tania
11-01-2011, 01:48 PM
حرفهاي ما هنوز ناتمام/ تا نگاه مي کني وقت رفتن است/ باز هم همان حکايت هميشگي/ پيش از آنکه با خبر شوي / لحظه عزيمت تو ناگزير مي شود/ آي اي دريغ و حسرت هميشگي/ ناگهان چقدر زود دير مي شود...
http://pnu-club.com/imported/2011/11/1.jpg
به مناسبت هشتم آبان ماه سالروز در گذشت شاعر مردمي؛ دکتر قيصر امين پور
به گزارش نقدنيوز و به نقل از نمانيوز قيصر امين پور در دوم ارديبهشت ماه سال 1388در شهرستان گتوند خوزستان متولد شد. پس ازگذراندن تحصيلات ابتدايي و راهنمايي و دبيرستان در زادگاهش و سپس در دزفول، به سال 1357در رشته دامپزشكي تهران پذيرفته شد، اما تحولات روزگار منجر به انصراف او از ادامه تحصيل در اين رشته گرديد و به جمع هنرمندان انقلابي پيوست. يكي از ثمرات اين عزم معنوي مشاركت در شكل‌گيري حوزه هنر و انديشه اسلامي بود.
وي در آغاز عاشق نقاشي بود، اما سرانجام به سراغ شعر رفت و شعر او را به دانشكده ادبيات دانشگاه تهران كشاند.
همزمان با شروع جنگ تحميلي، قيصر که از روحي لطيف و مردمي برخوردار بود، با تأثير از هموطنان خود که با تمام وجود به دفاع از مکتب و مملکت خويش به پا خواسته و جلوه هايي بي نظير از ايثار و فداکاري را در زير آتش و توپ متجلي مي ساختند، ذوق و شعر خود را در خدمت ارزش هاي دفاع مقدس و دفاع از آرمان هاي الهي مردم اين ديار قرار داد و اشعاري را سرود که بي شک تا ابد ماندگار خواهند بود. به همين دليل است اگر بخواهيم شعرى از جنگ بگوييم حتماً سرآمد شاعران آن دوران، قيصر امين‌پور به يادمان خواهد آمد، همان كه روزگارى سروده بود:
"مى‌خواستم شعرى براى جنگ بگويم/ ديدم نمى شود/ ديگر قلم زبان دلم نيست/ گفتم:/بايد زمين گذاشت قلم‌ها را/ ديگر سلاح سرد سخن كارساز نيست/ بايد سلاح تيزتري برداشت/ بايد براى جنگ/ از لوله تفنگ بخوانم/ با واژه فشنگ"
امين‌پور در سال 1376 با دفاع از رساله خود با عنوان «سنت و نوآورى در شعر معاصر» كه با راهنمايى محمدرضا شفيعى كدكنى به سرانجام رسيده بود، موفق به اخذ مدرك دكتراى ادبيات فارسى از دانشگاه تهران شد و بعدها اين پايان‌نامه در شمارگان بالايى به چاپ رسيد. وي درباره اين اثر مى‌گويد: "پيشنهاد بررسى درباره اين موضوع از طرف استاد ارجمند دكتر شفيعى كدكنى بود و من از ميان موضوعات مختلف، اين موضوع را به ضرورت بحث سنت و نوآورى، براى پايان‌نامه دكترى برگزيدم"
«دستور زبان عشق»آخرين دفتر شعر او بود كه از اين شاعر نامدارمنتشر شد ومورد استقبال بسياري از مردم و صاحب نظران عرصه فرهنگ و ادب و هنرقرار گرفت.
در كوچه آفتاب، تنفس صبح، طوفان در پرانتز، منظومه ظهر دهم، مثل چشمه مثل رود، بي‌بال پريدن، به قول پرستو، گزينه اشعار ،گل‌ها همه آفتاب‌گردانند، سنت و نوآوري در شعر معاصر و شعر و كودكي ، از عناوين ديگر كتاب‌هاي اين شاعر و استاد دانشگاه تهران است
قيصر امين پور سرانجام در مرگي زود رس که بر اثر يک بيماري طولاني رخ داد، به ديدار حضرت حق نائل گرديد تا به اينگونه آخرين دستور زبان عشق را در نزد معشوق واقعي اش مروري دوباره کند.
http://pnu-club.com/imported/2011/11/1.jpg
به مناسبت هشتم آبان ماه سالروز در گذشت شاعر مردمي؛ دکتر قيصر امين پور
به گزارش نقدنيوز و به نقل از نمانيوز قيصر امين پور در دوم ارديبهشت ماه سال 1388در شهرستان گتوند خوزستان متولد شد. پس ازگذراندن تحصيلات ابتدايي و راهنمايي و دبيرستان در زادگاهش و سپس در دزفول، به سال 1357در رشته دامپزشكي تهران پذيرفته شد، اما تحولات روزگار منجر به انصراف او از ادامه تحصيل در اين رشته گرديد و به جمع هنرمندان انقلابي پيوست. يكي از ثمرات اين عزم معنوي مشاركت در شكل‌گيري حوزه هنر و انديشه اسلامي بود.
وي در آغاز عاشق نقاشي بود، اما سرانجام به سراغ شعر رفت و شعر او را به دانشكده ادبيات دانشگاه تهران كشاند.
همزمان با شروع جنگ تحميلي، قيصر که از روحي لطيف و مردمي برخوردار بود، با تأثير از هموطنان خود که با تمام وجود به دفاع از مکتب و مملکت خويش به پا خواسته و جلوه هايي بي نظير از ايثار و فداکاري را در زير آتش و توپ متجلي مي ساختند، ذوق و شعر خود را در خدمت ارزش هاي دفاع مقدس و دفاع از آرمان هاي الهي مردم اين ديار قرار داد و اشعاري را سرود که بي شک تا ابد ماندگار خواهند بود. به همين دليل است اگر بخواهيم شعرى از جنگ بگوييم حتماً سرآمد شاعران آن دوران، قيصر امين‌پور به يادمان خواهد آمد، همان كه روزگارى سروده بود:
"مى‌خواستم شعرى براى جنگ بگويم/ ديدم نمى شود/ ديگر قلم زبان دلم نيست/ گفتم:/بايد زمين گذاشت قلم‌ها را/ ديگر سلاح سرد سخن كارساز نيست/ بايد سلاح تيزتري برداشت/ بايد براى جنگ/ از لوله تفنگ بخوانم/ با واژه فشنگ"
امين‌پور در سال 1376 با دفاع از رساله خود با عنوان «سنت و نوآورى در شعر معاصر» كه با راهنمايى محمدرضا شفيعى كدكنى به سرانجام رسيده بود، موفق به اخذ مدرك دكتراى ادبيات فارسى از دانشگاه تهران شد و بعدها اين پايان‌نامه در شمارگان بالايى به چاپ رسيد. وي درباره اين اثر مى‌گويد: "پيشنهاد بررسى درباره اين موضوع از طرف استاد ارجمند دكتر شفيعى كدكنى بود و من از ميان موضوعات مختلف، اين موضوع را به ضرورت بحث سنت و نوآورى، براى پايان‌نامه دكترى برگزيدم"
«دستور زبان عشق»آخرين دفتر شعر او بود كه از اين شاعر نامدارمنتشر شد ومورد استقبال بسياري از مردم و صاحب نظران عرصه فرهنگ و ادب و هنرقرار گرفت.
در كوچه آفتاب، تنفس صبح، طوفان در پرانتز، منظومه ظهر دهم، مثل چشمه مثل رود، بي‌بال پريدن، به قول پرستو، گزينه اشعار ،گل‌ها همه آفتاب‌گردانند، سنت و نوآوري در شعر معاصر و شعر و كودكي ، از عناوين ديگر كتاب‌هاي اين شاعر و استاد دانشگاه تهران است
قيصر امين پور سرانجام در مرگي زود رس که بر اثر يک بيماري طولاني رخ داد، به ديدار حضرت حق نائل گرديد تا به اينگونه آخرين دستور زبان عشق را در نزد معشوق واقعي اش مروري دوباره کند.