آشنایی با آکنه

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/6c3564989a5be5a4b3694da001b63859.jpgآكنه یا جوش غرور جوانی، شایعترین بیماری پوستی در جهان است. اصطلاح پزشكی این وضعیت، " آكنه وولگاریس" ( Acne vulgaris) می باشد. این بیماری پوستی تقریباً تمام نوجوانان را می‌تواند به شدتهای مختلف گرفتار سازد. همچنین در بسیاری از افراد، اكنه برای اولین بار می تواند در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی رخ دهد. در تحقیقی كه در سال ۲۰۰۱ میلادی در كشور آلمان بر روی افراد از یكسالگی تا ۸۷ سالگی انجام شد،‌ مشخص گردید كه حدود ۲۷ درصد این افراد دچار آكنه بوده‌اند. اما اگر فقط نوجوانان آلمانی را در این تحقیق در نظر بگیریم، بیش از ۹۰ درصد آنها به آكنه مبتلا بوده‌اند.
شما وقتی كه بر روی پوستتان، دانه‌های سرسیاه، سر سفید یا جوشهای قرمز یا زردی را مشاهده می‌كنید و پوستتان چرب می‌گردد، می‌فهمید كه به آكنه دچار شده‌اید. این علایم كلاسیك آكنه می‌باشد. پیدایش آكنه، نه به رنگ پوست شما مربوط می‌باشد و نه به سن و سال شما. با اینحال، وقتی كه شما به سن بلوغ نزدیك می‌شوید، احتمال بیشتری دارد كه به این وضعیت گرفتار شوید چون در این سنین، پوست شما دچار تغییراتی می‌گردد كه برای بروز آكنه مستعد می‌شود. آن چیزی كه ااكثر افراد از آن اطلاع ندارنداین است كه چه مدت آكنه در آنها طول می‌كشد. ۱۵ درصد خانمها حتی تا سنین حدود ۴۰ سالگی هم هنوز از این مشكل رنج می‌برند، با اینحال در مردان كمتر اتفاق می‌افتد كه تا این سنین هنوز به این مسكل گرفتار باشند. صورت، گردن، سینه، پشت و شانه‌ها به علت اینكه دارای غدد تولیدكننده چربی (غدد سباسه) بیشتری هستند، به آكنه دچار می‌شوند.
تحقیقات بسیار وسیعی بر روی آكنه صورت گرفته است و متخصصین پوست، چهار عامل را در پیدایش آكنه در افراد دخیل می دانند كه این عوامل عبارتند از :
۱- به نظر می‌رسد كه بدن انسان به میزان زیادی به هورمون‌های جنسی مردانه (آندروژن‌ها) حساس می‌باشد. خانمها هم مانند آقایان دارای هورمونهای جنسی مردانه هستند اما از آنجائی كه مقدار این هورمونها در آقایان خیلی بیشتر می‌باشد، اكثراً آقایان به آكنه دچار می شوند. هورمونهای مردانه باعث می‌گردند كه غدد تولیدكننده چربی دربدن بیشتر فعالیت كرده و چربی بیشتری كه اصطلاحاً به آن "سبوم" (Sebum) گفته می‌شود تولید گردد.
۲- غدد تولیدكننده چربی بر روی سطح پوست دارای سوراخها یا منفذهای كوچكی هستند. در انتهای مجرایی كه این غدد تولیكنندهچربی وجود دارند، یك فولیكول مو هم قرار دارد. فولیكول مو قادر است كه تولید مو نماید. غدد تولیدكنندة چربی در نیمه راه این مجرا به آن متصل می‌شوند. این مجرا از سلولهایی شبیه همان سلولهای سطح پوست تشكیل شده است. اگر شما گرفتار آكنه شده باشید، این سلولها در هنگام از بین رفتن و پوسته‌ریزی، به یكدیگر چسبیده و باعث می شوند كه مجرا باریك شود.
۳- بر اثر باریك شدن مجرا و افزایش تولید چربی (سبوم)، مجرا مسدود می گردد كه این وضعیت، نقطه شروعی برای ایجاد انواع آكنه می باشد. در این حالت، محیط بسیار مناسبی برای رشد باكتری آكنه بوجود می‌آید. این باكتری بطور طبیعی بر روی پوست افراد زندگی می‌كند. بر اثر رشد و تكثیر این باكتری، عفونت و التهاب ایجاد می گردد.
۴- التهابی كه بر اثر رشد و تكثیر این باكتری بروزمی‌كند، باعث تحریك سیستم دفاعی بدن می‌شود و در نتیجه گلبولهای سفید بدن را برای مبارزه با باكتریها و ترمیم صدمات وارده به محل التهاب می‌فرستد. این گلبولهای سفید، تولید آن چیزی را می‌كنند كه ما به آن اصطلاحاً "چرك" می‌گوییم. چرك، مایعی زرد یا سبزرنگ می‌باشد كه بدن در پاسخ به التهاب، تولید می‌كند. چرك، حاوی مقادیر زیادی گلبول سفید است كه از جریان خون برای حمله به محل بروز التهاب می‌آیند. اما اگر مسدود شدن مجرا توسط باكتری‌ها، عفونی نشود، این انسداد مجرا بصورت یك گرفتگی مجرا باقی می‌ماند كه ما اصطلاحاً به آن "دانه سرسیاه" (Black head) می‌گوییم.
در اینجا ما انواع جوشهایی كه ممكن است شما به آنها گرفتار شوید را توضیح می‌دهیم تا شما بتوانید بگوئید كه آیا مشكل شما خفیف، متوسط و یا شدید می‌باشد. برای اینكه تشخیص آكنه را در فردی مطرح نماییم، لازم نیست كه تمام انواع این جوشها را داشته باشد. فقط داشتن یك نوع از این جوشها، كافی است تا تشخیص آكنه مطرح گردد. این جوشها هر چقدر هم كه شدید باشند، با زهم درمانهای مؤثری برای از بین بردن آنها وجود دارد.

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/cecf7a9847eb22cdddf36cc4f113447c.jpgآكنه با كنه نسبتی دارد؟
جوش صورت یا آكنه یكی از بزرگترین مشكلاتی است كه نوجوانان را گرفتار می‌كند و متاسفانه درست زمانی به سراغ آنها می‌آید كه بیش از هر وقت دیگر نگران زیبایی وضع ظاهر خود هستند. آكنه یك بیماری التهابی مزمن پوست است كه اكثرا در دوران نوجوانی مزاحمت ایجاد می‌كند اما گاهی به طور متناوب در سراسر زندگی بارها و بارها فرد را گرفتار می‌كند. آكنه در دختران در سنین پایین‌تری نسبت به پسران بروز می‌كند ولی در پسران معمولا تظاهرات بسیار شدیدتری دارد. به‌طور كلی علائم و نشانه‌های آكنه در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. اگر والدین یا اقوام نزدیك شما در دوره‌ای از زندگی خود دچار نوع شدید آكنه شده باشند به شما توصیه می‌كنیم كه بیشتر مراقب پوست خود باشید چون در آن صورت احتمال درگیری شدید پوستی در شما از بقیه بیشتر خواهد بود. نقطه‌های سرسفید، نقطه‌های سرسیاه آكنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چركی بروز می‌كند. غدد چربی در تمام سطوح پوست شما به غیر از كف‌پا و دست وجود دارد. اما بیشترین تراكم آنها در صورت، سینه، پشت و شانه‌ها است. كار این غدد،‌‌ترشح چربی است. چربی تولید شده توسط مجاری چربی به سطح پوست راه یافته و به طور طبیعی روی پوست را می‌پوشاند. در دوران نوجوانی به علت تغییرات ناگهانی كه در سطح هورمو‌ن‌های جنسی رخ می‌دهد، غدد سباسه، تحریك می‌شوند و چربی بیش از حد تولید می‌كنند. این چربی زیادی مجاری انتقال چربی را مسدود می‌كند و به این ترتیب جوش‌های سرسیاه تولید می‌شوند. وقتی كه چربی باقیمانده و لایه‌های مرده پوست نتوانند به بیرون پوست راه یابند، توسط باكتری‌هایش كه به طور طبیعی در غده وجود دارند، عفونی می‌شوند و جوش‌های سرسفید را ایجاد می‌كنند. گاهی نیز چربی ترشح شده فضای اطراف فولیكول مو را اشغال می‌كند در نتیجه مو نمی‌تواند از پوست خارج شود و باكتری‌های موجود در پوست داخل منافذ مسدود شده و آنجا ایجاد عفونت و التهاب و جوش‌های چركی می‌كند.در آكنه شدید ممكن است كیست و آبسه هم دیده شود. كیست توری بزرگ‌تر، سفت‌تر و عمیق‌تر از جوش‌ معمولی است و در اغلب موارد خطرناك است. بعضی از كیست‌ها تا زیر سطح پوست انتشار می‌یابند و پاره می‌شوند و به این طریق عفونت را در زیر پوست منتشر می‌كنند. جای این جوش‌ها معمولا روی پوست باقی می‌ماند.آبسه یك ناحیه عفونی متورم و ملتهب وبسیار دردناك است كه حاوی چرك فراوان است. خوردنی‌ها و نخوردنی‌های آكنه <آیا تغذیه در ایجاد آكنه تاثیری دارد؟> شاید این شایع‌ترین سوِالی باشد كه یك متخصص پوست از بیمار خود می‌شنود. <با این همه جوش چرا شكلات می‌خوری؟> و شاید این شایع‌ترین گوشزدی باشد كه افراد مبتلا به آكنه از دیگران می‌‌شنوند. واقعیت این است كه نقش رژیم غذایی در ایجاد یا تشدید آكنه هنوز به اثبات نرسیده است‌. گرچه گزارشاتی نیز موجود است كه خوردن مداوم غذاهای خیلی چرب، شیرینی زیاد، سس مایونز، خامه، شكلات، گردو، بادام، فندق، خرمالو، موز، پسته، تخمه، چیپس، پفك، نوشابه، نارگیل، تخم‌مرغ و به تعبیری، همه آنچه كه در قنادی و بقالی یافت می‌شود، را در بروز و تشدید آكنه موِثر دانسته است. اگر از دست این جوش‌های لعنتی به ستوه آمده‌اید،برای احتیاط به‌جای خوردن اینها از‌ سبزیجات و میوه‌های تازه استفاده كنید. استفاده از اسفناج، هویج، شاهی و گوجه‌فرنگی را به شما توصیه می‌كنیم. سعی كنید خوردن چای و ادویه‌جات را بسیار محدود كنید. عامل مهم دیگری كه اثر آن در تشدید آكنه به اثبات رسیده، تماس‌های شغلی است. آكنه در كسانی كه به علت شغلشان با روغن‌های حیوانی و یا معدنی تماس دارند و یا در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد هستند با شدت بیشتری بروز می‌كند.افرادی كه شغل‌های پر استرس دارند یا اینكه اصولا از نظر تیپ شخصیتی مضطرب محسوب می‌شوند معمولا دچار آكنه‌های شدید می‌شوند. اگر خود استرس عامل این تشدید نباشد، حداقل این است كه افراد مضطرب معمولا بیش از حد صورت خود را دستكاری می‌كنند و این امر خود باعث تشدید بیماری می‌شود. از دیگر عوامل موثر، لوازم آرایشی، اختلال غدد درون ریز، تعریق زیاد، برخی داروها مانند كورتیزول، هورمون‌های مردانه، قرص‌های ضدبارداری، لیتیوم و باربیتورات‌ها را می‌توان نام برد. خلاصه اینكه شاید بتوان گفت كه قسمت خیلی‌ها این‌طور مقرر شده كه در سنین نوجوانی گرفتار این معضل پوستی شوند (منظورم نقش ژنتیك است.) روش برای خلا‌ص شدن از شر آكنه ‌‌ اگر پوستتان چرب است روزی ۱ بار به آرامی پوست خود را با صابون غیرمعطر‌(ترجیحا صابون‌های‌ آنتی ‌باكتریال) بشوئید . به این ترتیب كه صورت خود را از كف بپوشانید و ماساژ دهید تا صابون در منافذ پوست نفوذ كند و چربی‌های تجمع یافته و آلودگی‌ها را از بین ببرد. پوست خود را ماساژ دهید. ماساژ باعث تخلیه چربی‌ پوست می‌شود و از تجمع آن جلوگیری می‌كند. علاوه بر این ماساژ جریان خون پوست را بهبود می‌بخشد. بعد از ماساژ صورت خود را با آب گرم بشویید تا چربی آن گرفته شود و بعد بلافاصله مقداری آب سرد به پوست خود بپاشید تا منافذ آن بسته شود. پس از این كار پنبه‌ای را به گلاب یا آبلیمو آغشته كنید و سطح پوستتان را با آن پاك كنید. گلاب و آبلیمو اثر قابض دارند و باعث افزایش گردش خون می‌شوند. اگر پوستتان خیلی چرب است هفته‌ای یك بار از ماساژ با سركه سیب استفاده كنید تا چربی پوست كاهش یابد. برای این كار سركه سیب را با همان مقدار آب مخلوط كنید و روی پوست خود بمالید و ماساژ دهید و بعد از چند دقیقه پوستتان را بشوئید. آسودگی روانی داشته باشید. خواب خوب و مرتب داشته باشید، به میزان لازم استراحت كنید و از عصبانیت بپرهیزید. از مالیدن یا تركاندن جوش‌ها و آكنه‌ها خودداری كنید. جوش‌های چركی را نباید با فشار خالی كرد. برای خالی كردن آنها دستگاه‌های مكنده‌ای وجود دارد كه جوش‌ها را در شرایط كاملاً استریل تخلیه می‌كند. موهایتان را حداقل ۲ بار در هفته با شامپو بشوئید. اجازه ندهید كه موهایتان روی صورت بیاید. حتی در شب و به هنگام خواب موی كثیف و چرب باعث پخش چربی و باكتری‌ها می‌شود. تعریق در ۱۵درصد افراد باعث تشدید آكنه می‌شود. پس از كار كردن در هوای گرم و مرطوب و پختن غذا و ورزش، عرقتان را بشوئید و در اسرع وقت چربی را از بدن و صورتتان پاك كنید. برای آرایش كردن از مواد آرایشی روغنی و چرب استفاده نكنید. زیرا این مواد می‌توانند فولیكول‌های مو را مسدود كنند و باعث ایجاد و یا تشدید آكنه شوند. خصوصاً‌ افرادی كه پوست چربی دارند ‌باید ‌از‌ كرم‌های مرطوب ‌كننده و حتی ضدآفتابی استفاده كنند كه فاقدچربی باشد. آرایش را روزی ۲ بار از صورت خود با آب و شیرپاك‌كن‌های فاقد چربی و سازگار با پوست پاك كنید. قبل از استفاده از مارك جدید لوازم حتما آن را روی بازوی خود تست كنید تا مطمئن شوید كه پوستتان به آن حساسیت ندارد. اشعه ماوراء بنفش خورشید، باعث بهبود ضایعات می‌شود اما در ۱۰ درصد افراد باعث تشدید علائم می‌شود. در زمان قاعدگی حساسیت غدد چربی دختران نسبت به هورمون‌های جنسی مردانه افزایش می‌یابد و این باعث افزایش چربی پوست در آنها می‌شود. برای جلوگیری از بروز یا تشدید آكنه در این زمان باید پوست خود را با صابون بشوئید و پس از شستشو پوستتان را با پنبه آغشته به محلول‌های الكلی موجود در بازار كه حاوی آنتی‌بیوتیك هستند پاك كنید. حوله صورتتان را هر روز عوض كنید و همیشه از حوله تمیز و خشك استفاده كنید زیرا باكتری‌ها این توانائی را دارند كه به سرعت در حوله‌های مرطوب رشد كنید. از ورزش و پیاده‌روی غفلت نكنید. اگر هر روز صبح ۳ كیلومتر پیاده‌روی كنید و بعد از آن دوش بگیرید متوجه می‌شوید كه پس از مدت كوتاهی بسیاری از جوش‌ها برطرف شده و پوستتان بسیار شاداب‌تر می‌شود. حرف آخر آكنه را نباید یك عارضه جزئی و كم‌اهمیت تلقی كنید زیرا می‌تواند فشارهای عصبی فراوانی را برای فرد ایجاد كند. حتی ملایم‌ترین انواع آكنه دست كم یك‌سال باقی می‌ماند. مدت بیماری در برخی افراد به ۱۵ سال و حتی تا آخر عمر نیز رسیده است. در صورت طولانی شدن مدت آكنه فرد اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و تصور بدی از ظاهر خود پیدا می‌كند. درمان در اغلب موارد موثر است اما نیاز به حوصله و صرف وقت فراوان دارد. در بسیاری از افراد بیماری پس از دوران بلوغ و نوجوانی خودبه‌خود برطرف می‌شود
آكنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چركی بروز می‌كند. از مالیدن یا تركاندن جوش‌ها و آكنه‌ها خودداری كنید. جوش‌های چركی را نباید با فشار خالی كرد. برای خالی كردن آنها دستگاه‌های مكنده‌ای وجود دارد كه جوش‌ها را در شرایط كاملاً استریل تخلیه می‌كند

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/0e816b4e2540f1a838305bdf14ac8b7d.jpgآکنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چرکی بروز می‌کند.جوش صورت یا آکنه یکی از بزرگترین مشکلاتی است که نوجوانان را گرفتار می‌کند و متاسفانه درست زمانی به سراغ آنها می‌آید که بیش از هر وقت دیگر نگران زیبایی وضع ظاهر خود هستند.
آکنه یک بیماری التهابی مزمن پوست است که اکثرا در دوران نوجوانی مزاحمت ایجاد می‌کند اما گاهی به طور متناوب در سراسر زندگی بارها و بارها فرد را گرفتار می‌کند. آکنه در دختران در سنین پایین‌تری نسبت به پسران بروز می‌کند ولی در پسران معمولا تظاهرات بسیار شدیدتری دارد.
به‌طور کلی علائم و نشانه‌های آکنه در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد.
اگر والدین یا اقوام نزدیک شما در دوره‌ای از زندگی خود دچار نوع شدید آکنه شده باشند به شما توصیه می‌کنیم که بیشتر مراقب پوست خود باشید چون در آن صورت احتمال درگیری شدید پوستی در شما از بقیه بیشتر خواهد بود. نقطه‌های سرسفید، نقطه‌های سرسیاه آکنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چرکی بروز می‌کند.
غدد چربی در تمام سطوح پوست شما به غیر از کف‌پا و دست وجود دارد. اما بیشترین تراکم آنها در صورت، سینه، پشت و شانه‌ها است. کار این غدد،‌‌ترشح چربی است. چربی تولید شده توسط مجاری چربی به سطح پوست راه یافته و به طور طبیعی روی پوست را می‌پوشاند. در دوران نوجوانی به علت تغییرات ناگهانی که در سطح هورمو‌ن‌های جنسی رخ می‌دهد، غدد سباسه، تحریک می‌شوند و چربی بیش از حد تولید می‌کنند.
این چربی زیادی مجاری انتقال چربی را مسدود می‌کند و به این ترتیب جوش‌های سرسیاه تولید می‌شوند. وقتی که چربی باقیمانده و لایه‌های مرده پوست نتوانند به بیرون پوست راه یابند، توسط باکتری‌هایش که به طور طبیعی در غده وجود دارند، عفونی می‌شوند و جوش‌های سرسفید را ایجاد می‌کنند.
گاهی نیز چربی ترشح شده فضای اطراف فولیکول مو را اشغال می‌کند در نتیجه مو نمی‌تواند از پوست خارج شود و باکتری‌های موجود در پوست داخل منافذ مسدود شده و آنجا ایجاد عفونت و التهاب و جوش‌های چرکی می‌کند.در آکنه شدید ممکن است کیست و آبسه هم دیده شود. کیست توری بزرگ‌تر، سفت‌تر و عمیق‌تر از جوش‌ معمولی است و در اغلب موارد خطرناک است. ب
عضی از کیست‌ها تا زیر سطح پوست انتشار می‌یابند و پاره می‌شوند و به این طریق عفونت را در زیر پوست منتشر می‌کنند. جای این جوش‌ها معمولا روی پوست باقی می‌ماند.آبسه یک ناحیه عفونی متورم و ملتهب وبسیار دردناک است که حاوی چرک فراوان است.
خوردنی‌ها و نخوردنی‌های آکنه <آیا تغذیه در ایجاد آکنه تاثیری دارد؟> شاید این شایع‌ترین سوِالی باشد که یک متخصص پوست از بیمار خود می‌شنود. <با این همه جوش چرا شکلات می‌خوری؟> و شاید این شایع‌ترین گوشزدی باشد که افراد مبتلا به آکنه از دیگران می‌‌شنوند. واقعیت این است که نقش رژیم غذایی در ایجاد یا تشدید آکنه هنوز به اثبات نرسیده است‌.
گرچه گزارشاتی نیز موجود است که خوردن مداوم غذاهای خیلی چرب، شیرینی زیاد، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، بادام، فندق، خرمالو، موز، پسته، تخمه، چیپس، پفک، نوشابه، نارگیل، تخم‌مرغ و به تعبیری، همه آنچه که در قنادی و بقالی یافت می‌شود، را در بروز و تشدید آکنه موِثر دانسته است. اگر از دست این جوش‌های لعنتی به ستوه آمده‌اید،برای احتیاط به‌جای خوردن اینها از‌ سبزیجات و میوه‌های تازه استفاده کنید.
استفاده از اسفناج، هویج، شاهی و گوجه‌فرنگی را به شما توصیه می‌کنیم. سعی کنید خوردن چای و ادویه‌جات را بسیار محدود کنید. عامل مهم دیگری که اثر آن در تشدید آکنه به اثبات رسیده، تماس‌های شغلی است.
آکنه در کسانی که به علت شغلشان با روغن‌های حیوانی و یا معدنی تماس دارند و یا در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد هستند با شدت بیشتری بروز می‌کند.افرادی که شغل‌های پر استرس دارند یا اینکه اصولا از نظر تیپ شخصیتی مضطرب محسوب می‌شوند معمولا دچار آکنه‌های شدید می‌شوند. اگر خود استرس عامل این تشدید نباشد، حداقل این است که افراد مضطرب معمولا بیش از حد صورت خود را دستکاری می‌کنند و این امر خود باعث تشدید بیماری می‌شود.
از دیگر عوامل موثر، لوازم آرایشی، اختلال غدد درون ریز، تعریق زیاد، برخی داروها مانند کورتیزول، هورمون‌های مردانه، قرص‌های ضدبارداری، لیتیوم و باربیتورات‌ها را می‌توان نام برد. خلاصه اینکه شاید بتوان گفت که قسمت خیلی‌ها این‌طور مقرر شده که در سنین نوجوانی گرفتار این معضل پوستی شوند (منظورم نقش ژنتیک است
روش برای خلا‌ص شدن از شر آکنه ‌‌ اگر پوستتان چرب است روزی ۱ بار به آرامی پوست خود را با صابون غیرمعطر‌(ترجیحا صابون‌های‌ آنتی ‌باکتریال) بشوئید . به این ترتیب که صورت خود را از کف بپوشانید و ماساژ دهید تا صابون در منافذ پوست نفوذ کند و چربی‌های تجمع یافته و آلودگی‌ها را از بین ببرد. پوست خود را ماساژ دهید. ماساژ باعث تخلیه چربی‌ پوست می‌شود و از تجمع آن جلوگیری می‌کند. علاوه بر این ماساژ جریان خون پوست را بهبود می‌بخشد.
بعد از ماساژ صورت خود را با آب گرم بشویید تا چربی آن گرفته شود و بعد بلافاصله مقداری آب سرد به پوست خود بپاشید تا منافذ آن بسته شود. پس از این کار پنبه‌ای را به گلاب یا آبلیمو آغشته کنید و سطح پوستتان را با آن پاک کنید. گلاب و آبلیمو اثر قابض دارند و باعث افزایش گردش خون می‌شوند. اگر پوستتان خیلی چرب است هفته‌ای یک بار از ماساژ با سرکه سیب استفاده کنید تا چربی پوست کاهش یابد. برای این کار سرکه سیب را با همان مقدار آب مخلوط کنید و روی پوست خود بمالید و ماساژ دهید و بعد از چند دقیقه پوستتان را بشوئید. آسودگی روانی داشته باشید.
خواب خوب و مرتب داشته باشید، به میزان لازم استراحت کنید و از عصبانیت بپرهیزید. از مالیدن یا ترکاندن جوش‌ها و آکنه‌ها خودداری کنید. جوش‌های چرکی را نباید با فشار خالی کرد. برای خالی کردن آنها دستگاه‌های مکنده‌ای وجود دارد که جوش‌ها را در شرایط کاملاً استریل تخلیه می‌کند. موهایتان را حداقل ۲ بار در هفته با شامپو بشوئید. اجازه ندهید که موهایتان روی صورت بیاید.
حتی در شب و به هنگام خواب موی کثیف و چرب باعث پخش چربی و باکتری‌ها می‌شود. تعریق در ۱۵درصد افراد باعث تشدید آکنه می‌شود. پس از کار کردن در هوای گرم و مرطوب و پختن غذا و ورزش، عرقتان را بشوئید و در اسرع وقت چربی را از بدن و صورتتان پاک کنید.
برای آرایش کردن از مواد آرایشی روغنی و چرب استفاده نکنید. زیرا این مواد می‌توانند فولیکول‌های مو را مسدود کنند و باعث ایجاد و یا تشدید آکنه شوند. خصوصاً‌ افرادی که پوست چربی دارند ‌باید ‌از‌ کرم‌های مرطوب ‌کننده و حتی ضدآفتابی استفاده کنند که فاقدچربی باشد. آرایش را روزی ۲ بار از صورت خود با آب و شیرپاک‌کن‌های فاقد چربی و سازگار با پوست پاک کنید. قبل از استفاده از مارک جدید لوازم حتما آن را روی بازوی خود تست کنید تا مطمئن شوید که پوستتان به آن حساسیت ندارد.
اشعه ماوراء بنفش خورشید، باعث بهبود ضایعات می‌شود اما در ۱۰ درصد افراد باعث تشدید علائم می‌شود. در زمان قاعدگی حساسیت غدد چربی دختران نسبت به هورمون‌های جنسی مردانه افزایش می‌یابد و این باعث افزایش چربی پوست در آنها می‌شود. برای جلوگیری از بروز یا تشدید آکنه در این زمان باید پوست خود را با صابون بشوئید و پس از شستشو پوستتان را با پنبه آغشته به محلول‌های الکلی موجود در بازار که حاوی آنتی‌بیوتیک هستند پاک کنید.
حوله صورتتان را هر روز عوض کنید و همیشه از حوله تمیز و خشک استفاده کنید زیرا باکتری‌ها این توانائی را دارند که به سرعت در حوله‌های مرطوب رشد کنید. از ورزش و پیاده‌روی غفلت نکنید. اگر هر روز صبح ۳ کیلومتر پیاده‌روی کنید و بعد از آن دوش بگیرید متوجه می‌شوید که پس از مدت کوتاهی بسیاری از جوش‌ها برطرف شده و پوستتان بسیار شاداب‌تر می‌شود.
حرف آخر آکنه را نباید یک عارضه جزئی و کم‌اهمیت تلقی کنید زیرا می‌تواند فشارهای عصبی فراوانی را برای فرد ایجاد کند. حتی ملایم‌ترین انواع آکنه دست کم یک‌سال باقی می‌ماند. مدت بیماری در برخی افراد به ۱۵ سال و حتی تا آخر عمر نیز رسیده است. در صورت طولانی شدن مدت آکنه فرد اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و تصور بدی از ظاهر خود پیدا می‌کند. درمان در اغلب موارد موثر است اما نیاز به حوصله و صرف وقت فراوان دارد. در بسیاری از افراد بیماری پس از دوران بلوغ و نوجوانی خودبه‌خود برطرف می‌شود.
آکنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوش‌های چرکی بروز می‌کند. از مالیدن یا ترکاندن جوش‌ها و آکنه‌ها خودداری کنید. جوش‌های چرکی را نباید با فشار خالی کرد. برای خالی کردن آنها دستگاه‌های مکنده‌ای وجود دارد که جوش‌ها را در شرایط کاملاً استریل تخلیه می‌کند
● پِیلینگ
موِثرترین عامل در زیبایی چهره، بی‌تردید شادابی و طراوت پوست است. شما اگر پوست خرابی داشته باشید، هر چقدر هم کرم پودر و انواع و اقسام آرایش را روی صورتتان بمالید، فایده‌ای ندارد و همه می‌فهمند که پوست شما خراب است. برای حفظ شادابی و طراوت پوست، نکات زیادی وجود دارد،‌مثل تغذیه خوب، نکشیدن سیگار، قرار نگرفتن در معرض آفتاب، عدم استفاده از وسایل آرایشی نامناسب و... اما همه این‌ها برای قبل از خراب شدن پوست است. اگر پوست شما خراب شده، علاوه بر رعایت موارد فوق، باید به دنبال روش‌های دیگری هم باشید که پوست شما را تا حد امکان، صاف و شاداب کنند(پیلینگ) یکی از این روش‌هاست.
● چرا پیلینگ؟
در سنین نوجوانی و جوانی معمولا پوست محتوای چربی بالاتری نسبت به سنین کهنسالی دارد.
با افزایش ترشح غدد، چربی‌ها در معرض هوا اکسیده می‌‌شوند و ایجاد جوش‌های سرسیاه به نام کومدون می‌کنند. اگر کومدون‌ها را به طور خودسرانه تخلیه کنید ممکن است به التهاب و بروز جوش‌های ملتهب چرکی منجر شود. لذا این کار را به شما توصیه نمی‌کنیم.
واژه جرم‌گیری پوست که امروزه توسط برخی افراد غیر پزشک و غیر متخصص به‌کار می‌رود نیز در واقع کندن و تخلیه نمودن کومدون‌ها و غدد چربی بسته شده است که می‌تواند به بروز آکنه یا جوش‌های غرور منجر شود.
شما می‌توانید پوسته‌های شاخی شده و سطحی پوست را به راحتی با صابون‌های لایه‌بردار (در پوست‌‌های چرب) و با شیرپاک‌کن (در پوست‌های خشک) تمیز کنید. در واقع اگر بهداشت پوست به خوبی رعایت شود، نیازی به جرم‌گیری خشن و دوره‌ای نخواهید داشت.
لایه‌برداری یا‌ پیلینگ که امروزه توسط متخصصین پوست اجرا می‌شود، برداشت قسمت‌های سطحی پوست بیمار و شاداب‌سازی پوست سالخورده است. پیلینگ در برخی موارد بسیار مفید است و نیاز به جراحی در جهت درمان ضایعات پوستی را مرتفع می‌سازد. از جمله این موارد می‌توان جوش صورت، لک صورت یا ملاسما و کک و مک را نام برد. همچنین پیلینگ برای از بین بردن اسکارهای ناشی از سوختگی و به طور کلی لک‌های باقی مانده از التهابات قبلی پوست، روش مناسبی است.,
● روش‌های پیلینگ
انتخاب پوست مناسب جهت هر نوع پیلینگ در نتیجه عمل، دخالت بسزائی دارد. در ضمن باید توجه داشته باشید که نمی‌توان هر نوع پیلینگی را برای هر نوع پوستی انتخاب کرد. مسئله مهم دیگری که باید به آن توجه شود، این است که قبل از انجام پیلینگ، پزشک باید مطمئن شود که بیمار اصول مراقبت‌های پوستی بعد از عمل را نظیر مصرف ضدآفتاب، خودداری از کندن دلمه‌های ایجاد شده روی سطح پوست و استفاده از صابون‌های ملایم با PH خنثی که کمترین اثر تحریکی روی پوست دارند، به دقت رعایت می‌کند. این نکته هم لازم به توضیح نیست که اگر عملیات پاکسازی و لایه‌برداری پوست توسط افراد ناآشنا و بی‌تجربه صورت ‌گیرد، نتایج ناگواری نظیر لکه‌های قهوه‌ای رنگ روی سطح پوست و حساسیت پوست در برابر آ‌فتاب را باعث می‌شود.
لایه‌برداری از پوست را می‌توان به روش‌های گوناگون انجام داد:
▪ لایه‌برداری شیمیایی:
لایه‌برداری شیمیایی به وسیله مواد شیمیایی که عمدتا از اسید با درصدهای متفاوت تشکیل شده‌اند، انجام می‌شود. معمولا در این محلول‌های شیمیایی از آلفا هیدروکسی اسید )AHA( و تری‌کلرواستیک اسید )TCA( و فنل با درصدهای متفاوت استفاده می‌شود.
AHA که از عصاره نیشکر تهیه می‌شود، خفیف‌ترین شکل پیل‌های شیمیایی است و اغلب برای درمان آسیب‌های خفیف پوستی در اثر آفتاب استفاده می‌شود. چین و چروک‌های عمیق‌تر و تیره‌تر و دانه‌های ناشی از تابش آ‌فتاب، معمولا با یک پیل TCA درمان می‌شوند.
به غیر از روش مرسوم انجام پیلینگ در چند جلسه، روش پیلینگ به‌صورت طولانی و مداوم هم وجود دارد. به این صورت که فرد باید کرم‌های دارای %۱۵ AHA و یا کمتر را هر شب بر روی جاهایی که می‌خواهد لایه‌برداری کند بمالد. AHA پوست را پوسته‌پوسته می‌کند و این مسئله سبب تحریک پوست در لایه‌های پایینی می‌شوند و به این ترتیب چروک‌های ریز و نافرمی‌های پوست صاف شده و از بین می‌روند. نکته مهم که باید به آن توجه کنید این است که پس از استفاده از این کرم‌ها باید از نورخورشید اجتناب نمایید و در مواقع خروج از منزل باید حتما از ضد آ‌فتاب قوی استفاده کنید.
▪ لایه‌برداری مکانیکی:
در لایه‌برداری به روش مکانیکی، به‌وسیله ابزارهای تراشنده، لایه سطحی پوست تراشیده می‌شود. مثلا می‌توان این کار را توسط یک دستگاه دوار تراشنده به‌نام <درم ابرشن> و یا توسط سمباده انجام داد. دستگاه جدیدی هم به تازگی وارد بازار شده که <میکرودرم ابرشن> نام دارد و از کریستال‌های آلومینیوم به‌عنوان ساینده استفاده می‌کند و پوست را با ظرافت بسیار زیادی می‌تراشد.
▪ لایه‌برداری لیزری:
در لایه‌برداری به روش لیزر، از لیزر دی اکسید کربن برای این منظور استفاده می‌شود. با اولین عبور لیزر، لایه سطحی یا اپیدرم پوست برداشته می‌شود. نفوذ عمقی، باعث از بین رفتن ساختمان ضمائم پوست می‌شود و در این صورت خطر ایجاد اسکار دائمی یا جوشگاه در ناحیه درمان شده وجود دارد.
● پیلینگ در منزل
ست پیلینگ مدیپیل (Medipeel) محصولی ایده‌آل جهت انجام پیلینگ پوست در منزل است. در این روش عوارضی از قبیل ایجاد حساسیت، خارش، سرخی و التهاب وجود ندارد و طی ۱۲ هفته درمان با این ست، لایه‌های فرسوده و سطحی رویی پوست از بین می‌رود و شما شاهد کاهش پف و چروک زیر چشم، کاهش لک‌های ناشی از تابش نور آفتاب و امراض کبدی و یا کهولت سن خواهید بود. مدیپیل، همچنین قادر است، خطوط عمیق خنده دور لب‌ها را کاهش دهد.
در مدیپیل محصولی به‌نام سرم پیلینگ صورت مدیپیل هم وجود دارد. این سرم حاوی اسید گلیکولیک است که باعث لایه‌برداری پوست و با طراوت کردن آن می‌شودو تاثیر بسزایی در کاهش خطوط سطحی پوست و لک‌های ناشی از کهولت و آفتاب دارد. محصول دیگر این ست، پاک‌کننده عمیق پوست مدیپیل است که حاوی چندین نوع مختلف از اسیدهای فعال میوه از قبیل: اسید گلیکولیک، اسید مالیک، اسید سیتریک، اسید لاکتیک، اسید سالیسیک، عصاره بابونه و الورا است. این اسیدها لایه‌های فرسوده سطحی روی پوست را از بین می‌برند و بدین‌ترتیب منجر به شکل‌گیری پوستی شاداب و تازه می‌شوند.
● پیلینگ و چروک‌های پوستی
کلاژن مسئول نگه‌داشتن قوام پوست شما است. حال به هر علتی در روند کلاژن‌سازی اختلالی به‌وجود آید، می‌تواند باعث ایجاد چین و چروک پوست شود. با افزایش سن کلاژن‌سازی دچار وقفه می‌شود و افرادی با سن بالا پوستی افتاده خواهند داشت.
علاوه بر کلاژن‌سازی، علل دیگری نیز در ایجاد چروک پوست دخالت دارند مثل قرارگیری طولانی‌مدت در معرض نور آفتاب.
علت دیگر، اسپاسم عضلانی زیر پوست است. افراد عصبی و اخمو به‌علت استفاده زیاد عضلات صورت، دچار این حالت می‌شوند. افرادی که قبلا چاق بوده‌اند ولی اکنون لاغر شده‌اند نیز به‌علت از دست دادن چربی زیر پوستی، دچار افتادگی پوست و چروک می‌شوند.
سیگار کشیدن و داشتن پوست خشک هم از عوامل دیگری هستند که باعث چروک زودرس می‌شوند.
برای پیشگیری از ایجاد چروک، پیش از هر چیز باید عامل ایجادکننده را از بین ببرید، مثلا تغذیه مناسب داشته باشید، از سیگار و مواد مخدر استفاده نکنید، اعصاب آرام داشته باشید، زیاد در معرض آفتاب قرار نگیرید و...
اما اگر دچار چین و چروک شده‌اید، ما چند روش موِثر را به شما معرفی می‌کنیم. روش اول، پیلینگ شیمیایی است که چه به صورت تدریجی با مصرف کرم‌های حاوی AHA با درصدهای پایین و چه به صورت پیلینگ در مطب با داروهای با درصد بالا، قابل انجام است. با این روش‌ها، کلاژن سازی تحریک می‌شود.
روش دیگر، به کار بردن لیزر است. با پیلینگ لیزری توسط لیزر‌CO۲ اولتراپالس، رشته‌های آسیب‌دیده کلاژن بازسازی می‌شوند و کلاژن جدید هم در پوست به وجود می‌آید در نتیجه با از بین رفتن چین و چروک‌ها، فرد ۵ تا ۱۰ سال جوانتر به نظر می‌رسد که در صورت مراقبت صحیح از پوست و قرار نگرفتن در معرض آفتاب، آثار سودمند این عمل تا سالیان سال باقی‌می‌ماند.
● فقط دو هفته صبر کنید
در مورد طول عمل پیلینگ، ظاهر پوست بلافاصله پس از عمل و مدت زمان بهبودی و مراقبت‌های پس از عمل، بروشورهای ساده و قابل فهمی وجود دارد که مراکز درمانی پوست در اختیارتان می‌گذارند. بلافاصله پس از پیلینگ، پوست برافروخته و به رنگ صورتی پررنگ یا قرمز در می‌آید. احساس سوختگی یا خارش پس از پیلینگ هم دردسر دیگری است که برای رفع آن، بسته به نظر پزشک از پماد وازلین و پماد ترکیبی روی پوست و یا روش پانسمان بسته یا گاز نیمه تراوا استفاده می‌شود. به مدت ۲ تا ۵ روز هم ترشحات روشن یا کمی زرد رنگ خواهید داشت. تورم صورت بین روزهای ۲ تا ۴ و قرمزی پوست بین روزهای ۷ تا ۱۰ طبیعی است .
محمدرضا مهاجر دکتر هانیه زائررضایی

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/9bab87aec40f1327dab63e8eb115a783.jpgآکنه ناشی از تداخل عملکرد هورمون ها و دیگر مواد روی غدد چربی پوست (غدد سباسه) و فولیکول مو است. این عوامل منجر به بسته شدن منافذ شده و منجر به بروز ضایعه می شود. ضایعات آکنه معمولاً روی صورت، گردن، پشت، سینه و شانه ها ایجاد می شود. اگرچه آکنه معمولاً به طور جدی سلامتی را تهدید نمی کند، ولی می تواند باعث بروز هیجانات عاطفی شود. در آکنه شدید ممکن است جوشگاه (جای ترمیم زخم، اسکار) برای همیشه باقی بماند.
● آکنه چگونه به وجود می آید
پزشکان آکنه را بیماری واحد پیلوسباسه توصیف می کنند. واحد پیلوسباسه متشکل از یک غده سباسه است که به مجرایی موسوم به فولیکول که حاوی یک مو است، منتهی می شود. این واحد در کل بدن وجود داشته ولی در صورت، قسمت فوقانی پشت و قفسه سینه به وفور دیده می شود. غدد سباسه ماده یی چرب موسوم به سبوم ترشح می کنند که به طور طبیعی از دهانه فولیکول به سطح پوست راه می یابد. مو، چربی و سلول های پوشاننده مجرا که باعث باریک شدن این مجرا می شوند، ممکن است دلمه یی ایجاد کنند که علامت زودرس آکنه است. این دلمه باعث می شود چربی (سبوم) از میان منفذ به سطح پوست نرسد. مخلوط چربی و سلول ها باعث می شود باکتری هایی که به صورت نرمال روی پوست زندگی می کنند، مجرا را ببندند. این باکتری ها مواد شیمیایی و آنزیم هایی تولید می کنند که باعث جذب گلبول های سفید خون و در نتیجه التهاب می شود.
موقعی که مجرای مسدود شده مو پاره می شود، محتویات آن شامل سبوم، سلول های مرده و باکتری به سطح پوست ریخته شده و سبب التهاب می شود. افراد مبتلا به طور مکرر دچار ضایعات مختلف آکنه می شوند که در ذیل توضیح داده شده است.
۱) ضایعات پایه آکنه، کومدون نامیده می شود که در حقیقت مجرای مسدود شده و متورم فولیکول مو است.
۲) اگر فولیکول مسدود (کومدون) زیر پوست بماند و به آن راه نیابد یک برآمدگی سفید در سطح پوست تولید می کند که به آن سرسفید می گویند.
۳) کومدونی که به سطح پوست می رسد، در سطح پوست باز شده و با اکسیژن هوا ترکیب شده که به دلیل تغییر رنگ به آن سرسیاه می گویند.
سرسیاه و سرسفید ممکن است برای مدت طولانی در پوست باقی بمانند. دیگر ضایعات مشکل ساز آکنه شامل موارد زیر است؛
۱) پاپول؛ ضایعات ملتهب کوچک صورتی رنگ در پوست است که ممکن است در لمس دردناک باشند.
۲) پوستول؛ پاپول هایی هستند که با ترشحات چرکی سفید یا زردرنگ پر شده اند و قائده یی قرمز دارند.
۳) ندول؛ ضایعات بزرگ، دردناک و سفتی که در عمق پوست قرار دارند.
۴) کیست؛ ضایعات عمقی، دردناک و مملو از چرک که سبب بروز جوشگاه (اسکار) می شوند.
● علت آکنه چیست
علت دقیق این بیماری شناخته نشده است ولی پزشکان عوامل مختلفی را در آن دخیل می دانند. یکی از علل مهم، افزایش هورمون های جنسی مردانه موسوم به آندروژن ها است. این هورمون طی بلوغ در هر دو جنس افزایش یافته و سبب بزرگی غدد سباسه و ترشح بیشتر سبوم می شود. تغییرات هورمونی در حاملگی یا مصرف قرص های خوراکی ضدبارداری نیز سبب بروز آکنه می شوند. عوامل ژنتیکی نیز ممکن است در این امر دخیل باشند. محققان بر این باورند که تمایل به بروز آکنه از والدین به ارث می رسد. برخی داروها مثل آندروژن ها و لیتیوم سبب آکنه می شوند. مواد آرایشی چرب نیز با تغییر سلول های مجرا (فولیکول) سبب چسبندگی آنها به یکدیگر و تولید دلمه می شوند.
● فاکتورهایی که آکنه را بدتر می کنند
- تغییر میزان هورمون ها در جنس مونث در سن بلوغ یا ۷-۲ روز قبل از شروع قاعدگی
- استفاده از مواد آرایشی یا مواد مرطوب کننده چرب یا مواجه شدن چربی در محیط کار (مثل کار در آشپزخانه)
- فشار ناشی از کلاه یا تجهیزات ایمنی و ورزشی، کوله پشتی، گردنبند سفت یا لباس های ورزشی تنگ
- تحریک کننده های محیطی مثل آلودگی هوا و رطوبت بالا
- خراش وارد کردن با فشار و کندن
- مالش خشن پوست
- استرس
● برخی افسانه ها در رابطه با علل آکنه
افسانه های زیادی در رابطه با علل آکنه وجود دارد. مصرف شکلات و غذاهای چرب اغلب علت آکنه شناخته می شود اما مدارک کافی در دسترس نیست که بیان کند مصرف این مواد باعث بدتر شدن آکنه می شود. افسانه های دیگری علت آکنه را آلوده بودن پوست عنوان کرده اند، اما باید توجه داشت که جوش های سرسیاه و دیگر ضایعات آکنه به علت آلودگی ایجاد نمی شوند. استرس علت آکنه نیست. بلکه در افرادی که دارای آکنه هستند استرس، آکنه موجود را بدتر می کند.
● چه کسانی به آکنه مبتلا می شوند
در تمام نژادها و در کلیه سنین افراد دچار آکنه می شوند. آکنه در سنین نوجوانی و اوایل بلوغ بیشتر اتفاق می افتد. تخمین زده شده ۸۰ درصد افراد در سنین ۱۱ تا ۳۰ سال در بعضی نقاط بدن دچار آکنه می شوند. در بعضی افراد آکنه تا زمانی که به سن ۳۰ سالگی برسند ادامه پیدا می کند اما در بعضی افراد تا سنین ۴۰ و ۵۰ سالگی هم این مشکل پوستی دیده می شود.
● درمان آکنه
آکنه اغلب توسط متخصصان پوست درمان می شود، گرچه ممکن است پزشکان عمومی، متخصصان کودکان یا داخلی نیز انواع خفیف آن را درمان کنند. هدف از درمان، بهبود ضایعات موجود، جلوگیری از ایجاد ضایعات جدید، جلوگیری از به وجود آمدن جوشگاه (اسکار) و به حداقل رساندن استرس روانی است. دارودرمانی عوامل زیر را که باعث ایجاد آکنه می شود، درمان می کند؛
- تجمع غیرطبیعی سلول ها در فولیکول
- افزایش تولیدات چربی
- باکتری ها
- التهاب
با توجه به وسعت ضایعه ممکن است از داروهای متفاوتی استفاده شود. بعضی از این داروها به طور موضعی مصرف می شوند و برخی به شکل خوراکی و گاهی نیز ترکیبی از هر دو مورد تجویز می شود.
● درمان ضایعات سرسیاه، سرسفید و آکنه التهابی خفیف
معمولاً برای افرادی که آکنه خفیف دارند انواع داروهای موضعی تجویز می شود. داروهای موضعی یا به طور مستقیم روی ضایعه یا روی منطقه یی که پوست درگیر است، مالیده می شوند. داروهایی که برای آکنه خفیف استفاده می شوند، به صور مختلف عمل می کنند.
- بنزوئیل پروکساید؛ باکتری مولد آکنه را از بین می برد. همچنین ممکن است تولید چربی را کم کند.
- رزورسینول؛ ضایعات سرسیاه و سرسفید را از بین می برد.
- اسید سالیسیلیک؛ به از بین بردن ضایعات سرسیاه و سرسفید کمک کرده، همچنین باعث جلوگیری از ریزش سلول های داخل مجرا (فولیکول) می شود.
- سولفور؛ به از بین بردن دانه های سرسیاه و سرسفید کمک می کند.
این داروها به طور موضعی مصرف شده و به اشکال متفاوتی مانند ژل، لوسیون و کرم در دسترس اند. در بعضی افراد، این داروها ممکن است سبب بروز عوارضی مثل التهاب، سوزش یا قرمزی شده که اغلب با ادامه درمان بهتر می شوند.
در صورت شدت یا طولانی شدن عوارض باید به پزشک اطلاع دهید. این داروها اگر به طور منظم استفاده شوند موثر واقع می شوند، اگرچه برای بروز اثرات مفید آنها باید هشت هفته یی صبر کرد.
● درمان انواع متوسط تا شدید آکنه
افراد مبتلا به انواع متوسط تا شدید آکنه ممکن است با استفاده از داروهای موضعی یا خوراکی یا ترکیبی از هر دو نوع درمان شوند.
الف) تجویز داروهای موضعی؛
تعدادی داروی موضعی جهت درمان آکنه استفاده می شود که شامل موارد زیر است.
- آنتی بیوتیک ها؛
کمک به توقف یا کند کردن رشد باکتری ها می کنند و التهاب را کاهش می دهند.
- مشتقات ویتامین A (رتینوئید)؛
دلمه روی کومدون ها را برمی دارد و به داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها اجازه ورود به فولیکول می دهد. همچنین بعضی از انواع آن ممکن است باعث کاهش شکل گیری کومدون ها شود. این داروها شکلی از ویتامین A هستند، مثل تره تینوئین (رتین A).
ب) سایر داروها؛
ممکن است باکتری مولد آکنه را از بین برده و تولید چربی را کاهش دهند و رشد باکتری ها را کند کرده یا متوقف کنند و التهاب را کم کنند، مثل بنزوئیل پروکساید، ترکیبات حاوی سولفور یا آزالئیک اسید. این داروها نیز به صورت کرم، لوسیون، محلول و ژل تجویز می شوند. برای تجویز، نوع پوست در نظر گرفته می شود. کرم ها و لوسیون ها سبب مرطوب شدن پوست شده و بهترین گزینه برای افراد با پوست حساس هستند. اگر پوست تان چرب است یا در آب و هوای گرم و مرطوب زندگی می کنید از ژل یا لوسیون محلول در الکل استفاده کنید که منجر به خشک شدن پوست می شود.
در بعضی افراد تجویز داروهای موضعی، عوارض جانبی خفیفی مانند سوزش، خارش، قرمزی، پوسته ریزی یا تغییر رنگ پوست اتفاق می افتد. در بعضی از داروها مثل ایزوتره تینوئین این اثرات جانبی معمولاً بعد از مدتی به رغم مصرف دارو کاهش می یابد. اگر اثرات جانبی شدید بوده یا از بین نرفت به پزشک اطلاع دهید. اثرات این داروها معمولاً بعد از چهار تا هشت هفته بروز می یابد.
ج) تجویز داروهای خوراکی؛
برای انواع متوسط تا شدید آکنه اغلب پزشکان آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می کنند. آنتی بیوتیک های خوراکی به وسیله محدود کردن رشد باکتری ها و کاهش التهاب، آکنه را مهار می کنند. ممکن است از داروهای موضعی و خوراکی باهم استفاده شود. آنتی بیوتیک های شایعی که در درمان آکنه استفاده می شوند، عبارتند از؛ تتراسیکلین، ماینوسیکلین و داکسی سیکلین. داروهای دیگری که کمتر استفاده می شوند، عبارتند از؛ کلیندامایسین، اریترومایسین یا سولفونامیدها. بعضی از افرادی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند، عوارضی مانند ناراحتی معده، گیجی یا احساس سبکی در سر، تغییر در رنگ پوست و افزایش تمایل به آفتاب سوختگی در آنها نمایان می شود. به علت اینکه داروی تتراسیکلین در استخوان و دندان جنین و کودکان کوچک اثر بد می گذارد مصرف این دارو در زنان حامله و شیرده و کودکان زیر ۱۴ سال ممنوع است. این نگرانی وجود دارد که داروهای تتراسیکلین و ماینوسیکلین با داروهای جلوگیری از بارداری تداخل کرده و اثر آنها را کاهش دهند. بنابراین در این موارد باید از سایر روش های پیشگیری از بارداری استفاده کرد. درمان طولانی با آنتی بیوتیک های خوراکی ضروری است تا نتایج موردنظر حاصل شود.
● درمان آکنه کیستیک یا گره دار
افرادی که آکنه ندولار یا کیستیک دارند باید توسط متخصص پوست درمان شوند. برای افرادی که آکنه شدید ملتهب دارند و با داروهای فوق الذکر درمان نشوند، ایزوتره تینوئین (آکوتان) که از مشتقات ویتامین A (رتینوئید) است، تجویز می شود. ایزوتره تینوئین دارویی خوراکی است که یک یا دوبار در روز همراه با غذا، به مدت ۱۵ تا ۲۰ هفته تجویز می شود. این دارو اندازه غدد چربی را کاهش می دهد، بنابراین چربی کمتری تولید می شود به همین دلیل رشد باکتری ها کاهش می یابد.
ـ فواید ایزوتره تینوئین (آکوتان)؛
این دارو، دارویی موثر است که می تواند از ایجاد جوشگاه (اسکار) جلوگیری کند. درمان با این دارو به مدت ۱۵ تا ۲۰ هفته آکنه را به طور کامل یا تقریباً کامل درمان می کند. در بیمارانی که آکنه بعد از یک دوره درمان با ایزوتره تینوئین عود کند، ممکن است یک دوره دیگر از همان دارو یا داروهای دیگر تجویز شود.
ـ زیان های ایزوتره تینوئین (آکوتان)؛
در زنان حامله این دارو باعث نقص جنین می شود. افرادی که این دارو را مصرف می کنند نباید حامله باشند و در طول مدت مصرف دارو نیز نباید حامله شوند. این زنان باید از یک ماه قبل از شروع درمان تا یک ماه پس از پایان درمان، همزمان به دو صورت جداگانه از بارداری پیشگیری کنند.
بعضی از افراد مبتلا به آکنه، به علت تغییرات ظاهر پوست، دچار افسردگی می شوند. ممکن است تغییرات خلق وخو در مدت مصرف دارو یا کمی بعد از قطع درمان با داروهایی شبیه به ایزوتره تینوئین تشدید شود. گزارش هایی مبنی بر خودکشی و قصد خودکشی در افرادی که این دارو را مصرف می کنند، دیده شده است. به هرحال حین درمان اگر دچار دلتنگی شدید غیرمعمول یا علائم دیگر افسردگی مانند کاهش اشتها یا کاهش تمایل به فعالیت های زندگی یا مشکل در تمرکز شدید حتماً به پزشک اطلاع دهید. دیگر عوارض مهم ایزوتره تینوئین شامل موارد ذیل است؛
- خشکی چشم ها، دهان، لب ها، بینی یا پوست (که خیلی شایع است)
- خارش
- خون دماغ
- دردهای ماهیچه یی
- حساسیت به نور خورشید
- شب کوری
- تغییرات خونی مثل افزایش چربی های خون (تری گلیسرید و کلسترول)
- تغییر عملکرد کبد.
برای ارزیابی اثر ایزوتره تینوئین و توقف آن در صورت بروز عوارض جانبی، قبل از شروع درمان و در فواصل معین درمانی درخواست آزمایش خون می شود. عوارض جانبی معمولاً با تکمیل دارودرمانی و قطع آن، از بین می روند.
● درمان آکنه های ناشی از هورمون در خانم ها
در بعضی از زنان، آکنه به علت افزایش هورمون های جنسی مردانه (آندروژن) ایجاد می شود. سایر نشانه های آن عبارتند از هیرسوتیسم (افزایش مو در صورت و بدن)، شعله ور شدن آکنه قبل از قاعدگی، قاعدگی های نامنظم و بالا رفتن میزان آندروژن (هورمون جنسی مردانه) در خون. برای درمان این نوع آکنه ها ممکن است یکی از چند داروی زیر تجویز شود.
- قرص های جلوگیری از بارداری؛ از ترشح آندروژن تولیدشده در تخمدان ها جلوگیری می کند.
- تجویز مقادیر کم داروهای کورتیکواستروئید مانند پردنیزولون یا دگزامتازون؛ از اثرات آندروژن تولیدشده از آدرنال جلوگیری می کنند.
- داروهای ضدآندروژن مانند اسپیرونولاکتون (آلداکتون)؛ میزان تولید چربی را کاهش می دهد. عوارض داروهای ضدآندروژن شامل قاعدگی نامنظم، حساس شدن پستان ها، سردرد و سرگیجه است.
● سایر درمان های آکنه
پزشکان علاوه بر این داروها، درمان های دیگری برای آکنه به کار می برند. برای مثال کومدون (سرسیاه) را در مطب درمی آورند. گاهی پزشک کورتیکواستروئید (کورتون) را جهت کمک به کاهش اندازه و درد ناشی از کیست یا ندول مستقیماً به درون ضایعه تزریق می کند. درمان زودهنگام آکنه بهترین روش جلوگیری از به جای ماندن جای زخم است. برای اسکارهای به جا مانده از آکنه از جراحی استفاده می شود. برای درمان اسکارهای نامنظم، لیزر سطحی مفید است.
● چگونگی مراقبت از پوست در افراد مبتلا به آکنه
- پوست را با ملایمت پاک کنید؛
اگر مبتلا به آکنه هستید، باید صورت را با یک پاک کننده ملایم (با نظر پزشک متخصص) روزی دو بار (صبح و شب) و بعد از فعالیت های سنگین شست وشو دهید. استفاده از صابون های قوی یا سایش با دستمال خشن مفید نبوده و می تواند مشکل را بدتر کند. موهایتان را به طور منظم با شامپو شسته و اگر موهای خیلی چربی دارید هر روز آن را بشویید.
- اجتناب از دستکاری ضایعات؛
از لمس و ساییدن مکرر پوست دچار ضایعه اجتناب کنید. از فشار وارد کردن، نیشگون گرفتن و کندن پوستی که دچار ضایعه شده یا جای زخم دارد، خودداری کنید.
- با دقت ریش بتراشید؛
ببینید استفاده از ریش تراش برقی بهتر است یا تیغ ریش تراش. زمانی که از تیغ ریش تراش دستی استفاده می کنید از سالم و تیز بودن تیغ باید مطمئن باشید. قبل از استفاده از خمیر ریش، صورت را به طور کامل با آب و صابون بشویید.
- از آفتاب سوختگی اجتناب کنید؛
بعضی از داروهایی که برای درمان آکنه استفاده می شود پوست را مستعد آفتاب سوختگی می کند. آفتاب سوختگی پوست را قرمز یا برنزه کرده که باعث تیرگی پوست می شود، در نتیجه ممکن است آسیب وارد شده به پوست کمتر قابل رویت باشد. آفتاب سوختگی باعث خشک تر شدن پوست می شود. به هر حال خطراتی مانند پیری زودرس و خطر ابتلا به سرطان پوست در صورت تداوم تماس با آفتاب وجود دارد.
- با دقت از مواد آرایشی استفاده کنید؛
در زمان درمان آکنه، لازم است مواد آرایشی را تغییر دهید. تمام مواد آرایشی مثل کرم پودر، رژگونه، سایه چشم و مواد مرطوب کننده و محصولات مراقبت از مو، باید عاری از چربی باشد. از محصولاتی که روی آن برچسب غیرکومدوژن وجود دارد، استفاده کنید. در بعضی از این افراد حتی این مواد هم آکنه را بدتر می کند. در هفته های اول درمان، حتی در استفاده از مواد آرایشی ممکن است با مشکل مواجه شوید زیرا پوست تحت تاثیر داروی موضعی تره ترینوئین یا بنزوئیل پروکساید قرمز شده یا دچار پوسته ریزی می شود.
دکتر رامین علاسوند افسانه طاعتی منبع : اعتماد

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/16b1b3451db7351d533714a54c563ffd.jpg● آیا احتمال بروز آكنه در دوران بارداری بیشتر است؟
گاهی در دوران بارداری، آكنه بوجود می آید و یا تشـدید می شود. افزایـش سطـح خـونـی هورمون هایی به نام آندروژن ها می تواند غدد سباسه درون پوست را تحریك كند تا بزرگ شوند و ماده چربی را به نام سبوم (Sebum) ترشح كنند. سبوم اضافی همراه با ریزش سلول های پوست كه فولیكول مو را می پوشانند منافذ پوسـت را می بندد و محیطی بوجود می آورد كه باكتری ها می توانند بسرعت در آن تكثیر یابند. این امر نهایتاً به التهاب پوست و بثورات پوستی می انجامد.
● آیا میتوان آكنه را برطرف ساخت؟
ممكن است نتوان بكلی از بروز آكنه جلوگیری كرد ولی با رعایت نكات زیر میتوان تا حدی از شدت آن ها كاست:
صورت خود را روزی ۲ بار با آب و صابون ملایم و یا لوسیون پاك كننده تمیز كنید و اگر از كرم های مرطوب كننده استفاده می كنید دقت كنید كه عاری از چربی (oil-free) باشد. هنگام شستن صورت، پوست را مالش ندهید و اسكراب نكنید زیرا مشكل تان را تشـدید خواهد كرد بلكه به آرامی با دست ها صورت را بشوئید.
هنگام خشك كردن حوله را به روی صورت نمالید بلكه آن را روی پوست بگذارید و بردارید.
آكنه ها را فشار ندهید و نمالید زیرا مشكل تان را تشدید می كند و جای آن می ماند.
اگر از لوازم آرایش استفاده می كنید محصولاتی را انتخاب كنید كه بجای روغن برپایه آب ساخته شده است و بر روی آن برچسب "غیر كومدون زا" (non comedogenic) زده اند كه بدین معناست كه منافذ پوست را مسدود نخواهد كرد و آكنه تشدید نخواهد شد. قبل از خواب نیز حتماً آرایش را پاك كنید.
از پزشك یا ماما در مورد مصرف ژل های داروئی سئوال كنید. (اگر آكنه شما شدید است ممكن است لازم باشد به متخصص پوست مراجعه كنید). بعضی از محصولات كه بـدون نسـخه بفـروش می رسند و یا داروهایی كه برای تهیه آنها نسخه لازم است، به از بین بردن آكنه كمك می كنند ولی مصرف بعضی از موادی كه داخل آن ها بكار رفته اند بخوبی در دوران بارداری مطالعه نشده است.
بنابراین بدون تأئید پزشك یا مامای خود از هیچیك از داروهای ضدآكنه استفاده نكنید. استفاده از داروی ایزو ترتینوئین خوراكی (Accutane) در دوران بارداری اكیداً ممنوع است زیرا منجر به ناهنجاری جنین می شود (از مصرف ترتینوئین موضعی نظیر Retin-A نیز بپرهیزید). مصرف كرم های حاوی آنتی بیوتیك نظیر اریترومایسین و كلیندامایسین در دوران بارداری كاملاً مطمئن است ولی مصرف كرم های حاوی تتراسیكلین مجاز نیست.

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/a6ef550f055bf7ffca74d03d140e0762.jpg● شرح بیماری
آکنه‌ روزاسه‌ (آکنه‌ دوران‌ بزرگسالی‌) عبارت‌ است‌ از التهاب‌ مزمن‌ پوست‌ صورت‌ (معمولاً گونه‌ها و بینی‌). این‌ بیماری‌ معمولاً بین‌ ۵۰-۳۰ سالگی‌ بروز می‌کند و در خانمها شایعتر از آقایان‌ است‌، اما در آقایان‌ شدیدتر است‌. درگیر شدن‌ گسترده‌ بینی‌، که‌ بیشتر در آقایان‌ دیده‌ می‌شود، به‌ رینوفیما معروف‌ است‌.
● علایم‌ شایع‌
۱) پوست‌ روی‌ بینی‌ و گونه‌ها به‌ شکل‌ نازیبایی‌ قرمز و ضخیم‌ می‌شود.
۲) رگهای‌ کوچکی‌ روی‌ سطح‌ پوست‌ قابل‌ مشاهده‌ هستند.
۳) گاهی‌ جوشهای‌ کوچک‌ قرمز رنگ‌ و جوشهای‌ کوچک‌ چرکی‌ سفید رنگ‌ روی‌ پوست‌ صورت‌ ظاهر می‌شوند.
۴) برافروختگی‌ و قرمزی‌ مداوم‌ روی‌ بینی‌، گونه‌ها و پیشانی‌
۵) صورت‌ به‌ هنگام‌ لمس‌ دردناک‌ است‌.
● علل‌
علت‌ بروز این‌ بیمار، ناشناخته‌ است‌. اما به‌ تجربه‌ ثابت‌ شده‌ است‌ که‌ بیماری‌ در اثر استرس، نوشیدنی‌های‌ گرم‌، غذاهای‌ داغ‌ یا پر ادویه‌، و الکل تشدید می‌شود. گرما یا سرمای‌ شدید، یا نور آفتاب‌ نیز ممکن‌ است‌ باعث‌ تشدید آن‌ شوند.
● عوامل‌ افزایش‌ دهندهٔ‌ خطر
۱) استفاده‌ بیش‌ از حد از کرم‌های‌ کورتیکواستروییدی‌ برای‌ درمان‌ سایر بیماریهای‌ پوستی‌
۲) عصبی‌ بودن‌ و استرس
۳) پوست‌ سفید
۴) سوءمصرف‌ الکل
● پیشگیری‌
اجتناب‌ از عوامل‌ تشدیدکننده‌ مثل‌ نوشیدنی‌های‌ داغ‌، غذاهای‌ داغ‌ یا پرادویه‌، الکل، و استرس. گاهی‌ ممکن‌ است‌ گرما یا سرمای‌ شدید و نور آفتاب‌ باعث‌ تخفیف‌ بیماری‌ شوند.
● عواقب‌ مورد انتظار
علایم‌ را می‌توان‌ با درمان‌ تحت‌ کنترل‌ در آورد. آکنه‌ روزاسه‌ بیماری‌ است‌ که‌ در سیر آن‌ مرتباً فروکش‌ کردن‌ و شعله‌ور شدن‌ رخ‌ می‌دهد.
● عوارض‌ احتمالی‌
۱) استرس‌ روانی‌ ناشی‌ از ظاهر ناخوشایند صورت‌
۲) اختلالات‌ خود ایمنی‌ در چشم‌ (نادر است‌)
● درمان‌
▪ اصول‌ کلی‌
۱) اگر شواهدی‌ از آکنه‌ روزاسه‌ مشاهده‌ کردید هر چه‌ زودتر به‌ پزشک‌ مراجعه‌ نمایید.
۲) از مواد آرایشی‌ روغنی‌ استفاده‌ نکنید. از مواد آرایشی‌ غیرروغنی‌ و نازک‌ استفاده‌ کنید.
۳) استرس‌ را کاهش‌ دهید.
۴) اگر تغییر شکل‌ ظاهر باعث‌ بروز استرس روانی‌ شده‌ است‌، روان‌ درمانی‌ و مشاوره‌ می‌تواند مفید واقع‌ شود.
۵) گاهی‌ برای‌ حذف‌ بافت‌های‌ زاید جراحی‌ انجام‌ می‌گیرد.
● داروها
‌۱) آنتی بیوتیک ها یا داروهای‌ موضعی‌ شاید تجویز شوند. البته‌ علت‌ تأثیر مثبت‌ آنها هنوز معلوم‌ نیست‌.
۲) امکان‌ دارد ایزوترتیفوئین تجویز شود.
۳) از مصرف‌ ترکیبات‌ حاوی‌ کورتیزون خودداری‌ نمایید، حتی‌ آنهایی‌ که‌ بدون‌ نسخه‌ در دسترس‌ هستند. این‌ ترکیبات‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ بدتر شدن‌ بیماری‌ شوند.
● فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
‌هیچ‌ محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.
● رژیم‌ غذایی‌
‌رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود. فقط‌ باید از غذاهای‌ پرادویه‌، الکل، یا هر غذایی‌ که‌ باعث‌ برافروختگی‌ صورت‌ می‌شود پرهیز کرد.
● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
۱) اگر خود شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان دچار آکنه‌ روزاسه‌ است‌.
۲) اگر التهاب‌ علی‌رغم‌ درمان‌ بدتر شده‌ است‌.

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/61e532278e389203bb78221f00c54c73.jpgآکنه‌ (جوشهای‌ غرور) عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ التهابی‌ مزمن‌ پوست‌ که‌ در دوران‌ نوجوانی‌ شایع‌ است‌، اما گاهی‌ به‌ طور متناوب‌ در سراسر زندگی‌ رخ‌ می‌دهد. مشخصة‌ این‌ بیماری‌ عبارت‌ است‌ از بروز جوشهایی‌ روی‌ صورت‌، قفسة‌ سینه‌ و کمر. این‌ بیماری‌ در مردان‌ شایع‌تر از زنان‌ است‌.
● علایم‌ شایع‌
▪ نقاط‌ سر سیاه‌ به‌ اندازة‌ سر سوزن‌
▪ نقاط‌ سر سفید شبیه‌ نقاط‌ سر سیاه‌
▪ جوش‌های‌ کوچک‌ چرکی‌
▪ قرمزی‌ و التهاب‌ در اطراف‌ جوشها
در آکنة‌ شدید ممکن‌ است‌ کیست‌ و آبسه‌ دیده‌ شود. کیست‌ به‌ صورت‌ تورمی‌ بزرگتر و سفت‌تر از جوشهای‌ معمولی‌ در پوست‌ پدیدار می‌شود. آبسه‌ نیز به‌ صورت‌ یک‌ ناحیة‌ عفونی‌ متورم‌ ،ملتهب‌ و دردناک‌ به‌ هنگام‌ لمس‌ و حاوی‌ چرک‌ است‌.
▪ علل‌
غدد چربی‌ پوست‌ به‌ دلایل‌ نامعلوم‌ دچار انسداد می‌شود، اما احتمالا تغییرات‌ هورمونهای‌ جنسی‌ در دوران‌ نوجوانی‌ نقش‌ دارد. وقتی‌ که‌ چربی‌ داخل‌ غدد چربی‌ نتواند به‌ بیرون‌ پوست‌ راه‌ یابد، این‌ چربی‌ تجمع‌ یافته‌ و توسط‌ باکتری‌هایی‌ که‌ به‌ طور طبیعی‌ در غده‌ وجود دارند عفونی‌ می‌شود.
بر خلاف‌ برخی‌ عقاید رایج‌، عواملی‌ چون‌ عدم‌ رعایت‌ پاکیزگی‌ یا غذاها نقشی‌ در ایجاد آن‌ ندارند. البته‌ تمیزی‌ می‌تواند آن‌ را تخفیف‌ دهد، اما فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری جنسی‌ هیچ‌ تأثیری‌ روی‌ آن‌ ندارد.
● عوامل‌ افزایش‌ دهندة‌ خطر
▪ مواجهه‌ با هوای‌ بسیار گرم‌ یا سرد
▪ استرس‌
▪ پوست‌ چرب‌
▪ اختلالات‌ غدد درون‌ ریز
▪ استفاده‌ از بعضی‌ داروها مثل‌ کورتیزون‌، هورمونهای‌ مردانه‌، یا قرص‌های‌ ضد بارداری‌
▪ سابقة‌ خانوادگی‌ آکنه‌
▪ بعضی‌ مواد آرایشی‌
● پیشگیری‌
در حال‌ حاضر روشی‌ برای‌ پیشگیری‌ از آن‌ وجود ندارد.
● عواقب‌ مورد انتظار
درمان‌ در اغلب‌ موارد مؤثر است‌، و خود بیماری‌ نیز معمولاً پس‌ از دوران‌ بلوغ‌ و نوجوانی‌ خود به‌ خود بر طرف‌ می‌شود.
البته‌ علی‌رغم‌ درمان‌ خوب‌ و مناسب‌، آکنه‌ گاهی‌ شدت‌ می‌یابد.
‌ ● عوارض‌ احتمالی‌
▪ داشتن‌ تصوری‌ بد از ظاهر خود
▪ بروز جوشگاههای‌ دائمی‌ یا حالت‌ حفره‌ای‌ روی‌ پوست‌ صورت‌
● درمان‌
اگر پوست‌تان‌ چرب‌ است‌، به‌ ترتیب‌ زیر آن‌ را تمیز نمایید: به‌ آرامی‌ صورت‌ خود را با صابون‌ غیرمعطر برای‌ ۵-۳ دقیقه‌ ماساژ دهید. اما نواحی‌ شدیداً جوش‌دار و دردناک‌ را ماساژ ندهید (زیرا باعث‌ گسترش‌ عفونت‌ می‌شود). پوست‌ را به‌ آرامی‌ تمیز نمایید.
صورت‌ خود را ۲-۱ دقیقه‌ بشویید و از صابون‌ پاک‌ کنید. گاهی‌ صابون‌ آنتی‌باکتریال‌ کمک‌کننده‌ است‌. پس‌ از شستشوی‌ پوست‌ از الکل‌ برای‌ پاک‌ کردن‌ چربی‌ استفاده‌ نمایید. هر روز حولة‌ صورت‌ را عوض‌ نمایید. باکتری‌ها این‌ توانایی‌ را دارند که‌ به‌ سرعت‌ در حوله‌های‌ مرطوب‌ رشد کنند.
موهایتان‌ را حداقل‌ دو بار در هفته‌ با شامپو بشویید. اجاره‌ ندهید که‌ موهایتان‌ روی‌ صورت‌ بیاید، حتی‌ در شب‌ و به‌ هنگام‌ خواب‌ مو باعث‌ پخش‌ چربی‌ و باکتری‌ها می‌شود. برای‌ پیشگیری‌ یا درمان‌ شورة‌ سر از شامپوی‌ ضد شوره‌ استفاده‌ نمایید. از شوینده‌های‌ کرم‌ دار پرهیز کنید.
پس‌ از ورزش‌ شدید، عرقتان‌ را بشویید و در اسرع‌ وقت‌ چربی‌ صورت‌ را پاک‌ نمایید.
از مواد آرایشی‌ روغنی‌ سنگین‌ استفاده‌ نکنید. مواد آرایشی‌ غیرروغنی‌ نازک‌ که‌ به‌ صورت‌ لوسیون‌ هستند بسیار بهتر هستند.
از مصرف‌ مرطوب‌کننده‌ها خودداری‌ نمایید مگر با نظر پزشک‌
به‌ هیچ‌ وجه‌ پوست‌ خود را فشار ندهید، نخارانید، یا مالش‌ ندهید. زمانی‌ که‌ پوست‌ با این‌ حرکات‌ آسیب‌ ندیده‌ باشد بهتر و زودتر خوب‌ می‌شود. البته‌ پزشک‌ ممکن‌ است‌ بسته‌ به‌ صلاحدید، نقاط‌ سر سیاه‌ را بردارد.
هنگام‌ مطالعه‌ یا تماشای‌ تلویزیون‌، دستتان‌ را زیر صورت‌ نگذارید.
با توجه‌ پزشک‌ مقداری‌ در معرض‌ اشعة‌ ماوراءبنفش‌ قرار بگیرید.
شاید بعد از التیام‌ آکنه‌ و برای‌ بر طرف‌ کردن‌ جوشگاههای‌ نازیبا، جراحی‌ زیبایی‌ توصیه‌ شود.
● داروها
▪ آنتی‌بیوتیک‌ها، خوراکی‌ و موضعی‌، برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌
▪ تزریق‌ کورتیزون‌ به‌ داخل‌ ضایعات‌
▪ ایزوترتینویین‌ (اگر باردار هستید به‌ هیچ‌ عنوان‌ نباید استفاده‌ شود)
▪ بنزیل‌ پراکسید ۵/۲%، ۵% یا ۱۰% ممکن‌ است‌ کمک‌کننده‌ باشد.
رتین‌ ـ آ باعث‌ افزایش‌ حساسیت‌ پوست‌ به‌ آفتاب‌ می‌شود.
آکوتان‌ نیز باعث‌ افزایش‌ حساسیت‌ پوست‌ به‌ آفتاب‌ می‌شود و حداقل‌ سه‌ ماه‌ مانده‌ به‌ شروع‌ بارداری‌ مصرف‌ آن‌ باید متوقف‌ شود. توجه‌: اگر باردار هستید، از هیچ‌ داروی‌ خوراکی‌ برای‌ آکنه‌ استفاده‌ نکنید.
● فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
هیچ‌ محدودیتی‌ برای‌ آن‌ وجود ندارد.
● رژیم‌ غذایی‌
غذا علت‌ آکنه‌ نیست‌، اما بعضی‌ غذاها آن‌ را بدتر می‌کنند. یادداشتی‌ از غذاهایی‌ که‌ می‌خورید داشته‌ باشید. برای‌ اینکه‌ بفهمید به‌ کدام‌ غذا حساسیت‌ دارید، آن‌ غذاهایی‌ را که‌ شک‌ دارید آکنة‌ شما را بدتر می‌کنند از رژیم‌ خود حذف‌ کنید. بعد آنها را دوباره‌ یکی‌ یکی‌ به‌ رژیم‌ غذایی‌ اضافه‌ نمایید. اگر مشخص‌ شد که‌ آکنه‌ ۳-۲ روز بعد از اضافه‌ کردن‌ یک‌ غذا تشدید می‌شود، آن‌ غذا را به‌ کلی‌ از رژیم‌ خود حذف‌ کنید. اما اگر این‌ اتفاق‌ نیفتاد، می‌توانید آن‌ را در رژیم‌ غذایی‌ نگاه‌ دارید. آکنه‌ معمولاً در تابستان‌ بهتر می‌شود، بنابراین‌ بعضی‌ غذاها را که‌ در زمستان‌ نمی‌توان‌ خورد شاید بتوان‌ در تابستان‌ نمود.
● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
▪ اگر خود شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده تان‌ دچار آکنه‌ است‌.
▪ اگر دچار علایم‌ جدید و نامنتظره‌ بروز کرده‌اند. توجه‌ کنید که‌ داروهای‌ مورد استفاده‌ برای‌ درمان‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ عوارض‌ جانبی‌ شوند.

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/97b09850ab03309b64baabbe9c384e8f.jpgدکتر محمد علی نیلفروش زاده، رئیس مرکز تحقیقات پوست و سالک-یکی از بیماریهای شایع دوران جوانی آکنه یا غرور جوانی است که حدود ۸۰-۷۰% شیوع دارد. گرچه این بیماری بر سلامتی انسان اثری ندارد ولی آثار آن بر چهره، باعث مختل شدن زندگی و فعالیت فرد شده و حتی باعث افسردگی و اضطراب می شود. بنابراین تقاضا برای درمان این بیماری با پیشرفت زندگی رو به فزونی است چرا که در قدیم الایام این بیماری را مختص سنین جوانی مطرح کرده و بدون درمان رها می کردند ولی...
همانطور که می دانیم هر گونه التهاب می تواند عوارض خاص خود از جمله لکهای تیره، اسکارهای فرو رفته یا برآمده ای به همراه داشته باشد که آثار آن بر چهره برکیفیت زندگی فرد تاثیر گذار است. از طرفی بسیاری بیماران معتقدند درمان آکنه سودی نداشته و آن را نیمه کاره رها می کنند، در حالیکه باید بدانیم درمان آکنه طولانی مدت است و حتی گاهی سالها طول می کشد و دانستن این نکته ضروری است که درمان آکنه حداقل ۶ ماه باید انجام شود. از طرف دیگر آکنه ممکن است از نظر دیگران خفیف و نامشخص باشد ولی با این حال برای خود فرد بسیار قابل توجه بوده و باعث خجالت و حتی عصبی شدن او می گردد. لذا نمی توان این افراد را با این توصیه که بیماریشان کم اهمیت است، راضی کرد و بایستی به تقاضای آنها برای درمان پاسخ گفت.
جهت درمان آکنه ابتدا باید طبقه بندی آن را بدانیم. آکنه بر اساس شدت به انواع زیر طبقه بندی می شود.
▪ آکنه خفیف: به صورت جوشهای زیر پوستی یا ضایعات التهابی خفیف مشخص می شود.
▪ آکنه متوسط: با تعداد بیشتر جوشهای زیر پوستی، جوشهای عمیق تر و گاهی چرکی مشخص
می شود ولی این ضایعات اسکار مشخصی به جای نمی گذارند.
▪ آکنه شدید: با ضایعات چرکی و عمیق با تعداد زیاد و التهاب و جوشگاه (اسکار) مشخص می شود.
▪ آکنه خیلی شدید: با جوشهای کنار هم فراوان که حتی گاهی با مجاری عمیق به هم متصل شده و جوشهای عمیق و ملتهب و اسکار مشخص میشود.
همکاری بیمار در درمان موفق آکنه پارامتر مهمی است که پزشک باید جهت رضایت بخش بودن درمان آن را در نظر بگیرد. در درمان آکنه خفیف، استفاده از ترکیبات موضعی کافی است. با مصرف این ترکیبات می توان از پیدایش ضایعات جدید نیز پیشگیری کرد.
از انواع این ترکیبات موضعی می توان رتینوئیدها را نام برد. گرچه باید متذکر شد که در ابتدای درمان، تحریک پوست و تشکیل جوشهای چرکی ممکن است دیده شود ولی بیمار نباید مایوس شود و درمان باید ادامه پیدا کند.
از انواع ترکیبات موضعی موثر در درمان آکنه خفیف می توان به ترتینوئین، آداپالن، تازاروتن، آزلائیک اسید، سالیسیلیک اسید و آلفاهیدروکسی اسید اشاره کرد. در بعضی موارد از سوزاندن کومدونها و جوشهای زیر پوستی یا خارج کردن آنها می توان کمک گرفت. ولی در صورتیکه بیمار غیر از جوشهای زیر پوستی، چند ضایعه چرکی نیز داشته باشد. می توان از یک آنتی باکتریال موضعی هم کمک گرفت. باید متذکر شد که ترکیبات آنتی باکتریال موضعی حتما باید روزانه ۲ بار مصرف شود.
عوامل آنتی باکتریال مثل بنزوئیل پراکساید، آزلائیک اسید و آنتی بیوتیکهای موضعی مانند کلیندامایسین و اریترومایسین در درمان این نوع جوشها مفید است و مصرف مداوم آنها میزان التهاب و تعداد ضایعات را کاهش قابل توجهی می دهد. مدت زمان مصرف آنتی بیوتیکهای موضعی ۴-۳ هفته است و در صورت ترکیب شدن با بنزوئیل پروکسید اثر بخشی آن بیشتر شده و مقاومت باکتریها کاهش می یابد. در صورتیکه بیمار ضایعات با شدت بیشتری داشته باشد، درمان خوراکی برای او توصیه میشود، خصوصا در بیمارانی که اسکار آکنه از نظر ظاهری و روانی بر فرد تاثیر گذار است و یا افرادیکه دچار لک تیره در محل جوش می شوند و یا شانه پشت و قفسه سینه آنها درگیر است. درمانهای خوراکی شامل آنتی بیوتیکها، درمانهای هورمونی و رتینوئیدهای خوراکی (ایزوترتینوئین) هستند. با توجه به این موضوع که عامل آکنه چند فاکتوری است و عدم تعادل هورمونی، استرس، چربی پوست و ژنتیک در بروز آن نقش دارند، درمان آکنه خصوصا در خانمها باید پس از بررسی کامل از لحاظ هورمونی انجام پذیرد. بعلاوه باید به آنها متذکر شد که بعضی آنتی بیوتیکها با داروهای جلوگیری کننده حاملگی تداخل دارند و باعث افزایش شانس بارداری میشوند، لذا در صورت مصرف آنتی بیوتیکها جهت پیشگیری از بارداری با پزشک متخصص زنان و زایمان مشاوره انجام دهند.
آنتی بیوتیکهای خوراکی باید حداقل ۸-۶ هفته و حداکثر ۴ ماه یا بیشتر در بیمارانی که درمانهای دیگر را نمی توانند تحمل کنند، استفاده شود. بعلاوه می توان همزمان داروهای موضعی مثل رتینوئیدهای موضعی را نیز به کار برد. از طرفی ممکن است با قطع دارو، ضایعات عود کنند که در این مورد درمان باید ادامه پیدا کند.
اگر ضایعات آکنه ای پس از درمان آنتی بیوتیک بدتر شد، مقاومت باکتری یا وجود آکنه با باکتریهای گرم منفی مطرح است که در این صورت بایستی حتما با پزشک مشورت شود تا آنتی بیوتیک تجویزی تغییر کند و در بعضی موارد رتینوئیدهای خوراکی (ایزوترتینوئین) تجویز شود.
در زنانی که مبتلا به افزایش میزان هورمون مردانه (آندروژن)، موی زائد، ریزش مو به شکل مردانه، ترشح شدید چربی و یا شروع آکنه در نوجوانی هستند و یا علائم پیش از قاعدگی شدید دارند و یا حتی آکنه در محل رویش مو ایجاد می شود، بهتر است از درمانهای هورمونی استفاده شود. خصوصیت این داروها این است که باعث کاهش و جلوگیری از تولید آندروژن شده و علائم مربوطه از قبیل ریزش مو، موی زائد و افزایش ترشح چربی را کاهش می دهند.
این ترکیبات شامل سیپروترون استات، اسپیرونولاکتون و فلوتامید هستند که طبق توصیه پزشک بایستی مصرف شوند. و اما در بیمارانی که با وجود درمانهای فوق، ضایعات عود کرده اند یا با درمانهای طولانی مدت بهبودی نداشته اند، ایزوترتینوئین جزو برنامه درمانی است. با وجود عوارض متعددی که برای این دارو مطرح است، در بعضی موارد بعنوان آخرین خط درمان باید مصرف شود و در چنین مواردی ارزیابی آزمایشگاهی بصورت ماهانه الزامی است.
این دارو در بیمارانی که دچار اختلالات روانی ناشی از آکنه، اسکارهای قابل رویت و فولیکولیت با باکتری گرم منفی هستند، نیز به کار می رود.
طول دوره درمان ۶-۴ ماه است و گاهی درمان طولانی تر با مقدار کمتر دارو لازم است. یادآوری این نکته ضروری است که در پایان ماه اول درمان، ممکن است ضایعات بدتر شوند ولی در پایان ماه دوم شاهد روند رو به بهبودی هستیم. از عوارض جانبی ایزوترتینوئین، می توان اثر بر سطح چربی خون، عوارض گوارشی، عضلانی- اسکلتی، روانی و عوارض چشمی و جلدی را نام برد.
از عوارض بسیار شایع این دارو خشکی لبها است که به توصیه پزشک باید از ترکیبات نرم کننده لب استفاده کرد. یکی از عوارض بسیار مهم آن خاصیت سمیت آن برای جنین است و بایستی با ۲ تست منفی بارداری شروع شود و تست بارداری بصورت ماهیانه انجام شود. بعلاوه در هنگام مصرف این دارو باید از مصرف تتراسایکلین، ویتامین A و آسپرین با دوز بالا جلوگیری کرد. امروزه با کمک لیزر و فتودینامیک تراپی که به معنای کاربرد نور در درمان آکنه است، موفقیتهایی در درمان آکنه متوسط تا شدید بدست آمده است.
از طرفی پیلینگ های شیمیایی خصوصا سالیسیلیک اسید باعث بهبود ضایعات آکنه ای و بهبود بافت پوستی شده و حتی از پیدایش آکنه های جدید تا حد زیادی جلوگیری می کند. که کاربرد این موارد به تجربه پزشک و نوع آکنه فرد بستگی دارد.
از موارد حائز اهمیت استفاده از مواد آرایشی است. بیماران باید توجه داشته باشند که مواد آرایشی مورد استفاده آنها باید غیر کومدژن باشد و بعلاوه تحریک کننده نبوده، ضایعات را بپوشانند.
استفاده از مواد آرایشی نامرغوب و با پایه چربی باعث بدتر شدن ضایعات و عدم تاثیر درمانهای پزشک می گردد.
بیماران باید توجه داشته باشند که ممکن است با یکبار درمان، نتیجه کامل و عالی بدست نیاید و گاهی ۲ تا ۳ بار درمان تکرار میشود.
همانطور که در ابتدای مطلب یادآور شدیم، آکنه یک بیماری التهابی مزمن است و نهایت همکاری بیمار با پزشک در بدست آمدن بهترین نتیجه، صبور بودن و توجه به توصیه های پزشک است.

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/6c29f96a412e331444b642f71ba00419.jpgآکنه یک اختلال التهابی ناشی از غدد چربی و عرق است که به دنبال افزایش تولید کراتین و چربی درون غدد ظاهر می شود و هورمون ها ، آلرژ ن ها، اصطکاک پوست به هنگام پوشیدن لباس، تمیز کردن بیش از اندازه پوست و تحریک آن از عوامل دخیل در ایجاد و یا تشدید این بیماری است. آکنه می تواند سطحی باشد، که شامل جوش سرسیاه یا «کومدون» سرسفید است، اما آکنه عمیق، به صورت کیست یا جوش چرکی نمایان می شود و بدترین نوع جوش هنگامی است که حاوی باکتری باشد و در این صورت جای آن تا آخر عمر روی پوست باقی می ماند.افراد ۱۲ تا ۲۴ سال در ۸۵ درصد موارد بیشترین مبتلایان به این بیماری هستند که علت آن افزایش تولید هورمون ها در دوران بلوغ است و در بیشتر موارد، مشکل آکنه در دهه سوم زندگی حل می شود.
● نشانه های آکنه
آکنه معمولی ترین مشکل پوستی است که معمولاً روی صورت نمایان می شود، اما گاهی در پشت، شانه ها و قفسه سینه هم بروز می کند و انواع مختلفی دارد.
▪ کومدون باز:
جوش سرسیاه نیز نامیده می شود و فولیکول های بزرگ شده ای است که به وسیله توده های سیاهی، پر شده اند.
▪ کومدون بسته:
در صورتی که التهاب وجود نداشته باشد، کومدون، سرسفید نام دارد، اما در صورت وجود التهاب، پاپول (قرمزی) نامیده می شود.
▪ ندول:
به تجمع عمیقی از چرک در لایه درم که سفت و محکم است، نامیده می شود.
▪ کیست:
ندول هایی است که ترشحات آن خارج نمی شود.
▪ تاول های چرک دار عمیق بزرگ:
ندول هایی است که به علت تخریب بافت های نزدیک به هم ایجاد می شوند.
● درمان معمول
درمان آکنه معمولاً شامل درمان های خوراکی و موضعی آنتی بیوتیک ها و رتینوئیک اسید است. آنتی بیوتیک های موضعی مثل «کلیندامایسین» و «اریترومایسین» برای فرم های سطحی آکنه مؤثرند و به کار می روند. بنزوئیل پروکسید، درمان معمول دیگری است که به منظور جلوگیری از بروز آکنه ، به صورت موضعی یا به صورت خوراکی به فرم «ایزوترتیونین» مصرف می شود، اما باید توجه کرد مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک و رتینوئیک اسیدعوارض جانبی به همراه دارد.
● درمان گیاهی
روغن درخت چای و روغن ریحان دو مکمل گیاهی مؤثر در درمان موضعی آکنه هستند.
▪ روغن درخت چای (Tee tree oil) :
از برگ این درختان در استرالیا به دست می آید و خاصیت ضدعفونی دارد. این روغن در مبارزه با طیف وسیعی از ارگانیسم ها، شامل اغلب باکتری های طبیعی پوست که در آکنه شدید دخالت دارند نیز مؤثر است. روغن درخت چای دارای خاصیت ضد قارچ است و به عنوان بند آورنده خون هم استفاده می شود. این روغن با غلظت پنج درصد مؤثرترین درمان برای آکنه های سطحی و با غلظت ۱۵ درصد برای جوش های عمیق مفید است.
مطالعات حاکی است، روغن درخت چای با غلظت پنج درصد همچون بنزوئیل پروکسید پنج درصد مؤثر است، اگرچه تحقیقات قبلی نشان داده بود که روغن درخت چای با سرعت کندتری از بنزوئیل پروکسید نتایج مثبت را نشان می دهد، اما این مطالعه مشخص کرد که مشکلات پوستی با مصرف روغن درخت چای در مقایسه با بنزوئیل پروکسید، کاهش بیشتری داشته است. این روغن همچنین در کاهش التهاب ناشی از رها شدن هیستامین در پوست نیز بسیار مؤثر است. این مطالعه همچنین مشخص کرد که روغن درخت چای در کاهش قرمزی ناشی از استخراج کومدون یا ندول بسیار مفید است.
▪ روغن ریحان (Oil of basil) :
این روغن نیز داروی گیاهی دیگری است که برای درمان آکنه مفید است. این روغن خاصیتی مشابه روغن درخت چای دارد. جالب توجه این که این محلول با درصد غلظت کمتر نیز مؤثر است، اما این مشکل وجود دارد که استفاده منظم از محلول پنج درصد روغن ریحان منجر به تحریک پوست می شود.
● مکمل یاری در درمان آکنه
مصرف ویتامینA برای درمان آکنه بسیار مفید و ضروری است. رتینول ، ترکیب فعال ویتامین A است که کراتین و چربی ایجاد شده از غدد عرق را کاهش می دهد. طبق مطالعات بالینی مشخص شد که ویتامین A در دوز خوراکی ۴۰۰ هزار تا ۱۵۰ هزار واحد در روز، در درمان آکنه مؤثر است. این دوز می تواند موجب ایجاد مسمومیت شود، بنابراین باید با نظر پزشک مصرف شود. زنان نیز باید از مصرف این میزان از ویتامین A خودداری کنند، چون در صورت بارداری برای جنین بسیار مضر است.
ویتامین A یک آنتی اکسیدان قوی است و خاصیت ضدالتهابی دارد. هنگامی که صورت به مدت طولانی در برابر نور خورشید قرار می گیرد، سطوح بالایی از ROS(اکسیژن واکنش پذیر) ایجاد و منجر به پراکسیداسیون چربی پوست می شود. ویتامین A از طریق فعالیت آنتی اکسیدانی خود سطوح ROS سطح پوست را کاهش می دهد و موجب کاهش التهاب می شود.
● ویتامین B۳ نیاسین، نیکوتین آمید، نیاسین آمید NADH
درمانی معقول برای آکنه به شمار می رود. به اندازه یک آنتی اکسیدان قوی از غشای سلولی محافظت می کند و از تجزیه سلولی به وسیله رادیکال های آزاد و پراکسیداسیون لیپید، جلوگیری می کند. در یک مطالعه، کرم حاوی نیاسین آمید با غلظت چهار درصد به صورت دو بار در هفته روی محل موردنظر مصرف و مشخص شد که نیاسین آمید به اندازه کلیندامایسین در درمان انواع آکنه مؤثر است.
ویتامین B۶ (پیرودوکسین) در متابولیسم هورمون های بدن نقش دارد. کمبود آن موجب افزایش جذب آندروژن ها می شود و به همان مقدار، حساسیت پوست بالا می رود. ویتامین B۶ در پیشرفت متابولیسم و ترشح آندروژن ها و دیگر هورمون های استروئیدی از بدن لازم است. در مطالعه ای که روی زنانی که از آکنه شدید در دوران قاعدگی رنج می برند، انجام شده است، مشخص شد که ویتامین B۶ به طور مؤثری ایجاد و تشدید بیماری را کاهش می دهد. دوز استعمال شده در این مطالعه، ۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم در روز بود که برای استفاده در طول عادت ماهیانه توصیه می شود.
روی نیز یک ماده معدنی مهم است که به متابولیسم رتینول در بدن کمک می کند. روی همچنین در احیای بافت و ترمیم زخم ها نقش بسزایی دارد. این عنصر یک کوفاکتور مهم در فرآیند های بیوشیمیایی بدن بوده و برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی و سلامت پوست ضروری است.
«سنتلا آسیاتیکا» یا چای سبز، یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است. ترکیب ویژه چای سبز، کاتچین نام دارد که توانایی آنتی اکسیدانی آن به خوبی شناخته شده است. طبق مطالعه ای که اخیراً صورت گرفته است مشخص شد که کاتچین، تولید و فعالیت آندروژن ها را تعدیل می کند و بر این اساس هنگامی که عدم تعادل هورمونی ایجاد می شود، چای سبز در درمان آکنه بسیار مؤثر خواهد بود.

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/6c34fe0bc344c9b7c05de6b4078ea22d.jpgآكنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جوشهای چركی بروز می كند. جوش صورت یا آكنه یكی از بزرگترین مشكلاتی است كه نوجوانان را گرفتار می كند و متأسفانه درست زمانی به سراغ آنها می آید كه بیش از هر وقت دیگر نگران زیبایی وضع ظاهر خود هستند.
آكنه یك بیماری التهابی مزمن پوست است كه بیشتر در دوران نوجوانی مزاحمت ایجاد می كند اما گاهی به طور متناوب در سراسر زندگی بارها و بارها فرد را گرفتار می كند. آكنه در دختران در سنین پایین تری نسبت به پسران بروز می كند ولی در پسران معمولاً تظاهرات بسیار شدیدتری دارد. به طور كلی علایم و نشانه های آكنه در افراد مختلف متفاوت است و می تواند از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشد. اگر والدین یا اقوام نزدیك شما در دوره ای از زندگی خود دچار نوع شدید آكنه شده باشند به شما توصیه می كنیم كه بیشتر مراقب پوست خود باشید چون در آن صورت احتمال درگیری شدید پوستی در شما از بقیه بیشتر خواهد بود.
نقطه های سرسفید، نقطه های سرسیاه آكنه اغلب به صورت نقاط سرسیاه، نقاط سرسفید و جو شهای چركی بروز می كنند. غدد چربی در تمام سطوح پوست شما به غیر از كف پا و دست وجود دارد. اما بیشترین تراكم آنها در صورت، سینه، پشت و شانه هاست. كار این غدد، ترشح چربی است. چربی تولید شده توسط مجاری چربی به سطح پوست راه یافته و به طور طبیعی روی پوست را می پوشاند. در دوران نوجوانی به علت تغییرات ناگهانی كه در سطح هورمونهای جنسی رخ می دهد، غدد سباسه، تحریك می شوند و چربی بیش از حد تولید می كنند. این چربی زیادی مجاری انتقال چربی را مسدود می كند و به این ترتیب جو شهای سرسیاه تولید می شوند. وقتی كه چربی باقیمانده و لایه های مرده پوست نتوانند به بیرون پوست راه یابند، توسط باكتریهایش كه به طور طبیعی در غده وجود دارند، عفونی می شوند و جو شهای سرسفید را ایجاد می كنند. گاهی نیز چربی ترشح شده فضای اطراف فولیكول مو را اشغال می كند در نتیجه مو نمی تواند از پوست خارج شود و باكتریهای موجود در پوست داخل منافذ مسدود شده و آن جا ایجاد عفونت و التهاب و جو شهای چركی می كند.در آكنه شدید ممكن است كیست و آبسه هم دیده شود. كیست توری بزرگتر، سفت تر و عمیق تر از جوش معمولی است و در اغلب موارد خطرناك است. بعضی از كیستها تا زیر سطح پوست انتشار می یابند و پاره می شوند و به این طریق عفونت را در زیر پوست منتشر می كنند. جای این جو شها معمولاً روی پوست باقی می ماند. آبسه یك ناحیه عفونی متورم و ملتهب وبسیار دردناك است كه حاوی چرك فراوان است.
● آیا تغذیه در ایجاد آكنه تأثیری دارد؟
شاید این شایع ترین سؤالی باشد كه یك متخصص پوست از بیمار خود می شنود. با این همه جوش چرا شكلات می خوری؟ و شاید این شایعترین گوشزدی باشد كه افراد مبتلا به آكنه از دیگران می شنوند. واقعیت این است كه نقش رژیم غذایی در ایجاد یا تشدید آكنه هنوز به اثبات نرسیده است . گرچه گزارشهایی نیز موجود است كه خوردن مداوم غذاهای خیلی چرب، شیرینی زیاد، سس مایونز، خامه، شكلات، گردو، بادام، فندق، خرمالو، موز، پسته، تخمه، چیپس، پفك، نوشابه، نارگیل، تخم مرغ و به تعبیری، همه آنچه كه در قنادی و بقالی یافت می شود، را در بروز و تشدید آكنه مؤثر دانسته است. اگر از دست این جو شهای لعنتی به ستوه آمده اید، برای احتیاط به جای خوردن اینها از سبزیجات و میوه های تازه استفاده كنید. استفاده از اسفناج، هویج، شاهی و گوجه فرنگی را به شما توصیه می كنیم. سعی كنید خوردن چای و ادویه جات را بسیار محدود كنید. عامل مهم دیگری كه اثر آن در تشدید آكنه به اثبات رسیده، تماسهای شغلی است. آكنه در كسانی كه به علت شغلشان با روغنهای حیوانی و یا معدنی تماس دارند و یا در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد هستند با شدت بیشتری بروز می كند. افرادی كه شغلهای پر استرس دارند یا این كه اصولاً از نظر تیپ شخصیتی مضطرب محسوب می شوند، معمولاً دچار آكنه های شدید می شوند. اگر خود استرس عامل این تشدید نباشد، حداقل این است كه افراد مضطرب معمولاً بیش از حد صورت خود را دستكاری می كنند و این امر خود باعث تشدید بیماری می شود. از دیگر عوامل مؤثر، لوازم آرایشی، اختلال غدد درون ریز، تعریق زیاد، برخی داروها مانند كورتیزول، هورمونهای مردانه، قرصهای ضد بارداری، لیتیوم و باربیتوراتها را می توان نام برد. خلاصه این كه شاید بتوان گفت كه قسمت خیلیها این طور مقرر شده كه در سنین نوجوانی گرفتار این معضل پوستی شوند (منظورم نقش ژنتیك است)
● روشهای نوین برای خلا ص شدن از شر آكنه
اگر پوستتان چرب است روزی ۱ بار به آرامی پوست خود را با صابون غیر معطر (ترجیحاً صابونهای آنتی باكتریال) بشویید. به این ترتیب كه صورت خود را از كف بپوشانید و ماساژ دهید تا صابون در منافذ پوست نفوذ كند و چربیهای تجمع یافته و آلودگیها را از بین ببرد. پوست خود را ماساژ دهید. ماساژ باعث تخلیه چربی پوست می شود و از تجمع آن جلوگیری می كند. علاوه بر این ماساژ جریان خون پوست را بهبود می بخشد. بعد از ماساژ صورت خود را با آب گرم بشویید تا چربی آن گرفته شود و بعد بلافاصله مقداری آب سرد به پوست خود بپاشید تا منافذ آن بسته شود. پس از این كار پنبه ای را به گلاب یا آبلیمو آغشته كنید و سطح پوستتان را با آن پاك كنید. گلاب و آبلیمو اثر قابض دارند و باعث افزایش گردش خون می شوند. اگر پوستتان خیلی چرب است هفته ای یك بار از ماساژ با سركه سیب استفاده كنید تا چربی پوست كاهش یابد. برای این كار سركه سیب را با همان مقدار آب مخلوط كنید و روی پوست خود بمالید و ماساژ دهید و بعد از چند دقیقه پوستتان را بشویید. آسودگی روانی داشته باشید. خواب خوب و مرتب داشته باشید، به میزان لازم استراحت كنید و از عصبانیت بپرهیزید. از مالیدن یا تركاندن جو شها و آكنه ها خودداری كنید. جو شهای چركی را نباید با فشار خالی كرد. برای خالی كردن آنها دستگاههای مكنده ای وجود دارد كه جو شها را در شرایط كاملاً استریل تخلیه می كند. موهایتان را حداقل ۲ بار در هفته با شامپو بشویید. اجازه ندهید كه موهایتان روی صورت بیاید.
حتی در شب و به هنگام خواب موی كثیف و چرب باعث پخش چربی و باكتریها می شود. تعریق در ۱۵درصد افراد باعث تشدید آكنه می شود. پس از كار كردن در هوای گرم و مرطوب و پختن غذا و ورزش، عرقتان را بشویید و در اسرع وقت چربی را از بدن و صورتتان پاك كنید. برای آرایش كردن از مواد آرایشی روغنی و چرب استفاده نكنید، زیرا این مواد می توانند فولیكولهای مو را مسدود كنند و باعث ایجاد و یا تشدید آكنه شوند. خصوصاً افرادی كه پوست چربی دارند باید از كرمهای مرطوب كننده و حتی ضدآفتابی استفاده كنند كه فاقد چربی باشد. آرایش صورت خود را روزی ۲ بار با آب و شیرپاك كنهای فاقد چربی و سازگار با پوست پاك كنید. قبل از استفاده از مارك جدید لوازم حتماً آن را روی بازوی خود تست كنید تا مطمئن شوید كه پوستتان به آن حساسیت ندارد. اشعه ماورای بنفش خورشید، باعث بهبود ضایعات می شود، اما در ۱۰ درصد افراد باعث تشدید علایم می شود. در زمان قاعدگی حساسیت غدد چربی دختران نسبت به هورمونهای جنسی مردانه افزایش می یابد و این باعث افزایش چربی پوست در آنها می شود. برای جلوگیری از بروز یا تشدید آكنه در این زمان باید پوست خود را با صابون بشویید و پس از شستشو پوستتان را با پنبه آغشته به محلولهای الكلی موجود در بازار كه حاوی آنتی بیوتیك هستند، پاك كنید. حوله صورتتان را هر روز عوض كنید و همیشه از حوله تمیز و خشك استفاده كنید زیرا باكتریها این توانایی را دارند كه به سرعت در حوله های مرطوب رشد كنند. از ورزش و پیاده روی غفلت نكنید. اگر هر روز صبح ۳ كیلومتر پیاده روی كنید و بعد از آن دوش بگیرید متوجه می شوید كه پس از مدت كوتاهی بسیاری از جو شها برطرف شده و پوستتان بسیار شاداب تر می شود.
● حرف آخر
آكنه را نباید یك عارضه جزئی و كم اهمیت تلقی كنید، زیرا می تواند فشارهای عصبی فراوانی را برای فرد ایجاد كند. حتی ملایمترین انواع آكنه دست كم یك سال باقی می ماند. مدت بیماری در برخی افراد به ۱۵ سال و حتی تا آخر عمر نیز رسیده است. در صورت طولانی شدن مدت آكنه فرد اعتماد به نفس خود را از دست می دهد و تصور بدی از ظاهر خود پیدا می كند. درمان در اغلب موارد مؤثر است، اما نیاز به حوصله و صرف وقت فراوان دارد. در بسیاری از افراد بیماری پس از دوران بلوغ و نوجوانی، خود به خود برطرف می شود.
دكتر پروانه اخوان

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/702f4476241809fc95f7326fa2fd6a61.jpgآكنه چیست: آكنه یك نوع ضایعه التهابی پوست میباشد. شـیـوع ایـن بــیماری تا چه حد است: آكنه %۹۰ جـوانـان ۲۴-۱۲ سال را گریبانگیر خود میكند. اما افـراد ۴۰-۱۰ سـال را نـیـز مـمـكن اسـت شــامل گردد.
آكـنـه چـه تـاثـیـراتـی مـمـكن است بر روحیه فرد مـبـتـــلا بگذارد؟ افراد مبتلا به آكنه معمولا دارای خصوصیات زیر میباشند:
۱- اعتماد بنفس پایین.
۲-احساس عدم امنیت.
۳-رفتارهای خشونت آمیز.
۴- احساس شرمساری.
۵- بسیار زود رنج.
۶-مضطرب.
پیش از آنكه علل پیدایش آكنه را متذكر شویم نگاهی می اندازیم به عواملی كه در ایجاد آكنه نقش ندارند:
۱- رژیم غذایی: ثابت گردیده كه مصرف شكلات، چیپس، شكر، پیتزا، سیب زمینی سرخ كرده؛ غذاهای چرب و یا سرخ كرده و شیرینی تاثیری بروی آكنه ندارند.
۲- وراثت:به استثنای آكنه های بسیار شدید وراثت نقشی در ایجاد آكنه ندارد.
۳- پوست چرب: تنها داشتن پوست چرب نمیتواند ایجاد آكنه كند.
آكنه چگونه ایجاد میگردد؟
پوست طبیعی دارای منافذ ریزی می بـاشـد كه مـنـافذ ریشه مو-غده چربی و یا فولیكول نامیده میـگـردد. ایـنها همان منافذی میباشند كه موها از آنـها خـارج میـگردند. در انتهای این منافذ غدد چـربـی قـرار دارنـد كـه بـا تـرشـح مـواد روغنی و چرب(SEBUM) موجب نرم شدن، لطیف گشتن و مـرطوب شدن پوست شما میگردند.سلولهای سـطـحی پـوسـت نیز همانطور كه میدانید بطور مرتب درحال ریزش وجایگزینی توسط سلولهای جـدیـد مـیـباشند. در روی پوست انسان باكتری بــــی هـــــوازی و بـــــــی خــــطــــری بــــنـــــام PROPIONIBACTERUM ACNES بـطــور طــبیعی زنـدگی مـیكــند. حال ببینیم چگونه شرایط فوق
از حالت طبیعی خارج گشته و آكنه ایجاد میگردد. در ایجاد آكنه ۳ عامل سلولهای مرده پوست، غدد چربی و باكتریهای سطح پوست نقش كلیدی خواهند داشت:
۱- افزایش ترشح غدد چربی: در دوران بلوغ ترشح هورمون تستوسترون(TESTOSTRONE) یا همان هورمون مردانه افزایش می یابد. تستوسترون هم در بدن مردان و هم در بدن زنان موجود میباشد اما میزان آن در بدن مردان ۴ برابر زنان میباشد. هنگامی كه ترشح تستوسترون افزایش می یابد، تستوسترون توسط پوست بهدی هیدروتستوسترون مبدل گشته و سبب تحریك غدد چربی میگردند. بنابراین حجم و میزان ترشح غدد چربی افزایش می یابد.
۲- عدم ریزش طبیعی سلولهای مرده سطح پوست: برخی اوقات ریزش سلولهای مرده پوست از حال طبیعی خارج میگردد. ریزش نامناسب سبب میگردد كه سلولهای مرده پوست به یكدیگر چسبیده و بروی هم انباشته گردند.
۳- افزایش سرعت تكثیر سلولهای پوست: برخی اوقات سرعت تكثیر سلولهای پوست از حالت طبیعی خارج گشته و با سرعت بیشتری تكثیر می یابند (۵ برابر حالت طبیعی). همین امر سبب میگردد تا سلولهای پوستی بموقع ریزش نیابند.
۴-هنگامی كه سلولهای مرده پوست بموقع نمیریزند و یا سرعت تكثیرشان افزایش می یابد، سبب انسداد روزنه های فولیكول میگردند. بنابراین ترشحات مترشحه از غدد چربی نمیتوانند مانند قبل بسهولت از كانال فولیكول جریان یافته و به سطح پوست بریزند. از طرفی هنگامی كه ترشحات غدد چربی از میزان طبیعی خود افزایش می یابد دو عامل فوق دست بدست هم داده و سبب احتباس و تجمع مواد چرب(SEBUM) در پشت محل انسداد میگردند. تجمع ترشحات چربی به همراه سلولهای مرده پوست به زیر روزنه های مسدود یك محیط ایده آل برای رشد و تكثیر باكتریهای بی هوازی پوست فراهم می آورند. بنابراین جوش های موسوم به آكنه تجمع باكتریها، سلولهای مرده پوست و چربی میباشند. هرگاه محتویات جمع شده در این كانالهای مسدود به داخل پوست اطراف نفوذ كند یك واكنش التهابی روی میدهد. تجزیه سبوم به اسیدهای چرب و ترشح آنزیم توسط باكتریها نیزمسبب التهاب میباشند. التهاب جوشها به علت هجوم گلبولهای سفید به سمت جوشها میباشد كه برای از میان بردن عامل متجاوز و از میان بردن آنها صورت میپذیرد.
نكته: همانطور كه هورمون تستوسترون ایجاد آكنه میكند، استروژن یا همان هورمون زنانه در خشك كردن و كاهش ترشحات غدد چربی موثر بوده و میتواند سبب درمان آكنه گردد.
در كدام نواحی بدن بیشتر آكنه دیده میگردد؟
هر كجا كه مو وجود داشته باشد جوش هم ممكن است ایجاد گردد. اما در برخی نواحی بدن كه غدد چربی تراكم بیشتری داشته و میزان ترشح چربی بیشتر میباشد آكنه نیز بیشتر مشاهده میگردد این نواحی شامل: صورت، قفسه سینه، پشت، شانه ها و بخش فوقانی بازوها میباشند.
نكته: یكی دیگر از عواملی كه میتواند در ایجاد آكنه موثر باشد خود مو میباشد. موهای ضخیم و بزرگ مجرای عبور چربی را باز نگاه میدارند اما موهای ریز و ضعیف فاقد چنین خاصیتی میباشند.
عوامل بوجود آورنده آكنه
۱- مواد آرایشی: اكثر محصولات آرایشی دارای تركیبات مسدود كننده پوست(COMEDOGENIC) میباشند. بنابراین هنگام انتخاب و مصرف آنها دقت كنید. پیش از آرایش كردن صورتتان دستان خود را با آب و صابون بشویید. همچنین نگذارید آرایش روی صورتان برای مدت طولانی باقی بماند. هنگامی كه به خانه بازمیگردید آرایش صورت خود را كاملا با آب و صابون بشویید.
۲- دوران بارداری و عادات ماهیانه: در ۳ ماهه نخست بارداری و چند روز پیش از قاعدگی به خاطر نوسانات هورمونی آكنه تشدید میگردد.
۳-داروها: مصرف برخی داروها میتواند ایجاد آكنه كند مانند استروئیدها و كورتیكواستروئیدها، تزریق و یا مصرف قرص تستوسترون، لیتیوم و دانازول.
۴- رژیم غذایی: مصرف بیش از حد ید سبب تشدید آكنه میگردد. ید در نمك، مارچوبه و غذاهای دریایی وجود دارد.
۵- مواد شیمیایی: برخی مواد شیمیایی ایجاد آكنه میكنند مانند علف كشها، قیر و قطران زغال سنگ، روغن پارافین، روغنهای روان كننده و روغن های خوراكی حین آشپزی.
۶- تحریكات پوستی: از اعمال فشار و ایجاد سایش در نواحی مستعد زدن جوش خودداری كنید. از قرار دادن طولانی مدت دستان بزیر چانه خودداری كنید.
۷- آب و هوا: آكنه در آب و هوای گرم و مرطوب تشدید میگردد.همچنین پس از سونای طولانی مدت.
۸- فصول سال: شیوع آكنه در فصول پاییز و زمستان افزایش می یابد.
۹- نور خورشید: نور خورشید سبب تشدید آكنه میگردد. زیرا به پوست آسیب رسانده و تولید چربی را نیز افزایش میدهد. نور خوشید خاصیت میكروب كشی نیز دارد. اما صدمه ای كه به پوست وارد میسازد از خاصیت میكروب كشی آن بمراتب بیشتر میباشد.
۱۰- آلودگیها و محركهای محیطی.
۱۱- اعمال فشار، تركاندن و كندن جوشها: عامل ایجاد جوشهای جدید میباشد.
۱۲- استرس: استرس ارتباط بسیار تنگاتنگی با آكنه دارد. به این علت كه استرس ترشح هورمون تستوسترون را افزایش میدهد. عامل استرس در زنان بیشتر حائز اهمیت میباشد زیرا تحمل بدن آنها به افزایش این هورمون كمتر از مردان میباشد.
تقسیم بندی آكنه
۱- آكنه والگاریس(VULGARIS ACNE):متداولترین نوع آكنه میباشد. هــــــمان جوشهای غرور جوانی میباشند.
۲- آكنه روزاسه(ROSACEA ACNE): این آكنه افراد بالای ۳۰ سال را مبتلا میسازد. عامل بوجود آورنده آن پرخون گشتن غدد چربی میباشد كه افزایش ترشح غدد چربی را در پی دارد.
انواع جوشهای والگاریس
جوشهای والگاریس به دو نوع التهابی و غیر التهابی تقسیم بندی میگردد.
۱- جوشهای غیر التهابی: این جوشها به جوشهای كمدو(COMEDO) مشهور میباشند كه شامل جوشهای سر سفید و سر سیاه میباشند:
* جوشهای سرسفید(WHITEHEAD=CLOSED COMEDO):
هنگامی كه كانال فـولـیـكول مو كـامـلا مـسـدود بـوده و جـوش زیـر سـطـح پـوسـت واقــع اسـت. جوش حاوی سبـــوم، باكتری و سلولهای مـرده پوست میباشد.
* جوشهای سر سیاه(BLACKHEAD=OPEN COMEDO): هـنـگامـــی كه اندكی از جوش سر باز كرده و به سطح پوست نیز رسیده است.رنگ سیاه آن به علت تركیب ملانین (رنگدانه پوست) با اكسیژن
هوا میباشد. (اكسید ملانین)
۲- جوشهای التهابی: این جوشها هنگامی پدید می آیند كه محتویات جوش به نسوج اطراف انتشار می یابد:
* پاپول(PAPULE): بــه جـوش هــای كــوچــك، صورتی رنگ، سفت و تـوپر، حساس به لمس و انــدكــی برجسته اطلاق میگردد. پاپیولها در پی واكــنش به پروسه آكنه ایجاد میگردند (عفونت و یا خـراشیدگی پوست، تجـمـع تــرشحات نسوج پـوسـت و یـا هایپرتروفی سلولهای پوست). این جوشها فاقد چرك میباشند.
* پاستول-جوش قرمز(PUSTULE=PIMPLE) جوشهای چركی میباشند. قرمز رنگ و شكننده مـیباشند. علت آن تركیدن جوش و انتشار آن به اطراف ضایعه و هجوم گلبولهای سفید به سمت جوش می بـاشـد. جوش های قرمز از گلبولهای سـفید، سلولهای مرده پوست و سبوم تشكیل یافته اند.
* نودول = كیست(CYST=NODULE):موارد شدید آكنه میباشند كه مشخصه آنها جوشهای بزرگ و عمیق،دردناك،سفت،چركین و ملتهب میباشد.
* كونگلوبتا(ACNE CONGLOBATE): شدیدترین فرم آكنه والگاریس میباشد كه در مردان بیشتر رایج است. مشخصات آن چنین است: ضایعات جوش مانند متعدد، وسیع و پیوسته كه در دستها، صورت، پشت و زانوها مشاهده میگردد.
لكه ها و جای زخم پس از بر طرف گشتن جوش، روشهای درمان لكه ها و اسكار ناشی از جوش، چند داروی مفید و روشهای خانگی برایدرمان آكنه...
لكه ها و جای زخم پس از بر طرف گشتن جوش
۱- ماكول(MACULE): نـقـاط مـسـطــح و قرمز رنـگ موقتی میباشند كه در واقع باقیمانده زخم جـــوش هستند. معمولا ۳-۲ هفته اثرشان روی پوست باقی میماند اما ممكن است این مدت ۶ ماه بطول انجامد.
۲- تجمع رنگدانه ها (PIGMENTATION):تجمع رنگدانه ها در جوشگاه (مكانی كه جوش التیام یافته) میباشد كه ممكن است تا ۲ سال اثرش باقی بماند. برای درمان آن میتوانید از كرمهای لایه بردار و ساینده استفاده كنید. ازكرمهای حاوی هیدروكینون(HYDROQUINONE) %۲ نیز میتوانید استفاده كنید.
۳- جوشگاه و یا اسكار(SCARS): جای جوش به علت آسیب به بافت پوست در طی پروسه ترمیم ایجاد میگردند. اسكارها به دو صورت ایجاد میگردند:
* افزایش تولید نسج: در این حالت سلولهای پوست كلاژن بیشتری تولید میكنند كه بصورت برجستگیهای سفت و نامنظم نمودار میگردند. به این حالت اصطلاحا كلوئید(KELOID) میگویند.
* از دست رفتن نسوج: در این حالت در جای جوش فرورفتگی و حفره های كم عمقی ایجاد میگردد.
نكته: برای پیشگیری از بوجود آمدن اسكار ها از فشار دادن، تركاندن، دستكاری و كندن جوشها جدا خودداری كنید.
روشهای درمان لكه ها و اسكار ناشی از جوش
۱- لیزر: این عمل با سوزاندن لایه فوقانی پوست توسط لیزر انجام میگیرد.
۲- تزریق كلاژن(COLLAGEN INJECTION):با تـــزریق كــلاژن درست زیر اسكار فرورفتگی های ناشی از آكنه را پر میكنند.
۳- لایه برداری شیمیایی(CHEMICAL PEELING):توسط لایه بردارهای شیمیایی لایه فوقانی پوست را پیلینگ میكنند.
۴- سایش پوست(DERMABRATION):در این روش لایه فوقانی پوست توسط ساینده های مكانیكی برداشته میگردد.
۵- ریز سایش پوست(MICRODERMABRATION): در این روش پوست توسط كریستالهای بسیار ریزی كه عمدتا از سدیم بیكربنات و آلومینیوم بی كربنات تشكیل یافته اند لایه برداری میگردد. همچنین این عمل سبب تحریك تولید كلاژن و الاستین در پوست میگردد.
۶- شوینده های لایه بردار(EXFOLIATING CLEANSER): این شوینده ها حاوی ذرات بسیار ریز ساینده میباشند كه با ماساژ دادن آنها بروی پوست، پوست لطیف تر و هموار تر میگردد.
درمان دارویی آكنه
۱-BENZOYL PEROXIDE: بنزوئیل پروكساید یكی از پر مصرف ترین داروهایی است كه برای درمان آكنه استفاده میگردد. كه در انواع %۲.۵ -%۵ -%۱۰ در دسترس میباشد. بنزوئیل پروكساید دارای خاصیت آنتی باكتریال بوده و همچنین التهاب را كاهش داده و تولید چربی را نیز سركوب میكند. البته برخی از افراد به این دارو آلرژی داشته كه نباید از آن استفاده كنند.
۲-SALICYLIC ACID: اسید سالیسیلیك خاصیت لایه برداری داشته و مصرف آن سبب باز شدن منافذ مسدود پوست، نرم شدن پوست و ریزش سلولهای مرده پوست میگردد. بهتر است این دارو را همراه با بنزوئیل پروكساید مورد استفاده قرار دهید.
۳-SULFUR: سولفور عملكردی مشابه با بنزوئیل پروكساید دارد. این دارو نیز باید همراه با دیگر داروهای ویژه درمان آكنه مورد استفاده قرار گیرد.
۴-GLYCOLIC ACID:اسید گلیكولیك سبب پاكسازی سلولهای مرده پوست و همچنین تحریك پوست برای تولید سلولهای جدید میگردد.
۵-RETINOIDS:رتینوئیدها كرمهای موضعی میباشند كه ساختمانی شبیه به ویتامین A دارند. سبب باز شدن منافذ مسدود پوست و كاهش التهاب میگردند. همچنین این مواد ریزش سلولهای مرده پوست را نرمال میسازند. عوارض جانبی این نوع كرمها شامل: تحریك پذیری پوست، خشكی پوست و افزایش حساسیت نسبت به نور میگردد بنابراین میباید رتینوئیدها را همراه با كرمهای ضد آفتاب مصرف كرد. رتینوئیدهای موجود در بازار شامل:RETIN-A(TRETINOIN),DIFFERIN (ADPALENE),TAZOROTENE,AVITA میباشند.
۶-ANTIBIOTICS:آنتی بیوتیكها به دودسته خوراكی و موضعی موجود میباشند.
* آنتی بیوتیكهای خوراكی: شامل TETRACYCLINE-ERYTHROMYCIN-CLINDAMYCIN-MINOCYLINE میباشند. مصرف آنتی بیوتیكهای خوراكی روشی ایده آل برای درمان آكنه نمیباشند چرا كه آنتی بیوتیكهای خوراكی به سختی به پوست نفوذ میكنند. عوارض جانبی آنها شامل: حالت تهوع، سوزش سر سینه، آسیب به كلیه ها و كبد میباشد.
* آنتی بیوتیكهای موضعی: شامل CLINDAMYCIN GEL-BENZACLIN-ERYTHROMYCIN GEL-AZELIC ACID-BENZAMYCIN-SODIUM SULFACETAMIDE میباشند كه بصورت ژل، لوسیون و محلول موجودند. آنتی بیوتیكهای موضعی نسبت به آنتی بیوتیكهای خوراكی برتری دارند زیرا عوارض جانبی اندكی داشته و مستقیما نیز روی پوست اعمال میگردند. عوارض آنها: خشكی پوست و تحریك پذیری پوست میباشد.
۷-ACUTANE=ISOTRETINOIN:آكوتان در واقع ویتامین A سنتتیك میباشد. مصرف آن كاهش تولید چربی و ریزش سلولهای مرده را در پی دارد. آكوتان برای درمان آكنه های شدید (كیست) و مزمن تجویز میگردند. عوارض آن شامل: خشكی زیاد پوست، خونریزی بینی، درد عضلانی، كاهش دید در شب، خارش، خشكی دهان و حساسیت به نور میباشد. زنان باردار بهیچ عنوان نباید از این دارو مصرف كنند.
۸-HORMONES:برخی قرصهای ضد بارداری كه حاوی هورمون استروژن میباشند برای درمان آكنه خانمها تجویز میگردد.
۹-CLEANSERS:شستشو دهند های ملایم و آنتی باكتریال میباشند.
۱۰-SOAPS: صابونهای بسیاری برای درمان آكنه در بازار در دسترس قرار دارد كه اغلب آنها دارای خاصیت آنتی باكتریال میباشند. یكی از این صابونها ACTIVEX نام دارد.
توجه: پیش از مصرف هر یك داروهای فوق حتما با پزشك خود مشورت نمایید.
چند روش درمان خانگی
۱-از یخ برای كاهش التهاب و تورم جوشها استفاده كنید.
۲-چای بنوشید و سیر مصرف كنید.
۳- خمیر نشاسته یك لایه بردار ملایم میباشد. خمیر نشاسته را میتوانید با مخلوط نشاسته و آب بدست آورید.
۴- شما میتوانید برای خشك كردن جوش ها از خمیر دندان (غیر ژلی) استفاده كنید. برای اینكاراندكی از خمیر دندان را بروی جوشها قرار دهید.
۵-برای كاهش تورم و التهاب جوشها اندكی كرم هیدروكورتیزون بروی جوشها بمالید.
راهكارهای پیشگیری از جوش
۱- صورت خود را روزی ۲ تا ۳ مرتبه با آب و صابون آنتی باكتریال بشویید.
۲-از مالش شدید پوست خودداری كنید.
۳- از فشار دادن، كندن، تركاندن و دستكاری جوش ها خودداری كنید.
۴-هیچگاه از تیغهای كند برای اصلاح صورت استفاده نكنید.
۵- پیش از تراشیدن موهای صورت، صورت خود را كاملا با آب و صابون بشویید. پس از اصلاح نیز همین كار را تكرار كرده سپس از محصولات افتر شیوAFTERSHAVE حاوی تركیبات قابض استفاده كنید.
۶- از پوست خود در برابر تابش خورشید محافظت كنید.
۷-هنگام استفاده از لوازم آرایشی دقت كرده و نگذارید اینگونه مواد روی صورتتان برای مدت طولانی باقی بمانند.
۸-از مرطوب كننده های روغنی استفاده نكنید.
۹- ورزش كنید. ورزش در كاهش اثرات منفی استرس بسیار سودمند میباشد. اما پیش از اقدام به فعالیت بدنی صورت خود را كاملا با آب و صابون بشویید (بخصوص اگر آرایش دارید). پس از فعالیت بدنی نیز حمام گرفته و یا حداقل صورت خود را مجددا با آب و صابون بشویید.
۱۰- رژیم غذایی را برگزینید كه استرس به بدن شما وارد نسازد. مصرف الكل ، كافئین ، نیكوتین و شكر را به حداقل رسانده و در عوض حبوبات، غلات، سبزیجات و میوه بیشتری مصرف كنید.
۱۱- مصرف مواد غذایی حاوی مقادیر زیاد روی نیز در كاهش التهاب موثر میباشند. روی در مرغ، گوشت قرمز و حبوبات به وفور یافت میگردد.
۱۲- از تكنیكهای كاهش استرس مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق بهره گیرید.
نكته آخر: آنكه هیچگاه تسلیم نگردید و تا زمانی كه جوشهای شما كاملا برطرف نگردیده از پای ننشینید. هرگاه یك روش درمانی موثر واقع نگشت به روشی دیگر روی آورید. این نكته را نیز بخاطر داشته باشید هر دارویی را كه برای درمان آكنه مورد استفاده قرار میدهید حداقل ۳ ماه باید صبر كنید تا اثرات آن خود را آشكار سازد انتظار معجزه یك شبه نداشته باشید.



نویسنده: مهران

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/e6e5826b87e39c618b4e45336cf6bd62.jpgحدود سه چهارم از جوانان و نوجوانان از جوش ((ACNE )) رنج میبرند . اگرچه (( چه زن و چه مرد)) در سنین سی و چهل سالگی نیز گاهی از این عارضه در عذابند . علت اصلی جوش بطور کامل مشخص نیست اما در حال حاظر مطالب و روشهای بسیاری در مورد درمان روشن شده است .

علل اکنه :
اکنه تغیراتی در پوست است که به علت افزایش فعالیت غددزیر پوستی که مواد چرب به روی پوست ترشح میکنند.حوشهای سرسیاه ها معمولاً برروی صورت ایجاد میشوند جائی که غدد زیر جلدی که مواد چرب را برروی پوست ترشح میکنند بیشتر از بقیه نقاط وجود دارند ، همچنین میتوانند پوست پشت و شانه هارا گرفتار کنند.عوامل زیادی در ایجاد آکنه شرکت دارند که در راس آنها هورمونهای جنسی هستند که در بلوغ تولید و ترشح میشوند .هورمون مردانه تستسترون ((testosteron)) که در جنس مونث نیر وجود دارد باعث تحریک غدد سباسه (( sebaceos gland)) میشوند.این غدد ترشحات چربی دارندکه باعث چرب شدن پوست میشوندو به این ماده سبوم ((sebum)) گفته میشود. بیسیاری از افراد که از آکنه رنج میبرند مشکلات همورمونی نداشته و سطح هورمونی خونشان در حد طبیعی است .وقتی مقدارزیادی سبوم وجود دارد ، فضای اطراف فولیکول مو و مدخل بیرون زدن مو از پوست را اشغال کرده و مانع خروج مو از پوست میشود . یک باکتری بنام ((propionobacterium)) که همیشه بطور طبیعی در روی پوست زندگی میکند داخل یکی از این منافذ مسدود شده میشود و در آنجا ایجاد عفونت و التهاب کرده و درنتیجه تورم و قرمزی در محل ایجاد کرده و جوش تولید میشود .برخی موارد این عفونت از حد معمول زیاد تر شده و باعث پارگی کیسه چرک شده و پوست را صدمه زده و نتیجتاً جای زخمی در روی پوست باقی میگذارد . برخی مواد که برای زیبائی بکار میروند و یا قرصهای استروئید میتواند باعث انسداد منافذ پوستی شده و در نتیجه ایجاد آکنه کنند. علیرغم اعتقاد عموم خوردن غذاهای چرب و شوکولات باعث ایجاد آکنه نمیشوند

جوشها:
آکنه میتواند انواع متنوعی از جوش در روی پوست ایجاد کند .بطور تیپیک در اکثر افراد جوشهای با نوک سیاه ایجاد میشود که این به علت انسداد منافذ پوستی ایجاد شده و رنگ سیاه خودرا از رنگدانه های پوستی ((pigment)) میگیرند. جوشهای بانوک سفید نیز معمول هستند . و این زمانی اتفاق می افتد که ماده sebum در نزدیکی پوست در درداخل فولیکول محبوس میشود . غدد سباسه نیز میتوانند عفونی شوند . در تعداد زیادی آکنه های التهابی کیستها تا زیر سطح پوست انتشار پیدا میکنند و این آکنه های کیستیک پاره شده و عفونت را در زیر پوست منتشرکرده و باعث (( اسکارها ))یا جای زخم برروی پوست میشوند .

درمان :
آکنه را نباید که عارضه جزئی و کم اهمیت تلقی کرد . اکنه میتواند فشارهای عصبی زیادی را برای بیمار ایجاد کرده و سرمنشاء رفتارهای غیر طبیعی باشد.روشهای درمانی متعددی وجود داردکه میتوان برای درمان آکنه استفاده کرد.

درمان خانگی :
این بسیار مهم است که ناحیه جوشها هیشه پاکیزه نگاه داشته شود،ازاینجهت باید ناحیه گرفتار جوش را روزی دوبار بایک پاک کننده بدون مواد عطردار را تمیز کرد . ششتسو کننده های ضد میکرب برای پوست و همچنین صابونهای ضد چربی در بازار موجود هستند . از آنجا که پوست صورت برای شادابی و ادامه حیات خود احتیاج به چربی دارد لذا باید از صابونهای قوی واستفاده زیاده از حد از آنها اجتناب شود . هیجوقت برای از بین بردن جوشها به فشاردادن آنها و ترکاندنشان متشبث نشوید ، زیرا اینکار باعث پاره شدن پوست و در نتیجه ایجاد اسکار ( جای زخم) بر روی پوست خواهید شد . در تابستان شدت آکنه کاهش پیدا میکند و این شاید بخاطر خشک شدن پوست در این فصل و تابیدن نور آفتاب باشد که به خشک شدن پوست کمک میکند . درمان خانگی هیچوقت بلافاصله جواب نخواهد داد ، بیمار باید هفته ها و گاه ماهها منتظر بماند تا نتیجه درمان خانگی را ببیند .

درمان بدون نسخه :
تعداد زیادی دراروهای ضد آکنه در داروخانه ها وجود دارد که براد آکنه های با شدت کم موثر بوده و به نسخة پزشک نیز نیازی ندارد لوسیونهائی که حاوی (benzoyl peroxid) هستند و میتواندپوست را خشک نگهداشته و لایة مرده پوست را بیرون اندازد ، این دارو همچنین خاصیت میکرب کشی نیز دارد . این دو خاصیت این دارو آنرا موثرترمیکند برای منافذ پوستی که مسدود شده اند و عفونتی که در حال پیشرفت بوده است . (benzoyl peroxid) در آغاز شروع درمان باعث قرمز شدن پوست و پوسته پوسته شدن میشود که در عرض چند روز از بین میرود .

درمان با نسخه :
اگر شما به پزشک نیز مراجعه کنید ، او در ابتدا برای آکنه های خفیف یا شدت متوسط از داروی ( بنزوئیل پروکساید ) استفاده مسکند ، و اگر این درمان مثمر ثمر واقع نشد و یا اینکه شما آکنه شدید داشته باشید ، طیف وسیعی از داروهای مختلف وجود دارد که بصورت مالیدنی برروی پوست و یا بصورت خوراکی ( قرص یا کپسول ) میباشد .

درمان موضعی :
داروهای زیادی بصورت استفاده موضعی در دسترس هستند
AZELIAC ACID ،که میتواند جایگزین خوبی برای بنزوئیل پروکساید باشد که کمتر از این دارو پوست را اسیب میرساند .
RETINOID های موضعی دراوهائی هستند با زیر بنای ویتامین A ویک یا دوبار درروز بر روی پوست مالیده میشوند . آنها باعث ورآمدن لایه خارجی پوست شده و ممکن استد شروع درمان تحریک پوستی ایجاد کرده و باعث peeling شوند. یکی از معایب این داروها اینست که ممکن است باعث ازدیاد حساسیت پوست به نور افتاب شوند .
استفاده از یک لوسیون آنتی بیوتیکی بر روی پوست میتواند فعالیت با کتری ایجاد کننده آکنه یعنی ((propionobacterium)) را کنترل کند . این درمان لازم است که لااقل شش ماه بطول انجامد.و همچنین محصولاتی وجود دارند که مخلوطی از انتی بیوتیک و سایر داروهای ضد آکنه هستند .

درمان داروئی :
داروهای خواکی ضد آکنه ( انتی بیوتیکها) که روزانه مصرف میشوند باید لااقل مدت شش ماه مصرف شوند . این داروها برای آکنه های التهابی مصرف میشوند . این دارو ها باعث باکتریهائی میشوند که پوست عفونی کرده اند . با ید اشاره کرد که موفقیت این روش درمانی محدود است زیرا اکقرباکتریها به انتی بیوتیکهای معمولی مقاوم هستند . گاه ممکن است درمان را چهار تا شش ماه ادامه دهیم تا نتایج موفقیت آن آشکار گردد. انتی بیوتیکها باعث باز شدن منافذ پوستی نمیشوند از این جهت درمان با انتی بیوتیکها معمولاً باید همراه با داروهای دیگر مانند بنزوئیل پروکساید باشد . برخی فکر میکنند که خوردن آنتی بیوتیکها به مدت طولانی ممکن است برای آنها گرفتاری و عوارض جانبی جبران ناپذیری را بوجود آورد ، از این جهت است در این افراد درمان نیمه تمام و ناکافی میماند.

درمان هورمونی :
در خانمها یک درمان با قرص ضد حاملگی (( شامل استروژن و پروژسترون )) میتواند عالئم آکنه را بهبود بخشد . اما در بعضی از خانمها میتواند علائم را تشدید کند . یک داروی دیگر بنام(( DIANETTE)) که حاوی ماده است بنام ((CYPROTERONE ACATATE)) که هورمون مرانه را در گردش خون قطع میکند یک درمان موثر برای آکنه به شمار میرود .

ISOTRETINOIN یا ROACCUTAINE
داروئیست قوی که یک رتینوئید خوراکی بوده ، و در فرم موضعی نیز وجود دارد که در فرمهای شدید آکنه بکار میرود که به درمانهای معمول آکنه جواب نمیدهند . این دارو به این صورت عمل میکند که ترشحات چرب پوست را خشک میکند . عوارض جانبی چندی برای این دارو قائل هستند ، از جمله خشکی پوست ، سردرد . این دارو حتی میتواند جنین را در صورتیکه خانم حامله از آن استفاده کند از بین ببرد و از همین جهت است که این دارو تنها بسیله متخصصین تجویز میشود. اکنه همچنین در افراد با پوست سیاه یا قهواهی نیز دیده میشوند و روند ایجاد آن همان است که در سفیدپوستان گغته شد .

[مژگان]

http://pnu-club.com/include/articles/images/b5f6e34032894638c6270791ac472eca.jpgیکی از مشکلاتی که در سنین بحران ساز یعنی سنین ازدواج مورد توجه جدی قرار می گیرد، ظاهر ناخوشایند آثار زخمهای صورت است که عمدتا توسط جوشهای چرکی و عمیق صورت و همچنین در اثر عوامل دیگر مانند آبله مرغان و جراحات پوستی ناشی از ضربه و تصادفات یا بیماریهای دیگر بوجود می آید. اگر چه جوشگاههای پوستی از نظر دیگران می تواند خیلی خفیف و نامشخص باشد ولی با این حال برای خود بیمار بسیار قابل توجه است.
از آنجا که پیشگیری از ایجاد اسکار یا جوشگاه بسیار ساده تر از درمان است، لذا در اکثر موارد تاکید بر درمان طبی زودرس و طولانی تا پایان بیماری می باشد. در جوش غرور جوانی اسکارها می توانند از سوراخهای کوچک که ممکن است با سوراخهای گشاد غدد چربی پوست اشتباه شوند، تا ضایعات آبله ای شکل بزرگ و عمیق وجود داشته باشند. این جوشگاهها یا اسکارها می توانند صورت، پشت، سینه و حتی بازوها را گرفتار کنند و می توانند فرو رفته یا برآمده باشند.
روشهای مختلف درمان اسکار آکنه و جوشگاههای صورت عبارتند از: عمل تراشیدن پوست، استفاده از لیزر CO۲، عمل جراحی برداشتن اسکار، برآمده کردن پوست و گرافت پوستی، تزریق مواد پرکننده اسکار و پیلینگ یا لایه برداری پوست که بر اساس شدت و گستردگی ناهنجاری پوست در افراد مبتلا می توان انتخاب کرد.
در روش درم ابریژن به وسیله عمل تراش پوست لایه سطحی پوست سائیده شده و در نتیجه لایه زیرین پوست که ظاهر صاف تر و شفاف تری دارد، جایگزین آن می شود. همچنین لایه زاینده پوست تا مدت ۶ ماه بعد فعالتر بوده و سرعت رسیدن سلولهای عمقی پوست به سطح پوست بیشتر شده و کلاژن سازی در ناحیه درم فعالتر شده و استحکام درم بیشتر می شود.
کلیه این اتفاقات باعث کم شدن عمق اسکار و فرورفتگی پوست یا از بین رفتن آن می شود. استفاده از کرمهای مخصوص که قبل از عمل باعث تحریک پوست و لایه برداری می شود، چند هفته قبل از عمل ضروری بوده و باعث سریعتر شدن ترمیم پوست پس از عمل سائیدن پوست می گردد.
پس از عمل با پانسمان مخصوص روی پوست پوشانده شده و بعد از ۲ تا ۴ روز، پانسمان برداشته می شود و پس از دو هفته بیمار می تواند با استفاده از وسایل ضد آفتاب به سرکار خود برود. البته تا مدت ۶ ماه بیمار نبایستی و معرض مستقیم نور آفتاب قرار بگیرد.
بیماران که سابقه عفونت تب خال و یا سابقه عدم ترمیم زخم دارند و همچنین کسانی که قرص اکوتان مصرف می کنند، بایستی قبل از عمل به پزشک اطلاع دهند. بعضی مواقع جوشگاههای عمیق پوست صورت را با عمل جراحی برداشته و محل را بخیه می زنیم، در برخی بیماران لازم است اسکارهای عمیق توسط تزریق کلاژن پر شده و یا در بعضی موارد پیوند پوست از پشت گوش به ناحیه فرو رفته پوست انجام می شود.
انواع مختلف پیلینگ، به تنهایی یا همراه سائیدن پوست برای بهبودی جوشگاههای سطحی و التهابی پوست انجام می شود که این عمل اگر همراه با مصرف طولانی مدت اسیدهای رتینوئیک و ترکیبات آلفاهیدروکسی اسید باشد، بخصوص در افراد با پوست سفید و روشن نتایج خوبی دارد. امروزه از لیزر دی اکسید کربن، در درمان اسکارهای پوستی نیز استفاده شده است که نتایج خوب بوده و با عمل سائیدن پوست قابل مقایسه است و عوارض نیز محدود گزارش شده است.
درمان تیرگی پس از التهاب ناشی از جوشهای دستکاری شده، مشکل و طولانی است و برای حصول نتایج مورد قبول، ۱۲-۶ ماه وقت لازم است. استفاده روزانه از ضد آفتابهای با طیف وسیع بخش مهم درمان است. انواع متفاوتی از کرمهای موضعی در درمان تیرگی پس از التهاب استفاده می شود که شامل کرمهای هیدروکینون، ترتینوئین، اسید گلالیکوئیک و آزلائیک اسید است.
استفاده از پیلینگهای شیمیایی در بدست آمدن نتایج عالی، موثر است.
سایر درمانها شامل استفاده از تری کلرواستیک اسید، کرایوتراپی سطحی با نیتروژن مایع می باشد که البته در افراد با پوست تیره به دلیل احتمال ایجاد اسکار بهتر است انجام نشود. استفاده از کرمهای پوشاننده برای مناطق درگیر نیز می تواند از لحاظ ظاهری برای فرد موثر باشد. رتین آلوئید و یا اسید گلیکولیک می تواند در درمان تیرگی پس از التهاب در مورد جوش صورت استفاده شود

[مژگان]

درمان آكنه با كاستن از میزان ترشح چربی پوست، تسریع فرآیند زندگی و مرگ سلول های پوست و مبارزه با عفونت باكتریال و در واقع با هر سه روش همزمان صورت می گیرد و در بیشتر موارد حداكثر ظرف هشت ماه شاهد نتایج مثبت درمان خواهید بود. یادتان باشد، كه ممكن است پیش از محو شدن كامل علائم به مدت كوتاهی موقتاً شاهد تشدید علائم باشید.
* داروهای خوراكی ضد آكنه را نباید هنگام بارداری - به ویژه در خلال سه ماه نخست آن _ مصرف كرد.پزشك شما ممكن است یك یا چند مورد از موارد زیر را توصیه كند:
۱ - درمان های موضعی:
كرم ها و لوسیون هایی وجود دارند كه می توان به كمك آنها چربی پوست را كم كرد، باكتری ها را از میان برد و سلول های مرده را از روی پوست پاك نمود. داروهایی كه هم اكنون داروخانه ها می توانند بدون نسخه پزشك در اختیار بیمار قراردهند حاوی پراكسید بنزوئیل، گوگرد، رزورسینول (resorcinol)، اسید سالیسیلیك و اسید لاكتیك هستند. این داروها برای آكنه بسیار خفیف سودمندند،
چنانچه بیماری شما به این داروها پاسخ نداد، می توانید از یك متخصص پوست كمك بگیرید. ترتینوئین (tretinoin) و آداپالن (adapalene) از مشتقات ویتامین A و به صورت كرم های موضعی هستند. این داروها زمان پاك سازی سلول های مرده را كوتاه تر كرده، بدین ترتیب مانع تشكیل توده های سلول مرده بر دهانه منافذ خروجی ریشه های موها می شوند.برخی كرم های آنتی بیوتیك دار هم موجودند، كه كار خود را با كشتن باكتری های پوست انجام می دهند. اغلب برای آنكه به نتیجه مطلوب برسیم، لازم است همزمان از همه این فرآورده ها استفاده كنیم.
۲ - آنتی بیوتیك ها:
تجویز آنتی بیوتیك های خوراكی برای كاستن از تعداد باكتری ها و مبارزه با التهاب در موارد متوسط تا شدید بیماری لازم است. گاه لازم است تا ماه ها از این آنتی بیوتیك ها هم زمان با داروهای موضعی استفاده كنیم.
۳ - ایزوترتینوئین. (isotretinoin):
در موارد حضور كیست های عمیق، آنتی بیوتیك به تنهایی كفایت نمی كند. ایزوترتینوئین داروی موثر و با اثری نیرومند است، كه در آكنه های كیست دار كه جا می گذارند و مواردی كه به آنتی بیوتیك پاسخ نمی دهند، می توانند موثر باشند. لیكن دارو را تنها باید در موارد شدید بیماری استفاده كنیم، و لازم است بیمار از نزدیك زیرنظر یك متخصص پوست باشد، چه احتمال بروز عوارض ناگوار و نامطلوب وجود دارد.
۴ - ضدبارداری های خوراكی:
برخی از این داروها برای خانم ها مناسبند. ولی ممكن است عوارض جنبی آنها نیاز به مشورت با پزشك داشته باشند.
۵ - اعمال جراحی زیبایی:
گاه توسل به این گونه اعمال برای كم كردن از اسكارهای ناشی از بیماری آكنه لازم می شود. تكنیك های مختلفی متداول اند، از جمله برداشتن پوست آسیب دیده و استفاده از روش هایی چون منجمدسازی با لیزر. در روش derm abrasion لایه های سطحی پوست برداشته می شوند، كه این كار با برس های سیمی كه به سرعت می چرخند صورت می گیرد.
وارد كردن ضربات كوتاه مدت با استفاده از نور بسیار شدید (لیزر) موجب برداشته شدن لایه های خارجی پوست می شود. در صورتی كه روی پوست شما مستعد باقی ماندن جای جوش باشد، ممكن است این تكنیك وضع آن را بدتر كند.

• مراقبت های شخصی
با استفاده از این روش ها می توانید، در بسیاری از موارد بیماری را كنترل كنید.
۱ - نواحی آسیب دیده را با یك تمیزكننده ملایم بشویید:
روش هایی چون اسكراب های (scrub) صورت یا استفاده از ماسك ها معمولاً توصیه نمی شوند، زیرا ممكن است موجب تحریك پوست و تشدید آكنه شوند. شست وشوی بیش از حد و كیسه كشیدن نیز پوست را تحریك می كنند، شامپو كردن مكرر موهای سر و صورت نیز موثر است.
۲ - از مواد محرك بپرهیزید:
كرم های زیبایی بسیار چرب، كرم های ضدآفتاب، مواد شكل دهنده به موهای سر و سفیدكننده ها اغلب محرك پوست هستند. سعی كنید از فرآورده هایی استفاده كنید كه تحت عنوان «محلول در آب» در بازار موجودند. حفظ پوست تان از نور شدید و مستقیم آفتاب همواره فكر خوبی است. اگر در محیط پر از تنش كار می كنید و روی بیماری تان اثر نامطلوبی دارد. بهتر است محل كار خود را عوض كنید و به محیط آرام تری منتقل نمایید.
۳ - حواس تان باشد پوست صورت تان را با چه چیزی تماس می دهید:
صورت تان را تمیز نگه دارید و موهای زائد را بردارید. دست هایتان یا چیزهایی مثل گوشی تلفن را روی پوست صورت تان نگذارید. كلاه سفت هم مسئله ای است، به ویژه اگر عادت به عرق كردن زیاد دارید. عرق، آلودگی و چربی های گوناگون همگی می توانند به تشكیل آكنه كمك كنند.
۴ - جوش های صورت تان را نكنید یا فشار ندهید:
كندن و فشار دادن جوش های صورت هر دو موجب عفونت و تشكیل اسكار می شوند. بیشتر موارد آكنه تنها بدون دست زدن خود به خود رفع می شوند. اگر هر گونه قصدی برای دستكاری در ضایعات دارید، حتماً با پزشك معالج تان در میان بگذارید.


نویسنده : دكتر فخریاسری