مژگان
07-14-2011, 11:45 AM
البته خیلی‌ها به خوردن میوه تازه چندان علاقه‌ای ندارند یا بر اثر مشكلات فیزیولوژیك، مصرفشان را محدود می‌كنند و انواع خشك، كمپوت یا پوره شده آن را ترجیح می‌دهند...
در حالی كه هیچ‌یك جای میوه تازه را نمی‌گیرند بنابراین میوه تازه میل كنید كه منبع انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و تركیب‌هایی با خاصیت آنتی اكسیدانی است به خصوص اگر در شهری زندگی می‌كنید كه هوایی بسیار آلوده دارد. در این پوستر می‌خواهیم برایتان از تفاوت انواع روش‌های فرآوری میوه‌ها بگوییم.
فریز كردن
بیشتر از این روش برای نگهداری میوه‌ها در دسترس نیستند، استفاده می‌شود. با اینكه از سایر روش‌ها كم آسیب‌تر است، اما انجماد آب موجود در بافت، به تخریب دیواره سلولی می‌انجامد و می‌تواند باعث از بین رفتن مواد مغذی موجود در آنها به مرور زمان شود. فقط روش‌های سریع فریز كردن توصیه می‌شود. پس از خارج شدن میوه از حالت انجماد، دوباره نباید آن را منجمد كرد زیرا با این كار از بین رفتن مواد مغذی بیش از پیش خواهد بود. البته بسته‌بندی‌های مناسب می‌توانند این ضایعات را به حداقل ممكن برسانند.
كمپوت كردن
در این روش كه معمولا با هدف افزایش قابلیت هضم میوه‌ها انجام می‌شود، میوه به دلیل حرارت دیدن، مقداری از ویتامین‌های حساس به حرارت خود را از دست می‌دهد بنابراین اگر هدف شما از خوردن كمپوت، تامین ویتامین‌های تقویت‌كننده سیستم دفاعی بدن است، با این كار فقط مقداری فیبر و كمی هم شكر به عنوان منبع انرژی دریافت می‌كنید.
آب گیری
وقتی پای بیماری و تقویت كردن به میان می‌آید، همه به یاد یك لیوان آب پرتقال تازه می‌افتند و ممكن است كم‌كم عادت به خوردن آبمیوه جای خوردن میوه تازه را بگیرد. در حالی كه با كوچك‌ترین فرآیندی كه روی میوه‌ها انجام می‌شود، ارزش تغذیه‌ای خود را (كم یا زیاد) از دست می‌دهند. فیبر میوه بعد از آبگیری تقریبا به صفر می‌رسد و آب، املاح و ویتامین‌های محلول در آن باقی می‌مانند بنابراین اگر هدف شما از خوردن آب میوه، دریافت فیبر است، اشتباه كرده‌اید زیرا فقط آب، مقداری ویتامین و املاح محلول در آن را دریافت خواهید كرد.
مرباگیری
برای تهیه مربا، همیشه میوه را به مدت طولانی حرارت می‌دهند و به آن شكر زیادی می‌افزایند پس خوردن مربا هرگز جای میوه خام را نمی‌گیرد و فقط یك منبع انرژی با حداقل فیبر است. در ضمن شكر موجود در آن می‌تواند برای بیماران مبتلا به دیابت مشكل‌ساز باشد و میوه را كه یك انتخاب مناسب برای تنظیم قند خون است، به یك افزایش دهنده این فاكتور تبدیل میكند.
خشك كردن
در بیشتر میوه‌های خشك شده، ویتامینی وجود ندارد و فقط فیبر و املاحی نظیر پتاسیم و منیزیم در آنها باقی می‌مانند. بنابراین اگر هدف از خوردن میوه‌های خشك، دریافت یك میان‌وعده مغذی برای كنترل فشار خون و دیابت نوع 2، آن هم به جای گروه تنقلات و شیرینی‌هاست، انتخاب میوه‌های خشك اقدامی مناسب محسوب می‌شود.
پوره كردن
برخی افراد به دلیل مشكلات گوارشی، میوه را به صورت پوره یا رنده شده مصرف می‌كنند. در این روش فقط شكل فیزیكی میوه تغییر میكند اما چون سطح آن افزایش می‌یابد، امكان دارد در اثر ماندن طولانی پوره در معرض هوا، ویتامین‌های خود (به خصوص ویتامین c) را بر اثر اكسید شدن از دست بدهد بنابراین، پوره را تازه به تازه تهیه كنید و تا آنجا كه می‌توانید، آن را حرارت ندهید.
یادآوری
1. برای هریك از این روش‌ها از میوه‌های سالم و تازه استفاده كنید زیرا در این صورت بیشترین مقدار مواد مغذی را خواهد داشت.
2. هریك از این روش‌ها بهتر است در مدت زمان كوتاهی انجام شود. به طور مثال كمپوت كردن در حداقل زمان و خشك كردن در زمان بسیار كوتاهی انجام شود تا افت ویتامینی كمتر باشد.
3. آنچه از فرآیند میوه‌ها به دست می‌آید، در زمان كوتاهی نیز باید به مصرف برسد زیرا هر چه بیشتر بماند، ضایعات مواد مغذی نیز بیشتر خواهد شد.
در حالی كه هیچ‌یك جای میوه تازه را نمی‌گیرند بنابراین میوه تازه میل كنید كه منبع انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و تركیب‌هایی با خاصیت آنتی اكسیدانی است به خصوص اگر در شهری زندگی می‌كنید كه هوایی بسیار آلوده دارد. در این پوستر می‌خواهیم برایتان از تفاوت انواع روش‌های فرآوری میوه‌ها بگوییم.
فریز كردن
بیشتر از این روش برای نگهداری میوه‌ها در دسترس نیستند، استفاده می‌شود. با اینكه از سایر روش‌ها كم آسیب‌تر است، اما انجماد آب موجود در بافت، به تخریب دیواره سلولی می‌انجامد و می‌تواند باعث از بین رفتن مواد مغذی موجود در آنها به مرور زمان شود. فقط روش‌های سریع فریز كردن توصیه می‌شود. پس از خارج شدن میوه از حالت انجماد، دوباره نباید آن را منجمد كرد زیرا با این كار از بین رفتن مواد مغذی بیش از پیش خواهد بود. البته بسته‌بندی‌های مناسب می‌توانند این ضایعات را به حداقل ممكن برسانند.
كمپوت كردن
در این روش كه معمولا با هدف افزایش قابلیت هضم میوه‌ها انجام می‌شود، میوه به دلیل حرارت دیدن، مقداری از ویتامین‌های حساس به حرارت خود را از دست می‌دهد بنابراین اگر هدف شما از خوردن كمپوت، تامین ویتامین‌های تقویت‌كننده سیستم دفاعی بدن است، با این كار فقط مقداری فیبر و كمی هم شكر به عنوان منبع انرژی دریافت می‌كنید.
آب گیری
وقتی پای بیماری و تقویت كردن به میان می‌آید، همه به یاد یك لیوان آب پرتقال تازه می‌افتند و ممكن است كم‌كم عادت به خوردن آبمیوه جای خوردن میوه تازه را بگیرد. در حالی كه با كوچك‌ترین فرآیندی كه روی میوه‌ها انجام می‌شود، ارزش تغذیه‌ای خود را (كم یا زیاد) از دست می‌دهند. فیبر میوه بعد از آبگیری تقریبا به صفر می‌رسد و آب، املاح و ویتامین‌های محلول در آن باقی می‌مانند بنابراین اگر هدف شما از خوردن آب میوه، دریافت فیبر است، اشتباه كرده‌اید زیرا فقط آب، مقداری ویتامین و املاح محلول در آن را دریافت خواهید كرد.
مرباگیری
برای تهیه مربا، همیشه میوه را به مدت طولانی حرارت می‌دهند و به آن شكر زیادی می‌افزایند پس خوردن مربا هرگز جای میوه خام را نمی‌گیرد و فقط یك منبع انرژی با حداقل فیبر است. در ضمن شكر موجود در آن می‌تواند برای بیماران مبتلا به دیابت مشكل‌ساز باشد و میوه را كه یك انتخاب مناسب برای تنظیم قند خون است، به یك افزایش دهنده این فاكتور تبدیل میكند.
خشك كردن
در بیشتر میوه‌های خشك شده، ویتامینی وجود ندارد و فقط فیبر و املاحی نظیر پتاسیم و منیزیم در آنها باقی می‌مانند. بنابراین اگر هدف از خوردن میوه‌های خشك، دریافت یك میان‌وعده مغذی برای كنترل فشار خون و دیابت نوع 2، آن هم به جای گروه تنقلات و شیرینی‌هاست، انتخاب میوه‌های خشك اقدامی مناسب محسوب می‌شود.
پوره كردن
برخی افراد به دلیل مشكلات گوارشی، میوه را به صورت پوره یا رنده شده مصرف می‌كنند. در این روش فقط شكل فیزیكی میوه تغییر میكند اما چون سطح آن افزایش می‌یابد، امكان دارد در اثر ماندن طولانی پوره در معرض هوا، ویتامین‌های خود (به خصوص ویتامین c) را بر اثر اكسید شدن از دست بدهد بنابراین، پوره را تازه به تازه تهیه كنید و تا آنجا كه می‌توانید، آن را حرارت ندهید.
یادآوری
1. برای هریك از این روش‌ها از میوه‌های سالم و تازه استفاده كنید زیرا در این صورت بیشترین مقدار مواد مغذی را خواهد داشت.
2. هریك از این روش‌ها بهتر است در مدت زمان كوتاهی انجام شود. به طور مثال كمپوت كردن در حداقل زمان و خشك كردن در زمان بسیار كوتاهی انجام شود تا افت ویتامینی كمتر باشد.
3. آنچه از فرآیند میوه‌ها به دست می‌آید، در زمان كوتاهی نیز باید به مصرف برسد زیرا هر چه بیشتر بماند، ضایعات مواد مغذی نیز بیشتر خواهد شد.