مژگان
09-25-2010, 08:22 PM
بدنسازهای جدی و سخت‌کوش و سایر ورزشکارانی که مجدانه در تلاش برای رسیدن به درجات بالای ورزش هستند و یا آنهائی‌که به داشتن یک ترکیب بدنی عالی همیشه به‌عنوان یک نیاز نگاه می‌کنند بدانند که روغن ماهی ۱۳ خاصیت منحصر به‌فرد دارد که هر کدام به‌نوبه خود در جهت حفظ یک بدن ماهیچه‌ای و خوش‌ترکیب و در عین‌حال داشتن یک سیستم درونی عاری از هرگونه مشکل مفید می‌باشند.
به‌هر حال اگر قصد دارید تمرینات‌تان را با ماکزیمم تلاش دنبال کنید پس روغن ماهی را حتماً به فهرست برنامه غذایتان اضافه کنید. در ادامه فوائد این ماده غذائی باارزش را برشمرده‌ایم.
۱) روغن ماهی حفظ سلامت غشاء سلول Eicosapentaenoic اسید یا همن (EPA) و docosahexaenoic اسید یا همان (DHA) را تضمین می‌کنند. غشاء سلول منعطف و محتوی تعداد زیادی از گیرنده‌های انسولین است که گیرنده و پاسخ‌ده انسولین در سیستم بدن هستند همین امر نتیجتاً کاهش ذخائر چربی در سلول‌های چربی را سبب می‌شود.
۲) روغن ماهی ژن‌های لیپولیتیک (ژن‌های چربی‌سوزی) را فعال می‌سازد.
۳) روغن ماهی: ژن‌های لیپوژنیک (ژن‌های ذخیره‌کننده چربی) را غیرفعال می‌سازد.
۴) روغن ماهی پروتئین‌های واکنش‌پذیر C را تقلیل می‌دهد که اخیراً کشف شده به‌عنوان یک فاکتور ریسکی، ابتلا به بیماری التهابی همچون پوکی استخوان، آنژین، انسداد شرائین، حمله قلبی، سکته، از کار افتادن قلب بر اثر تراکم مایعات و دیابت می‌باشد. به‌نظر می‌رسد DHA موجود در روغن ماهی بیشترین وظیفه را به‌عنوان یک ماده محافظ موثر برعهده دارد DHA همچنین توانائی بالائی در کاهش فشار خون دارد.
۵) روغن ماهی: میزان استفاده چربی‌های ذخیره‌شده در سلول‌های مخصوص ذخیره چربی (adipocyte) را افزایش می‌دهد.
۶) روغن ماهی: دارای حق تقدم به‌منظور تولید انرژی زمانی‌که در سلول‌های چربی ذخیره شد را دارد.
۷) روغن ماهی: التهابات ناشی از تمرینات ورزشی را کاهش می‌دهد.
۸) روغن ماهی: مدیریت درد از طریق کاهش التهابات را سبب می‌شود.
۹) EPA موجود در روغن ماهی به‌عنوان تنظیم‌کننده ارسال خون به مغز عمل می‌کند. که این خاصیت در حفظ تمرکز در طول اجراء تمرینات (با وزنه) بسیار ضروری می‌باشد. DHA در عملکرد حافظه غشاء مغز و قوه شناخت بسیار مهم می‌باشد.
۱۰) روغن ماهی سطح سروتونین (انتقال‌دهنده عصبی شادی‌آور) را افزایش می‌دهد. بنابراین روغن ماهی میزان بروز افسردگی، تشویش، اضطراب، ترس‌های ناگهانی و کاهش هوس برای خوردن کربوهیدرات (نشاسته) را سبب می‌شود.
۱۱) روغن ماهی: ریسک ابتلا به بیماری‌های تنفسی را به‌وسیله کاهش تری‌گلیسیریدها، homocysteinc ، Fibrinogen و افزایش سطح HDL (کلسترول مفید) تقلیل می‌یابد.
۱۲) روغن ماهی: از طریق چند مکانیزم باعث کاهش فشارخون می‌شود. که از جمله می‌توان به افزایش ترکیبات گشادکننده رگ‌ها و اکسیدنیتریک و کاهش التهاب‌های عروقی و بلوکه کردن عناصر مسدودکننده در دیواره رگ‌ها مثل کانال‌هائی از کلسیم که ویسکوزیته خون را کاهش می‌دهند.
۱۳) روغن ماهی یک مقابله‌کننده با استرس عالی به‌شمار می‌آید. مکمل‌کردن این اسید چرب ضروری از فعال شدن آدرنال استروئیدها، آلدسترون، اپی‌نفرین و نورامی‌نفرین که با فشار فکری افزایش می‌یابند ممانعت می‌کند. به‌همین خاطر برای همان میزان استرس در صورت مصرف روغن ماهی به‌صورت مداوم هورمون‌های استرس کمتری تولید می‌شود.
هر یک از دلایل فوق اهمیت مکمل‌کردن روغن ماهی را در رژیم‌غذائی برای ما ایجاب می‌کند پس از اضافه کردن این ماده غذائی باارزش و بی‌نظیر به فهرست موادغذائی روزانه‌تان دریغ نکنید.
به‌هر حال اگر قصد دارید تمرینات‌تان را با ماکزیمم تلاش دنبال کنید پس روغن ماهی را حتماً به فهرست برنامه غذایتان اضافه کنید. در ادامه فوائد این ماده غذائی باارزش را برشمرده‌ایم.
۱) روغن ماهی حفظ سلامت غشاء سلول Eicosapentaenoic اسید یا همن (EPA) و docosahexaenoic اسید یا همان (DHA) را تضمین می‌کنند. غشاء سلول منعطف و محتوی تعداد زیادی از گیرنده‌های انسولین است که گیرنده و پاسخ‌ده انسولین در سیستم بدن هستند همین امر نتیجتاً کاهش ذخائر چربی در سلول‌های چربی را سبب می‌شود.
۲) روغن ماهی ژن‌های لیپولیتیک (ژن‌های چربی‌سوزی) را فعال می‌سازد.
۳) روغن ماهی: ژن‌های لیپوژنیک (ژن‌های ذخیره‌کننده چربی) را غیرفعال می‌سازد.
۴) روغن ماهی پروتئین‌های واکنش‌پذیر C را تقلیل می‌دهد که اخیراً کشف شده به‌عنوان یک فاکتور ریسکی، ابتلا به بیماری التهابی همچون پوکی استخوان، آنژین، انسداد شرائین، حمله قلبی، سکته، از کار افتادن قلب بر اثر تراکم مایعات و دیابت می‌باشد. به‌نظر می‌رسد DHA موجود در روغن ماهی بیشترین وظیفه را به‌عنوان یک ماده محافظ موثر برعهده دارد DHA همچنین توانائی بالائی در کاهش فشار خون دارد.
۵) روغن ماهی: میزان استفاده چربی‌های ذخیره‌شده در سلول‌های مخصوص ذخیره چربی (adipocyte) را افزایش می‌دهد.
۶) روغن ماهی: دارای حق تقدم به‌منظور تولید انرژی زمانی‌که در سلول‌های چربی ذخیره شد را دارد.
۷) روغن ماهی: التهابات ناشی از تمرینات ورزشی را کاهش می‌دهد.
۸) روغن ماهی: مدیریت درد از طریق کاهش التهابات را سبب می‌شود.
۹) EPA موجود در روغن ماهی به‌عنوان تنظیم‌کننده ارسال خون به مغز عمل می‌کند. که این خاصیت در حفظ تمرکز در طول اجراء تمرینات (با وزنه) بسیار ضروری می‌باشد. DHA در عملکرد حافظه غشاء مغز و قوه شناخت بسیار مهم می‌باشد.
۱۰) روغن ماهی سطح سروتونین (انتقال‌دهنده عصبی شادی‌آور) را افزایش می‌دهد. بنابراین روغن ماهی میزان بروز افسردگی، تشویش، اضطراب، ترس‌های ناگهانی و کاهش هوس برای خوردن کربوهیدرات (نشاسته) را سبب می‌شود.
۱۱) روغن ماهی: ریسک ابتلا به بیماری‌های تنفسی را به‌وسیله کاهش تری‌گلیسیریدها، homocysteinc ، Fibrinogen و افزایش سطح HDL (کلسترول مفید) تقلیل می‌یابد.
۱۲) روغن ماهی: از طریق چند مکانیزم باعث کاهش فشارخون می‌شود. که از جمله می‌توان به افزایش ترکیبات گشادکننده رگ‌ها و اکسیدنیتریک و کاهش التهاب‌های عروقی و بلوکه کردن عناصر مسدودکننده در دیواره رگ‌ها مثل کانال‌هائی از کلسیم که ویسکوزیته خون را کاهش می‌دهند.
۱۳) روغن ماهی یک مقابله‌کننده با استرس عالی به‌شمار می‌آید. مکمل‌کردن این اسید چرب ضروری از فعال شدن آدرنال استروئیدها، آلدسترون، اپی‌نفرین و نورامی‌نفرین که با فشار فکری افزایش می‌یابند ممانعت می‌کند. به‌همین خاطر برای همان میزان استرس در صورت مصرف روغن ماهی به‌صورت مداوم هورمون‌های استرس کمتری تولید می‌شود.
هر یک از دلایل فوق اهمیت مکمل‌کردن روغن ماهی را در رژیم‌غذائی برای ما ایجاب می‌کند پس از اضافه کردن این ماده غذائی باارزش و بی‌نظیر به فهرست موادغذائی روزانه‌تان دریغ نکنید.