با خشم کودکان چه کنیم؟

[alamatesoall]

با خشم کودکان چه کنیم؟
خشم و مشکلات مربوط به آن


راهکارهای مشکل­ گشایانه در مورد خشم کودکان

1. زمانی که فرزندتان دستخوش خشم و طغیان می­شود حتی­المقدور خونسردی و خویشتن­داری خود را حفظ کنید چون واکنش­های خشم­آمیز شما، سبب تشدید خشم­نمایی­های کودکتان شده و این چرخه زیانبار بدین سان تداوم یافته و بدین واسطه سبب می­شود که والد و فرزند به طور بیمارگونه­ای در این رابطه شرطی شده ودستخوش رفتارهای انعکاسی گردند. بنابراین یکی از راه­های مهار کردن خشم بچه این است که فرد الگوی درستی را در اختیار فرزندش قرار داده و این الگوی درست، می­تواند، احساسات­گریزی والدین باشد.

2. واقعیت این است که هیچ احساسی به خودی خود نمی­تواند مضر و زیانبار باشد، مشروط بر آن که فرد بین خشم توجیه­پذیر و خشم احساسی و نامعقول تفاوت و تمایز قایل شود. چون اگر خشم­نمایی در کودک به اشکال گوناگون سرکوب شود در آن صورت، فرد نمی­توانند از حقوق ذاتی خود پاسداری کند چون در دوران خردسالی است که لازمه­های خودباوری فرد شکل می­پذیرد، پس خشم معقول و توجیه­پذیر، برای خودپذیری فرد لازم است، ولیکن همان­طور که گفته شد باید کودک از تفاوت­های خشم مثبت و منفی آگاه گردد. بنابراین، زمانی که کودک دستخوش خشمی توجیه­ناپذیر می­شود ضمن حفظ خونسردی خود، دلایل خشمش را جویا شوید. برای مثال اگر کودکی به علت برداشتن بی­اجازه دوچرخه­اش توسط برادرش ناراحت است، از وی بخواهید که از برادرش بخواهد که پیش از استفاده کردن از دوچرخه­اش از وی اجازه بگیرد. به زبان ساده­تر، در همه حالات و موقعیت­ها، باید خشم فرد، اساسی عقلی داشته و توجیه­پذیر باشد. چه در غیر این صورت، خشم­نمایی کودک، شکلی بیمارگون داشته و فرد مسئول باید هوشمندانه و آگاهانه این مشکل رفتاری کودکش را اصلاح کند.
3. زمانی که کودک پایش را از گلیمش درازتر کرده و به اصطلاح از خطوط قرمز ترسیمی­تان می­گذرد، به صورت قاطعانه در برابرش ایستاده و با خاموش کردن موقتی کودک خشمگین، او را راهی اتاقش کرده و در این فاصله زمانی، خویشتن­داری خود را حفظ کنید تا از التهاب این موقعیت کاسته شود.
باری، زمانی که طغیان کودکی فروکش می­کند او را به سوی خود خوانده و با وی پیرامون عامل خشم او بحث و گفتگو کنید، چون هرگونه رویارویی در اوج خشم همراه با نتایج نامطلوب است.
4. به کودکتان بباورانید که خشم بیهوده فایده­ای نداشته و باید خشم او توجیه­پذیر باشد به علاوه به کودکتان بفهمانید که از این برخوردها و رفتارهای نادرست خود به جایی نرسیده و هر باری که چنین رفتاری از وی بروز می­کند او را قاطعانه راهی اتاقش کرده و در صورت سماجت و لجاجت، او را از برخی امتیازاتش نیز محروم می­سازید. برای مثال به وی اجازه ندهید که از تلفن استفاده کرده و یا این که با دوستانش بازی کند. والدین در صورت این نوع ایستادگی، به راحتی می­توانند خشم نامعقول و مشکل­آفرین فرزندان خود را مهار کنند.
5. به کودک خشمگین خود چگونگی کنترل خشم نارسا و مشکل آفرینش را آموزش دهید. برای مثال او را ترغیب کنید که در این حالات از شیوه مشکل­گشایانه «بارش ذهنی» استفاده کند. به این معنی که از این طریق، انگشت بر روی راه­های گوناگون خاموش­سازی خشم مرضی بگذارد. کودک در اوج خشم می­تواند به حیاط رفته و با توپ بسکتبال بازی کرده و یا این که دوش بگیرد. به علاوه، در این رابطه با توافق یکدیگر به یک رمز و اشاره قراردادی برسید که نشانگر خشمی افسارگسیخته است، به این معنی که کودک با رؤیت علامت رمز قراردادی، فوراً متوجه شود که دستخوش خشم غیرقابل قبولی شده که باید فوراً آن را مهار کند چه در غیر این صورت، به پاداش­های توافقی خود دست نخواهد یافت.
والدین می­توانند با شیوه­هایی از این دست، در اثر پایمردی و خویشتن­پایی، به راحتی کاستی­های رفتاری کودکانشان را اصلاح کنند.