كند، بنابراین ما باید سعی كنیم هتل ها دافع گردشگری كشور نباشند و در حقیقت جاذبه های طبیعی و تاریخی با یك شب اقامت سخت از بین نرود.
«اسدالله ژیان رئیس روحانی» عمده علت افزایش ستاره هتل ها را تنوع كمی مراكز اقامتی در دنیا می داند و می گوید: هم اكنون كشورهای مختلف برای جذب گردشگران بیشتر با عناوین و اصطلاحات مختلف مثل ستاره، ماه و تاج درصدد درجه دار كردن هتل های خود هستند، البته این درجه بندی به آن علت است تا هر شخصی به اندازه توان مالی خود فضای موردنظر را انتخاب كند.
به گفته وی آئین نامه درجه بندی هتل ها از سال ۱۳۴۶ در كشور اجرا می شده و براساس آن نیز از طریق سیستمی درجه و كیفیت هتل ها كنترل، نظارت و حتی در مواردی سلب شده است. بر همین اساس تشخیص تناسب میان ستاره ها و ارائه خدمات به راحتی برای مدیران امكان پذیر است، چراكه آنها با فرض صلاحیت فنی مدیر می شوند، بنابراین اگر كسی تخلف كند به مردم گرانفروشی كرده است.
«روحانی» سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را به عنوان ناظر بر این امر می داند و می گوید: البته سازمان ممكن است برای نظارت بیشتر از بخش خصوصی نیز كمك بگیرد، اما در هر حال سازمان های صنفی و خود مردم نیز در این باره مسئولیت دارند.
البته این كه در حال حاضر بیشتر هتل های كشور كم ستاره اند، چندان غریب نیست، چراكه «اسفندیار رحیم مشایی» رئیس سازمان میراث فرهنگی نیز به این موضوع اشاره می كند و می گوید: از آنجا كه زمان ساخت این هتل ها كمتر از ساخت هتل های با ستاره بالاست و برخی از هتل ها نیز دو سال در نوبت تشریفات اداری معطل می شوند، سرمایه داران ترجیح می دهند بیشتر به سمت ساخت هتل های كم ستاره بروند.
هتل های كشور قرار است بزودی استانداردسازی شوند، این درحالی است كه در ۳۰ سال اخیر فقط دو هتل ستاره دار قدیمی بازسازی كامل شده اند و بیشتر هتل ها با وجود داشتن ستاره های بالا همچنان با امكانات چند دهه گذشته به مسافران خدمات ارائه می دهند، به عبارتی می توان گفت ستاره های اكثر هتل های كشور فروغی ندارند و این یكی از مشكلات عمده جذب گردشگر محسوب می شود.
ستاره دار بودن یعنی مجموعه اقامتی باید خدماتی مازاد بر خدمات اولیه به مشتریان خود ارائه دهد، هر ستاره ای نماد مجموعه ای از خدمات و ارتقای كیفیت است، اما از آنجا كه هتل های كشور تابع استانداردهای روز دنیا نیست و در حقیقت بر اساس آئین نامه های داخلی اداره می شود، نمی توان معنای واقعی هر ستاره را به آن هتل اطلاق كرد.
ستار ضیاء الدین، كارشناس هتلداری و گردشگری و مدرس دانشگاه در این باره به «ایران» می گوید: استانداردهای بیشتر هتل های كشور با استانداردهای هتل های دنیا قابل مقایسه نیست، البته این مسئله فقط ویژه كشور ما نیست، در برخی نقاط سوریه هم یك هتل سه ستاره برابر با یك مسافرخانه در ایران است و این وضع در بیشتر كشورهای توسعه نیافته دنیا امری طبیعی محسوب می شود. از طرفی بسیاری از ستاره های هتل های كشور به ده ها سال قبل بر می گردد. برای مثال هتل های پنج ستاره همچون هما به زنجیره شرایتون و هتل استقلال هم وابسته به زنجیره هیلتون بوده اند، بنابراین طبیعی است كه در آن زمان این هتل ها امكانات ویژه ای داشتند كه بر اساس آن هم ستاره دریافت می كردند، اما امروز با وجود آن كه چند دهه از تأسیس آنها می گذرد دچار فرسودگی شده اند و لیكن هنوز این ستاره ها دست نخورده باقی مانده است.
وی با بیان این كه برخی هتل ها نیز به واسطه وابستگی به یك ارگان دولتی ستاره دریافت می كنند، می افزاید: بیشتر ستاره های هتل های كشور غیر واقعی اند، چرا كه هر هتل باید متناسب با امكانات خود ستاره دریافت كند. در حال حاضر و بر اساس استانداردهای هتلداری، هتل های كشور هر سال باید بازسازی شوند، البته برنامه بازسازی در دو نوبت انجام می شود، نخست یك ساله و دوم برنامه سه تا پنج ساله، اما متأسفانه در بیشتر هتل های ما خبری از برنامه درازمدت، عمقی و اساسی نیست و آنها هر سال فقط به تغییرات جزئی مثل عوض كردن پرده ها و موكت ها اكتفا می كنند. این درحالی است كه اغلب نام هتل چند ستاره را دنبال كرده و به همان میزان نیز از مشتری پول دریافت می كنند.
ضیاء الدین با انتقاد از اجرای آئین نامه های سلیقه ای و مختصر درباره نحوه ارائه خدمات به مشتریان هتل ها در كشور می گوید: تا زمانی كه این آئین نامه استاندارد و جامع نشود، مشكل هتل های كشور به قوت خود باقی می ماند، البته هم اكنون در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری كمیته استانداردسازی هتل ها و آژانس های گردشگری تشكیل شده است تا آئین نامه های فعلی را مورد بازنگری قرار دهد.
● هتل پنج ستاره یا اقامتگاه
در حال حاضر بر اساس آئین نامه اتحادیه بین المللی هتلداران، هر مجموعه اقامتی با توجه به نوع خدمات، كیفیت و نحوه ارائه آنها به مهمانپذیر، متل و هتل تقسیم شده است، بر این اساس هتل پنج ستاره به مكانی گفته می شود كه علاوه بر امكانات اولیه مثل امنیت، آرامش، راحتی و پاكیزگی، دارای استاندارد بهداشت مواد غذایی جهانی، چندین فروشگاه بزرگ، رستوران مجهز، مجموعه های ورزشی، سالن های آرایشی، خدمات اینترنتی و امكانات فراتر از هتل های عادی باشد، با این توصیف مقایسه كنید در كشور ما چند درصد هتل ها پنج ستاره اند و آیا اصلاً شما می توانید یك هتل پنج ستاره مناسب با استانداردهای جهانی پیدا كنید
ضیاء الدین می گوید: پنج ستاره بودن هتل به متراژ اتاق یا ساختمان آن نیست، ستاره نماد خدمات ارائه شده در آن هتل است، وقتی هتلی حداقل پنج رستوران داشته باشد، اما غذا و خدمات آن مطلوب نباشد، همه این ستاره ها بی فایده است، در حال حاضر هتل های بزرگ دنیا نام غذا و نوشیدنی مورد علاقه مشتری خود را ثبت می كنند تا در مراجعه بعدی به او ارائه دهند یا در یكی از هتل های دبی در كنار تخت خواب فهرست انتخاب ۹ نوع بالشت از پر قو گرفته تا پنبه بدون حساسیت گذاشته شده است و باز در همین هتل فهرست خدمات ورزشی و درمانی دیده می شود كه در آن فقط ۷۶ نوع ماساژ با مواد مختلف برای درمان های مختلف ارائه شده است.
وی از هتل های شش و هفت ستاره هم سخن می گوید و معتقد است در حال حاضر در تركیه و دبی جرقه هتل های هفت ستاره زده شده است، در حقیقت آنها هتل را طوری طراحی می كنند كه بتوانند از بازدید آن پول دربیاورند، هم اكنون توریست ها برای بازدید از برج العرب دبی ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار هزینه می كنند.
● ستاره های بی فروغ یعنی گرانفروشی به مردم
اگرچه تاكنون برای استانداردسازی هتل ها در كشور اقدامی انجام نشده است، اما برگزاری نخستین همایش تخصصی هتلداران در كشور نشان داد كه كارشناسان هتلداری در كشور بحث های جدی در این باره دارند و قرار است بزودی فعالیت های بسیاری در این حوزه آغاز شود. به گفته معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، هم اكنون دستورالعمل استانداردسازی در همه اماكن اقامتی و هتل های یك تا پنج ستاره كشور اجباری شده است، بر این اساس هتلداران باید استاندارد هتل ها را رعایت و استاندارد كیفیت كسب كنند. با این كه اتحادیه هتلداران پیشقدم شده و بسیاری از نواقص و كاستی های هتل های تهران را برطرف كرده است، اما هنوز ۹۹ درصد هتل های كشور، حتی هتل های ۵ ستاره فقط به اقامتگاه تبدیل شده اند و برنامه ای برای معرفی جاذبه های گردشگری ایران ندارند، این در حالی است كه به اعتقاد محمدشریف ملك زاده باید جاذبه های گردشگری ایران حتی با نصب پوستر در اتاق ها و راهروی هتل ها تبلیغ شود.
عضو شورای واژه گزینی گردشگری و هتلداری در فرهنگستان ادب فارسی، پاسخگویی به نیاز مسافران و آسایش و راحتی را در هتل های كشور مهمتر از معرفی جاذبه های گردشگری ایران می داند و می گوید: كشور ما سرشار از جاذبه های طبیعی و تاریخی است به حدی كه گردشگر فرصت نمی كند در مدت زمان كوتاهی همه آنها را ببیند، در این صورت توریست وقت كمی را در هتل می گذراند، اما انتظار دارد در همین فرصت اندك، انرژی دوباره ای برای گشت و گذار پیدا كند، بنابراین ما باید سعی كنیم هتل ها دافع گردشگری كشور نباشند و در حقیقت جاذبه های طبیعی و تاریخی با یك شب اقامت سخت از بین نرود.
«اسدالله ژیان رئیس روحانی» عمده علت افزایش ستاره هتل ها را تنوع كمی مراكز اقامتی در دنیا می داند و می گوید: هم اكنون كشورهای مختلف برای جذب گردشگران بیشتر با عناوین و اصطلاحات مختلف مثل ستاره، ماه و تاج درصدد درجه دار كردن هتل های خود هستند، البته این درجه بندی به آن علت است تا هر شخصی به اندازه توان مالی خود فضای موردنظر را انتخاب كند.
به گفته وی آئین نامه درجه بندی هتل ها از سال ۱۳۴۶ در كشور اجرا می شده و براساس آن نیز از طریق سیستمی درجه و كیفیت هتل ها كنترل، نظارت و حتی در مواردی سلب شده است. بر همین اساس تشخیص تناسب میان ستاره ها و ارائه خدمات به راحتی برای مدیران امكان پذیر است، چراكه آنها با فرض صلاحیت فنی مدیر می شوند، بنابراین اگر كسی تخلف كند به مردم گرانفروشی كرده است.
«روحانی» سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را به عنوان ناظر بر این امر می داند و می گوید: البته سازمان ممكن است برای نظارت بیشتر از بخش خصوصی نیز كمك بگیرد، اما در هر حال سازمان های صنفی و خود مردم نیز در این باره مسئولیت دارند.
البته این كه در حال حاضر بیشتر هتل های كشور كم ستاره اند، چندان غریب نیست، چراكه «اسفندیار رحیم مشایی» رئیس سازمان میراث فرهنگی نیز به این موضوع اشاره می كند و می گوید: از آنجا كه زمان ساخت این هتل ها كمتر از ساخت هتل های با ستاره بالاست و برخی از هتل ها نیز دو سال در نوبت تشریفات اداری معطل می شوند، سرمایه داران ترجیح می دهند بیشتر به سمت ساخت هتل های كم ستاره بروند.