rezalaghaian
10-21-2010, 12:39 AM
تاریخچه کامپیوتر:
چالز بابیج، مخترع انگلیسی گاهی پدر کامپیوتر نامیده می شود او در سال 1823 م (1202 هـ.ش) شروع به ساختن ماشین حسابی کرد که بتواند اعداد را جمع و نتایج را چاپ کند. این ماشین حساب با استفاده از چرخدنده محاسبه می کرد و آن قدر پیچیده بود که هرگز ساخت آن تمام نشد.
اولین ماشین حسابهای الکترونیکی در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شدند این ماشین حساب ها بسیار بزرگ بودند، کلوسوس انگلیسی بود که برای گشودن رمزهای سری دشمن از آن استفاده می شد.
ماشین حساب دیگری در آمریکا ساخته شد که 30 تن وزن داشت این ماشین حساب ها در واقع کامپیوتر نبودند زیرا حافظه نداشتند.
اولین کامپیوتر واقعی در دانشگاه منچستر انگلستان و در سال 1948 م (1327 هـ.ش) ساخته شد در سال 1951 م (1330 هـ.ش) اولین کامپیوتر تجاری به نام فرانتی مارک وان از روی کامپیوتر دانشگاه منچستر ساخته شد. این کارمپیوتر به اندازه یک اتاق جا می گرفت و بیست و هفت برابر بخاری برقی ، برق مصرف می کرد.
کامپیوتر های اولیه بزرگ بودند، زیرا در مدارهای حافظه آن ها از سیم های معمولی و هزاران لامپ خلاء شبیه لامپ روشنایی بود و مانند آن روشن می شد. کامپیوتر به ترتیب خاصی ، این لامپ ها را روشن و خاموش می کرد تا داده ها را ذخیره کند. وقتی ترانزیستور به جای لامپ خلاء را گرفت کامپیوترهای کوچکتر ساخته شدند ترانزیستور به اندازه یک نخود است و بسیار کمتر از لامپ خلاء برق لازم دارد. وقتی دانشمندان دریافتند چگونه باید هزاران ترانزیستور را روی تراشه جای دهند کامپیوتر های کوچکتری نیز ساختند.
امروزه کامپیوتر ها را در اندازه های گوناگون می سازند.
· ریز کامپیوتر micro computer :
کامپیوتر رومیزی کوچکی که در مدارس و خانه ها می بینید گاهی به آن کامپیوتر شخصی یا PC نیز می گویند بیشتر این نوع کامپیوتر ها در هر لحظه فقط می توانند یک کار انجام دهند.
· کامپیوتر کوچک mini computer :
بزرگتر و بسیار قویتر از نوع قبلی است بعضی از این نوع کامپیوتر ها تعدادی صفحه کلید و صفحه نمایش اضافی دارند به طوری که در یک لحظه چند نفر بتوانند با آنها کار کنند مجموع هر صفحه کلید و صفحه نمایش را پایانه می نامند.
· کامپیوتر بزرگ macro computer
قویترین نوع کامپیوتر است تعداد زیادی پایانه دارد و در هر لحظه می تواند کارهای زیادی انجام دهد بیشتر شرکتهای بزرگ یک کامپیوتر بزرگ دارند تا در کارها کمک کند این کامپیوتر به اندازه چند قفسه جا می گیرد و در اتاقی مخصوص نصب می شود.
کامپیوتر شخصی چیست؟
تعریف کامپیوتر شخصی :
کامپیوترهای شخصی نیز مانند سایر ماشینهای مدرن وارد زندگی روزمره بشر شده اند این کامپیوتر ها به سادگی قابل تشخیص هستند اما ارائه تعریفی برای آنها مشکل است چرا که این تعریف بر حسب پیشرفتهای تکنولوژی بسط می یابد.
بنا بر تعریف از کامپیوتر شخصی بیشتر استفاده فردی می شود تا گروهی، و از مشخصات آن می توان به تعاملی و مناسب بودن قیمت اشاره کرد.
منشاء این نوع کامپیوتر از نمونه های اولیه کامپیوتر های IBM است وقتی پوشش خارجی کامپیوتر را برداریم هیچ دو کامپیوتری را همسان نمی یابیم اما در نمای خارجی نمونه های مختلف تشابه بسیار به چشم می خورد این شباهت ظاهری نتیجه الزامات عملی است زیرا نیازهای کاربران نیازهای مشابهی است که باید در نظر گرفته شود از جمله هر سیستم کامپیوتری نیازمند امکاناتی جهت وارد کردن اطلاعات و دستورات، توضیحات کامل درباره نحوه عملکرد کامپیوتر، ذخیره اطلاعات و بخشی برای قرار گرفتن بیتهای الکترونیکی و سایر اجزا است.
برای کابر چهار بخش اصلی قابل تشخیص است:
1. واحد اصلی سیستم (جعبه یا case)
2. نمایشگر (monitor)
3. صفحه کلید (keyboard)
4. موس
گر چه ممکن است این واحد ها از نظر شکل و ابعاد متفاوت باشند اما عملکرد آنها یکسان است .
واحد اصلی سیستم جعبه ای فلزی است که در بر گیرنده تمام بخشهای اصلی کامپیوتر شخصی است این بخشهای اصلی عبارتند از : مدارهای الکترونیکی ، منبع تغذیه ، حافظه و دیسک گردان .
صفحه نمایش تصویری از آنچه که کامپیوتر در حال انجام آن است و تصویر اطلاعات دستوراتس را که کاربر وارد می کند ارائه می دهد. صفحه نمایش از لحاظ شکل ظاهری مانند یک تلویزیون قابل حمل و نقل است.
صفحه کلید این امکان را به کاربر می دهد که اطلاعات و دستورات را وارد سیستم کند. نمونه استاندارد شده صفحه کلید برگرفته از طرح QWERTY است که در ماشین تحریر به کار می رود اما کلیدهای اضافی دیگری نیز برای انعطاف پذیر کردن سیستم تعبیه شده است.
صفحه کلید موسوم به تکنولوژی پیشرفته (AT) شامل 102 کلید است در حالی که نمونه موسوم به (XT) تکنولوژی بهبود یافته که قبل از آن طراحی شد فقط 84 کلید داشت.
موس جعبه ای کوچک پلاستیکی است که از طریق یک کابل نازک به سیستم اصلی متصل است و بعنوان جزء ورودی تکمیلی کامپیوتر تلقی می شود گر چه بسیاری از عملیات را می توان بدون وجود موس انجام داد اما استفاده از این وسیله کار را سریعتر و آسناتر می کند.
اجزاء داخل جعبه :
بعد از پوشش برداری کابر در ابتدا با دیدن داخل جعبه یا دچار سردگمی ده و یا دچار وحشت می شوند.
عضو هر کدام از این دو گروه که باشید اگر بدانید که در کامپیوتر چه اتفاقی می افتد و جانب احتیاط را هم رعایت کنید دلیلی برای رسیدن وجود نخواهد داشت.
فهرستی از احتیاط های لازم در زیر ارائه شده است:
1. دقت کافی داشته باشید که اشیاء اضافی داخل دستگاه نیافتد
2. به نکات ایمنی توجه داشته باشید.
3. گرچه زمانهایی وجود دارد که شما مجبورید بدون وجود پوشش روی جعبه کار کنید اما سعی کنید تا وقتی که با سیستم و نحوه عملکرد آن آشنا نشده اید این زمانها را به حداقل برسانید.
4. نکات احتیاطی ویژه ای درباره الکتریسیته ایستا در دستگاه وجود دارد البته ضروری نیست که شما کاملاً از کلیه مطالب مربوط به تخلیه برق ایستا در دستگاه مطلع باشید اما همواره باید هنگام تماس با اجزای داخل دستگاه محتاط باشید.
یکی از مزایای سودمند در کار با کامپیوترهای شخصی وجود شباهت از نظر طرح و ساختار در تمام تولیدات و نمونه هاست ساختار این کامپیوترها دارای طراحی قطعه ای است که معمولاً به این قطعه ها واحد قابل تعویض (FRU) اطلاق می شود مشخص ترین این واحد ها در سیستم عبارتند از: منبع تغذیه، دیسکها، دیسکهای فشرده، دیسک گردانهای فقط خواندنی، برد اصلی و کارتهای آداپتور.
در اکثر سیستمها، ساختار اصلی را یک جعبه فلزی تشکیل می دهد که قطعات مختلفی روی آن بسته می شود این جعبه فلزی از دو قسمت تشکیل شده است.
قسمت فوقانی جعبه ای است معروف به کیس(CASE) که کار اصلی آن حفاظت است، اما همچنین برای کاهش تداخل برق با قسمتهای الکترونیکی دیگر عمل می کند. در قسمت تحتحانی این جعبه برد اصلی و منبع تغذیه، کشوهای خالی برای گرداننده های دیسک نرم و سخت اضافی ، گرداننده دیسک فشرده، بلندگو، کلیدها، و قلابهای نصب قرار می گیرند.
در قسمتهای پشت و جلوی این جعبه صفحات معروف به پانل جلو و پانل پشت تعبیه شده است. صفحه یا پانل پشت به کاربر این امکان را می دهد تا میان دستگاه و سایر اجزای مورد نیاز اتصال داخلی برقرار کند. در این صفحه فیش برق اصلی، فیش یا سوکت صفحه کلید نمایشگر و موس کامپیوتر و نیز فیشهای مخصوص دستگاه های جانبی مانند چاپگرف مودم و اهرم کنترل قرار دارد. شاخصترین تفتوتهای صفحه پشت در کامپیوتر های رومیزی و هم مدل را می توان در محل قرار گیری درگاه فیش آنها دانست.
صفحه یا پانلی که در قسمت جلوی جعبه قرار دارد شامل دکمه های روشن و خاموش، چراغ نمایشگر سرعت سیستم، بازگرداندن مجدد(Reset)، و نیز امکان دستیابی به دیسکهای نرم و فشرده می باشد.
واحد منبع تغذیه :
زمانی که دستگاه کاملاً سوار شد و راه افتاد اصلی ترین و مهمترین نکته قابل توجه دستگاه همان صدای منبه تغذیه آن است یا دقیقتر صدای خنک کننده داخل دستگاه منبع تغذیه (PSU) واحد منبع تغذیه قطعات الکترونیکی حرارت زیادی تولید می کند و به سیستم خنک کننده فشرده نیاز دارد این کار از طریق نصب پنکه خنک کننده در داخل دستگاه منبع تغذیه صورت می گیرد که هوای سرد را به داخل جعبه جریان می دهد و هوای گرم را از طریق بادخورهای صفحه عقبی خارج می کند.
اکثر کامپیوتر های شخصی برای جریان دادن هوا به سایر قسمتهای جعبه نیز به خنک کننده موجود در منبع تغذیه متکی هستند وجود جریان هوا در اطراف کارتهای گسترش و اجزای برد اصلی برای جلوگیری از گرم شدن آنها ضروری است و موجب افزایش طول عمر قطعات می شود.
منبه تغذیه از جعبه فلزی به ابعادحدود 210 mm در 140 mm و اتفاع 120 mm که از یک گوشه به جعبه اصلی و صفحه پشت متصل است تشکیل شده است.
وظایف اصلی یک منبع تغذیه عبارتند از:
تبدیل جریان 240 ولت متناوب از منبع تغذیه اصلی به جریانی با ولتاژ خفیف تر و مناسب قطعات الکترونیکی، منبع تغذیه کامپیوتر دو جریان را تولید می کند یکی جریان مستقیم 5 ولت و دیگری جریان مستقیم 12 ولت برای فعال کردن اجزای تشکیل دهندهء دستگاه سیمهای اتصال دهندهء خارجی به برد اصلی و گرداننده ها متصل شده اند.
جلوگیری از به وجود آمدن بار اضافی، این کار با فیوزی الکترونیکی صورت می کیرد تا اگر اتصالی برقی در کامپیوتر، منبع تغذیه یا تغذیه کننده اصلی رخ دهد، دستگاه خاموش شود.
اتصال واحد منبع تغذیه(PSU) به برد اصلی :
شیوه متداول برای اتصال خروجیهای منبع تغذیه به صفحه مدار سیستم استفاده از دو فیش اتصال است که هر کدام دارای شش پین است یک فیش 10 پینی نیز در دستگاههای قدیمی هم مدل به کار رفته است.
اتصال PSU به گرداننده ها :
منبع تغذیه علاوه بر آنچه که گفته شد از طریق یک بست چهار پین ، گرداننده های دیسک نرم و سخت و گرداننده ی دیسک فشرده را نیز تغذیه می کند .
برد اصلی(مدار مادر) :
بارزترین مدار الکترونیکی که در دستگاه کامپیوتری شخصی به چشم می خورد برد اصلی سیستم است که از تعداد بسیار مختلفی از اجزای الکترونیکی با اندازه ها و عملکرد های متفاوت پوشیده شده است . برد اصلی دارای کلیه قطعات الکترونیکی پایه ای و مورد نیاز کامپیوتر است.
منظور از واژه ( پایه ای) ابزارهای ضروری( در مقابل ابزارهای اضافی) است. نباید آن را به معنای (ساده) و (ابتدایی) تلقی کرد در حقیقت قطعات عمل کننده در برد اصلی سیستم را به هیچ وجه نمی توان با کلمه ساده توصیف کرد.
برد اصلی که در کامپیوتر های شخصی جدید به کار رفته است از نمونه مشابه خود در دستگاههای چند سال پیش، بسیار کوچکتر است. اندازه یک برد اصلی جدید عموماً 332 mm در 218 mm ( برابر 13 اینچ در 5/8 اینچ) است اما مدل کوچکتر165 mm در 218 mm ( برابر 5/6 اینچ در 5/8 اینچ) نیز به بازار آمده است این صفحه از طریق پایه های پلاستیکی به سطح جعبه وصل می شود. مادر برد (main) در بازار با مدل های مختلف و با مارکهای متعدد عرضه می شوند.
این مادر برد ها عبارتند از:
GIGA ، MSI ، I WILL ، Asus ، SOltek ، Mercury ، Shuttel و... که بیشتر از سه مادر برد اولی استفاده می شوند. البته خود مادربردهای GIGA و MSI با مدل های مختلفی موجود می باشند.
ریز پردازنده :
اجرای دستورات مربوط به برنامه کامپیوتری و پردازش داده های مربوطه ، مهمترین کار کامپیوتر است که این کار را واحد پردازش مرکزی (CPU) یا همان پردازشگر انجام می دهد.
در یک PC بسیاری از عملیات مربوط به CPU را یک تراشه پردازشگر که ریز پردازنده نام دارد انجام می دهد. در بسیاری از دستگاه های هم مدل IBM تراشه ریز پردازنده یا از خانواده پردازشگر های اینتل X86 است و یا بر آن اساس ساخته شده است گرچه اینتل پیشتاز صنعت پردازشگر هاست اما تنها شرکتی نیست که پردازشگر می سازد.
شرکتهایی چون سایریکس CYRIX ، ای ام دی AMD ، آی بی ام IBM ، موتورولا Motorola ، آی دی تی IDT ، آی آی تی IIT ، ان ای سی NEC ، نکس جن NexGen ، چیپس Chips ، تراشه های ریز پردازنده مشابهی تولید می کنند که قابلیت اجرای برنامه های مشابه را دارند اما ممکن است اختلاف جزئی در میزان کارایی آنها مشاهده شود.
اما متاسفانه به علت یک سری محدودیت ها از داشتن چنین تنوعی در بازار ایران بی بهره بوده و تنها به یکی دو نوع از این پردازنده ها دسترسی داریم. می توان گفت که بازار سخت افزار ایران تنها محدود به CPU های ساخت شرکت اینتل و یا AMD و به صورت بسیار محدود می باشد.
CPU های شرکت اینتل دارای انواع خاصی مثل سلرون ، Full cashe یا Halfeashe بوده و محصولات AMD نیز به دو صورت Athlon و Poran عرضه می شوند.
نکته دیگر درباره CPU ها وجود دارد این است که آنها از نظر مدل و سرعت نیز متفاوت هستند. به عنوان مثال مدل یک CPU می تواند پنتیوم 3 یا 4 و... باشد و یا این که سرعت همین پنتیوم ها متفاوت است. مثلاً پنتیوم 4 با سرعت 2000 یا 2400 و...
واحد ممیز شناور :
واحد ممیز شناور (FPU) یک پردازنده کمکی است که به عنوان پردازشگر کمکی تلقی می شود FUP که عملاً به صورت موازی کار می کند، بعضی از کارهای پیچیده تر را به عهده دارد و از این طریق برای پردازنده زمانی آزادی را فراهم می کند. این بخش زمانی فعال می شود که دستورات ریاضی پیچیده ای از قبیل محاسبات کار برگ یا ترسیمات کامپیوتری پردازش می شوند.
BIOS :
سیستم عاملی مانند DOS نمی تواند مستقیم با سخت افزار ارتباط برقرار کند در نتیجه تا زمانی که سیستم عامل کنترل را به عهده گیرد، نیازمند شیوه ای برای کنترل سیستم است. هنگامی که دستگاه روشن می شود، پردازنده از سیستم کامپیوتری که در آن اجرا می شود، هیچ آگاهی ندارد و حتی نمی تواند به یک دسکگردان دستیابی پیدا کند. بنامه های BIOS سیستم را در زمان آغزگری و تا مرحله آمادگی برای استفاده، کنترل می کند در برئ اصلی یک یا بیش از یک تراشه ROM در برگیرنده BIOS تعبیه شده است.
CPU :
ALU
CU
Key
CPU یک مدار منطقی بزرگ است که هنگام انجام عملیات علاوه بر منبع تغذیه نیاز به پالسهای ساعت نیز دارد هر پالس می تواند برای اجرای بخشی از یک دستور استفاده شود زمانیکه فرکانس ورودی به CPU افزایش پیدار می کند بدین معنی است که در یک واحد ثانیه تعداد پالسهای ساعت بیشتری برای اجرای دستور به CPU وارد می شود بنابراین بطور مستقیم در سرعت اجرای یک دستور تاثیر می گذارد با توجه به این توضیحات می توان نتیجه گیری کرد که به هر پردازنده ای می توان فرکانس دلخواه داد و این فرکانس را به میزان دلخواه افزایش داد اما اینکار عملا غیر ممکن است زیرا طراح پردازنده با توجه به امکانات آن زمان حداکثر فرکانس ممکن را برای آن بدست می آورد و دیگر نمی توان با افزایش فرکانس سرعت اجرای دستورات را زیادتر کرد برای اینکار لازم است علاوه بر فرکانس ورودی تکنولوژی مدر داخلی آن نیز تغییر کند .
اجزای مرتبط با CPU :
الف) Socket : برای ارتباط CPU با برد اصلی بر خلاف سایر تراشه ها نیاز به رابطه های ویژه ای است زیرا سرعت عملکرد CPU بیشتر از سایر بخشهاست. نام این رابط سوکت است که به 2 صورت با برد اصلی مرتبط می شود که عبارتند از مستقیم و غیر مستقیم.
در روش مستقیم سوکت روی برد اصلی قرار می گیرد و CPU به آن متصل می گردد اما در روش غیر مستقیم سوکت روی یک کارت قرار گرفته است و کارت از طریق یک شکاف توسعه به برد اصلی وصل می شود هدف از معرفی روش غیر مستقیم افزایش سرعت تبادل اطلاعات بود ولی بدلیل اینکه این روش سرعت را تغییری نداد امروزه از همان روش مستقیم استفاده می شود.
ب) Heat Sinpk (جاذب گرما): با پیشرفت تکنولوژی ساخت CPU فضای اشغال شده توسط آن کمتر می گردد در مقابل سرعت زیادتر شده و گرکای تولید شده نیز افزایش پیدا می کند بطوریکه در برخی مدلها این گرما باعث از بین رفتن CPU می گردد به همین دلیل مداری را بصورت شبکه های شیار دار فلز آلومینیوم طراحی می کنند که با CPU در ارتباط مستقیم است گرمای آن را جذب کرده و به هوای محیط انتقال می دهد.
ج) FAN: با افزایش دمای تولید شده توسط CPU طراحان مجبور بودند که یا بالایی Heat Sink را خیلی بزرگتر طراحی کنند و یا مدار دیگری Heat Sink قرار گیرد که هوا را با سرعت بیشتری بین شیارهای آن بدمد که روش دوم انتخاب شد یعنی همواره روی Heat Sink و چرخش FAN امروزه در CPU ها تعداد دورهای چرخش FAN نیز در هر دقیقه باید در محدوده مشخصی باشد و اگر در یک FAN این اندازه کاهش یابد ممکن است باعث از کار افتادن CPU گردد.
کاربرد RAM در کامپیوتر:
در کامپیوتر جهت راه اندازی و شروع کار آن نیاز به اجرای برنامه ای بنام BIOS است که درون آن 2 زیر برنامه کوچک وجود دارد با نامهای Post که مخفف Power on self test است و Boot strapoader به کمک Post متصل بودن چند دستگاه مورد نیاز برای راه اندازی به برد اصلی چک می شود این دستگاهها عبارتند از:
کارت گرافیک، کیبرد، حافظه اصلی RAM ، در صورت متصلذ نبودن کیبرد با یک پیغام به کاربر که حالت هشدار دهنده دارد می توان راه اندازی را ادامه داد اما قطع بودن کرت گرافیکی یا حافظه اصلی با بوقهای خاصی همراه است و راه اندازی را متوقف می کند در بعضی از مدلهای کارتهای گرافیکی و برد اصلی Rom Bios به گونه ای نوشته شده که کارت گرافیکی را همانند کیبرد چک می کند.
Boot Straploader:
با اتمام کار Post بوق کوتاهی زده می شود و زیر برنامه دوم شروع به اجرا می کند وظیفه این زیر برنامه پیدا کردن سیستم عامل از حافظه های جتنبی و انتقال آن به حافظه ram است با اتمام کار این زیر برنامه روال بوت شدن سیستم به اتمام رسیده است با توجه به اینکه مراحل فوق برای هر برد اصلی بصورت جداگانه و توسط شرکت سازنده برد نوشته می شود لذا امکان جابجا کردن ROMBIOS و استفاده آن برای برد اصلی دیگر وجود ندارد و با توجه به اینکه در طول کار با کامپیوتر این روال هیچ وقت تغییر نمی کند از حافظه ROM برای نگهداری ان استفاده می گردد ترتیب قرارگیری اطلاعات در ROMBIOS طبق قرارداد خاصی تعریف می گردد و شرکتها معمولا از بین پرو تکها برای نوشتن BIOSدرROM استفاده می کنند.
باطریcmos :
بخشی از BIOS سیستم که دارای اطلاعات متغیر است نمی تواند درونBIOS RAM نگهداری شود بهمین دلیل اطلاعات فوق الزاما باید درون یک RAM قراربگیرد اما با قطع تغذیه اطلاعات RAM پاک می شود بهمین دلیل برای نگهداری اطلاعات RAM هنگام قطع بودن تغذیه از یک باطری کوچک استفاده می شود که در کنار RAM قرار می گیرد و زمانی شروع بکار می کند که کامپیوتر خاموش می شود چند نمونه از اطلاعاتRAMCMOS عبارتند از ساعت سیستم، تاریخ میلادی ، Password Setup تعداد و نوع دیسکهای سخت سیستم و برخی تنظیمات اختصاصی برد اصلی.
لازم به ذکر است که از کار افتادن باتری باعث از کار افتادن کامپیوتر نمی شود تنها هنگام راه اندازی سیستم یک پیغام مانند
CMOS Chesksum error
COMS battre low
COMS battery failed
صادر می شود با cancel کردن این پیغام روند راه اندازی سیستم با اطلاعات پیش گزیده موجود در ROMBIOS دنبال می شود برای پاک کردن باتری CMOS در بردهای اصلی یک jumper تغییر مکان می دهد و با دوباره روشن کردن سیستم اطلاعات RAMCMOS پاک می شود.
انواع شکافهای توسعهCARD :
معمولاً برای ساخت کامپیوتر لازم است که بخش های مختلفی با یکدیگر مرتبط باشند بخشی از این مجموعه شامل مداراتی است که بعنوان واسط بین CPU و دستگاههای جانبی عمل می کنند تقریباً تمام این بخش بصورت کارتهای جانبی طراحی می گردند زیرا فضای زیادی را روی برد اشغال می کنند که باعث افزایش هزینه می گردد.
در صورت خرابی آن قابل تغییر باشد قابلیت ارتقاء داشته باشد در روی برد اصلی بسته به دوره زمانی ساخت آن شکافهای مختلفی با مشخصه های متفاوت قرار گرفته که شامل مجموعه های زیر می تواند باشد:
1) ISA که مخفف Industrial Standard Association است اولین پروتکل استاندارد تعریف شده برای کارتهای جانبی است. در برد اصلی رنگ همگی آنها مشکلی است فضای اشغالی زیادی دارد و بسته به نساز برد تعداد آن بین 2 تا 6 عدد می باشد.
2) VESA که مخفف Video Electronic Standard Association است با معرفی مونیتور های رنگی لازم شد که کارتهای گرافیکی با سرعت بیشتری داده ها را منتقل کنند از طرفی افزایش سرعت سایر توسط سایر شرکتهای تولید کننده کارت حمایت نشد لذا تنها همین شرکتها رایط مخصوصی طرااحی کردند که روی آن فقط کارت گرافیکی نصب می شد که VESA نامیده شد این شکاف در برد اصلی به رنگ قهوه ای و تقریباً هم اندازه EISA طراحی شده است.
3) PCI که مخفف Peripheral Component Iterface است با همه گیر شدن سرعت تبادل اطلاعات در مارتهای جانبی لازم شد که شکاف دیگری تعریف گردد که PCI نام دارد و روی آن می تواند هر نوع کارتی نصب گردد به رنگ سفیذ است و بسیار کوچکتر از مدلهای قبلی می باشد.
4) AGP که خلاصه شده Accelerated Graphics Port است با معرفی کارتهای گرافیکی که توانایی پردازش تصاویر سه بعدی را داشتند لازم شد که داده ها با سرعت بیشتری مبادله گردند و رابطه PCI این سرعت را بر آورده نمی کرد از طرفی تعریف رابطه PCI به دلیل عمودی بودن دارای پایه های کنترلی مذبور حذف شده اند تا برای عملیات دیگری استفاده شوند این رابطه ها به رنگ قهوه ای و تقریباً هم اندازه با PCI طراحی شده اند.
5) AMR (Audio Modem Riser):
کاربرانی که از اینترنت استفاده می کنند عموماً دستگاه مودم را بعنوان رابط بین کامپیوتر و اینترنت بکار می گیرند و معمولاً خط اینترنت از طریق خطوط تلفن در اختیار کاربران قرار می گیرد ضمن اینکه کارت صدا نیز قابلیت تبدیل داده های دیجیتال را به داده های صوتی دارد. بنابراین این دو دستگاه کاری شبیه یکدیگر را انجام می دهند. برخی شرکتها این دو دستگاه را بر روی یک کارت طراحی کردند که به رابط مخصوصی بنام AMR در برد اصلی متصل می گردد. به رنگ قهوه ای و نیز تقریباض نصف رابط AGP است.
انواع کارتهای جانبی :
1) کارت گرافیکی:
هر کارت گرافیکی وظیفه تبدیل اطلاعات دیجیتال به داده های قابل نمایش در مانیتور دارد در هر کارت گرافیکی یک پردازنده گرافیکی موجود است که وظیفه فوق را انجام می دهد و در بیشتر کارتها حافظه گرافیکی مخصوصی نیز طراحی می گردد که تنها در اختیار پردازنده گرافیکی است.
مجموعه خروجیهای کارت گرافیکی :
1) سوکت Dشکل 5 پینه و 3 ردیفه:
معمولاً به رنگ آبی بوده و رابط کارت گرافیکی و مانیتور است.
2) خروجی TV:
برای ارتباط کارت با تلویزون استفاده می شود این خروجی از طریق کابل ویدئو، ورودی ویدئو این تلویزیون به آن متصل می شود.
3) S-Video:
بعضی دستگاههای تصویری در صورتیکه چنین خروجی داشته باشند می توانند از طریق آن اطلاعات تصویری را به کامپیوتر ارسال کنند.
در بعضی از بردهای اصلی پردازشگر گرافیکی بر روی برد اصلی مستقیماً نصب می گردد و از بخشی از حافظه اصلی سیستم بعنوان حافظه گرافیکی استفاده می کنند به این نوع از کارتهای گرافیکی Onboard گفته می شود. از معایب این نوع کارتها این است که قابل ارتقاء نیستند و یا باید برای اینکار آنرا در برد اصلی غیر فعال نمود.
2) کارت ویدئو:
با استفاده از این کارت داده های آنالوگ VHS نوارهای ویدئویی به داده های دیجیتال قابل ضبط در دیسک سخت تبدیل می گردد برای انجام تبدیل نوار VHS به VCD همواره به این کارت نیاز است در این کارتها یک ورودی ویدئو برای ارتباط دستگاه ویدئو به کارت وجود دارد طبیعی است که برای کار ا این کارت نیز به نرم افزاری داریم که فرمت داده های دریافت شده و خروجی از آنرا مشخص می کند.
3) کارت تلویزیون(Tunner) :
با استفاده از Tunner می توان کانلهای تلویزیونی مختلف را روی صفحه نمایش کامپیوتر دید این کارتها دارای یک ورودی آنتن هستند.
4) کارت صدا :
با استفاده از این کارت اطلاعات دیجیتال کامپیوتر به داده های آنالوگ قابل پخش توسط آمپلی فایر تبدیل می گردد عمل تبدیل اطلاعات را یک پردازنده DSP انجام می دهد که هر چه تعداد بیتهای ورودی به آن بصورت همزمان بیشتر باشد کیفیت صدای تولید شده بهتر خواهد بود مجموعه ورودی و خروجیهای کارت عبارتند از:
1) خروجی اسپیکر SPK
2) ورودی میکروفون (Mic) :
با استفاده از آن می توان داده های آنالوگ را به کامپیوتر وارد کرده و بصورت دیجیتال ضبط کرد.
3) ورودی خروجی Line:
با استفاده از این ورودی خروجی می توان داده های موجود در کامپیوتر را به دستگاهی منتقل کرد که این ورودی را داراست و توانایی پردازش داده های صوتی را دارد. با استفاده از خروجی SPK و وردی میکروفون می توان کار خط Line را شبیه سازی کرد بدین ترتیب که برای انتقال یک فایل صوتی از کامپیوتر به یک دستگاه ضبط پخش نوار خروجی SPK کامپیوتر را به ورودی میکروفون ضبط متصل کرد اما کیفیت صدای ضبط شده در مقایسه با ورودی خروجی Line بسیار فرق می کند در صورتیکه از Line استفاده کنیم صدای محیط و نویز های اضافه هنگام انتقال اطلاعات هیچ تاثیری در صدای ارسال شده ندارد و با همان کیفیت اولیه در مقصد دریافت می شوند اما در حالت اول اثرات نویز خارجی و صدای محیط به همراه با فایل صوتی ارسال می گردد.
4) Joystick :
با استفاده از این رابط می توان دستگاههای بازی مختلف را به کامپیوتر وصل کرد و استفاده نمود.
5) کارت مودم :
دستگاه مودم وظیفه تبدیل اطلاعات موازی به سریال و بر عکس را دارد و به دو شکل ساخته می شود.
1) مودم خارجی External
2) مودم داخلی Internal
دستگاههای مودم External بیرون از کامپیوتر قرار می گیرند و با استفاده از پورت سری به کامپیوتر متصل می شوند طبیعی است که تغذیه چنین مودمهایی از برق شهر تامین می گردد و برخلاف مودمهای داخلی دارای نمایشگر های مختلفی که نشاندهنده انتقال اطلاعات است می باشد. مودم داخلی بصورت یک کارت طراحی شده و روی یکی از شکافهای توسعه قرار می گیرد و تنها نیاز به یک خروجی برای تبادل اطلاعات با دستگاههای دیگر دارد. با توجه به توضیحات داده شده می توان نتیجه گیری کرد که هزینه تمام شده برای ساخت یک مودم خارجی بیشتر از مودم داخلی است و نمی توان آنرا بعنوان دلیلی برای بهتر بودن مودمهای خارجی در نظر گرفت.
Chipset :
این تراشه بر روی همه برد های اصلی وظیفه کنترل تبادل اطلاعات و برخی تنضیمات سیستم را دارد مانند کنترل دمای CPU ، آدرس گذرگاه مختلف برد، دور FAN در اجزای CPU ، تنظیم سرعت کار تراشهCPU ، همینطور سرعت گذرگاه و ... تراشه CHIPET را شرکتهای خاصی طراحی می کنند که هر چه امکانات جانبی آن بیشتر باشد CHIPET مناسبتری برای سیستم است لازم به یاد آوری است که CHIPET هر برد اصلی بصورت منحصر به فرد طراحی می شود و بهمین دلیل بصورت ثابت قرار می گیرد.
رابطHard disk :
دیسکهای سخت در ابتدا برای مبادله اطلاعات با برد اصلی از کارتهای مخصوصی استفاده می کردند که همانند سایر کارتها به یکی از شکافهای توسعه متصل می شد. بر روی کارت مداری بنام کنترل کننده دیسک قرار داشت با پیشرفت تکنولوژی ساخت این امکان ایجاد شد که مدار کنترل کننده بر روی دسک سخت قرار گیرد و از یک رابط کابلی برای ارتباط دیسک با برد اصلی استفاده شد نام این رابط و پروتکل مربوط IDE است. امروزه در برد های اصلی دو رابط IDE1 و IDE2 وجود دارد که به کابلی با همین نام متصل می گردد و این کابل می تواند به دو دیسک سخت مختلف مرتبط شود. پروتکل IDE علاوه بر استفاده آن در طراحی دیسک سخت، برای دستگاههای مانند راه اندازی CD- ROM DRIVER و CD- ROM WRITER استفاده می کنند. بنابر این حداکثر همراه با با این دو دستگاه می توان 2 دیسک سخت دیگر نیز به برد اصلی متصل کرد.
رابطFloppy:
همانند رابط دیسک سخت رابط Floppy برای ارتباط درایو فلاپی با برد اصلی استفاده می شود بطور مشابه کابلی که این ارتباط را بر قرار می کند می تواند به 2 درایو مختلف وصل شود کابل درایو فلاپی کوچکتر از IDE است.
بعنوان مثال اگر دو درایو فلاپی با یک رابط به برد اصلی متصل باشند در این صورت سیم تابیده شده درون کابل بعنوان آدرس جداگانه دو سر کابل اطلاق می شود بدین ترتیب یکی از درایور a و دیگری b خواهد بود.
حافظه اصلی RAM:
(Static)
SRAM
حافظه اصلی RAM در دو نوع طراحی میگردد:
Dynamic))
DRAM
RAM
SRAM : در حافظه های ایستا برای نگهداری اطلاعات از فلیپ فلاپهای استفاده می گردد هر فلیپ فلاپ توانایی نگهداری یک بیت اطلاعات را دارد.
DRAM : در حافظه های پویا برای نگهداری یک بیت اطلاعات از یک خازن کوچک استفاده می گردد بدین ترتیب که شارژ خازن را معادل 1 منطقی و دشارژ را معادل صفر منطقی می توانیم تعریف کنیم همانطور که می دانیم خازن بکمک یک مقاومت در صوذتیکه به تغذیه وصل باشد بتدریج شارژ می گردد و در صورتیکه تغذیه قطع گردد باز هم بتدریج دشارژ می شود حال اگر برای چند خازن که هر کدام نگهدارنده 1 بیت است تغذیه را توزیع کنیم بگونه ای که قبل از کم شدن ولتاژ یک خازن از حد مجاز دوباره تغذیه را به آن بدهیم در اینصورت صفر و یکهای یک خازن تغییری نمی کند.
فضای لازم برای طراحی یک خازن بسیار کمتر از یک فلیپ فلاپ است بنابراین قابلیت تجمع پذیری DRAM بالاتر از SRAM می باشد. همچنین هزینه ساخت یک خازن بسیار پایین تر از یک دیود است. بنابراین هزینه ساخت DRAM نیز کمتر از SRAM می باشد.
از توضیحات گفته شده می توان نتیجه گیری کرد که حافظه های ایستا بدلیل سریع بودن در ساخت حافظه سریع مانند حافظه پنهان (Cash) استفاده می شوند و حافظه های DRAM با داشتن مزایایی که معرفی شد در ساخت حافظه های RAM سیستم استفاده می شوند.
دسته بندی حافظه های اصلی RAM از نظر نحوه ساخت:
حافظه های اصلی در روی مادربرد ها به دو شکل قرار می گیرند که عبارتند از: Dip و Slot
DIP: در این مدل دو طرف تراشه پایه های ارتباطی قرار می گیرد و برای ارتباط آن با برد اصلی سوکتهای استفاده می شود که بطور ثابت روی برد قرار دارند و متناسب با نوع تراشه اندازه آن قابل تنظیم است. از آنجائیکه سوکت فضای زیادی از برد را اشغال می کند و با توجه به اینکه جابجا کردن تراشه های DIP روی سوکت مشکل بوده و امکان آسیب پذیری پایه های تراشه وجود دارد امروزه از این مدل برای طراحی حافظه های اصلی استفاده نمی شود.
Slot : در مدل Slot بر روی یک کارت کوچک تراشه های حافظه اصلی بطور ثابت قرار می گیرد و پینهای روی کارت ارتباط دهنده بین تراشه ها و برد اصلی هستند.
حافظه های Slot مدل رایج طراحی حافظه های RAM است. بسته به اینکه یک یا هر دو طرف کارت برای نصب تراشه های حافظه استفاده شود دو نوع مختلف حافظه RAM طراحی می گردد که عبارتند از: SIMM , DIMM .
در روی برد اصلی تعداد 1 تا 4 Slot قرار گیری حافظه وجود دارد که با شماره های مختلف روی برد مشخص شده است ولی باید دقت کرد که این Slot ها نسبت به یکدیگر اولویت ندارند و سرعت کار همه آنها یکی است. امروزه حافظه های DRAM از نظر سرعت انتقال داده ها بسیارپيشرفت کردند و مدلهای جدید با نامهای SDRAM و DDRAM برای نصب روی مادر برد های جدید طراحی شده است.
رابطه اسکازی SCSI:
با استفاده از این رابط نیز می توان دیسکهای سخت را به برد اصلی متصل کرد ولی در این مدل علاوه بر دیسک سخت می توان بطور همزمان 7 دستگاه دیگر را نیز به برد اصلی مرتبط کرد. رابطه های اسکازی بصورت کارتهایی طراحی می گردند که نه بخش کنترل کننده بلکه مبدلی روی آن قرار می گیرد که داده های برد اصلی را به دستگاههای مختلف مرتبط با کارت انتقال می دهد. بنابراین با توجه به نکات گفته شده می توان نتیجه گیری کرد که دیسکهای سخت اسکازی در مواقعی مورد استفاده قرار می گیرند که نیاز به ارتباط بیش از 4 دستگاه مختلف یا دیسک سخت مختلف به برد اصلی باشد و در غیر اینصورت از IDE استفاده می شود.
دستگاههای جانبی کامپیوتر:
با توجه به این امروزه کامپیوتر به عنوان یکی از ابزارهای اصلی در مشاغل مختلف نقش دارد. ولی کامپیوتر بدون حضور دستگاههای جانبی از قبیل: چاپگر و اسکنر و UPS و غیره بی معنی می باشد. چرا که معمولاً نیاز به ورود اطلاعات تصویری و گرافیکی به داخل کامپیوتر و یا چاپ و مستند سازی اطلاعات را داریم. به همین دلیل مجبور به استفاده از دستگاههای جانبی ورودی و خروجی را داریم. و من با توجه به کار آموزی که در شرکت گذراندم با بعضی از دستگاههای جانبی آشنا شدم که به شرح آن می پردازم :
چاپگرها :
از چاپگرها جهت چاپ اطلاعات روی کاغذ استفاده می شوند. چاپگرها به سه دسته تقسیم می شوند که عبارتند از:
1- چاپگرهای سوزنی(ماتریسی) 2- چاپگرهای لیزری 3- چاپگرهای جوهرافشان
1- چاپگرهای سوزنی : در این چاپگرها کاراکترها با استفاده از آرایه های از نقاط تشکیل می شوند، چون هد چاپ می تواند طول و عرض کاغذ را طی کند، لذا نقاط را می توان در هر چاپی چاپ کرد.
شرکت های سازنده چاپگرهای سوزنی که بیشترین محصول را در این زمینه ارائه نموده اند عبارتند از:
Epson , star , sharp , Panasonic و ... ولی چاپگرهای Epson نسبت به بقیه چاپگرهای سوزنی کاربرد بیشتری دارند.
2- چاپگرهای لیزری : چاپگرهای لیزری به خاطر کیفیت چاپ خوب، خروجی سرع و عملیات بی صدا جایگاه خوبی در مراکز کامپیوتری مهیا شده است. چاپگرهای لیزری با قیمتهای بسیار مناسب در اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرد.
3- چاپگرهای جوهرافشان : در این نوع چاپگرها یک مخزن پر از جوهر به هد جوهرافشان چسبیده که این دو به کمک هم قادر هستند خروجی های رنگ را چاپ کنند. در این دستگاه ها جوهر با فشار از میان روزنه ها عبور کرده و بر روی کاغذ پاشیده می شود و با حرکت مکانیزم هد چاپ کاراکتر ها یا تصاویر گرافیکی به وجود می آیند.
اسکنر ها(Scaner) :
با استفاده از اسکنر می توان تصاویر یا مدارک و اسناد را به کامپیوتر انتقال داد. تصویر مورد نظر با عنصرهای حساس به نور(LDR) جاروب می شود، سیگنال خروجی این عنصر ها به دنباله ای از بایت ها تبدیل و در RAM ذخیره می شود. این اطلاعات از آنجا قابل ارسال به صفحه نمایش یا ذخیره در یک فایل است.
اصلی ترین قسمت یک اسکنر هد اسکنر می باشد، بسته به این که تصاویر چگونه از مقابل هد اسکنر عبور می کند اسکنر ها را به دو دسته تقسیم می کند:
1- اسکنر های دستی 2- اسکنرهای تخت یا رومیزی
1- اسکنر های دستی :
این اسکنر ها از نوع سبکتر و راحت تر می باشد این اسکنر به صورت دستی در طول تصاویر حرکت می کند که هر ردیف را هنگامی که از روی آن عبئر می کند جاروب می کند.
معمولاً عرض اسکنرهای دستی کم و محدود است.
اسکنر های تخت و رومیزی :
اسکنر های تخت خیلی شبیه دستگاههای فتوکپی می باشند، در این نوع اسکنر ها تصویر روی یک صفحه شیشه ای قرار داده شده و آنگاه تمام تصویر یک باره جاروب می شود. تصویر به صورت ردیف به ردیف جاروب شده و هر ردیف به تعدادی پیکسل تقسیم شده است.
اسکنر های تخت به دو صورت هستند:
دستگاههای برق اضطراری(UPS) :
دستگاه های برق اضطراری(UPS) مخفف کلمات Supplies Uninterraptable Power می باشد. سالهای اخیر تلاش در جهت کنترل و یا کاهش صدمات ناشی از اختلالات جریان برق با طراحی و ساخت دستگاههای برق اضطراری به نتیجه رسیده است.
UPSها را به دو دسته Stan by و On-line تقسیم می کنند. وظیفه اصلی UPS تامین برق AC مورد نیاز دستگاههای مصرف کننده در هنگام قطع شدن برق شهر می باشند.
بلندگو: اگر بخواهیم صدای خوبی داشته باشیم مجبور به استفاده از بلندگوهای استریوی با دقت بالا (Hi-Fi)هستیم. کارت های صدا جریان الکترکی بسیار کمی را برای به کار انداختن بلندگوها فراهم می کنند که برای داشتن صدای بلند به تقویت کننده های صوتی نیاز داریم. هر چند اکثر کارتهای صوتی دارای تقویت کننده محدودی می باشند ولی برای تامین صوتی بالا لازم است همراه بلندگو تقویت کننده صوتی را نیز ارائه نمود.
امروزه اکثر بلندگوها به صورت دیجیتال می باشند. بلندگوهای دیجیتال از قدرت و امکانات پردازنده های جدید کامپیوترها و رابط های دیجیتالی سریع USB بهره می گیرند.
بلندگوهای دیجیتال مستقیماً به درگاه USB وصل می شوند. و کاری با کارت صدا ندارند. این بلندگوها دارای بهتر می باشند. علت این کیفیت به خاطر مستقل بودن بلندگوهای دیجیتال از امواج الکترومغناطیسی داخل کامپیوتر می باشد.
آشنایی با انواع Mouse و Keyboard :
ما در این مرکز با انواع موس آشنا شدیم. موسهای جذاب و زیبایی چون CompaQ ، Fom و... از موس هایی بودند که تاکنون ندیده بودم و در این مرکز با آنها روبرو شدم. به هر حال با موس های متنوعی چون Genius , Farassoo , Samsung , Mercury , Focus بیشتر آشنا شدم. همچنین با کی برد های متعددی چون Farassoo , General , Excess , Next , Genius , Rahvard از نزدیک آشنایی پیدا کردم.
مونتاژ یا نصب قطعات:
موضوع بسیار مهمی و حائز اهمیتی که پس از آشنایی با قطعات و یا به طور کلی قطعه شناسی با آن روبرو شدم، موضوع مونتاژ و نحوه نصب قطعات بر روی برد اصلی بود که دارای یک سری موارد خاصی می باشد که باید به آنها متوجه کرد.
مونتاژ قطعات را از نصب حافظه RAM بر روی برد آغاز می کنم. برای نصب RAM بر روی مادربرد ابتدا باید گیره هایی را که بر روی برد د رمحل نصب RAM قرار دارد کنارزده و سپس با توجه به شیار های موجود بر روی RAM و نیز زائده موجود بر روی برد ، حافظه RAM را در محل خود به صورت عمودی قرار داده و با کمی فشار آن را جا گذاری می کنیم. بدین ترتیب ما می توانیم RAM را بر روی مادر برد نصب کنیم. نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه شود آن است که استفاده از دو نوع RAM و DDRAM و SDRAM استفاده کنیم ملزم به استفاده از مادر بردی هستیم که دارای یک زائده در محل نصب رم بر روی برد باشد.
بعد از RAM به نحوه نصب CPU بر روی جایگاه خود یا همان تراشه گیر می پردازیم. در هنگام خرید مادربرد باید توجه داشت که محل نصب پردازنده طوری طراحی شده باشد که بتوان در آینده کار بهینه سازی و ارتقاء رایانه را به نوع بالاتر امکان پذیر نمود.
تراشه گیرهای پردازنده خود دارای انواع مختلفی، چه از نظر رنگ و چه از نظر نوع نصب می باشند. در تراشه گیر های قدیمی نصب CPU همراه با فشار زیادی بود که این عمل گاهی باعث آسیب دیدگی CPU و حتی خرابی آن می شد. بعد از آن تراشه گیرهای جدیدتری عرضه شد که نیاز به فشار کمتری داشت و حتی بدون اعمال فشار یا زور عمل نصب CPU بر روی آنها صورت می گرفت به صئرت یکه این تراشه گیرها از یک اهرم استفاده می کنند که با کشیدن آن به سمت پایین، تراشه در جای خود نصب شده و محکم می شود و اگر این اهرم بالا کشیده شود، پردازنده از جای خود به راحتی بیرون می آید. معمولاً در مادر بردهایی که ادعا می شود قابل ارتقاء هستند داشتن چنین تراشه گیرهایی تقریباً یک امر ضروری است. حال برای نصب، دستگیره نگهدارنده تراشه گیر را بالا کشیده و گوشه بریدگی پردازنده را با گوشه متناظر آن بروی تراشه گیر تراز می کینیم و پردازنده را بدون استفاده از زور روی تراشه گیر قرار می دهیم. پس از فرو رفتن پایه های پردازنده دستگیره تراشه گیری را به طرف پایین فشار داده و آن را محکم می نمائیم، توجه شود که هر مادربردی CPU ها مخصوص خود را ساپورت می کند. بنابراین با توجه به CPU مورد نظر باید به دنبال مادربرد متناسب با آن CPU گشت.
بعد از نصب CPU بر روی تراشه گیر نوبت به FAN پردازنده می رسد. Fan از دو قسمت که یکی صفحه دفع کننده گرما که Histing نام دارد، می باشد و دیگری یک پنکه کوچک که روی گرماگیر قرار دارد.
پس از نصب CPU نوبت به کارتهای گرافیک (تصویر) و صدا می رسد. برای نصب این کارت ها به محل خای خاص نصب آن مراجعه می کنیم. برای نصب کارت گرافیک، آن را بر روی پرت AGP که بروی تمامی مادربرد ها طراحی شده قرار داده و با کمی فشار جاسازی می کنیم در مورد کارت صدا نیز بر روی پورت PCI این کار را انجاک می دهیم.
دئر بعضی از مادر بردهای جدید کارتهای تصویر و صدا به صورت Onboard طراحی شده یعنی برای انجام کارهای معمولی دیگر نیاز به نصب کارت تصویر و صدا نمی باشد. حال اگر بخواهیم از کارت تصویر و صدا به صورت Onboard بر روی مادر برد استفاده نکنیم باید ارتباطات آنها با مادربرد را غیر فعال کنیم که این کار با تغییر جامپر انجام می گیرد. کارت تصویر برای تحلیل اطلاعاتی که از CPU می گیرد نیاز به حافظه ای دارد که بتواند آنها را برای مدتی در خودنگهدارد که معمولاً این حافظه ها از نوع PRAM هستند اما کارتهای گرافیک جدید بعضاً از حافظه های rRAM استفاده می کنند. این حافظه خواندن و نوشتن اطلاعات را همزمان انجام می دهد که این کار باعث افزایش سرعت می شود. به دلیل داشتن چنین سرعتی حرارتی از خود خارج می کند که برای رفع این حرارت معمولاً از یک Fan نیز استفاده می کنند.
در مورد کارت صدا دانستن این نکته جالب است که در پشت کارتها چهار کانکتور وجود دارد:
1- کانکتور Speaker که برای اتصال فیش اسپیکر به کیس از آن استفاده می شود که اساسی ترین وظیفه کارت صدا محسوب می شود.
2- کاکنتور Mic یا همان میکروفون
3- کانکتور ورودی صدا یا Line in
که امروزه این کارتهای صدا به صورتهای 16 بیت و 32 بیت یافت می شود.
در قسمت آشنایی با مودم ها به دو نوع مودم مخصوص رایانه های اشاره کردم که هر کدام از این دو نوع به روش خاصی نصب می شوند. مودم های Internal یا مدم های داخلی کارتهایی هستند که در شکاف توسعه روی مادر برد نصب می شوند. اکثر کاربران رایانه ها در ایران، در حال حاضر از این نوع مودم استفاده می کنند.
ولی مودم های External یا مودم های خارجی درون جعبه هایی مجزا از کیس رایانه قرار می گیرند. اندازه این جعبه ها معمولاً کوچکتر از تلفن هستند و می توان آنها را با رایانه های شخصی و کیفی به کاربرد. مودم های خارجی و داخلی تفاوت هایی با یکدیگر دارند که عبارتند از:
1- مودمهای داخلی شکاف های توسعه مادربرد را اشغال می کنند در صورتی که مودم های خارجی این چنین نیستند و آنها تنها بعنوان یک جعبه بر روی کیس قرار می گیرند.
2- مودم های خارجی از پورت(درگاه) سریال استفاده می کنند ولی مودم های داخلی از درگاه مودم استفاده می کنند.
3- مودم های داخلی از منبع تغذیه رایانه استفاده کرده و دارای افزایش گرمای داخلی رایانه هستند ولی در مورد مودم های خارجی این چنین نیست.
4- مودم های خارجی از طریق کلید مودم راه اندازی مجدد می شود ولی مودم های داخلی از طریق رایانه.
5- قیمت مودم های خارجی گران است در حالی که مودم های داخلی دارای قیمت ارزانی هستند.
بر روی قسمت جلویی جعبه مودم های خارجی چراغ هایی وجود دارد، که مار کردن مودم یا وجود اشکال در آن را به کاربر گزارش می دهند. این چراغ ها عبارتند از:
1- چراغ حد اکثر سرعت (HS): این چراغ زمانی روشن می شود که مودم با بالاترین سرعت ممکن خود کار می کند. حال اگر فقط این چراغ خاموش باشد، اطلاعات با سرعت پایین تری ارسال می شود.
2- چراغ آمادگی ترمینال(TR): این چراغ نشان می دهد که مودم و رایانه به یکدیگر وصل هستند و آماده تبادل دستور ا لعمل می باشد. اگر این چراغ سالم باشد و روشن نشود مودم را خاموش کنید و اتصالات را دقیقاً بررسی نمایید.
3- چراغ آمادگی:(MR) این چراغ روشن بودن و در واقع آمادگی مودم را برای کار اعلام می کند. البته در اولین ثانیه های بعد از روشن شدن مودم، یک روال بررسی و کنترل اجرا می شود که در این زمان این چراغ چشمک می زند ولی پس از انجام این روال این چراغ بطور دائم روشن باقی می ماند.
4- چراغ پاسخ خودکار:(AA) روشن بودن این چراغ نشانه این است که مودم می تواند به طور خودکار به تماسهای غیر منتظره تلفنی پاسخ دهد.
5- چراغ تشخیص تماس :(CD)با اتصال مودم به یک رایانه دیگر، این چراغ روشن می شود. خاموش شدن این چراغ به معنای قطع ارتباط از طرف یکی از دو مدم می باشد.
6- چراغ برداشتن گوشی:(OH) به محض اینکه مودم کنترل خط تلفن را در اختیار گرفت، این لامپ روشن می شود. این کار معادل این است که کاربر گوشی تلفن را برداشته است.
7- چراغ دریافت داده:(RD) هر زمانی که مودم داده ها را از رایانه دیگری دریافت می کند، این چراغ شروع به چشمک زدن می کند. خاموش بودن این چراغ به معنای این است که از یک رایانه دورتر داده ای دریافت نمی شود.
8- چراغ ارسال داده:(SD) این چراغ در دو حالت چشمک می زند:
الف- ارسال اطلاعات از رایانه به مودم
ب- ارسال اطلاعات از مودم به مودم دیگر
نصب مودم های خارجی بسیار ساده و آسان است زیرا تنها با وصل کردن فیش مربوط آن به درگاه سریال رایانه این عمل صورت می گیرد. اما در مورد مودم های داخلی و طریقه نصب آن باید به یک سری موارد توجه کرد:
قبل از کارت مودم در داخل رایانه بایستی یه درگاه<< کام>> مناسب برای آن انتخاب شود و مطمئن شویم که وسیله دیگری از همان درگاه کام استفاده نمی کند. برای مثال << کام1>> معمولاً مورد استفاده ماوس قرار می گیرد. حال اگر یک مودم به رایانه اضافه شود، اغلب می تواند به << کام2>> و یا << کام4>> وصل شود. به هر حال قبل از نصب مودم لازم است از وضعیت درگاه های کام آگاه شویم. س از آگاهی از وضعیت کام ها می توانیم کارت فکس مودم داخلی را در شکاف های توسعه 8 بیتی با 16 بیتی نصب کنیم. اگر کارت مودم فقط یک رابط به طول حدود 10 سانتی متر داشته باشد لازم است آن را در شکاف توسعه 8 بیتی آن را (ISA) نصب کنسم و اگر کارت مودم دارای دو رابط به طول مجموع حدود 14 سانتی متر داشته باشد لازم است آن را در شکاف توسعه 16 بیتی PCI نصب کنیم.
در صورت امکان مودم را در شکاف توسعه ای نصب می کنیم که شکاف های اطراف آن خالی است زیرا این کار در کاستن از پارازبیت های الکتریکی بسیار موثر است. این نوع پارازبیت ها گاهی باعث خرابی ارتباطات مودمی مشوند.
بعد از انتخاب شکاف توسعه مناسب، لازم است که صفحه فلزی کوچکی را که برای پوشاندن حفره متناظر با این شکاف، بر روی کیس رایانه به کار رفته است را خارج کنیم، زیرا وقتی مودم را نصب کردیم صفحه فلزی را بیرون می آورید می گیرد.
کارت مودم را با شکاف توسعه خالی و انتخاب شده باید تراز کرد تا پایه مودم بطور کامل در شکاف توسعه جای بگیرد. این کار را نباید با فشار زیاد و به یکباره انجام داد زیرا ممکن است که مودم صدمه ببیند. اگر مودم به درستی نصب شده باشد می توان با پیچ آن را در جای خود محکم کرد. تذکر اینکه از پیچ برای فشار آوردن به مودم و تراز کردن نباید استفاده کرد.
در پایان یک طرف فیش سیم تلفن را به فیش پشت کارت مودم که دارای برچسب (Line) است وصل می کنیم. یک سر کابل اضافی دیگر را به فیش مودم که دارای برچسب (Phone) است وصل کرده و سر دیگر را به پشت گوشی تلفن متصل می کنیم. حال با برداشتن گوشی تلفن، باید صدای بوق آزاد شنیده شود. بدین ترتیب عملیات نصب مودم نیز به پایان می رسد.
در مورد نحوه نصب فلاپی درایو و هارد دیسک مطالب تازه و جدیدی به دست میامده و به همان اطلاعات قدیمی در مورد آنها خلاصه می شود به عنوان مثال این که فلاپی درایو توسط یکنوار (کابل) به مادربرد متصل می شود و برق خود را نیز توسط یکی از کانکتورهای منبع تغذیه به دست می آورد. در مورد هارد دیسک نیز به همین صورت می باشد. هارد نیز توسط یک کابل نواری به مادربرد متصل می شود. البته این کابل های نواری خود دارای انواع مختلف p10- p6 و p12 می باشد.
در مورد CD Rom نیز به همین گونه می باشد. این درایو برق خود را از یکی از کانکتور های منبع تغذیه می گیرد. ولوم صدا بر روی CD Rom برای کم و زیاد کردن هدفون می باشد.
پارتیشین بندی دیسک سخت با استفاده از FDISK:
تذکر: ظرفیت کارتهایی که کمتر از 40 گیگا بایت است اگر از این بیشتر شود از نرمافزارهای دیگری تحت ویندوز مانند Partition Magic و Gdisk استفاده می کنند.
برای پارتیشین بندی دیسک احتیاج به یک CD بنام Fdisk داریم که برای پارتیشین بندی آنرا داخل CD-Rom قرار داده و در همین ابتدا منویی ظاهر می شود که شامل دو گزینه زیر می باشد.
1- Boot from harddisk
2-Boot from cd-rom
که ما گزینه دوم را انتخاب می کنیم. در ادامه منوی دیگری ظاهر می شود که دارای چهار گزینه می باشد که ما باز هم گزینه دوم را انتخاب می کنیم.
1- نصب ویندوز
2- راه اندازی کامپیوتر همراه با CD-Rom
3- راه اندازی کامپیوتر بدون CD-Rom
4- Help
در این قسمت جلوی A:\>Fdisk را تایپ می کنیم بعد Enter را می زنیم که سوالی مبنی بر اینکه آیا می خواهید حد اکثر فضای آدرسدهی منظور یا نه ظاهر می شود.
Do you wishto enable large disk support(y/n)?
که yرا تایپ می کنیم.
منویی که شامل چهار گزینه است ظاهر می شود که جز گزینه های Fdisk است.
1- create partition
2-
3- delete partition
4- Display partition
که در اینجا ما گزینه 1 را انتخاب می کنیم.
Enter choice[1]
از آنجائیکه گزینه 1 مربوط به ایجاد پارتیشین است گزینه های مربوط به پارتیشین که 3 تا هستند ظاهر می شود.
1- create primary Dos partition
2- create Extended Dos partition
3- create Logical Dos Drive in the Extended Dos partition
که معنی این گزینه ها به این صورت است.
1- اگر این دیسک سخت بخواهد سیستمی را راه اندازی کند باید درون آن یک پارتیشین Primary وجود داشته باشد.
2- برای ایجاد درایوهای منطقی لازم است درون دیسک یک پارتیشین Extended وجود داشته باشد.
3- برای ایجاد درایوهای منطقی درون پارتیشین Extended استفاده می شود.
در این قسمت کلید Enter را می زنیم تا یک مروری از Hard کند.
باز هم سئوالی مبنی براینکه آیا می خواهید حداکثر فضای Hard یک پارتیشین Primary باشد یا نه ظاهر می شود.
Do you wish to use the large hard in the primary partition ? (y/n)
که ما N را انتخاب می کنیم البته بعد از این سئوال حداکثر سایز پارتیشین Primary را نشان می دهد. در اینجا چون ما N را انتخاب کردیم باز هم یک مرور دیگر از Hard می کند که فضای خالی قابل استفاده را به ما نشان می دهد.
Total Disk Space is 39206 Mbytes
جدولی ظاهر می شود که شامل موارد زیر است:
Partition statuse Type volumelable Mbytes
C:1 A PRIDOS
System usage
unknown 13%
چون سیستم فرمت نشده است جلوی آن unknown نوشته شده است بعد پیغامی مبنی بر اینکه پارتیشین Primary ایجاد شده ظاهر می شود Dprimary ospartition creatred بعد کلید ESC را می زنیم تا به صفحه اول Fdisk برگردیم.
حالا در مقابل Enter choice عدد 2 یعنی پارتیشین Extended را انتخاب می کنیم که در ابتدا دیسک سخت را مرور می کند بعد ظرفیت آنرا نشان می دهد و بعد کلید Enter را می زنیم که باز هم جدول بالا ظاهر می شود با این تفاوت که اینبار پارتیشین Extended به همراه ظرفیت آن و اینکه چند درصد از 40 گیگا بایت را اشغال کرده است.
بعد پیغام اینکه پارتیشین Extended ایجاد شده را نشان می دهد Extended Dos partition بعد کلید ESC را می زنیم تا باز هم به صفحه اول برگردیم اما این دفعه برای ایجاد پارتیشین Logocal اما چون آن 2 مورد را انتخاب کردیم در ابتدا یک پیغام ظاهر می شود تا مورد 3 را انتخاب نکنیم و خودش بقیه کار را انجام دهد.
No Logical Drives defined
بعد خودمان به آن ظرفیت می دهیم مثلاً(10000) باز هم جدول قبلی ظاهر می شود با این تفاوت که توانسته درایو منطقی ایجاد کند و اینکه کل فضای موجود در پارتیشین Extended با درایوهای مطقی تعریف شده است.
بعد کلید ESC را می زنیم و گزینه دوم از گزینه های Fdisk را انتخاب می کنیم. گزینه دوم در مورد این بود که وقتی سیستم پارتیشین شد در صورتیکه بخواهیم سیستم مربوطه با این Hard راه اندازی گردد باید یکی از پارتیشین های آنرا Active کنیم که مادر اینجا پارتیشین Primary یعنی مورد (1) را انتخاب می کنیم بعد کلید Enter را می زنیم.
Partition 1 mode active
سیستم را یکبار Restart می کنیم در ابتدای کار گفته بودیم که چهار گزینه می آید که اولی آن برای نصب ویندوز است که همان را انتخاب می کنیم که در ابتدا Setup می کنیم بعد کلید Enter را می زنیم که چون گزینه (1) یعنی Setup را انتخاب کردیم سیستم را فرمت کرد و پیغام Format this Drive ظاهر می شود.
از دیگر مزایای Fdisk که در گزینه های آن وجود داشت پاک کردن درایوهای منطقی است که توضیح داده خواهد شد. البته ترتیب پاک کردن پارتیشینها بر عکس ایجاد کردن آنهاست. برای اینکار در صفحه اولی که هستیم در مقابل Enter choice [ ] عدد 3 را انتخاب می کنیم بعد صفحه زیر ظاهر می شود.
1- Logical Dos partition
2- Extended Dos partition
3- primary Dos partition
4- Non-Dos
که در مورد چهارم برای اینست که در مواقعی استفاده می شود که سیستم تخصیص فایل یا Fat دیسک غیر از Fat و 16 و 32 باشد یا درون Hard سیستم عاملی غیر از ویندوز و Dos وجود داشته باشد که اگر در ابتدای پاک کردن مورد اول را انتخاب کنیم چند سئوال از ما می کند تا بعد آن درایو را پاک کند.
What drive do you want to delete? [ ]
Enter volume lable? [ ]
Are you sure ? [y/N]
که در جلوی سئوال اول D را تایپ می کنیم در جلوی سئوال دوم Volume lable را که در آن جدول وجود داشت را می نویسیم و در آخر هم جلوی سئوال سوم y را تایپ می کنیم که پیغام زیر ظاهر می شود.
All logical drives delete in the Extended
بعد سیستم را Restart می کنیم چون اگر اینکار را نکنیم درایوهای منطقی کاملاً پاک نمی شوند و همین مراحل را برای دو پارتیشین Extended و Primary انجام می دهیم.
اسمبل کردن Case :
ابتدا پیچهای کیس را باز کرده و قطعات داخل کیس را که شامل ماردبرد و منبع تغذیه و CD Rom و Floppy Drive و Hard disk می باشد را می توان دید. اجزای روی مادربرد از بالا ابتدا منبع تغذیه که یک قطعه سفید رنگ است و کنار آن مکان نصب CPU که یک شکاف بلند قهوه ای رنگ می باشد قرار گرفته است.
3 عدد شکاف برای نصب ROM که شکافی بلند و به رنگ سیاه است. یک شکاف کوچک که رابط فلاپی بوده و 2 عدد شکاف آبی و مشکی که رابط IDE است و در قسمت میانی مادربرد شکاف قهوه ای رنگی که تقریباً کوچک است برای AGP می باشد.
سه عدد شکاف سفید زیر AGP قرار گرفته که PCI می باشند و در دو طرف آن باطری CMOS و OMCMOS و ROMBIOS قرار گرفته و در زیر PCI سه عدد شکاف مشکی بزرگ که ISA می باشد قرار دارد.
خود CPU باید روی سوکت قرار گیرد و روی آن هم Heat sink که یک قطعه مشکی رنگ است و روی آن هم FAN قرار می گیرد که یک قطعه فلزی است که باید این قطعات روی هم سوار شوند و در شکافی که برای CPU در نظر گرفته شده قرار گیرند.
AGP , PCI , ISA از انواع شکافهای توسعه می باشند که روی آنها کارت گرافیکی و کارت صدا قرار می گیرد. کارت گرافیکی برای تبدیل اطلاعات دیجیتال به داده های قابل نمایش در مانیتور می باشد که در قسمت بالای آن یک خروجی سه ردیفه 15 پینه قرار گرفته و روی کارت صدا ورودی خروجی هایی قرار دارند. اولی قرمز رنگ برای میکروفون و بعدی به رنگ آبی بوده و برای ورودی می باشد و بعد از آن زرد رنگ برای اسپیکر می باشد و در زیر آنها هم یک رابط به نام Joystick قرار دارد. تمام این اسمبل کردن بر روی Pentium 3 انجام گرفت.
نرم افزار و خدمات نرم افزاری :
در این قسمت بیشتر به کارهای خدماتی چون ارائه نرم افزار برنامه نویسی ، نرم افزارهای گرافیکی و انمیشینی ، بازی ، CDهای راه انداز و... پرداخته می شد. همچنین فروش فلاپی ، CDهای خام، کاغذ های چاپگر و نیز جوهر چاپگر، رایت CD ، پرینت لیزری متون ، تایپ و حروفچینی و کارهای از این قبیل مد نظر بود.
یکی از اساسی ترین کارهایی که در این مرکز صورت می گرفت ارائه آموزش های متنوع بود که به نحوه بسیار مطلوبی انجام می شد.image016image012image016
چالز بابیج، مخترع انگلیسی گاهی پدر کامپیوتر نامیده می شود او در سال 1823 م (1202 هـ.ش) شروع به ساختن ماشین حسابی کرد که بتواند اعداد را جمع و نتایج را چاپ کند. این ماشین حساب با استفاده از چرخدنده محاسبه می کرد و آن قدر پیچیده بود که هرگز ساخت آن تمام نشد.
اولین ماشین حسابهای الکترونیکی در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شدند این ماشین حساب ها بسیار بزرگ بودند، کلوسوس انگلیسی بود که برای گشودن رمزهای سری دشمن از آن استفاده می شد.
ماشین حساب دیگری در آمریکا ساخته شد که 30 تن وزن داشت این ماشین حساب ها در واقع کامپیوتر نبودند زیرا حافظه نداشتند.
اولین کامپیوتر واقعی در دانشگاه منچستر انگلستان و در سال 1948 م (1327 هـ.ش) ساخته شد در سال 1951 م (1330 هـ.ش) اولین کامپیوتر تجاری به نام فرانتی مارک وان از روی کامپیوتر دانشگاه منچستر ساخته شد. این کارمپیوتر به اندازه یک اتاق جا می گرفت و بیست و هفت برابر بخاری برقی ، برق مصرف می کرد.
کامپیوتر های اولیه بزرگ بودند، زیرا در مدارهای حافظه آن ها از سیم های معمولی و هزاران لامپ خلاء شبیه لامپ روشنایی بود و مانند آن روشن می شد. کامپیوتر به ترتیب خاصی ، این لامپ ها را روشن و خاموش می کرد تا داده ها را ذخیره کند. وقتی ترانزیستور به جای لامپ خلاء را گرفت کامپیوترهای کوچکتر ساخته شدند ترانزیستور به اندازه یک نخود است و بسیار کمتر از لامپ خلاء برق لازم دارد. وقتی دانشمندان دریافتند چگونه باید هزاران ترانزیستور را روی تراشه جای دهند کامپیوتر های کوچکتری نیز ساختند.
امروزه کامپیوتر ها را در اندازه های گوناگون می سازند.
· ریز کامپیوتر micro computer :
کامپیوتر رومیزی کوچکی که در مدارس و خانه ها می بینید گاهی به آن کامپیوتر شخصی یا PC نیز می گویند بیشتر این نوع کامپیوتر ها در هر لحظه فقط می توانند یک کار انجام دهند.
· کامپیوتر کوچک mini computer :
بزرگتر و بسیار قویتر از نوع قبلی است بعضی از این نوع کامپیوتر ها تعدادی صفحه کلید و صفحه نمایش اضافی دارند به طوری که در یک لحظه چند نفر بتوانند با آنها کار کنند مجموع هر صفحه کلید و صفحه نمایش را پایانه می نامند.
· کامپیوتر بزرگ macro computer
قویترین نوع کامپیوتر است تعداد زیادی پایانه دارد و در هر لحظه می تواند کارهای زیادی انجام دهد بیشتر شرکتهای بزرگ یک کامپیوتر بزرگ دارند تا در کارها کمک کند این کامپیوتر به اندازه چند قفسه جا می گیرد و در اتاقی مخصوص نصب می شود.
کامپیوتر شخصی چیست؟
تعریف کامپیوتر شخصی :
کامپیوترهای شخصی نیز مانند سایر ماشینهای مدرن وارد زندگی روزمره بشر شده اند این کامپیوتر ها به سادگی قابل تشخیص هستند اما ارائه تعریفی برای آنها مشکل است چرا که این تعریف بر حسب پیشرفتهای تکنولوژی بسط می یابد.
بنا بر تعریف از کامپیوتر شخصی بیشتر استفاده فردی می شود تا گروهی، و از مشخصات آن می توان به تعاملی و مناسب بودن قیمت اشاره کرد.
منشاء این نوع کامپیوتر از نمونه های اولیه کامپیوتر های IBM است وقتی پوشش خارجی کامپیوتر را برداریم هیچ دو کامپیوتری را همسان نمی یابیم اما در نمای خارجی نمونه های مختلف تشابه بسیار به چشم می خورد این شباهت ظاهری نتیجه الزامات عملی است زیرا نیازهای کاربران نیازهای مشابهی است که باید در نظر گرفته شود از جمله هر سیستم کامپیوتری نیازمند امکاناتی جهت وارد کردن اطلاعات و دستورات، توضیحات کامل درباره نحوه عملکرد کامپیوتر، ذخیره اطلاعات و بخشی برای قرار گرفتن بیتهای الکترونیکی و سایر اجزا است.
برای کابر چهار بخش اصلی قابل تشخیص است:
1. واحد اصلی سیستم (جعبه یا case)
2. نمایشگر (monitor)
3. صفحه کلید (keyboard)
4. موس
گر چه ممکن است این واحد ها از نظر شکل و ابعاد متفاوت باشند اما عملکرد آنها یکسان است .
واحد اصلی سیستم جعبه ای فلزی است که در بر گیرنده تمام بخشهای اصلی کامپیوتر شخصی است این بخشهای اصلی عبارتند از : مدارهای الکترونیکی ، منبع تغذیه ، حافظه و دیسک گردان .
صفحه نمایش تصویری از آنچه که کامپیوتر در حال انجام آن است و تصویر اطلاعات دستوراتس را که کاربر وارد می کند ارائه می دهد. صفحه نمایش از لحاظ شکل ظاهری مانند یک تلویزیون قابل حمل و نقل است.
صفحه کلید این امکان را به کاربر می دهد که اطلاعات و دستورات را وارد سیستم کند. نمونه استاندارد شده صفحه کلید برگرفته از طرح QWERTY است که در ماشین تحریر به کار می رود اما کلیدهای اضافی دیگری نیز برای انعطاف پذیر کردن سیستم تعبیه شده است.
صفحه کلید موسوم به تکنولوژی پیشرفته (AT) شامل 102 کلید است در حالی که نمونه موسوم به (XT) تکنولوژی بهبود یافته که قبل از آن طراحی شد فقط 84 کلید داشت.
موس جعبه ای کوچک پلاستیکی است که از طریق یک کابل نازک به سیستم اصلی متصل است و بعنوان جزء ورودی تکمیلی کامپیوتر تلقی می شود گر چه بسیاری از عملیات را می توان بدون وجود موس انجام داد اما استفاده از این وسیله کار را سریعتر و آسناتر می کند.
اجزاء داخل جعبه :
بعد از پوشش برداری کابر در ابتدا با دیدن داخل جعبه یا دچار سردگمی ده و یا دچار وحشت می شوند.
عضو هر کدام از این دو گروه که باشید اگر بدانید که در کامپیوتر چه اتفاقی می افتد و جانب احتیاط را هم رعایت کنید دلیلی برای رسیدن وجود نخواهد داشت.
فهرستی از احتیاط های لازم در زیر ارائه شده است:
1. دقت کافی داشته باشید که اشیاء اضافی داخل دستگاه نیافتد
2. به نکات ایمنی توجه داشته باشید.
3. گرچه زمانهایی وجود دارد که شما مجبورید بدون وجود پوشش روی جعبه کار کنید اما سعی کنید تا وقتی که با سیستم و نحوه عملکرد آن آشنا نشده اید این زمانها را به حداقل برسانید.
4. نکات احتیاطی ویژه ای درباره الکتریسیته ایستا در دستگاه وجود دارد البته ضروری نیست که شما کاملاً از کلیه مطالب مربوط به تخلیه برق ایستا در دستگاه مطلع باشید اما همواره باید هنگام تماس با اجزای داخل دستگاه محتاط باشید.
یکی از مزایای سودمند در کار با کامپیوترهای شخصی وجود شباهت از نظر طرح و ساختار در تمام تولیدات و نمونه هاست ساختار این کامپیوترها دارای طراحی قطعه ای است که معمولاً به این قطعه ها واحد قابل تعویض (FRU) اطلاق می شود مشخص ترین این واحد ها در سیستم عبارتند از: منبع تغذیه، دیسکها، دیسکهای فشرده، دیسک گردانهای فقط خواندنی، برد اصلی و کارتهای آداپتور.
در اکثر سیستمها، ساختار اصلی را یک جعبه فلزی تشکیل می دهد که قطعات مختلفی روی آن بسته می شود این جعبه فلزی از دو قسمت تشکیل شده است.
قسمت فوقانی جعبه ای است معروف به کیس(CASE) که کار اصلی آن حفاظت است، اما همچنین برای کاهش تداخل برق با قسمتهای الکترونیکی دیگر عمل می کند. در قسمت تحتحانی این جعبه برد اصلی و منبع تغذیه، کشوهای خالی برای گرداننده های دیسک نرم و سخت اضافی ، گرداننده دیسک فشرده، بلندگو، کلیدها، و قلابهای نصب قرار می گیرند.
در قسمتهای پشت و جلوی این جعبه صفحات معروف به پانل جلو و پانل پشت تعبیه شده است. صفحه یا پانل پشت به کاربر این امکان را می دهد تا میان دستگاه و سایر اجزای مورد نیاز اتصال داخلی برقرار کند. در این صفحه فیش برق اصلی، فیش یا سوکت صفحه کلید نمایشگر و موس کامپیوتر و نیز فیشهای مخصوص دستگاه های جانبی مانند چاپگرف مودم و اهرم کنترل قرار دارد. شاخصترین تفتوتهای صفحه پشت در کامپیوتر های رومیزی و هم مدل را می توان در محل قرار گیری درگاه فیش آنها دانست.
صفحه یا پانلی که در قسمت جلوی جعبه قرار دارد شامل دکمه های روشن و خاموش، چراغ نمایشگر سرعت سیستم، بازگرداندن مجدد(Reset)، و نیز امکان دستیابی به دیسکهای نرم و فشرده می باشد.
واحد منبع تغذیه :
زمانی که دستگاه کاملاً سوار شد و راه افتاد اصلی ترین و مهمترین نکته قابل توجه دستگاه همان صدای منبه تغذیه آن است یا دقیقتر صدای خنک کننده داخل دستگاه منبع تغذیه (PSU) واحد منبع تغذیه قطعات الکترونیکی حرارت زیادی تولید می کند و به سیستم خنک کننده فشرده نیاز دارد این کار از طریق نصب پنکه خنک کننده در داخل دستگاه منبع تغذیه صورت می گیرد که هوای سرد را به داخل جعبه جریان می دهد و هوای گرم را از طریق بادخورهای صفحه عقبی خارج می کند.
اکثر کامپیوتر های شخصی برای جریان دادن هوا به سایر قسمتهای جعبه نیز به خنک کننده موجود در منبع تغذیه متکی هستند وجود جریان هوا در اطراف کارتهای گسترش و اجزای برد اصلی برای جلوگیری از گرم شدن آنها ضروری است و موجب افزایش طول عمر قطعات می شود.
منبه تغذیه از جعبه فلزی به ابعادحدود 210 mm در 140 mm و اتفاع 120 mm که از یک گوشه به جعبه اصلی و صفحه پشت متصل است تشکیل شده است.
وظایف اصلی یک منبع تغذیه عبارتند از:
تبدیل جریان 240 ولت متناوب از منبع تغذیه اصلی به جریانی با ولتاژ خفیف تر و مناسب قطعات الکترونیکی، منبع تغذیه کامپیوتر دو جریان را تولید می کند یکی جریان مستقیم 5 ولت و دیگری جریان مستقیم 12 ولت برای فعال کردن اجزای تشکیل دهندهء دستگاه سیمهای اتصال دهندهء خارجی به برد اصلی و گرداننده ها متصل شده اند.
جلوگیری از به وجود آمدن بار اضافی، این کار با فیوزی الکترونیکی صورت می کیرد تا اگر اتصالی برقی در کامپیوتر، منبع تغذیه یا تغذیه کننده اصلی رخ دهد، دستگاه خاموش شود.
اتصال واحد منبع تغذیه(PSU) به برد اصلی :
شیوه متداول برای اتصال خروجیهای منبع تغذیه به صفحه مدار سیستم استفاده از دو فیش اتصال است که هر کدام دارای شش پین است یک فیش 10 پینی نیز در دستگاههای قدیمی هم مدل به کار رفته است.
اتصال PSU به گرداننده ها :
منبع تغذیه علاوه بر آنچه که گفته شد از طریق یک بست چهار پین ، گرداننده های دیسک نرم و سخت و گرداننده ی دیسک فشرده را نیز تغذیه می کند .
برد اصلی(مدار مادر) :
بارزترین مدار الکترونیکی که در دستگاه کامپیوتری شخصی به چشم می خورد برد اصلی سیستم است که از تعداد بسیار مختلفی از اجزای الکترونیکی با اندازه ها و عملکرد های متفاوت پوشیده شده است . برد اصلی دارای کلیه قطعات الکترونیکی پایه ای و مورد نیاز کامپیوتر است.
منظور از واژه ( پایه ای) ابزارهای ضروری( در مقابل ابزارهای اضافی) است. نباید آن را به معنای (ساده) و (ابتدایی) تلقی کرد در حقیقت قطعات عمل کننده در برد اصلی سیستم را به هیچ وجه نمی توان با کلمه ساده توصیف کرد.
برد اصلی که در کامپیوتر های شخصی جدید به کار رفته است از نمونه مشابه خود در دستگاههای چند سال پیش، بسیار کوچکتر است. اندازه یک برد اصلی جدید عموماً 332 mm در 218 mm ( برابر 13 اینچ در 5/8 اینچ) است اما مدل کوچکتر165 mm در 218 mm ( برابر 5/6 اینچ در 5/8 اینچ) نیز به بازار آمده است این صفحه از طریق پایه های پلاستیکی به سطح جعبه وصل می شود. مادر برد (main) در بازار با مدل های مختلف و با مارکهای متعدد عرضه می شوند.
این مادر برد ها عبارتند از:
GIGA ، MSI ، I WILL ، Asus ، SOltek ، Mercury ، Shuttel و... که بیشتر از سه مادر برد اولی استفاده می شوند. البته خود مادربردهای GIGA و MSI با مدل های مختلفی موجود می باشند.
ریز پردازنده :
اجرای دستورات مربوط به برنامه کامپیوتری و پردازش داده های مربوطه ، مهمترین کار کامپیوتر است که این کار را واحد پردازش مرکزی (CPU) یا همان پردازشگر انجام می دهد.
در یک PC بسیاری از عملیات مربوط به CPU را یک تراشه پردازشگر که ریز پردازنده نام دارد انجام می دهد. در بسیاری از دستگاه های هم مدل IBM تراشه ریز پردازنده یا از خانواده پردازشگر های اینتل X86 است و یا بر آن اساس ساخته شده است گرچه اینتل پیشتاز صنعت پردازشگر هاست اما تنها شرکتی نیست که پردازشگر می سازد.
شرکتهایی چون سایریکس CYRIX ، ای ام دی AMD ، آی بی ام IBM ، موتورولا Motorola ، آی دی تی IDT ، آی آی تی IIT ، ان ای سی NEC ، نکس جن NexGen ، چیپس Chips ، تراشه های ریز پردازنده مشابهی تولید می کنند که قابلیت اجرای برنامه های مشابه را دارند اما ممکن است اختلاف جزئی در میزان کارایی آنها مشاهده شود.
اما متاسفانه به علت یک سری محدودیت ها از داشتن چنین تنوعی در بازار ایران بی بهره بوده و تنها به یکی دو نوع از این پردازنده ها دسترسی داریم. می توان گفت که بازار سخت افزار ایران تنها محدود به CPU های ساخت شرکت اینتل و یا AMD و به صورت بسیار محدود می باشد.
CPU های شرکت اینتل دارای انواع خاصی مثل سلرون ، Full cashe یا Halfeashe بوده و محصولات AMD نیز به دو صورت Athlon و Poran عرضه می شوند.
نکته دیگر درباره CPU ها وجود دارد این است که آنها از نظر مدل و سرعت نیز متفاوت هستند. به عنوان مثال مدل یک CPU می تواند پنتیوم 3 یا 4 و... باشد و یا این که سرعت همین پنتیوم ها متفاوت است. مثلاً پنتیوم 4 با سرعت 2000 یا 2400 و...
واحد ممیز شناور :
واحد ممیز شناور (FPU) یک پردازنده کمکی است که به عنوان پردازشگر کمکی تلقی می شود FUP که عملاً به صورت موازی کار می کند، بعضی از کارهای پیچیده تر را به عهده دارد و از این طریق برای پردازنده زمانی آزادی را فراهم می کند. این بخش زمانی فعال می شود که دستورات ریاضی پیچیده ای از قبیل محاسبات کار برگ یا ترسیمات کامپیوتری پردازش می شوند.
BIOS :
سیستم عاملی مانند DOS نمی تواند مستقیم با سخت افزار ارتباط برقرار کند در نتیجه تا زمانی که سیستم عامل کنترل را به عهده گیرد، نیازمند شیوه ای برای کنترل سیستم است. هنگامی که دستگاه روشن می شود، پردازنده از سیستم کامپیوتری که در آن اجرا می شود، هیچ آگاهی ندارد و حتی نمی تواند به یک دسکگردان دستیابی پیدا کند. بنامه های BIOS سیستم را در زمان آغزگری و تا مرحله آمادگی برای استفاده، کنترل می کند در برئ اصلی یک یا بیش از یک تراشه ROM در برگیرنده BIOS تعبیه شده است.
CPU :
ALU
CU
Key
CPU یک مدار منطقی بزرگ است که هنگام انجام عملیات علاوه بر منبع تغذیه نیاز به پالسهای ساعت نیز دارد هر پالس می تواند برای اجرای بخشی از یک دستور استفاده شود زمانیکه فرکانس ورودی به CPU افزایش پیدار می کند بدین معنی است که در یک واحد ثانیه تعداد پالسهای ساعت بیشتری برای اجرای دستور به CPU وارد می شود بنابراین بطور مستقیم در سرعت اجرای یک دستور تاثیر می گذارد با توجه به این توضیحات می توان نتیجه گیری کرد که به هر پردازنده ای می توان فرکانس دلخواه داد و این فرکانس را به میزان دلخواه افزایش داد اما اینکار عملا غیر ممکن است زیرا طراح پردازنده با توجه به امکانات آن زمان حداکثر فرکانس ممکن را برای آن بدست می آورد و دیگر نمی توان با افزایش فرکانس سرعت اجرای دستورات را زیادتر کرد برای اینکار لازم است علاوه بر فرکانس ورودی تکنولوژی مدر داخلی آن نیز تغییر کند .
اجزای مرتبط با CPU :
الف) Socket : برای ارتباط CPU با برد اصلی بر خلاف سایر تراشه ها نیاز به رابطه های ویژه ای است زیرا سرعت عملکرد CPU بیشتر از سایر بخشهاست. نام این رابط سوکت است که به 2 صورت با برد اصلی مرتبط می شود که عبارتند از مستقیم و غیر مستقیم.
در روش مستقیم سوکت روی برد اصلی قرار می گیرد و CPU به آن متصل می گردد اما در روش غیر مستقیم سوکت روی یک کارت قرار گرفته است و کارت از طریق یک شکاف توسعه به برد اصلی وصل می شود هدف از معرفی روش غیر مستقیم افزایش سرعت تبادل اطلاعات بود ولی بدلیل اینکه این روش سرعت را تغییری نداد امروزه از همان روش مستقیم استفاده می شود.
ب) Heat Sinpk (جاذب گرما): با پیشرفت تکنولوژی ساخت CPU فضای اشغال شده توسط آن کمتر می گردد در مقابل سرعت زیادتر شده و گرکای تولید شده نیز افزایش پیدا می کند بطوریکه در برخی مدلها این گرما باعث از بین رفتن CPU می گردد به همین دلیل مداری را بصورت شبکه های شیار دار فلز آلومینیوم طراحی می کنند که با CPU در ارتباط مستقیم است گرمای آن را جذب کرده و به هوای محیط انتقال می دهد.
ج) FAN: با افزایش دمای تولید شده توسط CPU طراحان مجبور بودند که یا بالایی Heat Sink را خیلی بزرگتر طراحی کنند و یا مدار دیگری Heat Sink قرار گیرد که هوا را با سرعت بیشتری بین شیارهای آن بدمد که روش دوم انتخاب شد یعنی همواره روی Heat Sink و چرخش FAN امروزه در CPU ها تعداد دورهای چرخش FAN نیز در هر دقیقه باید در محدوده مشخصی باشد و اگر در یک FAN این اندازه کاهش یابد ممکن است باعث از کار افتادن CPU گردد.
کاربرد RAM در کامپیوتر:
در کامپیوتر جهت راه اندازی و شروع کار آن نیاز به اجرای برنامه ای بنام BIOS است که درون آن 2 زیر برنامه کوچک وجود دارد با نامهای Post که مخفف Power on self test است و Boot strapoader به کمک Post متصل بودن چند دستگاه مورد نیاز برای راه اندازی به برد اصلی چک می شود این دستگاهها عبارتند از:
کارت گرافیک، کیبرد، حافظه اصلی RAM ، در صورت متصلذ نبودن کیبرد با یک پیغام به کاربر که حالت هشدار دهنده دارد می توان راه اندازی را ادامه داد اما قطع بودن کرت گرافیکی یا حافظه اصلی با بوقهای خاصی همراه است و راه اندازی را متوقف می کند در بعضی از مدلهای کارتهای گرافیکی و برد اصلی Rom Bios به گونه ای نوشته شده که کارت گرافیکی را همانند کیبرد چک می کند.
Boot Straploader:
با اتمام کار Post بوق کوتاهی زده می شود و زیر برنامه دوم شروع به اجرا می کند وظیفه این زیر برنامه پیدا کردن سیستم عامل از حافظه های جتنبی و انتقال آن به حافظه ram است با اتمام کار این زیر برنامه روال بوت شدن سیستم به اتمام رسیده است با توجه به اینکه مراحل فوق برای هر برد اصلی بصورت جداگانه و توسط شرکت سازنده برد نوشته می شود لذا امکان جابجا کردن ROMBIOS و استفاده آن برای برد اصلی دیگر وجود ندارد و با توجه به اینکه در طول کار با کامپیوتر این روال هیچ وقت تغییر نمی کند از حافظه ROM برای نگهداری ان استفاده می گردد ترتیب قرارگیری اطلاعات در ROMBIOS طبق قرارداد خاصی تعریف می گردد و شرکتها معمولا از بین پرو تکها برای نوشتن BIOSدرROM استفاده می کنند.
باطریcmos :
بخشی از BIOS سیستم که دارای اطلاعات متغیر است نمی تواند درونBIOS RAM نگهداری شود بهمین دلیل اطلاعات فوق الزاما باید درون یک RAM قراربگیرد اما با قطع تغذیه اطلاعات RAM پاک می شود بهمین دلیل برای نگهداری اطلاعات RAM هنگام قطع بودن تغذیه از یک باطری کوچک استفاده می شود که در کنار RAM قرار می گیرد و زمانی شروع بکار می کند که کامپیوتر خاموش می شود چند نمونه از اطلاعاتRAMCMOS عبارتند از ساعت سیستم، تاریخ میلادی ، Password Setup تعداد و نوع دیسکهای سخت سیستم و برخی تنظیمات اختصاصی برد اصلی.
لازم به ذکر است که از کار افتادن باتری باعث از کار افتادن کامپیوتر نمی شود تنها هنگام راه اندازی سیستم یک پیغام مانند
CMOS Chesksum error
COMS battre low
COMS battery failed
صادر می شود با cancel کردن این پیغام روند راه اندازی سیستم با اطلاعات پیش گزیده موجود در ROMBIOS دنبال می شود برای پاک کردن باتری CMOS در بردهای اصلی یک jumper تغییر مکان می دهد و با دوباره روشن کردن سیستم اطلاعات RAMCMOS پاک می شود.
انواع شکافهای توسعهCARD :
معمولاً برای ساخت کامپیوتر لازم است که بخش های مختلفی با یکدیگر مرتبط باشند بخشی از این مجموعه شامل مداراتی است که بعنوان واسط بین CPU و دستگاههای جانبی عمل می کنند تقریباً تمام این بخش بصورت کارتهای جانبی طراحی می گردند زیرا فضای زیادی را روی برد اشغال می کنند که باعث افزایش هزینه می گردد.
در صورت خرابی آن قابل تغییر باشد قابلیت ارتقاء داشته باشد در روی برد اصلی بسته به دوره زمانی ساخت آن شکافهای مختلفی با مشخصه های متفاوت قرار گرفته که شامل مجموعه های زیر می تواند باشد:
1) ISA که مخفف Industrial Standard Association است اولین پروتکل استاندارد تعریف شده برای کارتهای جانبی است. در برد اصلی رنگ همگی آنها مشکلی است فضای اشغالی زیادی دارد و بسته به نساز برد تعداد آن بین 2 تا 6 عدد می باشد.
2) VESA که مخفف Video Electronic Standard Association است با معرفی مونیتور های رنگی لازم شد که کارتهای گرافیکی با سرعت بیشتری داده ها را منتقل کنند از طرفی افزایش سرعت سایر توسط سایر شرکتهای تولید کننده کارت حمایت نشد لذا تنها همین شرکتها رایط مخصوصی طرااحی کردند که روی آن فقط کارت گرافیکی نصب می شد که VESA نامیده شد این شکاف در برد اصلی به رنگ قهوه ای و تقریباً هم اندازه EISA طراحی شده است.
3) PCI که مخفف Peripheral Component Iterface است با همه گیر شدن سرعت تبادل اطلاعات در مارتهای جانبی لازم شد که شکاف دیگری تعریف گردد که PCI نام دارد و روی آن می تواند هر نوع کارتی نصب گردد به رنگ سفیذ است و بسیار کوچکتر از مدلهای قبلی می باشد.
4) AGP که خلاصه شده Accelerated Graphics Port است با معرفی کارتهای گرافیکی که توانایی پردازش تصاویر سه بعدی را داشتند لازم شد که داده ها با سرعت بیشتری مبادله گردند و رابطه PCI این سرعت را بر آورده نمی کرد از طرفی تعریف رابطه PCI به دلیل عمودی بودن دارای پایه های کنترلی مذبور حذف شده اند تا برای عملیات دیگری استفاده شوند این رابطه ها به رنگ قهوه ای و تقریباً هم اندازه با PCI طراحی شده اند.
5) AMR (Audio Modem Riser):
کاربرانی که از اینترنت استفاده می کنند عموماً دستگاه مودم را بعنوان رابط بین کامپیوتر و اینترنت بکار می گیرند و معمولاً خط اینترنت از طریق خطوط تلفن در اختیار کاربران قرار می گیرد ضمن اینکه کارت صدا نیز قابلیت تبدیل داده های دیجیتال را به داده های صوتی دارد. بنابراین این دو دستگاه کاری شبیه یکدیگر را انجام می دهند. برخی شرکتها این دو دستگاه را بر روی یک کارت طراحی کردند که به رابط مخصوصی بنام AMR در برد اصلی متصل می گردد. به رنگ قهوه ای و نیز تقریباض نصف رابط AGP است.
انواع کارتهای جانبی :
1) کارت گرافیکی:
هر کارت گرافیکی وظیفه تبدیل اطلاعات دیجیتال به داده های قابل نمایش در مانیتور دارد در هر کارت گرافیکی یک پردازنده گرافیکی موجود است که وظیفه فوق را انجام می دهد و در بیشتر کارتها حافظه گرافیکی مخصوصی نیز طراحی می گردد که تنها در اختیار پردازنده گرافیکی است.
مجموعه خروجیهای کارت گرافیکی :
1) سوکت Dشکل 5 پینه و 3 ردیفه:
معمولاً به رنگ آبی بوده و رابط کارت گرافیکی و مانیتور است.
2) خروجی TV:
برای ارتباط کارت با تلویزون استفاده می شود این خروجی از طریق کابل ویدئو، ورودی ویدئو این تلویزیون به آن متصل می شود.
3) S-Video:
بعضی دستگاههای تصویری در صورتیکه چنین خروجی داشته باشند می توانند از طریق آن اطلاعات تصویری را به کامپیوتر ارسال کنند.
در بعضی از بردهای اصلی پردازشگر گرافیکی بر روی برد اصلی مستقیماً نصب می گردد و از بخشی از حافظه اصلی سیستم بعنوان حافظه گرافیکی استفاده می کنند به این نوع از کارتهای گرافیکی Onboard گفته می شود. از معایب این نوع کارتها این است که قابل ارتقاء نیستند و یا باید برای اینکار آنرا در برد اصلی غیر فعال نمود.
2) کارت ویدئو:
با استفاده از این کارت داده های آنالوگ VHS نوارهای ویدئویی به داده های دیجیتال قابل ضبط در دیسک سخت تبدیل می گردد برای انجام تبدیل نوار VHS به VCD همواره به این کارت نیاز است در این کارتها یک ورودی ویدئو برای ارتباط دستگاه ویدئو به کارت وجود دارد طبیعی است که برای کار ا این کارت نیز به نرم افزاری داریم که فرمت داده های دریافت شده و خروجی از آنرا مشخص می کند.
3) کارت تلویزیون(Tunner) :
با استفاده از Tunner می توان کانلهای تلویزیونی مختلف را روی صفحه نمایش کامپیوتر دید این کارتها دارای یک ورودی آنتن هستند.
4) کارت صدا :
با استفاده از این کارت اطلاعات دیجیتال کامپیوتر به داده های آنالوگ قابل پخش توسط آمپلی فایر تبدیل می گردد عمل تبدیل اطلاعات را یک پردازنده DSP انجام می دهد که هر چه تعداد بیتهای ورودی به آن بصورت همزمان بیشتر باشد کیفیت صدای تولید شده بهتر خواهد بود مجموعه ورودی و خروجیهای کارت عبارتند از:
1) خروجی اسپیکر SPK
2) ورودی میکروفون (Mic) :
با استفاده از آن می توان داده های آنالوگ را به کامپیوتر وارد کرده و بصورت دیجیتال ضبط کرد.
3) ورودی خروجی Line:
با استفاده از این ورودی خروجی می توان داده های موجود در کامپیوتر را به دستگاهی منتقل کرد که این ورودی را داراست و توانایی پردازش داده های صوتی را دارد. با استفاده از خروجی SPK و وردی میکروفون می توان کار خط Line را شبیه سازی کرد بدین ترتیب که برای انتقال یک فایل صوتی از کامپیوتر به یک دستگاه ضبط پخش نوار خروجی SPK کامپیوتر را به ورودی میکروفون ضبط متصل کرد اما کیفیت صدای ضبط شده در مقایسه با ورودی خروجی Line بسیار فرق می کند در صورتیکه از Line استفاده کنیم صدای محیط و نویز های اضافه هنگام انتقال اطلاعات هیچ تاثیری در صدای ارسال شده ندارد و با همان کیفیت اولیه در مقصد دریافت می شوند اما در حالت اول اثرات نویز خارجی و صدای محیط به همراه با فایل صوتی ارسال می گردد.
4) Joystick :
با استفاده از این رابط می توان دستگاههای بازی مختلف را به کامپیوتر وصل کرد و استفاده نمود.
5) کارت مودم :
دستگاه مودم وظیفه تبدیل اطلاعات موازی به سریال و بر عکس را دارد و به دو شکل ساخته می شود.
1) مودم خارجی External
2) مودم داخلی Internal
دستگاههای مودم External بیرون از کامپیوتر قرار می گیرند و با استفاده از پورت سری به کامپیوتر متصل می شوند طبیعی است که تغذیه چنین مودمهایی از برق شهر تامین می گردد و برخلاف مودمهای داخلی دارای نمایشگر های مختلفی که نشاندهنده انتقال اطلاعات است می باشد. مودم داخلی بصورت یک کارت طراحی شده و روی یکی از شکافهای توسعه قرار می گیرد و تنها نیاز به یک خروجی برای تبادل اطلاعات با دستگاههای دیگر دارد. با توجه به توضیحات داده شده می توان نتیجه گیری کرد که هزینه تمام شده برای ساخت یک مودم خارجی بیشتر از مودم داخلی است و نمی توان آنرا بعنوان دلیلی برای بهتر بودن مودمهای خارجی در نظر گرفت.
Chipset :
این تراشه بر روی همه برد های اصلی وظیفه کنترل تبادل اطلاعات و برخی تنضیمات سیستم را دارد مانند کنترل دمای CPU ، آدرس گذرگاه مختلف برد، دور FAN در اجزای CPU ، تنظیم سرعت کار تراشهCPU ، همینطور سرعت گذرگاه و ... تراشه CHIPET را شرکتهای خاصی طراحی می کنند که هر چه امکانات جانبی آن بیشتر باشد CHIPET مناسبتری برای سیستم است لازم به یاد آوری است که CHIPET هر برد اصلی بصورت منحصر به فرد طراحی می شود و بهمین دلیل بصورت ثابت قرار می گیرد.
رابطHard disk :
دیسکهای سخت در ابتدا برای مبادله اطلاعات با برد اصلی از کارتهای مخصوصی استفاده می کردند که همانند سایر کارتها به یکی از شکافهای توسعه متصل می شد. بر روی کارت مداری بنام کنترل کننده دیسک قرار داشت با پیشرفت تکنولوژی ساخت این امکان ایجاد شد که مدار کنترل کننده بر روی دسک سخت قرار گیرد و از یک رابط کابلی برای ارتباط دیسک با برد اصلی استفاده شد نام این رابط و پروتکل مربوط IDE است. امروزه در برد های اصلی دو رابط IDE1 و IDE2 وجود دارد که به کابلی با همین نام متصل می گردد و این کابل می تواند به دو دیسک سخت مختلف مرتبط شود. پروتکل IDE علاوه بر استفاده آن در طراحی دیسک سخت، برای دستگاههای مانند راه اندازی CD- ROM DRIVER و CD- ROM WRITER استفاده می کنند. بنابر این حداکثر همراه با با این دو دستگاه می توان 2 دیسک سخت دیگر نیز به برد اصلی متصل کرد.
رابطFloppy:
همانند رابط دیسک سخت رابط Floppy برای ارتباط درایو فلاپی با برد اصلی استفاده می شود بطور مشابه کابلی که این ارتباط را بر قرار می کند می تواند به 2 درایو مختلف وصل شود کابل درایو فلاپی کوچکتر از IDE است.
بعنوان مثال اگر دو درایو فلاپی با یک رابط به برد اصلی متصل باشند در این صورت سیم تابیده شده درون کابل بعنوان آدرس جداگانه دو سر کابل اطلاق می شود بدین ترتیب یکی از درایور a و دیگری b خواهد بود.
حافظه اصلی RAM:
(Static)
SRAM
حافظه اصلی RAM در دو نوع طراحی میگردد:
Dynamic))
DRAM
RAM
SRAM : در حافظه های ایستا برای نگهداری اطلاعات از فلیپ فلاپهای استفاده می گردد هر فلیپ فلاپ توانایی نگهداری یک بیت اطلاعات را دارد.
DRAM : در حافظه های پویا برای نگهداری یک بیت اطلاعات از یک خازن کوچک استفاده می گردد بدین ترتیب که شارژ خازن را معادل 1 منطقی و دشارژ را معادل صفر منطقی می توانیم تعریف کنیم همانطور که می دانیم خازن بکمک یک مقاومت در صوذتیکه به تغذیه وصل باشد بتدریج شارژ می گردد و در صورتیکه تغذیه قطع گردد باز هم بتدریج دشارژ می شود حال اگر برای چند خازن که هر کدام نگهدارنده 1 بیت است تغذیه را توزیع کنیم بگونه ای که قبل از کم شدن ولتاژ یک خازن از حد مجاز دوباره تغذیه را به آن بدهیم در اینصورت صفر و یکهای یک خازن تغییری نمی کند.
فضای لازم برای طراحی یک خازن بسیار کمتر از یک فلیپ فلاپ است بنابراین قابلیت تجمع پذیری DRAM بالاتر از SRAM می باشد. همچنین هزینه ساخت یک خازن بسیار پایین تر از یک دیود است. بنابراین هزینه ساخت DRAM نیز کمتر از SRAM می باشد.
از توضیحات گفته شده می توان نتیجه گیری کرد که حافظه های ایستا بدلیل سریع بودن در ساخت حافظه سریع مانند حافظه پنهان (Cash) استفاده می شوند و حافظه های DRAM با داشتن مزایایی که معرفی شد در ساخت حافظه های RAM سیستم استفاده می شوند.
دسته بندی حافظه های اصلی RAM از نظر نحوه ساخت:
حافظه های اصلی در روی مادربرد ها به دو شکل قرار می گیرند که عبارتند از: Dip و Slot
DIP: در این مدل دو طرف تراشه پایه های ارتباطی قرار می گیرد و برای ارتباط آن با برد اصلی سوکتهای استفاده می شود که بطور ثابت روی برد قرار دارند و متناسب با نوع تراشه اندازه آن قابل تنظیم است. از آنجائیکه سوکت فضای زیادی از برد را اشغال می کند و با توجه به اینکه جابجا کردن تراشه های DIP روی سوکت مشکل بوده و امکان آسیب پذیری پایه های تراشه وجود دارد امروزه از این مدل برای طراحی حافظه های اصلی استفاده نمی شود.
Slot : در مدل Slot بر روی یک کارت کوچک تراشه های حافظه اصلی بطور ثابت قرار می گیرد و پینهای روی کارت ارتباط دهنده بین تراشه ها و برد اصلی هستند.
حافظه های Slot مدل رایج طراحی حافظه های RAM است. بسته به اینکه یک یا هر دو طرف کارت برای نصب تراشه های حافظه استفاده شود دو نوع مختلف حافظه RAM طراحی می گردد که عبارتند از: SIMM , DIMM .
در روی برد اصلی تعداد 1 تا 4 Slot قرار گیری حافظه وجود دارد که با شماره های مختلف روی برد مشخص شده است ولی باید دقت کرد که این Slot ها نسبت به یکدیگر اولویت ندارند و سرعت کار همه آنها یکی است. امروزه حافظه های DRAM از نظر سرعت انتقال داده ها بسیارپيشرفت کردند و مدلهای جدید با نامهای SDRAM و DDRAM برای نصب روی مادر برد های جدید طراحی شده است.
رابطه اسکازی SCSI:
با استفاده از این رابط نیز می توان دیسکهای سخت را به برد اصلی متصل کرد ولی در این مدل علاوه بر دیسک سخت می توان بطور همزمان 7 دستگاه دیگر را نیز به برد اصلی مرتبط کرد. رابطه های اسکازی بصورت کارتهایی طراحی می گردند که نه بخش کنترل کننده بلکه مبدلی روی آن قرار می گیرد که داده های برد اصلی را به دستگاههای مختلف مرتبط با کارت انتقال می دهد. بنابراین با توجه به نکات گفته شده می توان نتیجه گیری کرد که دیسکهای سخت اسکازی در مواقعی مورد استفاده قرار می گیرند که نیاز به ارتباط بیش از 4 دستگاه مختلف یا دیسک سخت مختلف به برد اصلی باشد و در غیر اینصورت از IDE استفاده می شود.
دستگاههای جانبی کامپیوتر:
با توجه به این امروزه کامپیوتر به عنوان یکی از ابزارهای اصلی در مشاغل مختلف نقش دارد. ولی کامپیوتر بدون حضور دستگاههای جانبی از قبیل: چاپگر و اسکنر و UPS و غیره بی معنی می باشد. چرا که معمولاً نیاز به ورود اطلاعات تصویری و گرافیکی به داخل کامپیوتر و یا چاپ و مستند سازی اطلاعات را داریم. به همین دلیل مجبور به استفاده از دستگاههای جانبی ورودی و خروجی را داریم. و من با توجه به کار آموزی که در شرکت گذراندم با بعضی از دستگاههای جانبی آشنا شدم که به شرح آن می پردازم :
چاپگرها :
از چاپگرها جهت چاپ اطلاعات روی کاغذ استفاده می شوند. چاپگرها به سه دسته تقسیم می شوند که عبارتند از:
1- چاپگرهای سوزنی(ماتریسی) 2- چاپگرهای لیزری 3- چاپگرهای جوهرافشان
1- چاپگرهای سوزنی : در این چاپگرها کاراکترها با استفاده از آرایه های از نقاط تشکیل می شوند، چون هد چاپ می تواند طول و عرض کاغذ را طی کند، لذا نقاط را می توان در هر چاپی چاپ کرد.
شرکت های سازنده چاپگرهای سوزنی که بیشترین محصول را در این زمینه ارائه نموده اند عبارتند از:
Epson , star , sharp , Panasonic و ... ولی چاپگرهای Epson نسبت به بقیه چاپگرهای سوزنی کاربرد بیشتری دارند.
2- چاپگرهای لیزری : چاپگرهای لیزری به خاطر کیفیت چاپ خوب، خروجی سرع و عملیات بی صدا جایگاه خوبی در مراکز کامپیوتری مهیا شده است. چاپگرهای لیزری با قیمتهای بسیار مناسب در اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرد.
3- چاپگرهای جوهرافشان : در این نوع چاپگرها یک مخزن پر از جوهر به هد جوهرافشان چسبیده که این دو به کمک هم قادر هستند خروجی های رنگ را چاپ کنند. در این دستگاه ها جوهر با فشار از میان روزنه ها عبور کرده و بر روی کاغذ پاشیده می شود و با حرکت مکانیزم هد چاپ کاراکتر ها یا تصاویر گرافیکی به وجود می آیند.
اسکنر ها(Scaner) :
با استفاده از اسکنر می توان تصاویر یا مدارک و اسناد را به کامپیوتر انتقال داد. تصویر مورد نظر با عنصرهای حساس به نور(LDR) جاروب می شود، سیگنال خروجی این عنصر ها به دنباله ای از بایت ها تبدیل و در RAM ذخیره می شود. این اطلاعات از آنجا قابل ارسال به صفحه نمایش یا ذخیره در یک فایل است.
اصلی ترین قسمت یک اسکنر هد اسکنر می باشد، بسته به این که تصاویر چگونه از مقابل هد اسکنر عبور می کند اسکنر ها را به دو دسته تقسیم می کند:
1- اسکنر های دستی 2- اسکنرهای تخت یا رومیزی
1- اسکنر های دستی :
این اسکنر ها از نوع سبکتر و راحت تر می باشد این اسکنر به صورت دستی در طول تصاویر حرکت می کند که هر ردیف را هنگامی که از روی آن عبئر می کند جاروب می کند.
معمولاً عرض اسکنرهای دستی کم و محدود است.
اسکنر های تخت و رومیزی :
اسکنر های تخت خیلی شبیه دستگاههای فتوکپی می باشند، در این نوع اسکنر ها تصویر روی یک صفحه شیشه ای قرار داده شده و آنگاه تمام تصویر یک باره جاروب می شود. تصویر به صورت ردیف به ردیف جاروب شده و هر ردیف به تعدادی پیکسل تقسیم شده است.
اسکنر های تخت به دو صورت هستند:
دستگاههای برق اضطراری(UPS) :
دستگاه های برق اضطراری(UPS) مخفف کلمات Supplies Uninterraptable Power می باشد. سالهای اخیر تلاش در جهت کنترل و یا کاهش صدمات ناشی از اختلالات جریان برق با طراحی و ساخت دستگاههای برق اضطراری به نتیجه رسیده است.
UPSها را به دو دسته Stan by و On-line تقسیم می کنند. وظیفه اصلی UPS تامین برق AC مورد نیاز دستگاههای مصرف کننده در هنگام قطع شدن برق شهر می باشند.
بلندگو: اگر بخواهیم صدای خوبی داشته باشیم مجبور به استفاده از بلندگوهای استریوی با دقت بالا (Hi-Fi)هستیم. کارت های صدا جریان الکترکی بسیار کمی را برای به کار انداختن بلندگوها فراهم می کنند که برای داشتن صدای بلند به تقویت کننده های صوتی نیاز داریم. هر چند اکثر کارتهای صوتی دارای تقویت کننده محدودی می باشند ولی برای تامین صوتی بالا لازم است همراه بلندگو تقویت کننده صوتی را نیز ارائه نمود.
امروزه اکثر بلندگوها به صورت دیجیتال می باشند. بلندگوهای دیجیتال از قدرت و امکانات پردازنده های جدید کامپیوترها و رابط های دیجیتالی سریع USB بهره می گیرند.
بلندگوهای دیجیتال مستقیماً به درگاه USB وصل می شوند. و کاری با کارت صدا ندارند. این بلندگوها دارای بهتر می باشند. علت این کیفیت به خاطر مستقل بودن بلندگوهای دیجیتال از امواج الکترومغناطیسی داخل کامپیوتر می باشد.
آشنایی با انواع Mouse و Keyboard :
ما در این مرکز با انواع موس آشنا شدیم. موسهای جذاب و زیبایی چون CompaQ ، Fom و... از موس هایی بودند که تاکنون ندیده بودم و در این مرکز با آنها روبرو شدم. به هر حال با موس های متنوعی چون Genius , Farassoo , Samsung , Mercury , Focus بیشتر آشنا شدم. همچنین با کی برد های متعددی چون Farassoo , General , Excess , Next , Genius , Rahvard از نزدیک آشنایی پیدا کردم.
مونتاژ یا نصب قطعات:
موضوع بسیار مهمی و حائز اهمیتی که پس از آشنایی با قطعات و یا به طور کلی قطعه شناسی با آن روبرو شدم، موضوع مونتاژ و نحوه نصب قطعات بر روی برد اصلی بود که دارای یک سری موارد خاصی می باشد که باید به آنها متوجه کرد.
مونتاژ قطعات را از نصب حافظه RAM بر روی برد آغاز می کنم. برای نصب RAM بر روی مادربرد ابتدا باید گیره هایی را که بر روی برد د رمحل نصب RAM قرار دارد کنارزده و سپس با توجه به شیار های موجود بر روی RAM و نیز زائده موجود بر روی برد ، حافظه RAM را در محل خود به صورت عمودی قرار داده و با کمی فشار آن را جا گذاری می کنیم. بدین ترتیب ما می توانیم RAM را بر روی مادر برد نصب کنیم. نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه شود آن است که استفاده از دو نوع RAM و DDRAM و SDRAM استفاده کنیم ملزم به استفاده از مادر بردی هستیم که دارای یک زائده در محل نصب رم بر روی برد باشد.
بعد از RAM به نحوه نصب CPU بر روی جایگاه خود یا همان تراشه گیر می پردازیم. در هنگام خرید مادربرد باید توجه داشت که محل نصب پردازنده طوری طراحی شده باشد که بتوان در آینده کار بهینه سازی و ارتقاء رایانه را به نوع بالاتر امکان پذیر نمود.
تراشه گیرهای پردازنده خود دارای انواع مختلفی، چه از نظر رنگ و چه از نظر نوع نصب می باشند. در تراشه گیر های قدیمی نصب CPU همراه با فشار زیادی بود که این عمل گاهی باعث آسیب دیدگی CPU و حتی خرابی آن می شد. بعد از آن تراشه گیرهای جدیدتری عرضه شد که نیاز به فشار کمتری داشت و حتی بدون اعمال فشار یا زور عمل نصب CPU بر روی آنها صورت می گرفت به صئرت یکه این تراشه گیرها از یک اهرم استفاده می کنند که با کشیدن آن به سمت پایین، تراشه در جای خود نصب شده و محکم می شود و اگر این اهرم بالا کشیده شود، پردازنده از جای خود به راحتی بیرون می آید. معمولاً در مادر بردهایی که ادعا می شود قابل ارتقاء هستند داشتن چنین تراشه گیرهایی تقریباً یک امر ضروری است. حال برای نصب، دستگیره نگهدارنده تراشه گیر را بالا کشیده و گوشه بریدگی پردازنده را با گوشه متناظر آن بروی تراشه گیر تراز می کینیم و پردازنده را بدون استفاده از زور روی تراشه گیر قرار می دهیم. پس از فرو رفتن پایه های پردازنده دستگیره تراشه گیری را به طرف پایین فشار داده و آن را محکم می نمائیم، توجه شود که هر مادربردی CPU ها مخصوص خود را ساپورت می کند. بنابراین با توجه به CPU مورد نظر باید به دنبال مادربرد متناسب با آن CPU گشت.
بعد از نصب CPU بر روی تراشه گیر نوبت به FAN پردازنده می رسد. Fan از دو قسمت که یکی صفحه دفع کننده گرما که Histing نام دارد، می باشد و دیگری یک پنکه کوچک که روی گرماگیر قرار دارد.
پس از نصب CPU نوبت به کارتهای گرافیک (تصویر) و صدا می رسد. برای نصب این کارت ها به محل خای خاص نصب آن مراجعه می کنیم. برای نصب کارت گرافیک، آن را بر روی پرت AGP که بروی تمامی مادربرد ها طراحی شده قرار داده و با کمی فشار جاسازی می کنیم در مورد کارت صدا نیز بر روی پورت PCI این کار را انجاک می دهیم.
دئر بعضی از مادر بردهای جدید کارتهای تصویر و صدا به صورت Onboard طراحی شده یعنی برای انجام کارهای معمولی دیگر نیاز به نصب کارت تصویر و صدا نمی باشد. حال اگر بخواهیم از کارت تصویر و صدا به صورت Onboard بر روی مادر برد استفاده نکنیم باید ارتباطات آنها با مادربرد را غیر فعال کنیم که این کار با تغییر جامپر انجام می گیرد. کارت تصویر برای تحلیل اطلاعاتی که از CPU می گیرد نیاز به حافظه ای دارد که بتواند آنها را برای مدتی در خودنگهدارد که معمولاً این حافظه ها از نوع PRAM هستند اما کارتهای گرافیک جدید بعضاً از حافظه های rRAM استفاده می کنند. این حافظه خواندن و نوشتن اطلاعات را همزمان انجام می دهد که این کار باعث افزایش سرعت می شود. به دلیل داشتن چنین سرعتی حرارتی از خود خارج می کند که برای رفع این حرارت معمولاً از یک Fan نیز استفاده می کنند.
در مورد کارت صدا دانستن این نکته جالب است که در پشت کارتها چهار کانکتور وجود دارد:
1- کانکتور Speaker که برای اتصال فیش اسپیکر به کیس از آن استفاده می شود که اساسی ترین وظیفه کارت صدا محسوب می شود.
2- کاکنتور Mic یا همان میکروفون
3- کانکتور ورودی صدا یا Line in
که امروزه این کارتهای صدا به صورتهای 16 بیت و 32 بیت یافت می شود.
در قسمت آشنایی با مودم ها به دو نوع مودم مخصوص رایانه های اشاره کردم که هر کدام از این دو نوع به روش خاصی نصب می شوند. مودم های Internal یا مدم های داخلی کارتهایی هستند که در شکاف توسعه روی مادر برد نصب می شوند. اکثر کاربران رایانه ها در ایران، در حال حاضر از این نوع مودم استفاده می کنند.
ولی مودم های External یا مودم های خارجی درون جعبه هایی مجزا از کیس رایانه قرار می گیرند. اندازه این جعبه ها معمولاً کوچکتر از تلفن هستند و می توان آنها را با رایانه های شخصی و کیفی به کاربرد. مودم های خارجی و داخلی تفاوت هایی با یکدیگر دارند که عبارتند از:
1- مودمهای داخلی شکاف های توسعه مادربرد را اشغال می کنند در صورتی که مودم های خارجی این چنین نیستند و آنها تنها بعنوان یک جعبه بر روی کیس قرار می گیرند.
2- مودم های خارجی از پورت(درگاه) سریال استفاده می کنند ولی مودم های داخلی از درگاه مودم استفاده می کنند.
3- مودم های داخلی از منبع تغذیه رایانه استفاده کرده و دارای افزایش گرمای داخلی رایانه هستند ولی در مورد مودم های خارجی این چنین نیست.
4- مودم های خارجی از طریق کلید مودم راه اندازی مجدد می شود ولی مودم های داخلی از طریق رایانه.
5- قیمت مودم های خارجی گران است در حالی که مودم های داخلی دارای قیمت ارزانی هستند.
بر روی قسمت جلویی جعبه مودم های خارجی چراغ هایی وجود دارد، که مار کردن مودم یا وجود اشکال در آن را به کاربر گزارش می دهند. این چراغ ها عبارتند از:
1- چراغ حد اکثر سرعت (HS): این چراغ زمانی روشن می شود که مودم با بالاترین سرعت ممکن خود کار می کند. حال اگر فقط این چراغ خاموش باشد، اطلاعات با سرعت پایین تری ارسال می شود.
2- چراغ آمادگی ترمینال(TR): این چراغ نشان می دهد که مودم و رایانه به یکدیگر وصل هستند و آماده تبادل دستور ا لعمل می باشد. اگر این چراغ سالم باشد و روشن نشود مودم را خاموش کنید و اتصالات را دقیقاً بررسی نمایید.
3- چراغ آمادگی:(MR) این چراغ روشن بودن و در واقع آمادگی مودم را برای کار اعلام می کند. البته در اولین ثانیه های بعد از روشن شدن مودم، یک روال بررسی و کنترل اجرا می شود که در این زمان این چراغ چشمک می زند ولی پس از انجام این روال این چراغ بطور دائم روشن باقی می ماند.
4- چراغ پاسخ خودکار:(AA) روشن بودن این چراغ نشانه این است که مودم می تواند به طور خودکار به تماسهای غیر منتظره تلفنی پاسخ دهد.
5- چراغ تشخیص تماس :(CD)با اتصال مودم به یک رایانه دیگر، این چراغ روشن می شود. خاموش شدن این چراغ به معنای قطع ارتباط از طرف یکی از دو مدم می باشد.
6- چراغ برداشتن گوشی:(OH) به محض اینکه مودم کنترل خط تلفن را در اختیار گرفت، این لامپ روشن می شود. این کار معادل این است که کاربر گوشی تلفن را برداشته است.
7- چراغ دریافت داده:(RD) هر زمانی که مودم داده ها را از رایانه دیگری دریافت می کند، این چراغ شروع به چشمک زدن می کند. خاموش بودن این چراغ به معنای این است که از یک رایانه دورتر داده ای دریافت نمی شود.
8- چراغ ارسال داده:(SD) این چراغ در دو حالت چشمک می زند:
الف- ارسال اطلاعات از رایانه به مودم
ب- ارسال اطلاعات از مودم به مودم دیگر
نصب مودم های خارجی بسیار ساده و آسان است زیرا تنها با وصل کردن فیش مربوط آن به درگاه سریال رایانه این عمل صورت می گیرد. اما در مورد مودم های داخلی و طریقه نصب آن باید به یک سری موارد توجه کرد:
قبل از کارت مودم در داخل رایانه بایستی یه درگاه<< کام>> مناسب برای آن انتخاب شود و مطمئن شویم که وسیله دیگری از همان درگاه کام استفاده نمی کند. برای مثال << کام1>> معمولاً مورد استفاده ماوس قرار می گیرد. حال اگر یک مودم به رایانه اضافه شود، اغلب می تواند به << کام2>> و یا << کام4>> وصل شود. به هر حال قبل از نصب مودم لازم است از وضعیت درگاه های کام آگاه شویم. س از آگاهی از وضعیت کام ها می توانیم کارت فکس مودم داخلی را در شکاف های توسعه 8 بیتی با 16 بیتی نصب کنیم. اگر کارت مودم فقط یک رابط به طول حدود 10 سانتی متر داشته باشد لازم است آن را در شکاف توسعه 8 بیتی آن را (ISA) نصب کنسم و اگر کارت مودم دارای دو رابط به طول مجموع حدود 14 سانتی متر داشته باشد لازم است آن را در شکاف توسعه 16 بیتی PCI نصب کنیم.
در صورت امکان مودم را در شکاف توسعه ای نصب می کنیم که شکاف های اطراف آن خالی است زیرا این کار در کاستن از پارازبیت های الکتریکی بسیار موثر است. این نوع پارازبیت ها گاهی باعث خرابی ارتباطات مودمی مشوند.
بعد از انتخاب شکاف توسعه مناسب، لازم است که صفحه فلزی کوچکی را که برای پوشاندن حفره متناظر با این شکاف، بر روی کیس رایانه به کار رفته است را خارج کنیم، زیرا وقتی مودم را نصب کردیم صفحه فلزی را بیرون می آورید می گیرد.
کارت مودم را با شکاف توسعه خالی و انتخاب شده باید تراز کرد تا پایه مودم بطور کامل در شکاف توسعه جای بگیرد. این کار را نباید با فشار زیاد و به یکباره انجام داد زیرا ممکن است که مودم صدمه ببیند. اگر مودم به درستی نصب شده باشد می توان با پیچ آن را در جای خود محکم کرد. تذکر اینکه از پیچ برای فشار آوردن به مودم و تراز کردن نباید استفاده کرد.
در پایان یک طرف فیش سیم تلفن را به فیش پشت کارت مودم که دارای برچسب (Line) است وصل می کنیم. یک سر کابل اضافی دیگر را به فیش مودم که دارای برچسب (Phone) است وصل کرده و سر دیگر را به پشت گوشی تلفن متصل می کنیم. حال با برداشتن گوشی تلفن، باید صدای بوق آزاد شنیده شود. بدین ترتیب عملیات نصب مودم نیز به پایان می رسد.
در مورد نحوه نصب فلاپی درایو و هارد دیسک مطالب تازه و جدیدی به دست میامده و به همان اطلاعات قدیمی در مورد آنها خلاصه می شود به عنوان مثال این که فلاپی درایو توسط یکنوار (کابل) به مادربرد متصل می شود و برق خود را نیز توسط یکی از کانکتورهای منبع تغذیه به دست می آورد. در مورد هارد دیسک نیز به همین صورت می باشد. هارد نیز توسط یک کابل نواری به مادربرد متصل می شود. البته این کابل های نواری خود دارای انواع مختلف p10- p6 و p12 می باشد.
در مورد CD Rom نیز به همین گونه می باشد. این درایو برق خود را از یکی از کانکتور های منبع تغذیه می گیرد. ولوم صدا بر روی CD Rom برای کم و زیاد کردن هدفون می باشد.
پارتیشین بندی دیسک سخت با استفاده از FDISK:
تذکر: ظرفیت کارتهایی که کمتر از 40 گیگا بایت است اگر از این بیشتر شود از نرمافزارهای دیگری تحت ویندوز مانند Partition Magic و Gdisk استفاده می کنند.
برای پارتیشین بندی دیسک احتیاج به یک CD بنام Fdisk داریم که برای پارتیشین بندی آنرا داخل CD-Rom قرار داده و در همین ابتدا منویی ظاهر می شود که شامل دو گزینه زیر می باشد.
1- Boot from harddisk
2-Boot from cd-rom
که ما گزینه دوم را انتخاب می کنیم. در ادامه منوی دیگری ظاهر می شود که دارای چهار گزینه می باشد که ما باز هم گزینه دوم را انتخاب می کنیم.
1- نصب ویندوز
2- راه اندازی کامپیوتر همراه با CD-Rom
3- راه اندازی کامپیوتر بدون CD-Rom
4- Help
در این قسمت جلوی A:\>Fdisk را تایپ می کنیم بعد Enter را می زنیم که سوالی مبنی بر اینکه آیا می خواهید حد اکثر فضای آدرسدهی منظور یا نه ظاهر می شود.
Do you wishto enable large disk support(y/n)?
که yرا تایپ می کنیم.
منویی که شامل چهار گزینه است ظاهر می شود که جز گزینه های Fdisk است.
1- create partition
2-
3- delete partition
4- Display partition
که در اینجا ما گزینه 1 را انتخاب می کنیم.
Enter choice[1]
از آنجائیکه گزینه 1 مربوط به ایجاد پارتیشین است گزینه های مربوط به پارتیشین که 3 تا هستند ظاهر می شود.
1- create primary Dos partition
2- create Extended Dos partition
3- create Logical Dos Drive in the Extended Dos partition
که معنی این گزینه ها به این صورت است.
1- اگر این دیسک سخت بخواهد سیستمی را راه اندازی کند باید درون آن یک پارتیشین Primary وجود داشته باشد.
2- برای ایجاد درایوهای منطقی لازم است درون دیسک یک پارتیشین Extended وجود داشته باشد.
3- برای ایجاد درایوهای منطقی درون پارتیشین Extended استفاده می شود.
در این قسمت کلید Enter را می زنیم تا یک مروری از Hard کند.
باز هم سئوالی مبنی براینکه آیا می خواهید حداکثر فضای Hard یک پارتیشین Primary باشد یا نه ظاهر می شود.
Do you wish to use the large hard in the primary partition ? (y/n)
که ما N را انتخاب می کنیم البته بعد از این سئوال حداکثر سایز پارتیشین Primary را نشان می دهد. در اینجا چون ما N را انتخاب کردیم باز هم یک مرور دیگر از Hard می کند که فضای خالی قابل استفاده را به ما نشان می دهد.
Total Disk Space is 39206 Mbytes
جدولی ظاهر می شود که شامل موارد زیر است:
Partition statuse Type volumelable Mbytes
C:1 A PRIDOS
System usage
unknown 13%
چون سیستم فرمت نشده است جلوی آن unknown نوشته شده است بعد پیغامی مبنی بر اینکه پارتیشین Primary ایجاد شده ظاهر می شود Dprimary ospartition creatred بعد کلید ESC را می زنیم تا به صفحه اول Fdisk برگردیم.
حالا در مقابل Enter choice عدد 2 یعنی پارتیشین Extended را انتخاب می کنیم که در ابتدا دیسک سخت را مرور می کند بعد ظرفیت آنرا نشان می دهد و بعد کلید Enter را می زنیم که باز هم جدول بالا ظاهر می شود با این تفاوت که اینبار پارتیشین Extended به همراه ظرفیت آن و اینکه چند درصد از 40 گیگا بایت را اشغال کرده است.
بعد پیغام اینکه پارتیشین Extended ایجاد شده را نشان می دهد Extended Dos partition بعد کلید ESC را می زنیم تا باز هم به صفحه اول برگردیم اما این دفعه برای ایجاد پارتیشین Logocal اما چون آن 2 مورد را انتخاب کردیم در ابتدا یک پیغام ظاهر می شود تا مورد 3 را انتخاب نکنیم و خودش بقیه کار را انجام دهد.
No Logical Drives defined
بعد خودمان به آن ظرفیت می دهیم مثلاً(10000) باز هم جدول قبلی ظاهر می شود با این تفاوت که توانسته درایو منطقی ایجاد کند و اینکه کل فضای موجود در پارتیشین Extended با درایوهای مطقی تعریف شده است.
بعد کلید ESC را می زنیم و گزینه دوم از گزینه های Fdisk را انتخاب می کنیم. گزینه دوم در مورد این بود که وقتی سیستم پارتیشین شد در صورتیکه بخواهیم سیستم مربوطه با این Hard راه اندازی گردد باید یکی از پارتیشین های آنرا Active کنیم که مادر اینجا پارتیشین Primary یعنی مورد (1) را انتخاب می کنیم بعد کلید Enter را می زنیم.
Partition 1 mode active
سیستم را یکبار Restart می کنیم در ابتدای کار گفته بودیم که چهار گزینه می آید که اولی آن برای نصب ویندوز است که همان را انتخاب می کنیم که در ابتدا Setup می کنیم بعد کلید Enter را می زنیم که چون گزینه (1) یعنی Setup را انتخاب کردیم سیستم را فرمت کرد و پیغام Format this Drive ظاهر می شود.
از دیگر مزایای Fdisk که در گزینه های آن وجود داشت پاک کردن درایوهای منطقی است که توضیح داده خواهد شد. البته ترتیب پاک کردن پارتیشینها بر عکس ایجاد کردن آنهاست. برای اینکار در صفحه اولی که هستیم در مقابل Enter choice [ ] عدد 3 را انتخاب می کنیم بعد صفحه زیر ظاهر می شود.
1- Logical Dos partition
2- Extended Dos partition
3- primary Dos partition
4- Non-Dos
که در مورد چهارم برای اینست که در مواقعی استفاده می شود که سیستم تخصیص فایل یا Fat دیسک غیر از Fat و 16 و 32 باشد یا درون Hard سیستم عاملی غیر از ویندوز و Dos وجود داشته باشد که اگر در ابتدای پاک کردن مورد اول را انتخاب کنیم چند سئوال از ما می کند تا بعد آن درایو را پاک کند.
What drive do you want to delete? [ ]
Enter volume lable? [ ]
Are you sure ? [y/N]
که در جلوی سئوال اول D را تایپ می کنیم در جلوی سئوال دوم Volume lable را که در آن جدول وجود داشت را می نویسیم و در آخر هم جلوی سئوال سوم y را تایپ می کنیم که پیغام زیر ظاهر می شود.
All logical drives delete in the Extended
بعد سیستم را Restart می کنیم چون اگر اینکار را نکنیم درایوهای منطقی کاملاً پاک نمی شوند و همین مراحل را برای دو پارتیشین Extended و Primary انجام می دهیم.
اسمبل کردن Case :
ابتدا پیچهای کیس را باز کرده و قطعات داخل کیس را که شامل ماردبرد و منبع تغذیه و CD Rom و Floppy Drive و Hard disk می باشد را می توان دید. اجزای روی مادربرد از بالا ابتدا منبع تغذیه که یک قطعه سفید رنگ است و کنار آن مکان نصب CPU که یک شکاف بلند قهوه ای رنگ می باشد قرار گرفته است.
3 عدد شکاف برای نصب ROM که شکافی بلند و به رنگ سیاه است. یک شکاف کوچک که رابط فلاپی بوده و 2 عدد شکاف آبی و مشکی که رابط IDE است و در قسمت میانی مادربرد شکاف قهوه ای رنگی که تقریباً کوچک است برای AGP می باشد.
سه عدد شکاف سفید زیر AGP قرار گرفته که PCI می باشند و در دو طرف آن باطری CMOS و OMCMOS و ROMBIOS قرار گرفته و در زیر PCI سه عدد شکاف مشکی بزرگ که ISA می باشد قرار دارد.
خود CPU باید روی سوکت قرار گیرد و روی آن هم Heat sink که یک قطعه مشکی رنگ است و روی آن هم FAN قرار می گیرد که یک قطعه فلزی است که باید این قطعات روی هم سوار شوند و در شکافی که برای CPU در نظر گرفته شده قرار گیرند.
AGP , PCI , ISA از انواع شکافهای توسعه می باشند که روی آنها کارت گرافیکی و کارت صدا قرار می گیرد. کارت گرافیکی برای تبدیل اطلاعات دیجیتال به داده های قابل نمایش در مانیتور می باشد که در قسمت بالای آن یک خروجی سه ردیفه 15 پینه قرار گرفته و روی کارت صدا ورودی خروجی هایی قرار دارند. اولی قرمز رنگ برای میکروفون و بعدی به رنگ آبی بوده و برای ورودی می باشد و بعد از آن زرد رنگ برای اسپیکر می باشد و در زیر آنها هم یک رابط به نام Joystick قرار دارد. تمام این اسمبل کردن بر روی Pentium 3 انجام گرفت.
نرم افزار و خدمات نرم افزاری :
در این قسمت بیشتر به کارهای خدماتی چون ارائه نرم افزار برنامه نویسی ، نرم افزارهای گرافیکی و انمیشینی ، بازی ، CDهای راه انداز و... پرداخته می شد. همچنین فروش فلاپی ، CDهای خام، کاغذ های چاپگر و نیز جوهر چاپگر، رایت CD ، پرینت لیزری متون ، تایپ و حروفچینی و کارهای از این قبیل مد نظر بود.
یکی از اساسی ترین کارهایی که در این مرکز صورت می گرفت ارائه آموزش های متنوع بود که به نحوه بسیار مطلوبی انجام می شد.image016image012image016