alamatesoall
02-06-2011, 08:38 PM
جویدن ناخن
چرا بعضی از افراد مخصوصا بچه ها ناخن هایشان را می جوند؟
آیا این عمل ریشه روانی دارد یا یک عادت معمولی است؟
شاید یکی از فراوانترین واکنش های نوروتیک و اختلالات عادتی است که در کودکان و بزرگان اتفاق می افتد . اکثرا مبتلایان را کودکان 9 الی 11 ساله تشکیل میدهند ولی گاهی از 5 سالگی نیز شروع میشود و تا 15 سالگی ادامه می یابد.
جویدن ناخن مانند مکیدن انگشت در سر فرصت انجام نمی گیرد بلکه نشانه دلواپسی . اضطراب. و یا ترس مثلا از امتحان و تنبیه و ... است . گاهی اوقات جویدن ناخن را از والدین خود یاد میگیرد.
در کودکانی که توسط وکسلر مورد تحقیق قرار گرفتند 3 علت روشن شده است :
1- عصبانیت بیش از حد . ترس و حالات هیجانی
2- دلواپسی و تضادهای فکری و مخصوصا قرار گرفتن کودک در موقعیت های حساس و بلاتکلیفی
3- عادت
بارها دیده شده که با رفع اضطراب و ناراحتی جویدن ناخن به کلی از بین رفته و مجددا با پیدایش ناراحتی برگشت کرده است.
تهدید و تنبیه . پاشیدن فلفل و داروهای تلخ متایجی نداشته و حتی ممکن است ناراحتی را شدت دهد.
در درمان ایسن افراد به جای توجه به ناخن بایستی به خود شخص توجه داشت درمان اساسی علت بیماری و رفع اصطراب هیجان و ناراحتی بیمار است .که معمولا به طریق روان درمانی و مشغول کردن کودک به کارهای دیگر رفع میشود
چرا بعضی از افراد مخصوصا بچه ها ناخن هایشان را می جوند؟
آیا این عمل ریشه روانی دارد یا یک عادت معمولی است؟
شاید یکی از فراوانترین واکنش های نوروتیک و اختلالات عادتی است که در کودکان و بزرگان اتفاق می افتد . اکثرا مبتلایان را کودکان 9 الی 11 ساله تشکیل میدهند ولی گاهی از 5 سالگی نیز شروع میشود و تا 15 سالگی ادامه می یابد.
جویدن ناخن مانند مکیدن انگشت در سر فرصت انجام نمی گیرد بلکه نشانه دلواپسی . اضطراب. و یا ترس مثلا از امتحان و تنبیه و ... است . گاهی اوقات جویدن ناخن را از والدین خود یاد میگیرد.
در کودکانی که توسط وکسلر مورد تحقیق قرار گرفتند 3 علت روشن شده است :
1- عصبانیت بیش از حد . ترس و حالات هیجانی
2- دلواپسی و تضادهای فکری و مخصوصا قرار گرفتن کودک در موقعیت های حساس و بلاتکلیفی
3- عادت
بارها دیده شده که با رفع اضطراب و ناراحتی جویدن ناخن به کلی از بین رفته و مجددا با پیدایش ناراحتی برگشت کرده است.
تهدید و تنبیه . پاشیدن فلفل و داروهای تلخ متایجی نداشته و حتی ممکن است ناراحتی را شدت دهد.
در درمان ایسن افراد به جای توجه به ناخن بایستی به خود شخص توجه داشت درمان اساسی علت بیماری و رفع اصطراب هیجان و ناراحتی بیمار است .که معمولا به طریق روان درمانی و مشغول کردن کودک به کارهای دیگر رفع میشود