alamatesoall
06-27-2011, 06:49 PM
بیش فعالي ـ كمبود توجه چيست؟
بيش‌فعالي ـ كمبود توجه (add/ adhd) بيماري است كه امروزه 7-5 درصد كودكان سراسر دنيا را به آن مبتلا هستند.
اين كودكان نمي‌توانند به راحتي روي انجام تكاليف يا بازي‌هايشان تمركز كنند.
به جزئيات توجه نمي‌كنند.
در امتحانات يا تكاليف مدرسه‌شان اشتباهات يا غلط‌هايي دارند كه به علت بي‌دقتي است.
محرك‌هاي بيروني مثل سر و صدا يا كوچك‌ترين حركتي، خيلي سريع حواسشان را پرت مي‌كند.
آن‌ها خيلي فراموش كار هستند.
از انجام تكاليف مدرسه و يا حتي بازي‌هاي فكري گريزانند و با اكراه آن‌ها را انجام مي‌دهند.
اغلب لوازم مدرسه (مثل كتاب، مداد و...)را گم مي‌كنند.
اين كودكان دائماً در حال حركتند .
دائماً دست‌ها و پاهايشان را تكان مي‌دهند، نمي‌توانند سرجايشان بند شوند و هميشه در حال وول خوردن هستند. در كلاس دائم از جايشان بلند مي‌شوند.
زياد حرف مي‌زنند، وسط حرف ديگران مي‌پرند.
نمي‌توانند صبر كنند تا نوبتشان بشود.
قبل از تمام شدن سئوال جواب مي‌دهند و نمي‌توانند بدون سر و صدا بازي كنند.
اين گونه كودكان نمي توانند روي فعاليت هاي درسي خود متمركز شوند و در كلاس به درس و حرف هاي معلم خود توجه كافي ندارد. آنان بدون دليل از جاي خود بلند شده و راه مي روند وحتي باعث حواس پرتي ساير همكلاسي هاي خود مي شوند.
همين مسأله موجب افت تحصيلي آن ها مي شود.اين افت در سال هاي بعد كه درس ها سخت تر است و نياز به تمركز بيشتري دارد، افزايش مي يابد و حتي مي تواند منجر به ترك تحصيل آنان شود.
تحقيقات نشان داده است كه درصورت درمان نشدن، اين بيماري مي تواند تا دوره نوجواني و حتي بزرگسالي نيز ادامه يابد.
بيش فعالي، اختلالي است كه درصورت تشخيص سريع و درمان بموقع مي توان از بسياري از عوارض احتمالي آن جلوگيري كرد.
خانواده و بخصوص پدر و مادر نخستين حلقه تشخيص بيماري است. پس از تشخيص نيز علاوه بر پيگيري جدي درمان پزشكي، بردباري و صبر و استفاده از ابزارهاي تشويقي به جاي سرزنش و تنبيه، عواملي اساسي در كنترل و بهبود كودك مبتلابه بيش فعالي است
بيش‌فعالي ـ كمبود توجه (add/ adhd) بيماري است كه امروزه 7-5 درصد كودكان سراسر دنيا را به آن مبتلا هستند.
اين كودكان نمي‌توانند به راحتي روي انجام تكاليف يا بازي‌هايشان تمركز كنند.
به جزئيات توجه نمي‌كنند.
در امتحانات يا تكاليف مدرسه‌شان اشتباهات يا غلط‌هايي دارند كه به علت بي‌دقتي است.
محرك‌هاي بيروني مثل سر و صدا يا كوچك‌ترين حركتي، خيلي سريع حواسشان را پرت مي‌كند.
آن‌ها خيلي فراموش كار هستند.
از انجام تكاليف مدرسه و يا حتي بازي‌هاي فكري گريزانند و با اكراه آن‌ها را انجام مي‌دهند.
اغلب لوازم مدرسه (مثل كتاب، مداد و...)را گم مي‌كنند.
اين كودكان دائماً در حال حركتند .
دائماً دست‌ها و پاهايشان را تكان مي‌دهند، نمي‌توانند سرجايشان بند شوند و هميشه در حال وول خوردن هستند. در كلاس دائم از جايشان بلند مي‌شوند.
زياد حرف مي‌زنند، وسط حرف ديگران مي‌پرند.
نمي‌توانند صبر كنند تا نوبتشان بشود.
قبل از تمام شدن سئوال جواب مي‌دهند و نمي‌توانند بدون سر و صدا بازي كنند.
اين گونه كودكان نمي توانند روي فعاليت هاي درسي خود متمركز شوند و در كلاس به درس و حرف هاي معلم خود توجه كافي ندارد. آنان بدون دليل از جاي خود بلند شده و راه مي روند وحتي باعث حواس پرتي ساير همكلاسي هاي خود مي شوند.
همين مسأله موجب افت تحصيلي آن ها مي شود.اين افت در سال هاي بعد كه درس ها سخت تر است و نياز به تمركز بيشتري دارد، افزايش مي يابد و حتي مي تواند منجر به ترك تحصيل آنان شود.
تحقيقات نشان داده است كه درصورت درمان نشدن، اين بيماري مي تواند تا دوره نوجواني و حتي بزرگسالي نيز ادامه يابد.
بيش فعالي، اختلالي است كه درصورت تشخيص سريع و درمان بموقع مي توان از بسياري از عوارض احتمالي آن جلوگيري كرد.
خانواده و بخصوص پدر و مادر نخستين حلقه تشخيص بيماري است. پس از تشخيص نيز علاوه بر پيگيري جدي درمان پزشكي، بردباري و صبر و استفاده از ابزارهاي تشويقي به جاي سرزنش و تنبيه، عواملي اساسي در كنترل و بهبود كودك مبتلابه بيش فعالي است