مژگان
02-20-2011, 11:44 AM
این روزها وقتی برای خرید گوشت قرمز به برخی قصابی‌ها یا مغازه‌های عرضه مواد پروتئینی مراجعه می‌كنیم در میان انواع گوشت گاو، گوساله و گوسفند با گوشت شتر مواجه می‌شویم. این گوشت از نظر قیمت با گوشت گاو تفاوت چندانی ندارد و از لحاظ شكل ظاهری شبیه گوشت گوسفند و گاو است.
امروزه بسیاری از شهرنشینان به علت عادت نداشتن به مصرف گوشت شتر از خوردن آن اجتناب می‌كنند. برخی خانم‌های خانه‌دار هم بر این باورند كه این گوشت سفت و دیرپز بوده و ارزش غذایی ندارد. حال پرسش اینجاست، ارزش غذایی گوشت شتر چه میزان است؟
ویژگی‌های گوشت شتر
گوشت شتر منبع بسیار خوبی از مواد مغذی است و از جهت تركیبات شیمیایی با گوشت سایر دام‌های اهلی مقداری تفاوت دارد. این گوشت در مقایسه با گوشت گاو از میزان پروتئین و چربی كمتری برخوردار است و در مقایسه با سایر گوشت‌های دیگر حاوی سدیم بیشتر و پتاسیم كمتری است.
مقدار ویتامین b كمپلكس و برخی عناصر معدنی نظیر فسفر و كلسیم آن بسیار زیاد است. اما باید افزود كه نسبت آهن و روی آن كمتر از گوشت سایر دام‌های اهلی است و نسبت كلسیم این گوشت در عضلات ران آن زیادتر است.
ویتامین‌های گروه b این گوشت در تقویت اعصاب تاثیر زیادی دارد و روی آن در تقویت قوای جنسی و جلوگیری از اختلالات در رشد جنین كارآمد است.
كالری بسیار بالای گوشت شتر قوای بدنی و استقامت را زیاد می‌كند و توصیه می‌شود كه بانوان باردار و شیرده، دانش‌آموزان، ورزشكاران و افراد كهنسال از خوردن آن غافل نشوند.
ویژگی اصلی و متمایزكننده گوشت شتر در مقایسه با دیگر گوشت‌ها، فقدان مواد هورمونی و آنتی‌بیوتیك در آن است چرا كه این حیوان در طبیعت آزاد و به دور از پرورش دامی رشد می‌كند. همچنین وجود مواد طعم‌دهنده و معطر در گوشت این حیوان موجب تحریك و ترشح غدد بزاقی و شیره معده شده و در نتیجه قدرت جذب را افزایش می‌دهد.
معمولا از قلم و كوهان شتر در درمان درد پا و كمر و دردهای روماتیسمی استفاده می‌شود.
از گوشت شتر به همراه كوهان آن كه چربی خالص بوده و تقریبا 82 درصد از وزن كل چربی بدن شتر را تشكیل می‌دهد در تهیه انواع خورش، آبگوشت و خوراك استفاده می‌شود. دل، جگر، قلوه، مغز، زبان و دیگر احشای این حیوان نیز از نظر ارزش تغذیه‌ای تقریبا مانند دیگر دام‌های اهلی است.
توصیه‌ها
گوشت شترهای كم‌سن و سال كه بین یك تا 3 ساله هستند از جهت مزه، طعم و نرمی شبیه گوشت گوساله است، اما دلایلی كه باعث شده مردم گمان كنند این گوشت دیرپز است، استفاده از گوشت شتر پیر است. هر چه عمر شتر بالا برود پیوند بین بافت‌های گوشت آن افزایش یافته و حرارت پخت دیرتر بر آن تاثیر می‌گذارد. در ضمن گوشت شتر پیر برای سرخ كردن هم مناسب نیست چرا كه میزان كلاژن آن زیاد و حین سرخ كردن ناپز می‌ماند.
كوهان شتر چربی خالص است. زیاده‌روی در مصرف آن برای تمام افراد خصوصا افراد با چربی خون بالا بسیار مضر است.
گوشت شتر در اكثر نقاط به صورت فله‌ای عرضه می‌شود، بنابراین هنگام تهیه آن دقت كنید كه ظاهر گوشت لزج، چسبنده و مترشح نباشد و عضلات سفت و قوام طبیعی داشته باشند.
هر نوع بوی غیرطبیعی و نامطبوع مانند ترشیدگی، تعفن و كپك‌زدگی علامت فساد گوشت است. خشك و چروكیده بودن از علایم نگهداری گوشت در شرایط نامناسب و غیربهداشتی است. این گوشت با دیگر فرآورده‌های آن (دل، جگر، قلوه و ...) باید حتما در داخل یخچال‌های ویترین‌دار نگهداری شود.
امروزه بسیاری از شهرنشینان به علت عادت نداشتن به مصرف گوشت شتر از خوردن آن اجتناب می‌كنند. برخی خانم‌های خانه‌دار هم بر این باورند كه این گوشت سفت و دیرپز بوده و ارزش غذایی ندارد. حال پرسش اینجاست، ارزش غذایی گوشت شتر چه میزان است؟
ویژگی‌های گوشت شتر
گوشت شتر منبع بسیار خوبی از مواد مغذی است و از جهت تركیبات شیمیایی با گوشت سایر دام‌های اهلی مقداری تفاوت دارد. این گوشت در مقایسه با گوشت گاو از میزان پروتئین و چربی كمتری برخوردار است و در مقایسه با سایر گوشت‌های دیگر حاوی سدیم بیشتر و پتاسیم كمتری است.
مقدار ویتامین b كمپلكس و برخی عناصر معدنی نظیر فسفر و كلسیم آن بسیار زیاد است. اما باید افزود كه نسبت آهن و روی آن كمتر از گوشت سایر دام‌های اهلی است و نسبت كلسیم این گوشت در عضلات ران آن زیادتر است.
ویتامین‌های گروه b این گوشت در تقویت اعصاب تاثیر زیادی دارد و روی آن در تقویت قوای جنسی و جلوگیری از اختلالات در رشد جنین كارآمد است.
كالری بسیار بالای گوشت شتر قوای بدنی و استقامت را زیاد می‌كند و توصیه می‌شود كه بانوان باردار و شیرده، دانش‌آموزان، ورزشكاران و افراد كهنسال از خوردن آن غافل نشوند.
ویژگی اصلی و متمایزكننده گوشت شتر در مقایسه با دیگر گوشت‌ها، فقدان مواد هورمونی و آنتی‌بیوتیك در آن است چرا كه این حیوان در طبیعت آزاد و به دور از پرورش دامی رشد می‌كند. همچنین وجود مواد طعم‌دهنده و معطر در گوشت این حیوان موجب تحریك و ترشح غدد بزاقی و شیره معده شده و در نتیجه قدرت جذب را افزایش می‌دهد.
معمولا از قلم و كوهان شتر در درمان درد پا و كمر و دردهای روماتیسمی استفاده می‌شود.
از گوشت شتر به همراه كوهان آن كه چربی خالص بوده و تقریبا 82 درصد از وزن كل چربی بدن شتر را تشكیل می‌دهد در تهیه انواع خورش، آبگوشت و خوراك استفاده می‌شود. دل، جگر، قلوه، مغز، زبان و دیگر احشای این حیوان نیز از نظر ارزش تغذیه‌ای تقریبا مانند دیگر دام‌های اهلی است.
توصیه‌ها
گوشت شترهای كم‌سن و سال كه بین یك تا 3 ساله هستند از جهت مزه، طعم و نرمی شبیه گوشت گوساله است، اما دلایلی كه باعث شده مردم گمان كنند این گوشت دیرپز است، استفاده از گوشت شتر پیر است. هر چه عمر شتر بالا برود پیوند بین بافت‌های گوشت آن افزایش یافته و حرارت پخت دیرتر بر آن تاثیر می‌گذارد. در ضمن گوشت شتر پیر برای سرخ كردن هم مناسب نیست چرا كه میزان كلاژن آن زیاد و حین سرخ كردن ناپز می‌ماند.
كوهان شتر چربی خالص است. زیاده‌روی در مصرف آن برای تمام افراد خصوصا افراد با چربی خون بالا بسیار مضر است.
گوشت شتر در اكثر نقاط به صورت فله‌ای عرضه می‌شود، بنابراین هنگام تهیه آن دقت كنید كه ظاهر گوشت لزج، چسبنده و مترشح نباشد و عضلات سفت و قوام طبیعی داشته باشند.
هر نوع بوی غیرطبیعی و نامطبوع مانند ترشیدگی، تعفن و كپك‌زدگی علامت فساد گوشت است. خشك و چروكیده بودن از علایم نگهداری گوشت در شرایط نامناسب و غیربهداشتی است. این گوشت با دیگر فرآورده‌های آن (دل، جگر، قلوه و ...) باید حتما در داخل یخچال‌های ویترین‌دار نگهداری شود.