Y@SiN
05-07-2011, 09:35 PM
رجيسترى قلب و روح ويندوز است و يک برنامه نويس حرفه اى باید سیستم عامل خود را بشناسد.
RegEdit.exe سخنگوى رجيسترى
براى مشاهده محتواى رجيسترى سيستم خود کافيست در منوى Run فرمان regedit را تايپ و اجرا کنيد. اين برنامه رابط کاربرى بين اطلاعات موجود در رجيسترى و شماست. Regedit اطلاعات رجيسترى را همانند microsoft Explore به نمايش در مي اورد.
در سمت چپ ويرايشگر رجيسترى Regedit پوشه هايى را ميبينيد که به آنها کليد Key گفته ميشود و همان طور که مشاهده ميکنيد چند کليد هستند که بقيه کليد ها زير مجموعه آنها مى باشند. که به آنها کليد هاى اصلى Sub Key ميگوييم. از آنجايى که نام آنها کمى بلند است ما از مخفف نام آنها استفاده خواهيم کرد.
شرح:
HKEY_CLASSES_ROOT:
نام مخفف: HKCR
کارایی: انواع مختلف فایل را به برنامه مربوطه ارتباط داده و ثبت کلاس ها برای اشیاء Com را نیز در بر دارد.
HKEY_CURRENT_USER:
نام مخفف: HKCU
کارایی: تنظیمات خاص کاربر مربوط به کاربر کنسول(کاربر کنسول کاربریست که با صفحه کلید کار میکند).
HKEY_LOCAL_MACHINE:
نام مخفف: HKLM
کارایی: تنظیمات خاص کامپیوتر مربوط به همه کاربران و داده های سیستمی و سخت افزاریست.
HKEY_USERS:
نام مخفف: HKU
کارایی: حداقل شامل سه زیر کلید است که تنظیمات همه کاربران را در شاخه های مربوط به هر شخص نمایش میدهد.
HKEY_CURRENT_CONFIG:
نام مخفف: نوعی ارتباط با داده های پیکر بندی برای پروفایل های سخت افزاریست.
ساختار رجيسترى يک ساختار سلسله مراتبيست که بسيار مشابه ساختار داده هاى موجود در ديسک سخت شما است
در پنجره سمت راست ويرايشگر رجيسترى خود داده هاى هر کليد را ميبينيد. در واقع هر کليد يک يا چند مقدار دارد. اين داده ها را مقادير Values مى ناميم. هر مقدار در رجيسترى داراى سه خصيصه اصلى ميباشد:
1)نام Name : حداکثر 512 کاراکتر ANSI يا 256 کاراکتر يونى کد به غير از "\" , "*" و "?" ميتوانيد در نام گذارى استفاده کنيد در ضمن نام هايى که با "." نقطه آغاز ميشود براى استفاده خود ويندوز هستند.
2 )نوع Type: نوع هر مقدار فرمت و نوع داده هاى آن را مشخص ميکند که پر استفاده ترين آنها عبارتند از:
REG_BINARY : اين نوع متغير داده نوع باينرى خام را ذخيره مي كند.
REG_DWORD : اين نوع متغير براى نمايش داده هاى 4 بايتى و همچنين براى ذخيره كردن مقادير منطقى درست يا غلط TRUE OR FALSE به كار ميروند. بدين ترتيب كه براي نمايش غلط ار عدد "0" و براى نمايش درست از "1" استفاده ميشود.
REG_SZ : اين نوع متغير رشته اى استاندارد مى باشد كه براى ذخيره كردن متن قابل خواندن توسط كاربر استفاده مى شود.
REG_EXPAND_SZ : اين يك نوع متغير رشته اى قابل گسترش مى باشد كه نرم افزار ها جهت بعضى اعمال خود از اين متغير استفاده مى کنند. مثلا به جاى عبارت %SYSTEM ROOT% با مقدار واقعى خود يعنى مسير نصب ويندوز (مثلا C:\WINDOWS) جايگزين مى شود. بايد توجه داشته باشيد كه اين نوع متغير نوعى رشته است و مادامى که نرم افزارى براى تبديل آن به مقدار اصليش وجود نداشته باشد چيزى جزء REG_SZ نمى باشد.
3 )داده ها Data : هر مقدار ميتواند خالى, تهى يا حاوى داده اى باشد. داده هر مقدار ميتواند حداکثر 32768 بايت باشد. اما حجم آن در عمل 2KB است.
هر کليد حداقل يک مقدار Value دارد که به آن مقدار پيش فرض Default گفته ميشود. اگر برروى يکى از کليد ها راست کليک کنيد و گزينه New سپس Key را انتخاب کنيد کليدى (به عنوان زير کليد) ساخته مى شود که Default در آن وجود دارد نوع مقدار پيش فرض هميشه بايد از نوع رشته Reg-SZ باشد اما برنامه هايى که به درستى کار نمى کنند ميتوانند نوع مقدار پيش فرض را عوض کنند. داده مقدار پيش فرض هم تهيست تا مادامى که در آن چيزى نوشته شود. ويرايشگر رجيسترى تهى را با علامت (value not set) نشان ميدهد.
RegEdit.exe سخنگوى رجيسترى
براى مشاهده محتواى رجيسترى سيستم خود کافيست در منوى Run فرمان regedit را تايپ و اجرا کنيد. اين برنامه رابط کاربرى بين اطلاعات موجود در رجيسترى و شماست. Regedit اطلاعات رجيسترى را همانند microsoft Explore به نمايش در مي اورد.
در سمت چپ ويرايشگر رجيسترى Regedit پوشه هايى را ميبينيد که به آنها کليد Key گفته ميشود و همان طور که مشاهده ميکنيد چند کليد هستند که بقيه کليد ها زير مجموعه آنها مى باشند. که به آنها کليد هاى اصلى Sub Key ميگوييم. از آنجايى که نام آنها کمى بلند است ما از مخفف نام آنها استفاده خواهيم کرد.
شرح:
HKEY_CLASSES_ROOT:
نام مخفف: HKCR
کارایی: انواع مختلف فایل را به برنامه مربوطه ارتباط داده و ثبت کلاس ها برای اشیاء Com را نیز در بر دارد.
HKEY_CURRENT_USER:
نام مخفف: HKCU
کارایی: تنظیمات خاص کاربر مربوط به کاربر کنسول(کاربر کنسول کاربریست که با صفحه کلید کار میکند).
HKEY_LOCAL_MACHINE:
نام مخفف: HKLM
کارایی: تنظیمات خاص کامپیوتر مربوط به همه کاربران و داده های سیستمی و سخت افزاریست.
HKEY_USERS:
نام مخفف: HKU
کارایی: حداقل شامل سه زیر کلید است که تنظیمات همه کاربران را در شاخه های مربوط به هر شخص نمایش میدهد.
HKEY_CURRENT_CONFIG:
نام مخفف: نوعی ارتباط با داده های پیکر بندی برای پروفایل های سخت افزاریست.
ساختار رجيسترى يک ساختار سلسله مراتبيست که بسيار مشابه ساختار داده هاى موجود در ديسک سخت شما است
در پنجره سمت راست ويرايشگر رجيسترى خود داده هاى هر کليد را ميبينيد. در واقع هر کليد يک يا چند مقدار دارد. اين داده ها را مقادير Values مى ناميم. هر مقدار در رجيسترى داراى سه خصيصه اصلى ميباشد:
1)نام Name : حداکثر 512 کاراکتر ANSI يا 256 کاراکتر يونى کد به غير از "\" , "*" و "?" ميتوانيد در نام گذارى استفاده کنيد در ضمن نام هايى که با "." نقطه آغاز ميشود براى استفاده خود ويندوز هستند.
2 )نوع Type: نوع هر مقدار فرمت و نوع داده هاى آن را مشخص ميکند که پر استفاده ترين آنها عبارتند از:
REG_BINARY : اين نوع متغير داده نوع باينرى خام را ذخيره مي كند.
REG_DWORD : اين نوع متغير براى نمايش داده هاى 4 بايتى و همچنين براى ذخيره كردن مقادير منطقى درست يا غلط TRUE OR FALSE به كار ميروند. بدين ترتيب كه براي نمايش غلط ار عدد "0" و براى نمايش درست از "1" استفاده ميشود.
REG_SZ : اين نوع متغير رشته اى استاندارد مى باشد كه براى ذخيره كردن متن قابل خواندن توسط كاربر استفاده مى شود.
REG_EXPAND_SZ : اين يك نوع متغير رشته اى قابل گسترش مى باشد كه نرم افزار ها جهت بعضى اعمال خود از اين متغير استفاده مى کنند. مثلا به جاى عبارت %SYSTEM ROOT% با مقدار واقعى خود يعنى مسير نصب ويندوز (مثلا C:\WINDOWS) جايگزين مى شود. بايد توجه داشته باشيد كه اين نوع متغير نوعى رشته است و مادامى که نرم افزارى براى تبديل آن به مقدار اصليش وجود نداشته باشد چيزى جزء REG_SZ نمى باشد.
3 )داده ها Data : هر مقدار ميتواند خالى, تهى يا حاوى داده اى باشد. داده هر مقدار ميتواند حداکثر 32768 بايت باشد. اما حجم آن در عمل 2KB است.
هر کليد حداقل يک مقدار Value دارد که به آن مقدار پيش فرض Default گفته ميشود. اگر برروى يکى از کليد ها راست کليک کنيد و گزينه New سپس Key را انتخاب کنيد کليدى (به عنوان زير کليد) ساخته مى شود که Default در آن وجود دارد نوع مقدار پيش فرض هميشه بايد از نوع رشته Reg-SZ باشد اما برنامه هايى که به درستى کار نمى کنند ميتوانند نوع مقدار پيش فرض را عوض کنند. داده مقدار پيش فرض هم تهيست تا مادامى که در آن چيزى نوشته شود. ويرايشگر رجيسترى تهى را با علامت (value not set) نشان ميدهد.