مژگان
05-21-2011, 08:04 PM
(http://www.hesabkade.blogfa.com/post-111.aspx)
نحوه حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای فرعی به روش خرید و ثبت و شناسائی سود و زیان حاصل از سرمایه گذاری، در دفاتر شرکت اصلی روشهای متعددی وجود دارد که به شرح ذیل مورد بررسی قرار می گیرد:
1) روش ارزش ویژه کامل :
روش ارزش ویژه کامل نشانگر فرض تعهدی کامل می باشد.در این روش وقتی شرکت فرعی درآمد را گزارش نماید، شرکت اصلی سهم خود از درآمد شرکت فرعی را به بدهکار حساب سرمایه گذاری و بستانکار درآمد حاصل از سرمایه گذاری ثبت می نماید. و پس از دریافت سود توسط شرکت اصلی، حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی کاهش می یابد. چنانچه شرکت فرعی از تاریخ تحصیل متحمل زیان شود در دفاتر شرکت اصلی، زیان حاصل از سرمایه گذاری بدهکار و حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی بستانکار می گردد. اگر سهم شرکت سرمایه گذار از زیان شرکت فرعی بیش از مبلغ دفتری مانده حساب سرمایه گذاری باشد، بکارگیری روش ارزش ویژه متوقف شده، شرکت اصلی زیان اضافی را شناسائی نمی نماید. استفاده مجدد آن منوط به گزارش سود توسط شرکت فرعی و پوشش تمام زیانهای سالهای قبل و مانده سود(زیان) انباشته بستانکار می باشد. علاوه بر این در روش فوق استهلاک هر نوع مازاد بر بهای تمام شده سرمایه گذاری نسبت به سهم شرکت اصلی از ارزش دفتری خالص دارائی های شرکت فرعی در دفاتر مستهلک می گردد. این روش برای صورتهای مالی تلفیقی کاربرد دارد.
2) روش ارزش ویژه ناقص :
در این روش، شرکت اصلی در دفاتر خود سهم درامد خالص از شرکت فرعی را در بدهکار حساب سرمایه گذاری و بستانکار حساب درآمد حاصل از سرمایه گذاری ثبت می نماید و سود سهام دریافتی توسط شرکت اصلی، حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی کاهش می یابد. در این روش، استهلاک هر نوع مازاد بر بهای تمام شده سرمایه گذاری در در دفاتر شرکت اصلی مستهلک نمی شود. سیستم حسابداری و گزارشگری مالی در ارتباط با شرکت فرعی در این روش اساسا بر مبنای روش تعهدی جزئی استوار است و ممکن است برای تنظیم صورتهای مالی تلفیقی هم کاربرد داشته باشد.
3) روش بهای تمام شده :
در این روش حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی به بهای تمام شده تحصیل ثبت و مانده این حساب به ندرت تغییر می کند(مگر برای برگشت سرمایه گذاری). درآمد حاصل از سرمایه گذاری در شرکت فرعی صرفا به میزان سود سهام دریافتی در دفاتر شرکت اصلی منظور شده، بنابراین روش بهای تمام شده ضرورتا بر مبنای نقدی استوار است. در یافت سود سهام توسط شرکت اصلی، وجوه نقد بدهکار و درآمد حاصل از سرمایه گذاری بستانکار می شود. همچنین در این روش، استهلاک هر نوع مازاد بر بهای تمام شده سرمایه گذاری در دفاتر شرکت اصلی ثبت نخواهد شد.
نحوه حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای فرعی به روش خرید و ثبت و شناسائی سود و زیان حاصل از سرمایه گذاری، در دفاتر شرکت اصلی روشهای متعددی وجود دارد که به شرح ذیل مورد بررسی قرار می گیرد:
1) روش ارزش ویژه کامل :
روش ارزش ویژه کامل نشانگر فرض تعهدی کامل می باشد.در این روش وقتی شرکت فرعی درآمد را گزارش نماید، شرکت اصلی سهم خود از درآمد شرکت فرعی را به بدهکار حساب سرمایه گذاری و بستانکار درآمد حاصل از سرمایه گذاری ثبت می نماید. و پس از دریافت سود توسط شرکت اصلی، حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی کاهش می یابد. چنانچه شرکت فرعی از تاریخ تحصیل متحمل زیان شود در دفاتر شرکت اصلی، زیان حاصل از سرمایه گذاری بدهکار و حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی بستانکار می گردد. اگر سهم شرکت سرمایه گذار از زیان شرکت فرعی بیش از مبلغ دفتری مانده حساب سرمایه گذاری باشد، بکارگیری روش ارزش ویژه متوقف شده، شرکت اصلی زیان اضافی را شناسائی نمی نماید. استفاده مجدد آن منوط به گزارش سود توسط شرکت فرعی و پوشش تمام زیانهای سالهای قبل و مانده سود(زیان) انباشته بستانکار می باشد. علاوه بر این در روش فوق استهلاک هر نوع مازاد بر بهای تمام شده سرمایه گذاری نسبت به سهم شرکت اصلی از ارزش دفتری خالص دارائی های شرکت فرعی در دفاتر مستهلک می گردد. این روش برای صورتهای مالی تلفیقی کاربرد دارد.
2) روش ارزش ویژه ناقص :
در این روش، شرکت اصلی در دفاتر خود سهم درامد خالص از شرکت فرعی را در بدهکار حساب سرمایه گذاری و بستانکار حساب درآمد حاصل از سرمایه گذاری ثبت می نماید و سود سهام دریافتی توسط شرکت اصلی، حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی کاهش می یابد. در این روش، استهلاک هر نوع مازاد بر بهای تمام شده سرمایه گذاری در در دفاتر شرکت اصلی مستهلک نمی شود. سیستم حسابداری و گزارشگری مالی در ارتباط با شرکت فرعی در این روش اساسا بر مبنای روش تعهدی جزئی استوار است و ممکن است برای تنظیم صورتهای مالی تلفیقی هم کاربرد داشته باشد.
3) روش بهای تمام شده :
در این روش حساب سرمایه گذاری در شرکت فرعی به بهای تمام شده تحصیل ثبت و مانده این حساب به ندرت تغییر می کند(مگر برای برگشت سرمایه گذاری). درآمد حاصل از سرمایه گذاری در شرکت فرعی صرفا به میزان سود سهام دریافتی در دفاتر شرکت اصلی منظور شده، بنابراین روش بهای تمام شده ضرورتا بر مبنای نقدی استوار است. در یافت سود سهام توسط شرکت اصلی، وجوه نقد بدهکار و درآمد حاصل از سرمایه گذاری بستانکار می شود. همچنین در این روش، استهلاک هر نوع مازاد بر بهای تمام شده سرمایه گذاری در دفاتر شرکت اصلی ثبت نخواهد شد.