O M I D
10-14-2011, 12:24 PM
حسین رضازاده:من خودم فوتبالیست بودم!
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
حسین رضازاده در بازی با بحرین یکی از تماشاگران وِیژه بود که گل باران ملی پوشان را از نزدیک تماشا کرد.
خبرآنلاین: حسین رضازاده هم آمد، سه‌شنبه شب. رئیس فدراسیون وزنه برداری، قاطی 90 هزار نفری بود که آمده بودند برای حمایت از تیم‌ملی، مقابل بحرین. او می‌گوید به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته است، وقتی طرفداران اغلب لباس سفید پوشیده بودند و پرچم ایران دستشان بود:«واقعاً تحت تأثیر قرار گرفتم.» روز بعد از این بازی مهم که با 6 گل به نفع تیم‌ملی تمام شد، حسین رضازاده پاسخگوی سؤالات فوتبالی بود. او می‌گوید با دعوت کریم باقری به استادیوم آزادی رفته بود تا بازی را ببیند. همچنین از رابطه خوبش با فوتبالی‌ها می‌گوید. وقتی از رضازاده درباره تبعیض بین فوتبال و رشته‌های دیگر می‌پرسیم پاسخ می‌دهد:«بحث ما فقط همین قراردادهایی که باشگاه‌ها می‌بندند.» حسین رضازاده در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرورزشی بیشتر از این بازی می‌گوید و شب ویژه‌ای که تیم‌ملی داشت.
*ابتدا از اینجا شروع کنیم که شما و تمام هوادارانی که در ورزشگاه بودید غافلگیر شدید. درست است؟
ببیند من فکر می‌کردم تیم‌ملی بحرین را ببرد ولی نه با این نتیجه. اخراج بازیکن آنها خیلی کار تیم ما راحت‌تر کرد و توانستیم اینطوری پیروز زمین باشیم. همه امیدوار شدند به تیم‌ملی. فکر کنم این تازه شروع کار تیم ما باشد. باید بازی‌های بعدی را هم همینطوری ببریم تا انشاا... ایران بتواند به جام‌جهانی برود.
*حضور شما هم در ورزشگاه غافلگیر کننده بود. کسی توقع نداشت شما را ببیند، آنهم در آزادی و بین طرفداراها.
خب بازی خیلی حساسی بود. بچه‌های تیم‌ملی از من دعوت کردند. آقای کریم باقری دوست نزدیکم هم گفت بیا استادیوم که برویم و تیم‌ملی را حمایت کنیم. این شد که دوست داشتم بروم و بازی را از نزدیک ببین. خود من هم به عنوان هوادار تیم‌ملی را تشویق کردم. واقعاً زدن 6 گل جالب بود. شنیده بودم بحرین برای ما مشکل درست می‌کند ولی اینطوری باختند.
*خود شما الان انتظار دارید که فوتبالی‌ها هم بیایند و از شما حمایت کنند درست است؟
خب فرق نمی‌کند، امیدوارم همه مردم و مسئولان از تیم‌های ملی حمایت کنند. هر جا حساسیت باشد آنجا باید حمایت شود. مثلاً الان تیم‌ملی فوتبال نیاز به حمایت داشت. همه باید می‌رفتیم و از آنها حمایت می‌کردیم. بازی مهمی بود و اگر 3 امتیاز را نمی‌گرفتیم بد می‌شد. خود من بعد از بازی به عنوان یک ایرانی احساس غرور کردم که تیم‌ملی اینطوری برد. امیدوارم این برده‌ها تداوم داشته باشد و ورزش ما در عرصه ملی همیشه موفق باشد. به نظر من هیچ فرقی نمی‌کند که ما مسابقه فوتبال داشته باشیم یا وزنه برداری. هر ورزشگاری که می‌رود تلاش می‌کند به خاطر نام ایران است. امیدوارم مسئولان مختلف ورزشی هم مثل همین طرفداران همیشه در میادین حاضر باشند و از همدیگر حمایت کنند. ولی انصافاً من نرفتم ورزشگاه که حالا فوتبالی‌ها حتماً بخواهند بیایند و از وزنه‌‌برداری حمایت کنند. وظیفه خودم دیدم که رفتم.
*تماشاگران هم خیلی تیم‌ملی را تشویق کردند. این هم فاکتور خیلی مهمی بود.
واقعاً خوب بود و خود من لذت بردم که رفتم ورزشگاه. نزدیک به 90 هزار نفر آمده بودند و تمام‌شان تیم‌ملی را تشویق می‌کردند. بچه‌های تیم‌ملی و مربیان ملی هم خیلی تشویق شدند. واقعاً فوتبال طرفدار زیاد دارد. تماشاگران که اکثراً با در دست داشتن پرچم سه رنگ کشورمان از تیم‌ملی حمایت می‌کردند همه چیز را تحت الشعاع قرار داده بود و دیدید که بحرینی‌های عصبی چقدر زود در این فضا، رو به خشونت آوردند و بازیکنانشان اخراج شد. این پیروزی پرگل همه را به صعود تیم‌ملی به جام‌جهانی امیدوار کرد. ما که آنها را دعوت کرده‌ایم، هر وقت بیایند قدمشان روی چشم.
*البته خود شما هم کم تشویق نشدید.
واقعاً رفتارشان با من هم خوب بود. وقتی رفتم خیلی تشویق شدم. وقتی داشتم بیرون هم می‌رفتم دور من حلقه زدند و ابراز لطف داشتند. از همه آنها تشکر می‌کنم و امیدوارم همیشه در کنار تیم‌ملی باشند.
*شما خودتان هم فوتبال بازی کرده اید؟ اگر بازی کرده‌‌اید در چه پستی؟
(خنده) ببیند نمی‌شود گفت کسی تا به حال فوتبال بازی نکرده است. من در بچگی مثل خیلی‌ها فوتبال بازی می‌کردم، مخصوصاً در دوران ابتدایی و راهنمایی. هم روی آسفالت و هم زمین خاکی. ولی بعدش به سمت وزنه‌‌برداری کشیدم.
*پس شما هم سابقه عکس با شورت ورزشی دارید!
(خنده) خب در کوچه محله مان بازی می‌کردیم ولی نه حرفه‌ای. ولی خب فوتبال بازی کرده‌ایم دیگر.
*این چندمین باری بود که برای تماشای بازی ایران به ورزشگاه آمدید؟ تا آنجا که ما در ذهن داریم شما در بازی رفت ایران و استرالیا به ورزشگاه رفته بودید.
بله، من آن بازی را رفتم که البته تیم‌ملی یک بر یک مساوی کرد. آن بازی خیلی مهم بود. آن وقت‌ها من سن و سال زیادی نداشتم و هنوز مدال خاصی هم نگرفته بودم و تنها در تیم‌ملی حضور داشتم. بازی ایران و بحرین هم که باعث شد برای دومین بار به ورزشگاه بروم و بازی تیم‌ملی را از نزیک ببینم.
*نوع حمایت‌‌هایی که در آزادی شد، واقعاً تأثیرگذار بود. الان خواسته شما این است که طرفداران برای رشته وزنه‌‌برداری هم این‌طور حمایت کنند؟
اصلاً فرقی نمی‌کند چه تیمی دارد بازی می‌کند. فکر می‌کنم وقتی نام ایران وسط باشد طرفدارها باید بیایند تشویق کنند. ما هم مثل ورزش‌های دیگر به حمایت نیاز داریم. خواسته من از طرفداراها این است که همیشه باشند و حمایت کنند، حالا می‌خواهد فوتبال باشد، وزنه برداری، کشتی، تکواندو یا ورزش دیگری. الان تماشاگران ما به اندازه کافی با رشته وزنه‌‌برداری آشنا شده‌اند و این رشته را دوست دارند. به‌هر‌حال وزنه‌‌برداری هم یک رشته پهلوانی است. شک ندارم اگر در ایران هم مسابقات مهمی در این رشته برگزار شود همین‌طورحمایت می‌شود.
*شما با فوتبالیست‌ها زیاد ارتباط دارید؟
نه آن‌طور که فکر کنید ولی با همه آنها سلام و علیک دارم. یعنی این‌طور نیست که همدیگر را نشناسیم ولی بیشتر با علی دایی و کریم باقری که همشهری‌هایم هستند ارتباط دارم. همان‌طور که گفتم آقای باقری از من دعوت کرد و به ورزشگاه رفتم تا بازی تیم‌ملی را ببینم.
*البته شما دوران حضور آقای دایی در تیم‌ملی اصلاً به ورزشگاه نرفتید. حالا ناراحت نشود!
(خنده) نه، آنوقت‌ها ما زیاد اردو داشتیم. وقتی آقای دایی سرمربی تیم‌ملی بود خیلی دوست داشتم به آزادی بروم منتها در اکثر بازی‌ها اصلاً در ایران حضور نداشتم و معمولاً با تیم‌ملی وزنه‌‌برداری در خارج از کشور حضور داشتم. به خاطر همین نشد در دوره حضور ایشان در تیم‌ملی بروم ورزشگاه ولی از ته دل دوست داشتم بروم.
*می گویند غیر فوتبالی‌ها زیاد دل خوشی از فوتبال‌ها ندارند. شما چطور؟ در وزنه‌‌برداری از این حرف‌ها نیست؟
خب ما بیشتر سر قراردادهای فوتبال بحث داریم. البته من خودم بارهه گفتم در همه جای دنیا فوتبال طرفدار زیاد دارد و پولی هم که در آن هزینه می‌شود زیاد است ولی شما ببیند معمولاً ورزش‌های انفرادی ما می‌تواند در مسابقات مهمی مثل المپیک مدال بگیرد اما فوتبال ما شاید فقط در مسابقات آسیایی قهرمان شود. اگر ما اعتراضی داریم بیشتر سر قراردادهایی است که باشگاه‌ها می‌بندند. می‌گوئیم اگر فوتبال را بالا می‌بندید، قراردادهای وزنه بردارها را هم کمی افزایش دهید تا آنها نیز با رویه به کارشان ادامه بدهند.
*ما که سؤالی نداریم. حرفی نمانده؟
من از شما ممنونم. از روز 14 آبان ماه مسابقات وزنه‌‌برداری در پاریس شروع می‌شود و امیدوارم با دعای خیر مردم وزرشکاران ما هم افتخار‌آفرینی کنند تا دل مردم شاد شود.
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
حسین رضازاده در بازی با بحرین یکی از تماشاگران وِیژه بود که گل باران ملی پوشان را از نزدیک تماشا کرد.
خبرآنلاین: حسین رضازاده هم آمد، سه‌شنبه شب. رئیس فدراسیون وزنه برداری، قاطی 90 هزار نفری بود که آمده بودند برای حمایت از تیم‌ملی، مقابل بحرین. او می‌گوید به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته است، وقتی طرفداران اغلب لباس سفید پوشیده بودند و پرچم ایران دستشان بود:«واقعاً تحت تأثیر قرار گرفتم.» روز بعد از این بازی مهم که با 6 گل به نفع تیم‌ملی تمام شد، حسین رضازاده پاسخگوی سؤالات فوتبالی بود. او می‌گوید با دعوت کریم باقری به استادیوم آزادی رفته بود تا بازی را ببیند. همچنین از رابطه خوبش با فوتبالی‌ها می‌گوید. وقتی از رضازاده درباره تبعیض بین فوتبال و رشته‌های دیگر می‌پرسیم پاسخ می‌دهد:«بحث ما فقط همین قراردادهایی که باشگاه‌ها می‌بندند.» حسین رضازاده در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرورزشی بیشتر از این بازی می‌گوید و شب ویژه‌ای که تیم‌ملی داشت.
*ابتدا از اینجا شروع کنیم که شما و تمام هوادارانی که در ورزشگاه بودید غافلگیر شدید. درست است؟
ببیند من فکر می‌کردم تیم‌ملی بحرین را ببرد ولی نه با این نتیجه. اخراج بازیکن آنها خیلی کار تیم ما راحت‌تر کرد و توانستیم اینطوری پیروز زمین باشیم. همه امیدوار شدند به تیم‌ملی. فکر کنم این تازه شروع کار تیم ما باشد. باید بازی‌های بعدی را هم همینطوری ببریم تا انشاا... ایران بتواند به جام‌جهانی برود.
*حضور شما هم در ورزشگاه غافلگیر کننده بود. کسی توقع نداشت شما را ببیند، آنهم در آزادی و بین طرفداراها.
خب بازی خیلی حساسی بود. بچه‌های تیم‌ملی از من دعوت کردند. آقای کریم باقری دوست نزدیکم هم گفت بیا استادیوم که برویم و تیم‌ملی را حمایت کنیم. این شد که دوست داشتم بروم و بازی را از نزدیک ببین. خود من هم به عنوان هوادار تیم‌ملی را تشویق کردم. واقعاً زدن 6 گل جالب بود. شنیده بودم بحرین برای ما مشکل درست می‌کند ولی اینطوری باختند.
*خود شما الان انتظار دارید که فوتبالی‌ها هم بیایند و از شما حمایت کنند درست است؟
خب فرق نمی‌کند، امیدوارم همه مردم و مسئولان از تیم‌های ملی حمایت کنند. هر جا حساسیت باشد آنجا باید حمایت شود. مثلاً الان تیم‌ملی فوتبال نیاز به حمایت داشت. همه باید می‌رفتیم و از آنها حمایت می‌کردیم. بازی مهمی بود و اگر 3 امتیاز را نمی‌گرفتیم بد می‌شد. خود من بعد از بازی به عنوان یک ایرانی احساس غرور کردم که تیم‌ملی اینطوری برد. امیدوارم این برده‌ها تداوم داشته باشد و ورزش ما در عرصه ملی همیشه موفق باشد. به نظر من هیچ فرقی نمی‌کند که ما مسابقه فوتبال داشته باشیم یا وزنه برداری. هر ورزشگاری که می‌رود تلاش می‌کند به خاطر نام ایران است. امیدوارم مسئولان مختلف ورزشی هم مثل همین طرفداران همیشه در میادین حاضر باشند و از همدیگر حمایت کنند. ولی انصافاً من نرفتم ورزشگاه که حالا فوتبالی‌ها حتماً بخواهند بیایند و از وزنه‌‌برداری حمایت کنند. وظیفه خودم دیدم که رفتم.
*تماشاگران هم خیلی تیم‌ملی را تشویق کردند. این هم فاکتور خیلی مهمی بود.
واقعاً خوب بود و خود من لذت بردم که رفتم ورزشگاه. نزدیک به 90 هزار نفر آمده بودند و تمام‌شان تیم‌ملی را تشویق می‌کردند. بچه‌های تیم‌ملی و مربیان ملی هم خیلی تشویق شدند. واقعاً فوتبال طرفدار زیاد دارد. تماشاگران که اکثراً با در دست داشتن پرچم سه رنگ کشورمان از تیم‌ملی حمایت می‌کردند همه چیز را تحت الشعاع قرار داده بود و دیدید که بحرینی‌های عصبی چقدر زود در این فضا، رو به خشونت آوردند و بازیکنانشان اخراج شد. این پیروزی پرگل همه را به صعود تیم‌ملی به جام‌جهانی امیدوار کرد. ما که آنها را دعوت کرده‌ایم، هر وقت بیایند قدمشان روی چشم.
*البته خود شما هم کم تشویق نشدید.
واقعاً رفتارشان با من هم خوب بود. وقتی رفتم خیلی تشویق شدم. وقتی داشتم بیرون هم می‌رفتم دور من حلقه زدند و ابراز لطف داشتند. از همه آنها تشکر می‌کنم و امیدوارم همیشه در کنار تیم‌ملی باشند.
*شما خودتان هم فوتبال بازی کرده اید؟ اگر بازی کرده‌‌اید در چه پستی؟
(خنده) ببیند نمی‌شود گفت کسی تا به حال فوتبال بازی نکرده است. من در بچگی مثل خیلی‌ها فوتبال بازی می‌کردم، مخصوصاً در دوران ابتدایی و راهنمایی. هم روی آسفالت و هم زمین خاکی. ولی بعدش به سمت وزنه‌‌برداری کشیدم.
*پس شما هم سابقه عکس با شورت ورزشی دارید!
(خنده) خب در کوچه محله مان بازی می‌کردیم ولی نه حرفه‌ای. ولی خب فوتبال بازی کرده‌ایم دیگر.
*این چندمین باری بود که برای تماشای بازی ایران به ورزشگاه آمدید؟ تا آنجا که ما در ذهن داریم شما در بازی رفت ایران و استرالیا به ورزشگاه رفته بودید.
بله، من آن بازی را رفتم که البته تیم‌ملی یک بر یک مساوی کرد. آن بازی خیلی مهم بود. آن وقت‌ها من سن و سال زیادی نداشتم و هنوز مدال خاصی هم نگرفته بودم و تنها در تیم‌ملی حضور داشتم. بازی ایران و بحرین هم که باعث شد برای دومین بار به ورزشگاه بروم و بازی تیم‌ملی را از نزیک ببینم.
*نوع حمایت‌‌هایی که در آزادی شد، واقعاً تأثیرگذار بود. الان خواسته شما این است که طرفداران برای رشته وزنه‌‌برداری هم این‌طور حمایت کنند؟
اصلاً فرقی نمی‌کند چه تیمی دارد بازی می‌کند. فکر می‌کنم وقتی نام ایران وسط باشد طرفدارها باید بیایند تشویق کنند. ما هم مثل ورزش‌های دیگر به حمایت نیاز داریم. خواسته من از طرفداراها این است که همیشه باشند و حمایت کنند، حالا می‌خواهد فوتبال باشد، وزنه برداری، کشتی، تکواندو یا ورزش دیگری. الان تماشاگران ما به اندازه کافی با رشته وزنه‌‌برداری آشنا شده‌اند و این رشته را دوست دارند. به‌هر‌حال وزنه‌‌برداری هم یک رشته پهلوانی است. شک ندارم اگر در ایران هم مسابقات مهمی در این رشته برگزار شود همین‌طورحمایت می‌شود.
*شما با فوتبالیست‌ها زیاد ارتباط دارید؟
نه آن‌طور که فکر کنید ولی با همه آنها سلام و علیک دارم. یعنی این‌طور نیست که همدیگر را نشناسیم ولی بیشتر با علی دایی و کریم باقری که همشهری‌هایم هستند ارتباط دارم. همان‌طور که گفتم آقای باقری از من دعوت کرد و به ورزشگاه رفتم تا بازی تیم‌ملی را ببینم.
*البته شما دوران حضور آقای دایی در تیم‌ملی اصلاً به ورزشگاه نرفتید. حالا ناراحت نشود!
(خنده) نه، آنوقت‌ها ما زیاد اردو داشتیم. وقتی آقای دایی سرمربی تیم‌ملی بود خیلی دوست داشتم به آزادی بروم منتها در اکثر بازی‌ها اصلاً در ایران حضور نداشتم و معمولاً با تیم‌ملی وزنه‌‌برداری در خارج از کشور حضور داشتم. به خاطر همین نشد در دوره حضور ایشان در تیم‌ملی بروم ورزشگاه ولی از ته دل دوست داشتم بروم.
*می گویند غیر فوتبالی‌ها زیاد دل خوشی از فوتبال‌ها ندارند. شما چطور؟ در وزنه‌‌برداری از این حرف‌ها نیست؟
خب ما بیشتر سر قراردادهای فوتبال بحث داریم. البته من خودم بارهه گفتم در همه جای دنیا فوتبال طرفدار زیاد دارد و پولی هم که در آن هزینه می‌شود زیاد است ولی شما ببیند معمولاً ورزش‌های انفرادی ما می‌تواند در مسابقات مهمی مثل المپیک مدال بگیرد اما فوتبال ما شاید فقط در مسابقات آسیایی قهرمان شود. اگر ما اعتراضی داریم بیشتر سر قراردادهایی است که باشگاه‌ها می‌بندند. می‌گوئیم اگر فوتبال را بالا می‌بندید، قراردادهای وزنه بردارها را هم کمی افزایش دهید تا آنها نیز با رویه به کارشان ادامه بدهند.
*ما که سؤالی نداریم. حرفی نمانده؟
من از شما ممنونم. از روز 14 آبان ماه مسابقات وزنه‌‌برداری در پاریس شروع می‌شود و امیدوارم با دعای خیر مردم وزرشکاران ما هم افتخار‌آفرینی کنند تا دل مردم شاد شود.