pnugirl
04-05-2011, 03:40 PM
كمك مربي تيم ملي ايران از بيست سال پيش تا به حال در هيچ زمينه اي از مربيگري فوتبال، فعاليتي نداشته و در آستانه 70 سالگي به فوتبال ايران معرفي شده است
آنتونيو خوزه سيموئز داكاستا اولي مربي فوتبال نيست كه در دهه هفتم عمر به عنوان كمك مربي يك تيم ملي منصوب مي شود. در جام جهاني 1994 ماريو زاگالو در حالي كه 63 سال داشت، دستياري كارلوس آلبرتو پريرا را پذيرفت و حالا سيموئز 68 ساله قرار است كمك مربي كارلوس كيروش در تيم ملي ايران باشد.
البته آنتونيو سيموئز تفاوت هاي كوچكي با ماريو زاگالو دارد. زاگالو اولين كسي است كه هم به عنوان بازيكن و هم به عنوان مربي قهرمان جام جهاني شده (فقط فرانتس بكن بائر توانسته اين افتخار را تكرار كند)، با برزيل قهرمان كوپا آمريكا شده، براي اولين و شايد آخرين بار امارات متحده عربي را به جام جهاني رسانده و در يك كلام يكي از اسطوره هاي تاريخ فوتبال پرافتخار برزيل است. اما آنتونيو سيموئز كه در دوران بازيگري فوتباليست مطرحي بوده، در عرصه مربيگري كارنامه اي فلاكت بار دارد. او در دهه هشتاد مدتي مربي فوتبال بانوان بوده، دو باشگاه سطح پايين آمريكا را در دسته دو مربيگري كرده و در يك باشگاه ديگر، يك سال را به عنوان كمك مربي سپري كرده است. در واقع كمك مربي تيم ملي ايران از بيست سال پيش تا به حال در هيچ زمينه اي از مربيگري فوتبال، فعاليتي نداشته و در آستانه 70 سالگي به فوتبال ايران معرفي شده است.
اجازه دهيد از زاويه اي ديگر به ماجرا نگاه كنم؛ وقتي آنتونيو سيموئز در سال 1991 از مربيگري باشگاه اوستين بركنار شده، آريگو ساكي تازه تيم ملي ايتاليا را از آزه ليو ويچيني تحويل گرفته بود. گراهام تيلور هم جانشين بابي رابسون در تيم ملي انگليس شده بود. پپ گوارديولا پديده 21 ساله بارسا بود و روياي قهرماني المپيك را با تيم اميد اسپانيا در سر مي پروراند و يورگن كلينزمن هنوز جوان رعناي خط حمله تيم ملي آلمان بود. اصلاً چرا راه دور برويم؟ همين عليرضا منصوريان خودمان كه قرار است در تيم ملي همكار آقاي سيموئز شود، آن روزها نوجواني بود كه فكر مي كرد خاطره ناخوشايند گل يوسف الثنايان و آن ضربه ايستگاهي استثنايي كه وارد دروازه تيم محبوبش (استقلال) شد، به اين زودي ها از حافظه اش پاك نمي شود.
با همه اين ها، دوست دارم خوش بين باشم و بگويم: شايد آنتونيو سيموئز داكاستا كشفي ديرهنگام در عرصه مربيگري باشد.
آنتونيو خوزه سيموئز داكاستا اولي مربي فوتبال نيست كه در دهه هفتم عمر به عنوان كمك مربي يك تيم ملي منصوب مي شود. در جام جهاني 1994 ماريو زاگالو در حالي كه 63 سال داشت، دستياري كارلوس آلبرتو پريرا را پذيرفت و حالا سيموئز 68 ساله قرار است كمك مربي كارلوس كيروش در تيم ملي ايران باشد.
البته آنتونيو سيموئز تفاوت هاي كوچكي با ماريو زاگالو دارد. زاگالو اولين كسي است كه هم به عنوان بازيكن و هم به عنوان مربي قهرمان جام جهاني شده (فقط فرانتس بكن بائر توانسته اين افتخار را تكرار كند)، با برزيل قهرمان كوپا آمريكا شده، براي اولين و شايد آخرين بار امارات متحده عربي را به جام جهاني رسانده و در يك كلام يكي از اسطوره هاي تاريخ فوتبال پرافتخار برزيل است. اما آنتونيو سيموئز كه در دوران بازيگري فوتباليست مطرحي بوده، در عرصه مربيگري كارنامه اي فلاكت بار دارد. او در دهه هشتاد مدتي مربي فوتبال بانوان بوده، دو باشگاه سطح پايين آمريكا را در دسته دو مربيگري كرده و در يك باشگاه ديگر، يك سال را به عنوان كمك مربي سپري كرده است. در واقع كمك مربي تيم ملي ايران از بيست سال پيش تا به حال در هيچ زمينه اي از مربيگري فوتبال، فعاليتي نداشته و در آستانه 70 سالگي به فوتبال ايران معرفي شده است.
اجازه دهيد از زاويه اي ديگر به ماجرا نگاه كنم؛ وقتي آنتونيو سيموئز در سال 1991 از مربيگري باشگاه اوستين بركنار شده، آريگو ساكي تازه تيم ملي ايتاليا را از آزه ليو ويچيني تحويل گرفته بود. گراهام تيلور هم جانشين بابي رابسون در تيم ملي انگليس شده بود. پپ گوارديولا پديده 21 ساله بارسا بود و روياي قهرماني المپيك را با تيم اميد اسپانيا در سر مي پروراند و يورگن كلينزمن هنوز جوان رعناي خط حمله تيم ملي آلمان بود. اصلاً چرا راه دور برويم؟ همين عليرضا منصوريان خودمان كه قرار است در تيم ملي همكار آقاي سيموئز شود، آن روزها نوجواني بود كه فكر مي كرد خاطره ناخوشايند گل يوسف الثنايان و آن ضربه ايستگاهي استثنايي كه وارد دروازه تيم محبوبش (استقلال) شد، به اين زودي ها از حافظه اش پاك نمي شود.
با همه اين ها، دوست دارم خوش بين باشم و بگويم: شايد آنتونيو سيموئز داكاستا كشفي ديرهنگام در عرصه مربيگري باشد.