مژگان
09-16-2010, 06:26 PM
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- طرز راه رفتن معمول تغییر کرده است.
- احساس کرختی، درد، ناپایداری، پرش، سفتی ماهیچه، یا ضعف ماهیچه‌ای وجود دارد.
- زمین خوردن، سکندری خوردن، یا برخوردن به چیزهای مختلف زیاد است.
- تحلیل رفتن ماهیچه‌ها احساس می‌شود.
- اشکال در راه رفتن نشانهٔ چیست؟
بسته به مراحل مختلف زندگی، طرز راه رفتن ممکن است به‌کلی تغییر کند. با سکندری خوردن‌های کودکی شروع کرده‌اید، و در نوجوانی با عجله راه می‌رفتید. در سال‌های بعد، با احتیاط و شاید به کمک عصا قدم بر می‌دارید. اما در تمام مراحل زندگی، با اطمینان، روان و به‌راحتی راه می‌روید. و وقتی احساس کردید که مثل همیشه قدم بر نمیدارید، حتماً اشکالی پیش آمده است.
راه رفتن همکاری هماهنگ ماهیچه‌ها، استخوان‌ها، چشم، و گوش داخلی را لازم دارد. این هماهنگی با نظارت مغز و دستگاه عصبی مرکزی انجام می‌گیرد. هر اشکالی در این شبکهٔ عصبی می‌تواند باعث لخ‌لخ کردن، کشیدن پا، راه رفتن پرشی، یا اشکال در خم کردن مفاصل شود.
چشم و گوش داخلی نقاط قابل مشاهده برای یافتن اختلال است. سالمندانی که بینائی خود را از دست داده‌‌اند در راه رفتن اشکال دارند و هر کسی که دچار عفونت گوش داخلی باشد، اشکال در تعادل پیدا می‌کند که باعث اختلال در راه رفتن هم می‌شود. (به بخش گوش درد، مراجعه کنید.)
دستگاه عصبی مرکزی هم از نقاط اشکال در راه رفتن است. داروهائی مثل مسکن‌ها، ممکن است بر دستگاه عصبی اثر گذاشته و راه رفتن را مختل کنند. الکل و مواد مخدر هم کار اعصاب را مختل می‌کنند.
سوء تغذیه، مخصوصاً در سالمندان، احتمالاً سرچشمهٔ اشکال در راه رفتن است. کمبود ویتامین b۱۲ اغلب باعث کرختی دست و پا و اختلال در تعادل و راه رفتن می‌شود.
بالاخره، تقریباً هر بیماری یا گرفتاری اعصاب و ماهیچه‌ها باعث اشکال در راه رفتن می‌شود. گاهی این بیماری درمان‌پذیر است، مثل فتق صفحه‌ٔ بین مهره‌ای کمری. از جدی‌ترین بیماری‌های مختل‌کننده راه رفتن تصلب جانبی پلاسیدگی ماهیچه‌ای، تصلب متعدد اعصاب (ms)، تحلیل ماهیچه‌ای، و بیماری پارکینسون است.
بیماری قند اغلب فقدان حس در پاها را باعث می‌شود. بسیاری از مبتلایان توانائی اینکه بگویند کجای پایشان روی زمین است ندارند و این حالت ناپایداری در ایستادن و راه رفتن را به‌وجود می‌آورد.
- درمان اشکال در راه رفتن
اختلال در راه رفتن در هر سنی مهم است. اگر رعایت نکات زیر مفید واقع نشود، نزد پزشک بروید، چون علل مختلفی می‌تواند داشته باشد که پزشک با آزمایش‌های مختلف آن را تشخیص می‌دهد.
داروهایتان را کنترل کنید. فهرست تمام داروهائی را که اخیراً مصرف کرده‌اید به پزشک نشان دهید. شاید علت در میان آنها باشد و پزشک با تغییر دارو اشکال را برطرف کند.
سرتان را راست بگیرید. وقتی روبه‌رویتان را نگاه می‌کنید بهتر راه می‌روید تا هنگامی که سرتان را به عقب یا یک طرف انداخته‌‌اید. سعی کنید سر را راست و عمود بر شانه‌ها بگیرید.
دیدتان را امتحان کنید. دید واضح و درک عمق عوامل مهمی در راه رفتن هستند. اگر به‌طور دست روی زمین را نبینید، با اطمینان قدم بر نمیدارید. (به بخش‌های شب‌کوری، تاری دید، و کاهش بینائی مراجعه کنید)
دیوارها را راه‌راه کنید. بسیار بیمارستان‌ها که بیماران مبتلا به اشکال در راه رفتن دارند، دیوارها را خطوط عمودی رنگ می‌زنند. خطوط عمودی بیشتر از خطوط افقی و رنگ یکنواخت به بیماران پایداری می‌بخشند و از افتادن آنها جلوگیری می‌شود.
- طرز راه رفتن معمول تغییر کرده است.
- احساس کرختی، درد، ناپایداری، پرش، سفتی ماهیچه، یا ضعف ماهیچه‌ای وجود دارد.
- زمین خوردن، سکندری خوردن، یا برخوردن به چیزهای مختلف زیاد است.
- تحلیل رفتن ماهیچه‌ها احساس می‌شود.
- اشکال در راه رفتن نشانهٔ چیست؟
بسته به مراحل مختلف زندگی، طرز راه رفتن ممکن است به‌کلی تغییر کند. با سکندری خوردن‌های کودکی شروع کرده‌اید، و در نوجوانی با عجله راه می‌رفتید. در سال‌های بعد، با احتیاط و شاید به کمک عصا قدم بر می‌دارید. اما در تمام مراحل زندگی، با اطمینان، روان و به‌راحتی راه می‌روید. و وقتی احساس کردید که مثل همیشه قدم بر نمیدارید، حتماً اشکالی پیش آمده است.
راه رفتن همکاری هماهنگ ماهیچه‌ها، استخوان‌ها، چشم، و گوش داخلی را لازم دارد. این هماهنگی با نظارت مغز و دستگاه عصبی مرکزی انجام می‌گیرد. هر اشکالی در این شبکهٔ عصبی می‌تواند باعث لخ‌لخ کردن، کشیدن پا، راه رفتن پرشی، یا اشکال در خم کردن مفاصل شود.
چشم و گوش داخلی نقاط قابل مشاهده برای یافتن اختلال است. سالمندانی که بینائی خود را از دست داده‌‌اند در راه رفتن اشکال دارند و هر کسی که دچار عفونت گوش داخلی باشد، اشکال در تعادل پیدا می‌کند که باعث اختلال در راه رفتن هم می‌شود. (به بخش گوش درد، مراجعه کنید.)
دستگاه عصبی مرکزی هم از نقاط اشکال در راه رفتن است. داروهائی مثل مسکن‌ها، ممکن است بر دستگاه عصبی اثر گذاشته و راه رفتن را مختل کنند. الکل و مواد مخدر هم کار اعصاب را مختل می‌کنند.
سوء تغذیه، مخصوصاً در سالمندان، احتمالاً سرچشمهٔ اشکال در راه رفتن است. کمبود ویتامین b۱۲ اغلب باعث کرختی دست و پا و اختلال در تعادل و راه رفتن می‌شود.
بالاخره، تقریباً هر بیماری یا گرفتاری اعصاب و ماهیچه‌ها باعث اشکال در راه رفتن می‌شود. گاهی این بیماری درمان‌پذیر است، مثل فتق صفحه‌ٔ بین مهره‌ای کمری. از جدی‌ترین بیماری‌های مختل‌کننده راه رفتن تصلب جانبی پلاسیدگی ماهیچه‌ای، تصلب متعدد اعصاب (ms)، تحلیل ماهیچه‌ای، و بیماری پارکینسون است.
بیماری قند اغلب فقدان حس در پاها را باعث می‌شود. بسیاری از مبتلایان توانائی اینکه بگویند کجای پایشان روی زمین است ندارند و این حالت ناپایداری در ایستادن و راه رفتن را به‌وجود می‌آورد.
- درمان اشکال در راه رفتن
اختلال در راه رفتن در هر سنی مهم است. اگر رعایت نکات زیر مفید واقع نشود، نزد پزشک بروید، چون علل مختلفی می‌تواند داشته باشد که پزشک با آزمایش‌های مختلف آن را تشخیص می‌دهد.
داروهایتان را کنترل کنید. فهرست تمام داروهائی را که اخیراً مصرف کرده‌اید به پزشک نشان دهید. شاید علت در میان آنها باشد و پزشک با تغییر دارو اشکال را برطرف کند.
سرتان را راست بگیرید. وقتی روبه‌رویتان را نگاه می‌کنید بهتر راه می‌روید تا هنگامی که سرتان را به عقب یا یک طرف انداخته‌‌اید. سعی کنید سر را راست و عمود بر شانه‌ها بگیرید.
دیدتان را امتحان کنید. دید واضح و درک عمق عوامل مهمی در راه رفتن هستند. اگر به‌طور دست روی زمین را نبینید، با اطمینان قدم بر نمیدارید. (به بخش‌های شب‌کوری، تاری دید، و کاهش بینائی مراجعه کنید)
دیوارها را راه‌راه کنید. بسیار بیمارستان‌ها که بیماران مبتلا به اشکال در راه رفتن دارند، دیوارها را خطوط عمودی رنگ می‌زنند. خطوط عمودی بیشتر از خطوط افقی و رنگ یکنواخت به بیماران پایداری می‌بخشند و از افتادن آنها جلوگیری می‌شود.