alamatesoall
11-07-2011, 05:59 PM
http://pnu-club.com/imported/2011/11/205.jpg
افراد بصری:
بصری ها، افرادی هستند که بیشتر به کیفیت های دیداری توجه دارند و تصاویر، برایشان بیشتر جلب نظر می کند. از آن چه که دیده اند، بیشتر صحبت می کنند. هیجانی ترند. سریع تر صحبت می کنند. از حرکات دست بسیار استفاده می کنند و می کوشند سخنان خود را با حرکات به تصویر بکشند.چون سرعت کلام شان با سرعت تصاویر متحرک ذهنی شان برابر نیست، معمولا برای بیان اندیشه های خود شتاب دارند. برخی کلمات را حذف می کنند و آنچه را هم می گویند طوری می گویند که مخاطب تصویر آن را در ذهن خود ببیند.
افراد سمعی:
این ها، بیشتر به کیفیت های شنیداری توجه دارند و از آنچه شنیده اند بیشتر صحبت می کنند کلام و طنین و آهنگ را به خاطر می سپارند. هیجان آرام تری دارند. آهسته صحبت می کنند و سعی می کنند که بیان شان شیوا و رسا باشد و به گفتار خود، توجه خاصی نشان می دهند.
افراد لمسی:
این افراد، بیشتر به کیفیت های لمسی توجه می کنند. از آنچه لمس کرده اند، بیشتر حرف می زنند. هیجان شان خیلی کم است. خیلی آرامند. حتی یک نوع رخوت و سستی را می توان در آنها دید. احساس آنها از دیگران عمیق تر است.
بیشتر بشناسیم:
سه دوست با هم به باغی می روند و پس از ساعاتی باز می گردند. از هر یک از آنها می پرسیم که گردش چطور بود؟
اولین نفر می گوید: عالی بود. آنقدر زیبا بود که حد نداشت. درخت ها سرسبز. شاخه های شان به زیبایی هر چه تمام تر در هم رفته بود. گیلاس های بزرگ و آبدار از درخت ها آویزان بود. آب زلالی در کف رودخانه پیدا بود. آسمان آبی بود. چند پرنده بر فراز آب پرواز می کردند. پروازشان تصویر قشنگی از هماهنگی داشت. کاش با خودمان دوربین برده بودیم... (بصری)
دومین نفر، پاسخ می دهد: خوش گذشت. آدم جدا لازم دارد که گاه از این سر و صداهای شهر و ماشین خلاص شود و گوش به جنگل و آب و رودخانه بسپارد.صدای آبی که از کنار درخت ها رد می شد، چنان آرامش بخش بود که نمی توان آن را وصف کرد. باور کنید پرنده ها هم آنجا بهتر می خوانند... (سمعی)
و اما نفر سوم، می گوید: چقدر روح نواز بود! وقتی زیر سایه یک درخت دراز کشیدیم و بالشی زیر سر خود گذاشتیم، چه کیفی داد. در آن سایه خنک که روی پوست مان وزش نسیم را کاملا حس می کردیم. از همه بهتر وقتی بود که جوراب های مان را در آوردیم و پاهای مان را در آب خنک فرو بردیم و ... (لمسی)
ملاحظه می کنید که اگر چه هر سه نفر با هم در یک محل بودند، هر کدام به کیفیتی بیشتر توجه کردند.تاکید می کنم که همه ما هر سه کیفیت را دارا هستیم. با این وجود اگر به صحبت های دیگران دقت کنید به سادگی در می یابید که در هر کدام یک صفت غالب است.
روش های ارتباطی و صمیمیت:
درک این موضوع که کدامیک از کیفیت های سمعی یا لمسی یا بصری در مخاطب شما غالب است، برای صمیمیت، تاثیرگذاری و نفوذ بسیار مهم است.با هر تیپی از افراد، باید مثل خودش و بر اساس کیفیت حسی خودش رفتار کرد و این به معنای همرنگ جماعت شدن و برخلاف میل خود رفتار کردن و ... نیست بلکه این، برای تاثیرگذاری بهتر است.مثلا اگر قرار است که شما دوست خود را راهنمایی و نصیحت کنید و یا می خواهید از والدین خود چیزی بخواهید و یا چیزی به فرزند خود بگویید و یا از رییس خود تقاضایی کنید، با کمی دقت و فقط با کمی دقت، می توانید کیفیت حس غالب او را کشف کنید و حرف تان را بر اساس آن، چنان بزنید که موثر واقع شود.همه این ها برای انتقال بهتر اطلاعات است.
منبع: کتاب صمیمیت، تاثیرگذاری و نفوذ در 10 دقیقه
افراد بصری:
بصری ها، افرادی هستند که بیشتر به کیفیت های دیداری توجه دارند و تصاویر، برایشان بیشتر جلب نظر می کند. از آن چه که دیده اند، بیشتر صحبت می کنند. هیجانی ترند. سریع تر صحبت می کنند. از حرکات دست بسیار استفاده می کنند و می کوشند سخنان خود را با حرکات به تصویر بکشند.چون سرعت کلام شان با سرعت تصاویر متحرک ذهنی شان برابر نیست، معمولا برای بیان اندیشه های خود شتاب دارند. برخی کلمات را حذف می کنند و آنچه را هم می گویند طوری می گویند که مخاطب تصویر آن را در ذهن خود ببیند.
افراد سمعی:
این ها، بیشتر به کیفیت های شنیداری توجه دارند و از آنچه شنیده اند بیشتر صحبت می کنند کلام و طنین و آهنگ را به خاطر می سپارند. هیجان آرام تری دارند. آهسته صحبت می کنند و سعی می کنند که بیان شان شیوا و رسا باشد و به گفتار خود، توجه خاصی نشان می دهند.
افراد لمسی:
این افراد، بیشتر به کیفیت های لمسی توجه می کنند. از آنچه لمس کرده اند، بیشتر حرف می زنند. هیجان شان خیلی کم است. خیلی آرامند. حتی یک نوع رخوت و سستی را می توان در آنها دید. احساس آنها از دیگران عمیق تر است.
بیشتر بشناسیم:
سه دوست با هم به باغی می روند و پس از ساعاتی باز می گردند. از هر یک از آنها می پرسیم که گردش چطور بود؟
اولین نفر می گوید: عالی بود. آنقدر زیبا بود که حد نداشت. درخت ها سرسبز. شاخه های شان به زیبایی هر چه تمام تر در هم رفته بود. گیلاس های بزرگ و آبدار از درخت ها آویزان بود. آب زلالی در کف رودخانه پیدا بود. آسمان آبی بود. چند پرنده بر فراز آب پرواز می کردند. پروازشان تصویر قشنگی از هماهنگی داشت. کاش با خودمان دوربین برده بودیم... (بصری)
دومین نفر، پاسخ می دهد: خوش گذشت. آدم جدا لازم دارد که گاه از این سر و صداهای شهر و ماشین خلاص شود و گوش به جنگل و آب و رودخانه بسپارد.صدای آبی که از کنار درخت ها رد می شد، چنان آرامش بخش بود که نمی توان آن را وصف کرد. باور کنید پرنده ها هم آنجا بهتر می خوانند... (سمعی)
و اما نفر سوم، می گوید: چقدر روح نواز بود! وقتی زیر سایه یک درخت دراز کشیدیم و بالشی زیر سر خود گذاشتیم، چه کیفی داد. در آن سایه خنک که روی پوست مان وزش نسیم را کاملا حس می کردیم. از همه بهتر وقتی بود که جوراب های مان را در آوردیم و پاهای مان را در آب خنک فرو بردیم و ... (لمسی)
ملاحظه می کنید که اگر چه هر سه نفر با هم در یک محل بودند، هر کدام به کیفیتی بیشتر توجه کردند.تاکید می کنم که همه ما هر سه کیفیت را دارا هستیم. با این وجود اگر به صحبت های دیگران دقت کنید به سادگی در می یابید که در هر کدام یک صفت غالب است.
روش های ارتباطی و صمیمیت:
درک این موضوع که کدامیک از کیفیت های سمعی یا لمسی یا بصری در مخاطب شما غالب است، برای صمیمیت، تاثیرگذاری و نفوذ بسیار مهم است.با هر تیپی از افراد، باید مثل خودش و بر اساس کیفیت حسی خودش رفتار کرد و این به معنای همرنگ جماعت شدن و برخلاف میل خود رفتار کردن و ... نیست بلکه این، برای تاثیرگذاری بهتر است.مثلا اگر قرار است که شما دوست خود را راهنمایی و نصیحت کنید و یا می خواهید از والدین خود چیزی بخواهید و یا چیزی به فرزند خود بگویید و یا از رییس خود تقاضایی کنید، با کمی دقت و فقط با کمی دقت، می توانید کیفیت حس غالب او را کشف کنید و حرف تان را بر اساس آن، چنان بزنید که موثر واقع شود.همه این ها برای انتقال بهتر اطلاعات است.
منبع: کتاب صمیمیت، تاثیرگذاری و نفوذ در 10 دقیقه